बड़े पुर-पानी आंटतोर
8
महापरभु, नूह आउर हुनचो संगे जाहाज ने रलो सपाय रान जियाद आउर पोसतो जनावरमन के सूरता करलो आउर मंजपुर ने लेहरा बोहालो, आउर पानी आटुक मुरियाली; 2 तेबे गड़ेया समदूर चो पजरा-बुलकामन आउर बादरी ले एतो बरसा-पानी बले ठेबली। 3 आउर एक सव पचास दिन चो पाछे, मंजपुर ने सरलगा पानी आटुक मुरियाली। 4 सातवां मयना चो सतरा दिने पानी-जाहाज अरारात नाव चो डोंगरी ने टेकली। 5 आउर दस मयना होओतले पानी आटते गेली, दसवां मयना चो पईल दिने डोंगरीमन चो सिगमन दखा दिली।6 चालीस दिन पाछे, नूह आपलो बनालो पानी-जाहाज चो खिड़की उगाड़लो, 7 आउर गोटोक कावरा के उड़ालो: मंजपुर ने पानी आटतले हुन कावरा ए बाटे-हुन बाटे उड़ते रली। 8 पाछे फेर नूह, भुंये पानी आटली कि नाई बलुन जानतो काजे गोटोक परेंया के उड़ालो। 9 मंजपुर ने गुलाय बाटे पानी चे पानी रलो किरता हुन परेंया के कहांय बसतो ठान नी मिरली। एईकाजे हुन पानी-जाहाज ने बोहड़ुन ईली आउर नूह हुनके पानी-जाहाज भीतरे आनलो। 10 आउर सात दिन टाकुन भाति नूह, फेर हुनी परेंया के पानी-जाहाज ले उड़ाउन दिलो; 11 सांज होतो बेरा हुन परेंया हुनचो लगे बोहड़ुन ईली, तेबे हुनचो चोंडी ने गोटोक जयतून रूक चो पिलका-पाना के दखुन नूह जानलो कि एदांय मंजपुर ने पानी आटली। 12 फेर सात दिन पाछे नूह, हुनी परेंया के फेर उड़ालो आउर हुन परेंया हुनचो लगे केबई बोहड़ुन नी ईली।
13 नूह छय सव एक बरक चो होलो बेरा, पईल मयना चो पईल दिने मंजपुर ले पानी आटली, तेबे नूह जाहाज चो खिड़की के उगाड़ुन दखलो कि भुंय सुकलीसे। 14 आउर दुसर मयना चो सताइसवां दिने गुलाय मंजपुर सुकली।
15 तेबे महापरभु, नूह के बललो, 16 “तुय आपलो बायले, बेटामन आउर बुआरीमन संगे पानी-जाहाज ले बाहरे निकरुन आव। 17 चड़ईमन, पसुमन, रेंगतो जनतुरमन आउर जितरो बले जीवमन तुचो संगे आसोत हुन सपाय के निकराउन बाहरे आन कि हुनमन मंजपुर ने पोहलार होउन लेउर बाड़ोत आउर गुलाय मंजपुर ने भोरुन जाओत।” 18 तेबे नूह, आपलो बायले, बेटामन आउर बुआरीमन संगे बाहरे ईलो 19 आउर सपाय जनावरमन, रेंगतो जनतुरमन, चड़ईमन आउर मंजपुर ने बुलतो सपाय बरन चो जीव-जनतुरमन पानी-जाहाज ले बाहरे निकरला।
होम जतरा चेगातोर
20 तेबे नूह, जहोवा काजे गोटोक बेदी बनालो; आउर सपाय सुद पसुमन आउर सपाय सुद चड़ईमन ले आदो के आनुन बेदी ने होम-जतरा चेगालो। 21 होम-जतरा चो मन भावतो नंगत बास ले हरिक होउन जहोवा पक्का बिचारलो, “नर-मंजा किरता मय फेर केबई भुंय के डंड नी देयें, कसनबलले नर-मंजा चो मन ने पिला बेरा ले जोन बले उबजेसे हुन अडरा चे होयसे; तेबले बले जसन मय सपाय जीवमन के मोरालेसे उसन फेर केबई नी मोरायें। 22 एदांय ले धरुन मंजपुर रओतले पेरतो आउर काटतो समया, सीत आउर उब, जेट आउर चमास, दिन आउर रात सरलगा होते रयदे।”