فصلِ دوّم
ظهُورِ دَجال پیش از ظهُورِ عیسیٰ مسیح
1 بِرارو، دَ بارِه پس اَمَدونِ مَولای مو عیسیٰ مسیح و یگجای شُدونِ ازمو قد ازُو، ما از شُمو خاهِش مُونُم 2 که اگه یَگو کس مُوگیه که روزِ پس اَمَدونِ مَولا گاه اَمَده، فِکرای شُمو زُود پاشان نَشُنه و وَرخطا نَشُنِید، حتیٰ اگه یَگو کس اِدعا کنه که از روح اُلقُدس یا از کلامِ خُدا شِنِیده و یا از طرفِ ازمو کُدَم خط دَره. 3 هیچ کس شُمو ره دَمزی چِیزا بازی نَدیه، چُون پیش ازی که اُو روز بییه، یگ شورِشِ کٹه باید دَ ضِدِ خُدا رُخ بِدیه و امُو مَردِ شرِیر، یعنی «باچِه نابُود شُدَنی»a باید ظهُور کنه. 4 اُو قد هر چِیزی که مربُوط دَ خُدا و پرَستِش اَسته مُخالِفَت مُونه و خود خُو ره از پگ کده کٹه‌تَر فِکر مُونه تا اندازِه که دَ خانِه خُدا داخِل مُوشه و دَ اُونجی شِشته اِدعا مُونه که ”ما خُدا اَستُم.“ 5 آیا دَ یاد شُمو نَمَنده؟ وختِیکه قد شُمو بُودُم اِی چِیزا ره دَز شُمو مُوگُفتُم. 6 و آلی شُمو مِیدَنِید که چِیزخیل مانِع ظهُورِ ازُو مُوشه تاکه اُو دَ وخت خُو ظاهِر شُنه. 7 و قُوَتِ مَخفی بےقانُونی و شرارَت امی آلی کار کده رَیی یَه. لیکِن یَگو کس مانِع اَمَدونِ آدمِ شرِیر اَسته و دَمِ رُوی شی ره گِرِفته رَیی یَه. و تا غَیتِیکه امُو کس از پیشِ رُوی آدمِ شرِیر باله نَشُنه، آدمِ شرِیر اَمَده نَمِیتنه. 8 بعد ازُو امُو نفرِ شرِیر ظاهِر مُوشه که مَولا اُو ره قد پُفِ دان خُو نیست-و-نابُود مُونه، یعنی قد ظهُور خُو کامِلاً اُو ره از بَین مُوبره. 9 ظهُورِ امزُو آدمِ شرِیر دَ مُطابِقِ کارای شَیطو دَ وسِیلِه هر رقم قُدرت و چِیزای عجِیب و مُعجزه_های دروغی معلُومدار مُوشه، 10 و اُو هر رقم فریبِ گُمراه کُنِنده ره اِستِعمال مُونه تا امُو کسای ره که دَ راهِ مَرگ رَیی اَسته، بازی بِدیه. و ازی که اُونا نَخاست راستی-و-حقِیقت ره دوست بِدَنه، اُونا نِجات پَیدا نَمُونه. 11 دَمزی دَلِیل خُدا اُونا ره دَ زیرِ تاثِیرِ گُمراه کُنِنده میله تا اندازِه که اُونا امُو دروغ_ها ره باوَر کُنه. 12 دَ نتِیجه، تمامِ کسای که راستی-و-حقِیقت ره قبُول نَکده، بَلکِه از بَدی-و-شرارَت لِذَت بُرده، محکُوم مُوشه.
دَ ایمان خُو اُستوار بُمنِید
13 پس اَی بِرارو که عزِیزای مَولا اَستِید، مو باید همیشه خُدا ره بَلدِه شُمو شُکر-و-سِپاس بُگی، ازی که خُدا از اِبتِدا شُمو ره اِنتِخاب کده تا دَ وسِیلِه روح اُلقُدس مُقَدَّس شُده از طرِیقِ ایمان دَ حقِیقت نِجات پَیدا کُنِید. 14 اُو شُمو ره دَ وسِیلِه خوشخبری ازمو بَلدِه امزی نِجات دعوَت دَد تاکه دَ بُزُرگی-و-جلالِ مَولای مو عیسیٰ مسیح شرِیک شُنِید. 15 پس اَی بِرارو، اُستوار بَشِید؛ تعلِیم-و-رَوایاتی ره که بطَورِ زِبونی و یا دَ وسِیلِه خط از مو حاصِل کدِید، محکم بِگِیرِید. 16 خودِ مَولای مو عیسیٰ مسیح و آتِه مو خُدا که مو ره مُحَبَت کد و از رُوی فَیض خُو دَز مو تَسَلّی دایمی و اُمِیدِ نیک بخشِید، 17 دِل_های شُمو ره ام تَسَلّی بِدیه و شُمو ره دَ هر کِردار و گُفتارِ نیک قُوَت بِدیه.