जाकूब, लाबान थान ले परातोर
31
जाकूब, लाबान चो बेटामन असन बलतोके सुनलो, “जाकूब आमचो बुआ चो सपाय धन के ठगुन झीकलो, आउर हुनचेई ले इतलो धन-माल कमालो।” 2 जाकूब, लाबान चो थमना के दखुन जानलो, हुन एदांय आगे चो असन नीआय। 3 तेबे जहोवा, जाकूब के बललो, “तुय आपलो बाप-दादी चो देस् आउर आपलो बुआ घरे जा, मय तुचो संगे रयंदे।” 4 तेबे जाकूब, राहेल आउर लिआ के आपलो छेरी-मेंडी चरातो भाटा लगे हागदेउन बललो, 5 “तुमचो बुआ चो थमना दखुन जानेंसे, हुन मोचो संगे आगे चो असन बेबार नी करेसे। मानतर मोचो बुआ चो महापरभु मोचो संगे आसे। 6 तुमी पक्का जानास मय सकत भर तुमचो बुआ चो सेवा-बुता करले। 7 तेबले बले तुमचो बुआ कपट करुन दस हार मोचो भूती के ठगुन पलटलो, मानतर महापरभु मोचो नोकसान होउक नी दिलो। 8 जेबे तुमचो बुआ बललो, ‘चितरी पिलामन तुचो भूती होदे’, तेबे सपाय छेरी-मेंडीमन चितरी पिलामन पकाला; आउर जेबे तुमचो बुआ बललो, ‘काबरी पिलामन तुचो भूती होदे’, तेबे सपाय छेरी-मेंडीमन काबरी पिलामन पकाउक मुरियाला। 9 असन बरन ले महापरभु तुमचो बुआ चो पसु के धरुन मोके दिलो। 10 छेरी-मेंडीमन चो गाबिन होतो बेरा मय सपनले, जोन बोकड़ामन, बोकड़ीमन के अरनी धरसोत, हुनमन काबरी, चितरी आउर चीना बीती रओत। 11 महापरभु चो दूत मोके सपना ने बललो, ‘ए जाकूब’, मय बलले, ‘काय हुकुम आय।’ 12 हुन बललो, ‘आंईक उगाड़ुन दख, गोहड़ी ने अरनी धरतो सपाय बोकड़ामन, काबरी, चितरी आउर चीना बीती आत, कसनबलले लाबान तुचो संगे काय-काय करलोसे, मय दखलेसे। 13 मय तुके बेतेल ने दरसन दिलो महापरभु आंय, जोन थाने गोटोक खमा ने तुय तेल रिकाउन मोचो ले बोदना बोउ रलीस; एदांय ए देस् ले निकरुन आपलो बुआ घरे बोहड़ुन जा’।”14 तेबे राहेल आउर लिआ हुनके बलला, “काय, आमचो बुआ घरे एबे बले आमके काई बाटा नोहले हक आसे? 15 दख, हुन तो आमके बिकुन खादलो, काय आमी हुनचो नंजर ने पर-लोग नी होलु? 16 एईकाजे महापरभु जितरो बले धन आमचो बुआ ले धरलो, हुन आमचो आउर आमचो पिला-झीलामन काजे आय, एदांय महापरभु तुके जोन बले करतो काजे बललो, उसने चे कर।”
17 तेबे जाकूब आपलो पिलामन आउर बायलेमन के ऊंटमन ने बसालो; 18 आउर पदन-अराम ने रूंडालो सपाय पसुमन आउर आपलो धन-माल के धरुन आपलो बुआ इसहाक लगे जातो काजे कनान देस् बाटे निकरलो। 19 मानतर कनान देस् बाटे निकरतोले आगे राहेल, आपलो बुआ लाबान मेंडामन चो रुआं खुराउक गेलो बेरा, बुआ घर चो देव-धामी मूरतमन के चोरुन नीली। 20 जाकूब, अरामेया लाबान ले लुकुन परालो, आउर मय एता ले जायंसे बलुन हुनके नी सांगलो। 21 जाकूब आपलो सपाय बानी के धरुन परालो, आउर पुरे फरात नंदी के नाहकुन डोंगरी देस् गिलाद बाटे हिंडुक मुरियालो।
लाबान, जाकूब के खेदुन नेतोर
22 जाकूब चो परालो खबर लाबान के तीसर दिने मिरली। 23 तेबे हुन आपलो लोग-बाग के संग धरुन सात दिन हुनचो पाट-पाट हुनके डगराउक गेलो, आउर डोंगरी देस् गिलाद ने हुनके भेटलो। 24 मानतर महापरभु, अरामेया लाबान के सपना ने दखा देउन बललो, “चेत ने रा, आउर जाकूब के नंगत नोहले अडरा काई नी बल।” 25 जिदलदांय लाबान, जाकूब लगे अमरलो, हुदलदांय जाकूब आपलो तमु गिलाद नाव चो डोंगरी देस् ने गाड़ुन रये, आउर लाबान बले आपलो लोग-बाग संगे हुनी डोंगरी देस् ने तमु गाड़लो। 26 तेबे लाबान, जाकूब के बललो, “तुय मोचो थान ले काय काजे लुकुन पराउन ईलीस, आउर मोचो बेटीमन के खांडा चो सकत ले कयद करलो असन आनलीस? 27 तुय मोके नी सांगलोर काय काजे लुकुन पराउन ईलीस; नोहले मय हरिक ले बाजा-मोहरी बजाते आउर गीत गवाते तुके बिदा करते? 28 तुय तो मोके मोचो नाती-नतरा आउर बेटीमन के चूमुक बले नी दिलीस, तुय बड़े भारी भकवा बुता करलीस। 29 तुमीमन के नोकसान करतो सकत मोचो लगे आसे; मानतर तुचो बुआ चो महापरभु मोके राती बेरा सपना ने बललो, ‘चेत ने रा, आउर जाकूब के नंगत नोहले अडरा काई नी बल।’ 30 तुय आपलो बुआ घरे जातो काजे हरिक होते रलीस, एईकाजे ईलीस जाले नंगत करलीस, मानतर मोचो घर चो देव-धामी मूरतमन के काय काजे चोरुन आनलीस?” 31 जाकूब, लाबान के बललो, “तुय आपलो बेटीमन के मोचो थान ले झिकुन नेयसे बलुन मय डरले। 32 जेचो लगे बले तुचो देव-धामी मूरतमन आसे, हुनचो जीव नी बाचे। मोचो थान ले तुचो काई बले तीज मिरली जाले तुचो लोग-बाग पुरे हुनके चिताउन धर।” कसनबलले जाकूब नी जानते रये, राहेल आपलो घर चो देव-धामी मूरतमन के चोरुन आनलीसे।
33 ए गोट के सुनुन लाबान, जाकूब चो तमु ने गेलो, फेर लिआ आउर दुनो कमेयीनमन चो तमुमन ने गेलो, मानतर हुनके काई नी मिरली। तेबे हुन लिआ चो तमु ले निकरुन राहेल चो तमु ने गेलो। 34 राहेल आपलो घर चो देव-धामी मूरतमन के ऊंट चो लाद (काठी) ने लुकाउन हुनचो उपरे बसुन रये। तेबे लाबान के हुनचो तमु ने गुलाय डगरालो के बले काई नी मिरली। 35 राहेल आपलो बुआ के बलली, “ए मोचो बुआ, मय तुचो पुरे उबा नी होले बलुन रीस नी हो, कसनबलले मोके मयना-बारी होलीसे।” एईकाजे डगरालोके बले लाबान के घर चो देव-धामी मूरतमन नी मिरली। 36 तेबे जाकूब रीस होउन लाबान संगे बला-बली होउक मुरियालो। जाकूब, लाबान के बललो, “मय काय नसालेसे आउर काय पाप करलेसे गुने तुय इतलो रीस होउन मोके खेदुन आनलीस? 37 तुय मोचो सपाय जिनीसमन के टामडुन दखलीस, तेबे हुता तुचो घर चो काय मिरली? हुनके एता तुचो आउर मोचो लोग पुरे संगाव कि हुनमन तुचो आउर मोचो फासला करोत। 38 मय बीस बरक तुचो संगे रले; हुदलदांय तुचो मेंडीमन आउर बोकड़ीमन नी चुआला, आउर मय तुचो बोकड़ामन चो मास बले केबई नी खादले। 39 तुचो पसुमन के रान-जियादमन मारले बले मय हुनके तुचो लगे नी आनते रयें, हुनचो नोकसान मय ची भोरते रयें। दिन ने चोरलो बीती होओ नोहले राती बेरा चोरलो बीती होओ, तुय हुनचो पलटा मोचो ले ची धरते रयीस। 40 मोचो असन गति होउ रये, दिन ने घाम-तप किरता आउर राती बेरा सीत किरता मोचो झूमा पराते रये। 41 मय बीस बरक तुचो घरे रले, चवदा बरक तुचो दुनो बेटीमन काजे आउर छय बरक तुचो छेरी-बोकड़ीमन काजे तुचो सेवा-बुता करले; आउर तुय मोचो भूती के दस हार पलटलीस। 42 मोचो बुआ चो महापरभु बललोने, अबराहम चो महापरभु, जेके इसहाक बले डरुन चलुआय, हुन मोचो बाटे नी होलोने तुय मोके चुचाय हाथे पठाउन देतीस। मोचो डंड आउर मसागत के दखुन महापरभु काली राती तुके दागा दिलो।”
जाकूब आउर लाबान चो मंजी बायदा
43 लाबान, जाकूब के बललो, “ए लेकीमन मोचेई बेटीमन आत, आउर हुनमन चो पिलामन बले मोचेई आत, ए छेरी-मेंडीमन मोचेई आत, एता जोन बले दखा देयसे सपाय मोचेई आय। मानतर एदांय मय, मोचो बेटीमन आउर हुनचो पिलामन के काय करुक सकें? 44 एदांय आव, मय आउर तुय गोटोक बायदा करुं, आउर हुन बायदा तुचो आउर मोचो मंजी गवई रओ।” 45 तेबे जाकूब गोटोक पकना के खमा गाड़लो। 46 आउर जाकूब आपलो लोग-बाग के बललो, “पकनामन रूंडाहा,” ए गोट के सुनुन हुनमन पकनामन रूंडाला आउर हुन पकना-कुड़ा लगे बसुन खादला। 47 लाबान हुन पकना-कुड़ा चो नाव जगर-साहदूता* संगालो, मानतर जाकूब हुनचो नाव गिलियाद* संगालो। 48 लाबान बललो, “आजी ले ए पकना-कुड़ा मोचो आउर तुचो मंजी गवई रयदे। एईकाजे एचो नाव गिलियाद संगालोर आसे, 49 आउर मिजपा खमा* बले संगालोर आसे; कसनबलले आमी गोटोक दुसर ले लापी रतो बेरा जहोवा तुके आउर मोके धियान देते रओ। 50 तुय मोचो बेटीमन के डंड करलीस जाले, नोहले हुनमन के छांडुन दुसर बायलेमन के बिया होलीस जाले, भले कोनी लोग आमचो संगे नी रओत, मानतर दख, महापरभु तुचो आउर मोचो मंजी गवई रयदे।” 51 फेर लाबान, जाकूब के बललो, “ए पकना-कुड़ा आउर ए खमा के बले दख, जेके मय तुचो आउर मोचो मंजी उबा करलेसे। 52 ए पकना-कुड़ा आउर ए खमा, ए गोट चो गवई आय कि मय ए पकना-कुड़ा के नाहकुन तुचो नोकसान करतो काजे तुचो लगे नी एयें आउर तुय बले मोचो नोकसान करतो काजे ए पकना-कुड़ा आउर ए खमा के नाहकुन मोचो लगे नी एसे। 53 अबराहम चो महापरभु, नाहोर चो महापरभु आउर हुनमन चो पुरखामन चो महापरभु, आमी दुनो चो नियाव करो।” तेबे जाकूब, आपलो बुआ इसहाक भक्ति करतो महापरभु चो किरिया खादलो, 54 आउर जाकूब, हुन डोंगरी ने जतरा करुन आपलो लोग-बाग के खातो काजे हागदिलो, हुनमन खाउन भाति राती बेरा हुनी डोंगरी ने ठेबला। 55 बियान पावते खन लाबान उठलो आउर आपलो बेटीमन आउर नाती-नतरामन के चूमलो आउर हुनमन के बर देउन आपलो ठाने बोहड़ुन गेलो।