मालटा ढिपका ने पउलुस चो इजित-मान
28
जिदलदांय आमी बाचुन निकरलु, तेबे आमी जानलु कि ए ढिपका के मालटा बलसोत।
2 हुता चो लोगमन, आमचो उपरे खुबे दया करला। हुन ढिपका ने पानी बरसा चो झड़ धरुन रलो किरता सीत बले रली। एईकाजे हुनमन आईग बारुन भाति आमी सपाय के सगा-मान करला।
3 पउलुस बले सुकलो दारु-किटकामन के रूंडा करुन भाति आईग उपरे संगाते रलो, तेबे गोटोक करीत साप आईग आंच पाउन हुन दारु भारा भीतर ले निकरली आउर पउलुस चो हाथ ने लटकुन गेली।
4 जिदलदांय हुता चो लोगमन साप के पउलुस चो हाथ ने लटकलोर दखला, तेबे गोटोक-दुसर ले बलला, “सते ए, माने-मारा आय, कसने होलोने बले ए समदूर ले बाचुन गेलो, तेबले बले नियाव हुनके जीव रउक नी दिली।”
5 तेबे पउलुस साप के आईग ने फापड़ुन दिलो आउर हुनके काई नोकसान नी होली।
6 मानतर हुन खंड चो लोगमन दखते रला कि पउलुस चो देहें फुलुन जायदे नोहले हुन एकदांय घसरुन मोरुन जायदे। हुनमन खुबे बेरा ले दखते रला आउर हुनके काई बले नोकसान नी होली। तेबे हुनमन चो मन बदलुन गेली आउर बलला, “ए तो कोनी देव आय।”
7 हुन जगा लगे, खंड चो मुखिया पुबलियुस चो भुंय रली। हुन आमके आपलो घरे नेउन भाति तीन दिन मीत असन आमचो सेवा-जतन करलो।
8 पुबलियुस चो बुआ जर आउर आंवसा-झाड़ा ले बेमार पड़ुन रलो, पउलुस हुनचो लगे भीतरे जाउन भाति पारथना करलो, आउर हुनचो उपरे हाथ संगाउन हुनके उजराउन दिलो।
9 जिदलदांय असन होली, तेबे हुन खंड चो दुसर बेमारमन बले एते रला, आउर पउलुस हुनमन के उजरालो।
10 आउर हुनमन खुबे दान-पुन देउन आमचो इजित-मान करला। जिदलदांय आमी जाउक लागलु, तेबे जोन बले आमके लागतोर रली, हुन सपाय बानी के पानी जाहाज ने संगाउन दिला।
11 तीन मयना चो पाछे, आमी सिकंदरिया चो गोटोक पानी जाहाज ने चेगलु, हुनचो चीना जांवर-जिया देवमन रला, ए जाहाज हुन खंड ने सीतकार भर रली।
12 आमी सरकुस ने अमरलु आउर तीन दिन हुता ठेबुन रलु।
13 हुताले आमी बुलुन भाति रेगियुम ने ईलु, आउर गोटोक दिन चो पाछे, बेर पड़ती चो डेबरी बाट चो लेहरा बोहली, तेबे दुसर दिन पुतियुली ने ईलु।
14 हुता आमके खिंडिक सतपतेयालो भाईमन मिरला, आउर हुनमन चो गुहारलो के, आमी हुनमन चो संगे सात दिन ले रलु। एचो पाछे आमी रोम ने अमरलु।
15 हुताले सतपतेयालो भाईमन आमचो एतो गोट सुनुन भाति अपियुस चो हाट-पसरा आउर धरमसाला लग ले आमीमन के भेटतो काजे ईला, हुनमन के दखुन भाति पउलुस, महापरभु के धन-धन करुन ढाढ़ुस करलो।
पउलुस रोम सहर ने नंगत खबर सुनायसे
16 जिदलदांय रोम ने अमरलु, तेबे पउलुस के आपलो राखा-जागा करतो बीता पाईक संगे एकलो रतो चो हुकुम मिरली।
17 तीन दिन चो पाछे, पउलुस जहूदी मुखियामन के हागदिलो आउर जिदलदांय हुनमन रूंडा होला, तेबे हुनमन के बललो, “ए भाईमन, मय तो आपलो लोगमन चो नोहले आमचो दादी-पुरखामन चो दिलो नीती चो बिरुद ने, काई बले नी करलेसे, तेबले बले मोके जरूसलेम ने कयदी बनाउन दिला आउर रोमीमन चो हाथे सोपुन दिला।
18 हुनमन मोके परखला, आउर मोके छांडुन देतो के मने करला, कसनबलले हुनमन के मोचो ने, मोरते मारतो चो डंड देतो काई दोस नी मिरली।
19 मानतर जिदलदांय जहूदीमन एचो उलटा ने बलुक मुरियाला, तेबे मोके कयसर महाराजा के बिनाउक पड़ली, आउर मोके आपलो जात भाईमन चो उपरे काई दोस लगातोर बले नी रली।
20 एईकाजे मय, तुमीमन के दखतो काजे मन करले कि मय तुमीमन ले छमा-छम गोटेयायंदे; कसनबलले इसराएल चो आसा बललोने किरिस्‍त काजे, मय ए सिकरा ने बांदी होलेसे।”
21 हुनमन पउलुस के बलला, “आमीमन तुचो काजे जहूदिया राज ले काई चिटी नी पावलुसे, नोहले भाईमन ले कोनी बले एउन तुचो काजे काई नी सांगलासोत आउर काई अडरा बले नी बललासोत।
22 मानतर तुचो बिचार काय आसे? हुनी आमी तुचो ले सुनुक मने करुंसे। कसनबलले आमी जानुंसे कि जमाय थाने, ए सतपतेयालो मंडली चो बिरुद ने लोग गोटेयायसोत।”
23 तेबे हुनमन, पउलुस काजे गोटोक दिन छुनला, आउर हुनी दिने खुबे लोगमन पउलुस चो रतो घरे रूंडा होला आउर पउलुस, महापरभु चो राज चो गोट सांगलो आउर हुन मोसा चो दिलो नियम-कानुनमन आउर अगमजानीमन चो लिखलोर कितापमन ले जीसु चो गोट समजाउन-समजाउन बियान ले धरुन सांज होओतले सांगते रलो।
24 तेबे खिंडिक लोगमन हुन गोटमन उपरे सतपतेयाला, आउर आदो लोग सत नी पतेयाला।
25 जिदलदांय हुनमन गोटोक मन नी होला, तेबे पउलुस ए गोट बललो, “पवितर आत्‍मा जसाया अगमजानी बाटले तुमीमन चो दादी-पुरखा ले सते ची बललोसे,
26 ‘जाउन भाति ए लोगमन के बल,
तुमी सुनुन-सुनुन राहासे
मानतर नी समजुक सकासे!
तुमी दखते-दखते राहासे
मानतर नी चिताहासे।
27 कसनबलले ए लोगमन चो मन कटुर होलीसे
आउर एमन आपलो कानमन के चुटुन दिलासोत,
आउर एमन आपलो आंईकमन के मूंदून दिलासोत;
असन नी होओ, हुनमन
आपलो आंईकमन ले दखोत,
आउर कानमन ले सुनोत
आउर मन ले समजुन मोचो बाटे बोहड़ुन एओत,
आउर मोके हुनमन के उजराउक पड़ो’।
28 एईकाजे तुमी नंगत जाना कि महापरभु ए मुक्‍ति चो खबर बिजातीमन चो लगे पठालोसे आउर सते हुनमन हुनके सुनदे।”
29 जिदलदांय पउलुस असन बललो तेबे जहूदीमन आपलो मंजिगता खुबे बला-बली होउक मुरियाला आउर हुताले जाते गेला।
30 आउर हुन दुय बरक ले आपलो भाड़ा चो घर ने रलो, जोनमन हुनचो लगे एते रला, हुन सपाय ले मिसुन रलो।
31 हुन बिन रोक-टोक आउर खुबे ढाढ़ुस संगे महापरभु चो राज चो नंगत खबर सांगते रलो, आउर परभु जीसु किरिस्‍त चो गोटमन सिखाते रलो।