पउलुस दखलो अचरित दरसन
12
गुमान करतो ले काई नफा नीआय फेर बले करुक पड़ेसे, मानतर मय, मोके परभु चो दिलो दरसनमन आउर दखालो गोटमन चो बारे ने सांगेदे।
2 मय किरिस्त ने गोटोक मनुक के जाने, जेके चवदा बरक ले आगे तीसर-सरग ने नीलो। मय नी जाने, मानतर महापरभु जाने कि देहें संगे नीलो कि देहें नोहलो नीलो।
3 मय जाने, ए मनुक के सरग ने नीलो - मानतर देहें संगे नीलो कि देहें नोहलो नीलो, ए गोट के मय नी जाने, महापरभु ची जाने -
4 आउर हुन असन गोटमन सुनलो, जेके सांगुक नी होए; आउर जेके कोनी गोटेयातोर चे बले नंगत नोआय।
5 असन मनुक उपरे मय गुमान करेंदे, मानतर आपलो निमल के छांडुन आपलेई बारे ने काई गुमान नी करें।
6 मय सत बलेंसे, एईकाजे मय गुमान करले बले भकवा नी होयें, तेबले बले मय गुमान नी करेंसे कि कोनी मोके दखलो-सुनलो ले आगर नी समजोत।
7 मोके खुबे दरसन दखलो गोटमन ने गुमान होयदे बलते मोचो देहें ने गोटोक काटा* गड़ालो, बललोने, सयतान चो गोटोक दूत मोके तंगाते रयसे कि मोके आगर गुमान करुक नी होओ।
8 मय परभु के तीन हार गुहार करले कि ए काटा के मोचो ले गुचाव,
9 मानतर हुन मोके बललो, “तुचो काजे मोचो दया पुरत ले आसे; कसनबलले तुचो निमल बेरा मोचो सकत तुचोने भरपुर होयसे।” एईकाजे मय, आपलो निमल ने हरिक ले गुमान करेंदे कि किरिस्त चो सकत मोचो उपरे होते रओ।
10 एईकाजे मय किरिस्त काजे, निमल ने, बदी पावतोने, नानागती ने, डाटा-टेवा ने आउर गराहां ने बले हरिक ने आंसे। कसनबलले जेबे मय निमल आंय, तेबे मय सकत बीता आंय।
कुरिंथेयामन काजे पउलुस चो फिकिर
11 मय भकवा बनले, मानतर तुमी ची मोके असन बनतो काजे बेरपेला करलास, तुमी तो मोके सहरातोर रली, कसनबलले मय काईची नी होले बले बड़े ले बड़े पठालो-लोग ले काई गोट ने नानी नोआंय।
12 पक्का पठालो-लोग होतोर चो चीना, सबु बरन चो चीनामन आउर अचरित बुतामन आउर सकत चो बुतामन के धीरजा संगे तुमचो मंजारे दखाले।
13 काय ने तुमी दुसर मंडलीमन ले कम आसास? एई गोट ने आय कि मय तुमचो उपरे काई बोजा नी तेंगड़ले। मोचो ए ओधरम के तुमी खेमा करा।
14 दखा, मय तीसर हार तुमचो लगे एतो काजे तियार आंसे, आउर मय तुमचो उपरे बोजा नी तेंगड़े, कसनबलले मय तुमचो धन-माल के नाई, मानतर तुमके मने करेंसे। कसनबलले पिलामन आया-बुआ काजे धन नी अरजोत, मानतर आया-बुआ के पिलामन काजे अरजुक लागेसे।
15 मय तुमचो आत्मामन काजे खुबे हरिक ले खरचा करेंदे आउर खुदे बले खरचा होयंदे। मय तुमके खुबे मया करेंसे जाले, काय तुमी मोके कम मया करासे?
16 एदांय तुमी मानलास, मय तुमचो उपरे बोजा नी तेंगड़ले। मानतर तुमीमन ले कोनी-कोनी मोके जटा-खाउ, आउर तुमीमन के ठगुन फसालो बलसास।
17 कसन ने? जोनमन के मय तुमचो लगे पठाउन रले, काय, हुनमन ले कोचई बाटले मय धोका करुन तुमचो ले काई धरले?
18 मय तीतुस के समजाउन हुनचो संगे गोटोक भाई के पठाले, तेबे काय, तीतुस ठगुन तुमचो ले काई धरलो? काय, आमचो बुता गोटकी आत्मा ले नोआय? काय, आमी गोटकी धाड़ी ने नी चलुं?
19 काय, तुमी असन समजसास कि आमी आमचो बुता के तुमचो पुरे सहराउंसे? ए मया चो लोग, आमी महापरभु चो पुरे किरिस्त ने होउन, सपाय गोटमन तुमचेई आत्मिक बाड़ती काजे ची बलुंसे।
20 मय ईलोने, जसन तुमी मोके मन करुआहास उसने मोके नी पाहासे, आउर जसन मय तुमके मन करेंसे उसन तुमके नी पायें; कसनबलले तुमीमन चो मंजी झगड़ा, कुचर, रीस, बिरुद, ईरका, लड़ा-जुजा, गुमान आउर सुआंग चो डर आसे।
21 आउर जेबे मय तुमचो थाने फेर एयंदे, मोके डर आसे महापरभु तुमचो पुरे मोके लाज पड़ायदे, आउर जोनमन आगे पाप करु रला आउर अडरा बुता, बेबिचार आउर केचड़ बुतामन ले मन नी बोहड़ालासे, हुनमन काजे मोके तकलीस होयदे।