فصلِ دوّم
هِدایَت دَ بارِه دُعا و عِبادت
1 امزی خاطر ما از پگ کده اوّل تاکِید مُونُم که درخاست_ها، دُعا_ها، شفاعَت_ها و شُکرگُزاری_ها دَ دَرگاهِ خُدا دَ حقِ پگِ مردُم تقدِیم شُنه، 2 دَ حقِ پادشایو و تمامِ کسای که صاحِبِ اِختیار اَسته، تاکه مو بِتَنی دَ صُلح و آرامِش و دَ کمالِ خُداتَرسی و با آبرُو زِندگی خُو ره تیر کُنی. 3 اینَمی کار دَ نظرِ خُدا، یعنی نِجات دِهِندِه مو، نیک و قابِلِ قبُول اَسته. 4 اُو میخایه که پگِ مردُم نِجات پَیدا کُنه و حقِیقت ره بُفامه، 5 چُون خُدا یگ اَسته و دَ بَینِ خُدا و اِنسان تنها یگ واسِطه وجُود دَره که اُو شخص مسیح عیسیٰ اَسته. 6 اُو جان خُو ره دَ عِنوانِ فِدیه بَلدِه تمامِ بَشر دَد. امی خود شی یگ شاهِدی اَسته که دَ وختِ مُناسِب رُخ دَد. 7 و بَلدِه امزی منظُور ما واعِظ و رسُول و معلِم تعیِین شُدُم تاکه دَ مِلَّت_های غَیرِ یهُود راهِ ایمان و حقِیقت ره بیان کُنُم. اینَمی توره دروغ نِییه، بَلکِه راس اَسته. 8 پس، آرزوی مه اینی اَسته که مَرد_ها دَ تمامِ جایا بِدُونِ قار و نِفاق دِستای پاک خُو ره بِلند کده دُعا کُنه. 9 ما امچُنان میخایُم که خاتُونو کالای مُناسِب، با حِجاب و با عِزَت بُپوشه و خود ره قد مُوی پُر کش-و-فَش و یا قد طِلّا و مُرواری و کالای قِیمَتی آرایش نَکنه. 10 برعکس، خاتُونوی که اِدعای خُداپَرستی مُونه، بَلدِه ازوا مُناسِب اَسته که خود ره قد اعمال و کِردارِ نیک آرایش کنه.
11 خاتُونو باید دَ آرامی و دَ اِطاعَتِ کامِل تعلِیمِ دِینی حاصِل کنه. 12 اِجازه نَمِیدُم که یگ خاتُو درس_های روحانی بِدیه و یا دَ بَلِه مَرد_ها حُکمرانی کُنه، بَلکِه خاتُونو باید آرام بِشِینه. 13 عِلَّت ازی حُکم اینَمی اَسته که خُدا اوّل آدم ره خَلق کد و بعد ازُو حَوا ره. 14 و امچُنان، آدم بازی نَخورد، بَلکِه حَوا بُود که از گُفتِه شَیطو بازی خورد و از اَمرِ خُدا سرپیچی کد. 15 اگه خاتُونو دَ ایمان و مُحَبَت اِدامه بِدیه و پاک و با حَیا بَشه اُونا دَ وسِیلِه زَیدونِ اَولاد دَ اِی دُنیا نِجات پَیدا مُونه.a