इसहाक जनमतो बायदा
18
जेबे अबराहम आपलो तमु चो बाट-डेवना ने, ममरे चो बांज रूकमन खाले घाम किरता बसु रये, तेबे हुनचो पुरे जहोवा दखा दिलो। 2 अबराहम आपलो पुरे तीन झन मनुकमन उबलोके दखलो आउर आपलो तमु चो बाट-डेवना ले पराते जाउन हुनमन के डंडासरन करुन बललो, 3 “ए मालिक, तुय मोचोले हरिक आसीस जाले, मय तुके गुहारेंसे, तुचो कमेया थान ले जाते नी जा। 4 मय खिंडिक पानी आनेंदे, तुमी पांय धोउन ए रूक खाले अस्तिर ले बिसाहा। 5 फेर मय रोटी आनेंदे, तुमी खाहा आउर अस्तिर ले जाहासे। कसनबलले तुमी आपलो कमेया लगे ईलासाहास।” हुनमन बलला, “तुके जसन मने एयसे, उसने कर।” 6 तेबे अबराहम तूरते तमु ने सारा लगे जाउन बललो, “तीन पयली मयदा पिसान के झपके चटक आउर रोटी बनाव।” 7 फेर अबराहम आपलो गाय गोहड़ी ने परालो, आउर गोटोक ठोसर बाछा के आनुन झपके रांदतो काजे आपलो कमेया के दिलो, जेके हुन झपके रांदलो। 8 तेबे अबराहम गोरस, दही आउर बाछा चो मास-भाजा के आनुन हुनमन के दिलो, हुनमन खातो बेरा, अबराहम रूक खाले हुनमन लगे उबा रलो।9 हुनमन अबराहम के पूछला, “तुचो बायले सारा कहां आसे?” हुन सांगलो, “हुन तमु ने आसे।” 10 हुनमन ले एकलो बललो, “एदांय बरक मय, तुचो लगे फेर एयंदे, आउर तुचो बायले सारा गोटोक बेटा पायदे।” ए गोटमन के सारा तमु चो बाट-डेवना ने अबराहम चो पाटकुती उबुन सुनते रये। 11 अबराहम आउर सारा दुनो खुबे उमर चो होउ रओत आउर सारा चो मयना-बारी सरु रये। 12 एईकाजे सारा मने-मन हांसुन बलुक मुरियाली, “मय डोकरी होलेसे आउर मोचो मनुक बले डोकरा होलोसे। काय, मोके एबे ए सुख मिरेदे?” 13 तेबे जहोवा, अबराहम के बललो, “सारा काय काजे, मय एबे डोकरी बेरा गोटोक बेटा पायंदे बलुन हांसली? 14 काय, जहोवा काजे काई बुता खट-खट आसे? एदांय बरक, कबूल धरालो समया ने, मय तुचो लगे फेर एयंदे आउर सारा गोटोक बेटा पायदे।” 15 तेबे सारा डर काजे “मय नी हांसे” बलुन दोदली। हुन बललो, “नाई, तुय हांसलीस।”
सदोम आउर अमोरा सहरमन चो नास
16 फेर हुन मनुकमन, हुताले निकरला आउर सदोम बाटे दखला; अबराहम हुनमन के बिदा करतो काजे खिंडिक दूर हुनमन संगे गेलो। 17 जहोवा बललो, “एदांय जोन मय करेंदे काय, मय अबराहम ले लुकाउन रयंदे? 18 कसनबलले अबराहम गोटोक बड़े आउर बलेयार जात होयदे, आउर हुनचो ले मंजपुर चो सपाय जात चो लोग बर पावदे। 19 मय, हुनके एईकाजे बाछलेसे कि हुन आपलो घर-लोग आउर आपलो थर-लर के, जहोवा चो बाट ने चमकट रउन धरम आउर भलई बुता करतो हुकुम देओ; असन बरन ले जहोवा, अबराहम चो बारे ने बललो गोट पुरा होओ।” 20 जहोवा फेर बललो, “सदोम आउर अमोरा चो पाप जुगे बाड़लीसे! आउर हुनमन चो बिरुद ने खुबे गागा-बोगा होयसोत। 21 एईकाजे मय उतरुन दखेंदे आउर जानेंदे, असन काय होलीसे कि हुनमन इतरो गागा-बोगा होयसोत।”
22 तेबे हुन मनुकमन हुताले बोहड़ुन सदोम बाटे गेला, मानतर अबराहम, जहोवा लगे ची उबा रये। 23 तेबे अबराहम, जहोवा लगे जाउन बललो, “काय, सते तुय दुसटमन संगे धरमकारीमन के बले नास करसे? 24 हुन सहर ने पचास झन धरमकारी रले, काय, तुय हुन सहर के खेमा नी करुन नास करसे? काय, हुता पचास झन धरमकारी किरता हुनके नी बचासे? 25 दुसट संगे धरमकारीमन मोरतोर आउर धरमकारीमन चो आउर दुसटमन चो गोटकी गती होतोर, असन बुता तुचो ले नी होओ! काय, मंजपुर के नियावकरु, सत-नियाव नी करे?” 26 जहोवा बललो, “सदोम सहरे पचास झन धरमकारीमन रला जाले, मय हुनमन चो किरता सहर के खेमा करेंदे आउर नास नी करें।” 27 फेर अबराहम बललो, “ए परभु सुन, मय धुरला आउर लाकड़ी असन आंय, फेर बले मय तुके निलज असन गोटेयायंसे। 28 होउक सके हुन पचास झन धरमकारीमन ने पांच झन उना होले, हुन पांच झन उना होलो किरता हुन सहर के नास करसे?” परभु बललो, “मोके पयंतालीस* झन मिरले बले हुन सहर के नास नी करें।” 29 फेर हुन, परभु के बललो, “होउक सके, हुता चालीस मिरलोने।” परभु बललो, “चालीस झन रले बले मय नास नी करें।” 30 अबराहम फेर बललो, “ए परभु, रीस नी हो, मय आउर फेर बलेंदे। होउक सके हुता तीसेक झन मिरले।” परभु बललो, “हुता तीसेक झन मिरले बले मय हुनके छांडेंदे।” 31 फेर अबराहम बललो, “ए परभु, सुन, मय इतरो निलज होउन तुके गोटेयायंसे ची, होउक सके हुता बीस झन धरमकारी रदे।” परभु बललो, “हुता बीस झन धरमकारी मिरलोने मय नास नी करें।” 32 “ए परभु, रीस नी हो, मय आउर गोटकीचे हार बलेंदे, होउक सके हुता दसेक झन मिरले।” परभु बललो, “हुता दसेक झन मिरले बले मय नास नी करें।” 33 जहोवा, अबराहम संगे गोटेयाउन हुताले गेलो आउर अबराहम बले घरे बोहड़ुन गेलो।