जहोवा आपलो रयत चो बयरीमन के डंड देतोर
3
जहोवा बलेसे, “सुना, हुन दिनमन ने, जिदलदांय मय, जहूदा आउर जरूसलेम चो लोगमन के फेर ले बाड़ती करुन अस्तिर करेंदे, 2 हुदलदांय मय सपाय जात-जात चो लोगमन के रूंडाउन जहोसापात* चो कड़की ने अमरायंदे। हुताय, मोचो रयत आउर निंज-बाटा इसराएल संगे हुनमन करलो अडरा बेबार किरता, मय हुनमन चो नियाव करेंदे। हुनमन मोचो रयत के जात-जात चो लोगमन मंजी जत-खत करुन मोचो देस् के भाग-भाग करला। 3 हुनमन मोचो रयत उपरे चिटी पकाउन हुनमन के आपलो कमेया बनाला।† हुनमन, बेसवामन चो पलटा लेकामन के बिकला आउर लेकीमन के बिकुन अंगुर-मंद खादला। 4 ए सोर, सीदोन आउर पलिस्तीन परघनमन चो सपाय लोगमन, तुमी काय काजे मोचो बिरुद होलासाहास? काय, तुमी मोके पलटा धरुक सकास? तुमी मोके पलटा धरुआहास जाले, मय झटके तुमचो दिलो पलटा के, तुमचेई उपरे बोहड़ाउन देयंदे। 5 कसनबलले तुमी मोचो सोन-रूप के चोरलास आउर मोचो मन-भावतो मोल बिती जिनीसमन के नेउन तुमचो देव-धामी चो मंदिरमन ने संगालास। 6 तुमी जहूदा परघन ने आउर जरूसलेम ने रतो लोगमन के जूनानीमन चो हाथे बिकुन दिलास। असन करुन हुनमन के आपलाहान देस् ले लापी करलास। 7 एदांय सुना, जोन थाने तुमी हुनमन के बिकुन रलास, हुन देसमन ले मय हुनमन के हागदेयंदे आउर मय, तुमी हुनमन संगे करलो असन तुमचो उपरे बले करेंदे। 8 मय तुमचो बेटा-बेटीमन के जहूदा चो लोगमन चो हाथे बिकुन देयंदे आउर हुनमन तुमचो बेटा-बेटीमन के लापी रतो सबाई* देस् चो लोगमन चो हाथे बिकुन देदे।” मय जहोवा, एई गोट सांगलेसे।जात-जात चो लोगमन चो नियाव करतोर
9 जात-जात चो लोगमन के सुनाहा:
“जुद काजे तियार होआ!
तुमचो बीरमन के उकसाहा!
सपाय पलटनमन के हुकुम देस,
बयरीमन ले चड़ाई कर!
10 आपलो-आपलो नांगर-फार के पजाउन खांडा बनाहा,
आउर आपलो-आपलो हीरा के पेटुन भाला बनाहा,
तुमीमन ले निमल लोग बला, ‘मय बीर आंय’।†
11 ए गुलाय बाटे रतो जात-जात चो लोगमन,
तुमी झटके एउन हुताय रूंडा होआ।
‘ए जहोवा, आपलो बीरमन के
हुताय रूंडाव’!”
12 जहोवा बलेसे, “जात-जात चो लोगमन आपने के उकसाहा!
तुमी जहोसापात चो कड़की ने जाहा!
कसनबलले गुलाय बाटे रतो जात-जात चो लोगमन के
मय हुनी थाने नियाव-गादी ने बसुन नियाव करुआंय।
13 धान पाकलीसे,
हीरा धरतो समया अमरलीसे।
इआ, अंगुर के रमंदा
कसनबलले रस-कुंड मुं-पाट भोरलीसे,
आउर टाकामन उचरून धार धरलीसे,
बललोने, हुनमन चो पाप चो हांडी खुबे भोरलीसे।”
14 खुबे लोग, कुड़ा होउन
नियाव चो कड़की ने रूंडलासोत!
कसनबलले नियाव चो कड़की ने
जहोवा चो दिन लगे अमरलीसे!
15 बेर आउर जोन आपलो उजर नी देओत
आउर तारामन बले बरूक छांडला।
महापरभु जहूदा चो आपलो लोग के बर देतोर
16 जहोवा सियोन ले गरजेसे,
आउर जरूसलेम ले बड़े राग सुनायसे
तेबे उपरपुर आउर मंजपुर थरथरेसे।
मानतर जहोवा आपलो रयत काजे सरन पावतो ठान
आउर इसराएलिमन काजे सकत-भाड़ा आय।†
17 तेबे तुमी जानासे, “मय जहोवा महापरभु,
आपलो पवितर डोंगरी सियोन ने रउआंय।
‘जरूसलेम पवितर बनुन रयदे
आउर परदेसियामन हुनचो उपरे केबई चड़ाई करुक नी सकदे’।”
18 जहोवा बलेसे, “हुन दिने,
बड़े डोंगरीमन चो अंगुर-पदरमन ले नवा अंगुर-रस खुबे मिरेदे
आउर डोंगरीमन चो पसुमन ले खुबे गोरस मिरेदे
आउर जहूदा देस् चो सपाय बाहारमन ने
पानी बोहते रयदे:
महापरभु चो मंदिर ले गोटोक बुलका-पानी† निकरुन
सितीम† चो कड़कीमन के छीचेदे।
19 मिसर देस् छीड़ा भाटा
आउर एदोम देस्† बारुसरा भाटा उलटेदे,
कसनबलले हुनमन जहूदा चो लोगमन संगे उबढंगरी बुता करला
आउर हुन देस् चो दोख नोहलो लोग के मोरते मारला।
20 मानतर जहूदा अमदेया
आउर जरूसलेम पीड़ी-पीड़ी ले रयदे।
21 काय, मोचो रयत के सत्यानास करलो लोगमन चो पापमन के खेमा करेंदे?
नाई, मय हुनमन के डंड देयंदे ची,
जहोवा, सियोन ने रउ आय!”