जूसुफ चो भाईमन मिसर देस् जातोर
42
जेबे जाकूब सुनलो मिसर देस् ने अरन आसे, तेबे आपलो बेटामन के बललो, “तुमी काय काजे गोटोक-दुसर चो थमना दखा-दखी होयसाहास?” 2 हुन फेर बललो, “मय सुनलेसे मिसर ने अरन आसे मने; तुमी हुता जाउन आमचो काजे अरन घेनुन आना, तेबे आमी जीव रवां, नी मोरुं।” 3 एईकाजे जूसुफ चो दस झन भाईमन अरन घेनतो काजे मिसर देस् बाटे गेला। 4 मानतर जाकूब, जूसुफ चो भाई बिनयामीन उपरे काई बिपती नी पड़ो बलुन हुनके हुनचो भाईमन संगे नी पठालो। 5 असन बरन ले, कनान देस् ने बले खुबे भूक पड़लो किरता अरन घेनुक जातो लोग संगे इसराएल चो बेटामन बले गेला।6 जूसुफ, मिसर देस् चो राजपाल रये आउर हुनी, हुन देस् चो सपाय लोग के अरन बिकते रये; एईकाजे जूसुफ चो भाईमन एउन हुनके डंडासरन करला। 7 जूसुफ हुनमन के दखुन चितालो, मानतर हुनमन के बाहरेया लोग असन दागा देउन पूछलो, “तुमी कहां ले ईलासाहास?” हुनमन बलला, “आमी कनान देस् ले अरन घेनुक ईलुसे।” 8 जूसुफ आपलो भाईमन के चितालो, मानतर हुनमन जूसुफ के नी चिताला। 9 जूसुफ हुनमन चो बारे ने दखलो सपना के सूरता करुन हुनमन के बललो, “तुमी भेदियामन आहास; तुमी आमचो देस् चो नानागती हाल के जानुक ईलासाहास।” 10 हुनमन हुनके बलला, “ए मालिक, उसन नोआय, आमी तुचो कमेयामन खातो तीज घेनुक ईलुंसे। 11 आमी सपाय गोटकी बुआ चो बेटामन आंव, आमी सोज लोग आंव, तुचो कमेयामन, भेदियामन नोआत।” 12 मानतर जूसुफ हुनमन के बललो, “नाई नाई, तुमी ए देस् चो नानागती हाल के जानुक ची ईलासाहास।” 13 हुनमन बलला, “आमी तुचो कमेया आंव, आमी बारा भाई आंसु आउर कनान देस् चो गोटकी मनुक चो बेटामन आंव; नानी बीता एबे आमचो बुआ संगे आसे, आउर गोटोक भाई नीआय।” 14 मानतर जूसुफ हुनमन के बललो, “मय तुमके नी बलले काय, तुमी भेदिया ची आहास! 15 एईकाजे फिरोन चो जीव चो किरिया मय तुमके परखेंदे। तुमचो नानी भाई एओतले तुमी एता ले जाउक नी सकासे। 16 तुमचो भाई के आनतो काजे तुमीमन ले एक झन के पठाहा आउर आदो लोग कयद ने राहासे; असन बरन ले तुमके परखुक होयदे, तुमचो गोट सत आय कि नाई। तुमचो गोट सत नी होले फिरोन चो जीव चो किरिया तुमके भेदिया ची समजदे।” 17 तेबे जूसुफ हुनमन के तीन दिनतले कयद करुन जयल-घरे ढाकु रलो।
18 तीसर दिने जूसुफ हुनमन के बललो, “मय महापरभु के डरुन चलुआंय; एईकाजे तुमी असन करलोने जीव राहासे; 19 तुमी सोज लोग आहास जाले, तुमीमन ले एक झन एता कयद ने रओ; आउर आदो आपलो घर-लोग चो भूक मेटातो काजे अरन धरुन जाहा, 20 आउर आपलो नानी भाई के मोचो लगे आना। असन बरन ले तुमचो गोट सत होयदे, आउर तुमी नी मोरासे।” तेबे हुनमन उसने करतो काजे राजी होला। 21 हुनमन गोटोक-दुसर के बलला, “आमी पक्का आमचो भाई चो बिरुद करलो पाप चो डंड पाउंसे, कसनबलले हुन आमचो ले गाग-गगरीही होउन बिनती करलो, तेबले बले आमी हुनके बिपती ने दखुन हुनचो नी सुनलु; एईकाजे एबे आमी बिपती ने पड़लुसे।” 22 तेबे रूबेन हुनमन के बललो, “काय, मय तुमके ‘लेका के काई नी करा’ बलुन नी सांगु रले? मानतर तुमी नी सुनलास। दखा, एदांय आमके आमचो पाप चो पलटा मिरेसे।” 23 जूसुफ आउर हुनमन चो गोटबात दुय-भासा जानतो बीता बाटले होते रये; एईकाजे जूसुफ हुनमन चो भासा समजेसे बलुन हुनमन नी जानला। 24 तेबे हुन, हुनमन ले लापी जाउन गागलो, फेर हुनमन लगे एउन हुनमन ले सिमोन के बाछुन कयद ने ढकालो।
जूसुफ चो भाईमन कनान देस् बोहड़तोर
25 तेबे जूसुफ हुकुम दिलो, हुनमन चो बोरा ने अरन भोरुन दियास आउर सपाय चो बोरामन ने हुनमन चो पयसामन के संगाउन दियास, आउर हुनमन काजे बाट-भाता बले दियास। एईकाजे कमेयामन उसने ची करला। 26 तेबे हुनचो भाईमन आपलो अरन के आपलाहान गदाहामन ने लतुन हुता ले निकरला। 27 हुनमन बिसातो काजे ठेबलो थाने, गोटोक झन आपलो गदाहा के चारा देतो काजे आपलो बोरा चो बांधन के हिटालो, तेबे हुता पयसा मोंडरी संगालोर दखा दिली। 28 तेबे हुन आपलो भाईमन के बललो, “मोचो पयसा के तो बोहड़ाउन दिलासे, दखा हुन मोचो बोरा ने आसे,” तेबे हुनमन के जीव गेलो असन लागली, आउर हुनमन गोटोक-दुसर के डर संगे दखला आउर बलला, “महापरभु आमचो संगे असन काय काजे करेसे?”
29 हुनचो पाछे हुनमन कनान देस् ने आपलो बुआ जाकूब लगे ईला, आउर आपलो संगे घटलो सपाय गोट सरसरा सांगला, 30 “हुन देस् चो मालिक आमके दागा देउन गोटेयालो, आउर आमके देस् चो भेदिया बललो। 31 तेबे आमी हुनके बललु, ‘आमी सोज लोग आंव, भेदिया नोआंव। 32 आमी बारा भाई, गोटकी बुआ चो बेटामन आंव; आमचो गोटोक भाई नीआय आउर नानी भाई आमचो बुआ संगे कनान देस् ने आसे।’ 33 तेबे हुन देस् चो मालिक आमके बललो, ‘एचो ले जानुक होयदे, तुमी सोज लोग आहास कि नाई; तुमीमन ले एक झन के मोचो लगे छांडुन आदो लोग आपलो घर-लोग चो भूक मेटातो काजे अरन निया, 34 आउर आपलो नानी भाई के मोचो लगे आना। तेबे मय पतेयायंदे, तुमी भेदिया नोआहास सोज लोग आहास। फेर मय तुमचो भाई के तुमके सोपेंदे, आउर तुमी ए देस् ने बेपार बले करुक सकासे’।”
35 असन बलुन हुनमन आपलाहान बोरामन ले अरन निकराउक मुरियाला, आउर सपाय चो बोरामन ने हुनमन चो पयसा-मोंडरीमन संगालोर दखला। तेबे हुनमन आउर हुनमन चो बुआ पयसा-मोंडरीमन के दखुन खुबे डरला। 36 तेबे हुनमन चो बुआ जाकूब हुनमन के बललो, “तुमी मोचो बंस बुड़ाउआस बे: दखा, जूसुफ मोरलो, सिमोन बले नी ईलो, आउर एदांय तुमी बिनयामीन के बले नेउक मन करसाहास: ए सपाय बिपती मोचो उपरे पड़लीसे।” 37 रूबेन आपलो बुआ के बललो, “मय हुनके तुचो लगे नी आनले जाले तुय मोचो दुनो बेटामन के मोरते मार; एबे तुचो बेटा के मोचो हाथे सोपुन देस, मय हुनके तुचो लगे फेर बोहड़ाउन आनेंदे।” 38 जाकूब बललो, “मोचो बेटा तुमचो संगे नी जाये; कसनबलले हुनचो भाई मोरलोसे आउर एदांय हुन एकलाय आसे। तुमी हुन बाटे जातो बेरा हुनचो उपरे काई बिपती पड़ली जाले तुमी मोके, मोचो डोकरा बेरा चिंता-धोका संगे पतालपुरे उतराहासे।”