सदोम चो दुसट बुता
19
दुय झन सरगदूतमन सांज होतोके सदोम सहर ने ईला, हुदलदांय लूत, सदोम सहर चो देवड़ी ने बसु रये। हुनमन के दखुन लूत भेट-घाट करतो काजे उठलो आउर डंडासरन करुन बललो, 2 “ए मोचो मालिकमन, तुमचो कमेया घरे इआ आउर पांय धोआ आउर राती बेरा बिसाउन बड़े बियाने तुमचो बाट धरा,” हुनमन बलला, “नाई, आमी एई जोड़ान ने रात काटूंदे।” 3 मानतर लूत हुनमन के खुबे गुहार करुन मना-बुजा करलो; तेबे हुनमन लूत संगे हुनचो घरे ईला आउर लूत हुनमन काजे भोज तियार करलो आउर पाग नोहलोर रोटी बनाउन खोआलो। 4 हुनमन सोवतोले आगे सदोम सहर चो लोगमन बललोने, जुवानमन ले धरुन डोकरामन बले एउन घर के भोंवरक बेड़ला 5 आउर लूत के हागदेउन बलला, “आजी राती जोन मनुकमन तुचो घरे ईलासोत, कहां आसोत? हुनमन के आमचो लगे बाहरे आन, आमी हुनमन के राकुआंव”। 6 तेबे लूत दुआरे निकरुन आपलो पाटे कपाट ढाकुन हुनमन के बललो, 7 “ए मोचो भाईमन, असन बरन चो अडरा बुता नी करा। 8 सुना, मोचो दुय झन बेटीमन आसोत जोनमन कोचई संगे छीआई नी होलासोत; तुमी मन करलोने मय हुनमन के तुमचो लगे बाहरे आनेंदे, तुमके जसन मन एयदे हुनमन संगे उसनेची करा; मानतर मोचो घरे सगा ईलो मनुकमन के काईचे नी करा।” 9 हुनमन बलला, “तुय गुच!” फेर बलुक मुरियाला, “तुय परदेसिया होउन रयसीस आउर एता चो नियावकारी होलीसीस! एईकाजे एदांय आमी हुनमन ले आगर तुचो संगे अडरा बेबार करुंदे।” तेबे हुनमन लूत के टेगला-मसका करला आउर कपाट के टुटातो काजे लगे ईला। 10 तेबे सगा ईलो मनुकमन, लूत के घर भीतरे चेईकनाय झीकला आउर कपाट के ढाकला 11 आउर घर दुआरे रलो बड़े-नानी सपाय मनुकमन के काना उलटाला। हुनमन काना होउन दुआरे कपाट के टामडुन-टामडुन थाकला।लूत, सदोम ले परातोर
12 तेबे हुन सगामन लूत के पूछला, “एता तुचो कोन-कोन आसोत? बेटा-बेटीमन, जुआंय आउर ए सहर ने तुचो जोन बले आसोत सपाय के धरुन एताले निकरुन पराव। 13 आमी ए सहर के नास करुआंव कसनबलले एता चो लोगमन चो बिरुद ने गागा-बोगा होतोके जहोवा सुनलोसे आउर जहोवा, आमके ए सहर के नास करुक पठालोसे।” 14 तेबे लूत जाउन आपलो बेटीमन संगे माहला होलो जुआंयमन के समजाउन बललो, “ए सहर के जहोवा नास करुआय, इआ एताले पराउं।” मानतर हुनचो जुआंयमन, लूत चो गोट के हांसी-खेली समजुन नी पतेयाला।
15 उजर होतोके दूतमन लूत के बलला, “उठ, झपके आपलो बायले आउर दुनो बेटीमन के धरुन एताले जा। नोहले तुय बले ए सहर चो ओधरम किरता नास होसे।” 16 मानतर लूत बेर करते रये। तेबे हुन मनुकमन लूत आउर हुनचो बायले आउर दुनो बेटीमन चो हाथ धरुन हुन सहर चो बाहरे नेउन दिला। कसनबलले जहोवा चो दया हुनमन उपरे रये। 17 हुनमन के बाहरे नेउन बलला, “आईक-कान लिमटुन हुन डोंगरी ने पराहा कि तुमचो जीव बाचो आउर परातो बेरा उलटुन नी दखा; आउर ए घाटी ने मुरे नी ठेबा, नोहले तुमी बले लाकड़ी उलटासे।” 18 लूत बललो, “ए मालिक, असन नी होउक देस; 19 दख, तुचो कमेया ले तुय हरिक आसीस, आउर खुबे दया ले मोचो जीव के बचालीस; मानतर मय एबे हुन डोंगरी उपरे पराउक नी सकें आउर असन नी होओ कि मय गराहां ने पड़ुन मोरुन जायें। 20 दख, हुन नानी असन सहर लगे आसे आउर मय हुता पराउक सकेंदे, मोके हुता पराउक देस, काय, हुन गोटोक नानी सहर नोआय? तेबे मोचो जीव बाचेदे!” 21 हुनमन बलला, “आमी तुचो ए गुहार के मानुंसे, जोन सहर चो बारे ने तुय गोटेयालीसीस हुनके आमी नास नी करुं। 22 झटके हुता पराव, कसनबलले तुय हुता अमरोतले, मय काई बले करुक नी सकेंदे।” एईकाजे हुन सहर चो नाव सोअर पड़ली।
सदोम आउर अमोरा के लाकड़ी उलटातोर
23 लूत, सोअर सहर लगे अमरलो बेरा मंजपुर ने बेर उदली।
24 तेबे जहोवा, सदोम आउर अमोरा सहरमन ने बादरी ले गंधक आउर आईग रिकालो। 25 असन बरन ले, हुन सहरमन, सपाय घाटीमन आउर हुता रतो सपाय लोग के आउर भुंय चो सपाय रूक-राईमन के हुन नास करलो। 26 लूत चो बायले, हुनचो पाटे रये। हुन पाटकुती उलटुन दखली आउर लोन चो खमा उलटली।
27 अबराहम बड़े बियाने उठुन जोन थाने हुन, जहोवा पुरे उबु रलो हुनी थाने गेलो; 28 आउर हुन, सदोम आउर अमोरा सहरमन आउर हुन घाटी ने भाटी असन आईग जरतोके आउर कुमला उठतोके दखलो।
29 जिदलदांय महापरभु हुन सहरमन के सत्यानास करलो तेबे अबराहम के सूरता करुन हुता रलो लूत के गराहां ले बचालो।
मोआबीन आउर अमोनी बंस चो उबजास
30 पाछे लूत, सोअर सहर के छांडुन आपलो दुनो बेटीमन संगे डोंगरी ने रउक मुरियालो। कसनबलले हुन, सोअर ने रतो काजे डरते रये; एईकाजे आपलो दुनो बेटीमन संगे गोटोक करपन ने डेरा पड़लो। 31 तेबे बड़े लेकी, नानी लेकी के बलली, “आमचो बुआ डोकरा होलोसे, आउर संवसार चो नीती ले आमके बिया होतो काजे कोनी नीआत। 32 एईकाजे आव, आमी आमचो बुआ के अंगुर-मंद खोआउन हुनचो संगे सोउं, तेबे आमी आमचो बुआ चो बंस के बचाउक सकवां।” 33 एईकाजे हुनमन हुनी राती आपलो बुआ के अंगुर-मंद खुआला, आउर बड़े बेटी आपलो बुआ संगे सोवली, मानतर लूत नी जानलो हुन किदलदांय सोवली आउर किदलदांय उठली। 34 दुसर दिने बड़े लेकी, नानी लेकी के बलली, “दख, काली राती मय बुआ संगे सोवले। आजी राती बले आमी आमचो बुआ के अंगुर-मंद खुआउं आउर तुय जाउन हुनचो संगे सोवसे, तेबे आमी आमचो बुआ चो बंस के बड़ावां।” 35 एईकाजे हुनमन, हुन राती बले आपलो बुआ के अंगुर-मंद खुआला; आउर हुनचो नानी बेटी हुनचो संगे सोवली, मानतर लूत, हुन आपलो संगे सोवतो आउर उठतो बेरा के नी जानलो। 36 असन बरन ले लूत चो दुनो बेटीमन आपलो बुआ बाटले पेटे ठेबला। 37 बड़े बेटी गोटोक बेटा पावली आउर हुनचो नाव मोआब* संगाली; एबतले हुन मोआबीन बंस चो मूर बुआ आय। 38 नानी बेटी बले गोटोक बेटा पावली, हुनचो नाव बेन-अमी* संगाली; एबतले हुन अमोनी बंस चो मूर बुआ आय।