गोटोक-दुसर चो बाड़ती करा
15
एईकाजे एदांय आमी जोन बिसवास ने चमकट आसुं, बिसवास ने निमल लोगमन संगे धीरजा धरुं, आउर आपने के हरिक नी करुं।
2 मानतर आमीमन ले सपाय, दुसर के हरिक करुं कि दुसर चो भलई होओ आउर हुनमन बिसवास ने चमकट होओत।
3 कसनबलले किरिस्त आपने के हरिक नी करलो, मानतर जसन धरमसास्तर ने लिखलोर आसे: “तुके बदी देतो लोग चो बदी मोचो उपरे पड़ली।”†
4 जितरो बले गोट आगे लिखला, हुन सपाय आमचो सीखतो काजे आय कि आमी धीरजा धरुन पवितर सास्तर चो उकसातो बाटले आसा ने रउं।
5 धीरजा देतो आउर अस्तिर करु महापरभु, तुमी सपाय के गोटकी सोर ने रतो काजे किरिस्त जीसु बाटले बर देओ।
6 तेबे तुमी गोटोक मन आउर गोटोक राग ने आमचो परभु जीसु किरिस्त चो बुआ, महापरभु चो जय-जय करुक सकासे।
जमाय काजे नंगत खबर
7 एईकाजे जसन किरिस्त, महापरभु चो मयमा काजे तुमके आपलो लोग मानलो, उसनेची तुमी बले गोटोक-दुसर के आपलो लोग माना।
8 मय बलेंसे: महापरभु हुनमन चो पुरखामन ले करलो बायदा पुरा करतो काजे आउर महापरभु चो सत चो गवई देतो काजे किरिस्त, जहूदीमन (खतना करलो लोगमन) चो कमेया होलो
9 कि बिजातीमन बले महापरभु चो दया पाउन हुनचो जय-जय करोत। जसन धरमसास्तर ने लिखलोर आसे:
“एईकाजे मय जात-जात चो मंजी
तुचो धन-धन करेंदे आउर तुचो नाव चो भजन गायंदे।”†
10 फेर असन बले लिखलोर आसे:
“ए बिजातीमन, हुनचो रयत संगे हरिक होआ।”†
11 फेर
“ए बिजातीमन, परभु चो जय-जय करा।
आउर ए जात-जात चो सपाय लोगमन, महापरभु के सहराहा।”†
12 अगमजानी जसाया बलेसे:
“जिसय चो थर ने गोटोक एयदे
आउर हुन, बिजातीमन चो राजा होयदे।
आउर बिजातीमन हुनचो उपरे आसा करदे।”†
13 आसा के पुरा करतो महापरभु, तुमचो पतेयातो बाटले तुमी सपाय के हरिक आउर अस्तिर ले समपुरन करो कि पवितर आत्मा चो सकत ले तुमचो आसा चो बाड़ती होओ।
14 ए मोचो भाईमन, मय तुमचो बारे ने पक्का जानेंसे कि तुमी महापरभु चो गियान, आउर भलई बुता करतो गुन ने समपुरन आसास। आउर तुमीमन गोटोक-दुसर के सिखाउक बले सकास।
15 मानतर मय तुमके सूरता करातो काजे खुबे ढाढ़ुस करुन लिखलेसे। महापरभु चो दया किरता मय,
16 बिजातीमन काजे किरिस्त जीसु चो सेवक बनुन, महापरभु चो नंगत खबर सुनातो सेवा गोटोक पुजारी असन करेंसे। एईकाजे कि बिजातीमन के पवितर आत्मा चो सकत ले समपुरन पवितर आउर महापरभु के भावतो लाईक भेंट चेगाउक होओ।
17 एईकाजे मय, किरिस्त जीसु बाटले महापरभु काजे करतो सेवा बुतामन ने गुमान करुक सकें।
18-19 किरिस्त, मोचो ले करालो गोटमन के छांडुन बललोने मोचो बचन आउर बुता, आउर काई गोटमन के सांगतो ढाढ़ुस मोके नीआय। पवितर आत्मा चो सकत ले मय दिलो बचन आउर मोचो करलो चीनामन आउर अचरित बुतामन बाटले, जरूसलेम ले धरुन इलुरिकुम अमरतले गुलाय गांव-सहरमन ने रतो, बिजातीमन चो मंजी किरिस्त चो नंगत खबर पुरा-पुरा सुनाले कि सपाय बिजातीमन महापरभु के मानोत।
20 मानतर मोचो मन-इछा ए आय कि कोनी दुसर बनालो पाया ने, घर बनाउक नी होओ, एईकाजे किरिस्त चो नाव के नी सुनलो-जानलो थाने ची मय नंगत खबर सुनायंदे।
21 जसन सास्तर ने लिखलोर आसे, उसनेची होओ:
“जेचो बारे ने हुनमन के नी सांगला, हुनमन हुनके दखदे।
आउर जोनमन नी सुनला, हुनमन समजदे।”†
पउलुस चो रोम सहर जातो उआट
22 एई किरता मय तुमचो थाने एतोने घन-घन चुकेंसे।
23 ए परघनमन ने नंगत खबर सुनातो काजे आउर ठान नीआय, आउर मोके खुबे बरक ले तुमचो थाने एउक भायसे।
24 एईकाजे मोके आसा आसे कि तुमके भेट होते इसपानिया जायंदे, आउर तुमचो संगे रउन मन भोरली जाले हुताले इसपानिया जातो काजे तुमी मोके बाट-भाता देउन साहरा करासे।
25 मानतर एबे पवितर लोगमन चो सेवा-बुता करतो काजे जरूसलेम जायंसे ता।
26 कसनबलले मकिदुनिया आउर अखाया चो लोगमन के, जरूसलेम ने रतो पवितर लोगमन जोन गरीब आत, हुनमन काजे सारी पाड़तोर नंगत लागली।
27 हुनमन के नंगत तो लागली! जेबे बिजातीमन के जहूदीमन बाटले आत्मिक नफा होली, तेबे नंगत आय कि हुनमन बले जहूदीमन के ए संवसार ने जोन बले लागेदे हुनके पुरा करोत।
28 एईकाजे मय सारी अमराउन भाति तुमचो बाटले इसपानिया जायंदे।
29 मय जानेंसे कि जिदलदांय मय तुमचो लगे एयंदे, तेबे किरिस्त चो खुबे बरमन आनेंदे।
30 ए भाईमन, मय तुमके आमचो परभु जीसु किरिस्त आउर पवितर आत्मा चो मया के सूरता कराउन गुहारेंसे, तुमी बले मोचो संगे, मोचो काजे महापरभु ले धियान ले पारथना करते राहा
31 कि जहूदिया राज चो नी पतेयातो लोगमन ले मोके बाचुन रउक होओ, आउर जरूसलेम काजे मय करतो सेवा-बुता के हुता चो पवितर लोगमन सत मानोत,
32 आउर महापरभु चो मन-इछा ले तुमचो लगे हरिक ले एउक होओ आउर मोके तुमचो संगे अस्तिर लागो।
33 अस्तिर करु महापरभु, तुमी सपाय संगे रओ। आमीन।