आपलाहान बाटा पावतो काजे जीव उठतोर
12
“हुन समया ने, तुचो लोग के रखेया करु मुखिया सरगदूत मीकाएल एयदे। हुदलदांय असन बिपती चो समया होयदे जसन कोनी जात चो उबजास बेरा ले धरुन एबतले नी होलीसे। मानतर हुन समया ने तुचो जितरो लोगमन चो नाव महापरभु चो किताप ने लिखलोर आसे हुनमन बाचदे। 2 खुबे मोरलो लोग मोठ भीतर ले जीव उठदे, हुताले आदो लोग अमदेया चो जीवना पावतो काजे आउर आदो लोग अमदेया हिनस्ता होतो काजे। 3 तेबे समज-बुद बितामन बेर-जोन असन बरते रदे आउर खुबे लोग के धरमकारी बनाउमन अमदेया काजे तारामन असन बरते रदे। 4 मानतर ए दानिएल, तुय ए किताप के मोहर लगाव आउर तुय एता चो गोटमन के सरासरी समया काजे लुकाब ने संगाव। खुबे लोग गियान पावतो काजे पूछ-पचार करुन एता-हुता डगरादे।”5 तेबे मय दानिएल, दुय झन मनुकमन के नंदी खंडे उबलोके दखले, गोटोक तो नंदी चो ए पाट आउर दुसर हुन पाट रये। 6 नंदी खंडे उबलो मनुकमन ले एकलो, मकमल फटई पींदुन नंदी चो पानी उपरे उबलो मनुक के असन पूछलो, “ए अचरित बुतामन चो सरासरी केबे होयदे?” 7 तेबे नंदी चो पानी उपरे उबलो मकमल फटई पींदलो मनुक आपलो दुनो हाथमन के सरगपुर बाटे उठाउन अमदेया जीव रतो महापरभु चो किरिया खाउन बललो, “ए घटनामन गोटोक समया, दुय समया आउर आदो समया पुरोतले होते रयदे।” जिदलदांय पवितर रयत चो सकत सरेदे तेबे ए गोटमन पुरा होयदे। 8 मय ए गोटमन के सुनते तो रयें मानतर नी समजें। तेबे मय बलले, “ए मोचो परभु, ए गोटमन चो सरासरी कसन होयदे?” 9 हुन मोके बललो, “ए दानिएल जा, कसनबलले ए गोटमन के सरासरी समया काजे मोहर लगाउन लुकाउन संगातोर आय। 10 खुबे लोगमन महापरभु के मानुन सुद, दोख-नोहलो आउर पवितर रदे मानतर दुसट लोग दुसट बुतामन ची करते रदे। दुसट लोग ए गोटमन के नी समजदे, मानतर बुद-गियान बीतामन ए गोटमन के समजदे। 11 जिदलदांय ले रोजे चेगातो होम-जतरा के अटकाउन घिन-घिना मूरत के संगादे हुदलदांय ले बारा सव नबे दिन होयदे। 12 धन-धन आय, हुन जोन धीरजा धरुन तेरा सव एक कोड़ी पंदरा दिन पुरा करेदे। 13 एदांय तुय जा! जीव रओतले महापरभु चो पतेयातो लाईक रा। तुय अस्तिर ने मोरसे आउर सरासरी समया ने तुचो निज बाटा पावतो काजे फेर जीव उठसे।”