فصلِ پوزدَهُم
دُوباره زِنده شُدونِ مسیح
1 اَی بِرارو، آلی ما میخایُم خوشخبریی ره دَ یاد شُمو بیرُم که دَز شُمو اِعلان کدُم، امُو ره که شُمو ام قبُول کدِید و ام دَزُو قایم-و-اُستوار اَستِید 2 و ام دَ وسِیلِه امزُو نِجات پَیدا مُونِید، دَ شرطی که دَ امزُو پَیغام که ما دَز شُمو اِعلان کدُم محکم بُمنِید؛ اگه نَه ایمان شُمو عَبَث-و-بےفایده اَسته. 3 چُون چِیزی ره که ما یافتدُم، بحَیثِ اوّلِین چِیزِ مُهِم دَز شُمو رَسَندُم، یعنی که مسیح دَ مُطابِقِ نوِشته_های مُقَدَّس بخاطرِ گُناه_های مو مُرد 4 و دَفن شُد و دَ مُطابِقِ نوِشته_های مُقَدَّس دَ روزِ سِوّم دُوباره زِنده شُد 5 و دَ کیفاa و بعد ازُو دَ امزُو دوازده یار ظاهِر شُد. 6 بعد ازُو دَ یگ وخت، دَ کَلوتر از پَنج صد بِرار ظاهِر شُد که اکثریَتِ ازوا هنوز زِنده یَه، ولے بعضی_های شی مُرده.b 7 بعد ازُو دَ یعقُوبc ظاهِر شُد و بعد ازُو دَ تمامِ رسُولا. 8 آخرِ پگ، دَز مه که مِثلِ نِلغِه بےوخت تَوَلُد شُده بُودُم، ام ظاهِر شُد. 9 چُون ما کم‌تَرِین از پگِ رسُولا اَستُم و لایقِ ازی ره نَدرُم که رسُول گُفته شُنُم، چراکه جماعتِ ایماندارای خُدا ره آزار-و-اَذیَت مُوکدُم. 10 لیکِن دَ وسِیلِه فَیضِ خُدا اَستُم هر چِیزی که اَستُم و فَیضِ ازُو دَ وجُودِ ازمه بےفایده نَبُوده، بَلکِه ما از پگِ ازوا کده کَلوتر زَحمت کشِیدُم؛ اگرچِه نَه خود مه، بَلکِه فَیضِ خُدا که قد از مه اَسته زَحمت کشِیده. 11 پس چی خود مه، چی اُونا، امی رقم مو خوشخبری ره اِعلان مُونی و دَ امزی خوشخبری شُمو ایمان اَوُردِید.
دُوباره زِنده شُدونِ مُرده_ها
12 لیکِن اگه اِعلان مُوشه که مسیح از مُرده_ها دُوباره زِنده شُد، چِطور بعضی ازشُمو مُوگیه که دُوباره زِنده شُدو از مُرده_ها وجُود نَدره؟ 13 اگه دُوباره زِنده شُدو از مُرده_ها وجُود نَدره، پس مسیح ام از مُرده_ها زِنده نَشُده؛ 14 و اگه مسیح دُوباره زِنده نَشُده، ام موعِظِه ازمو باطِل اَسته و ام ایمان ازشُمو. 15 علاوِه ازی، مو ام بَلدِه خُدا شاهِدای دروغی جور مُوشی، چُون مو دَ بارِه خُدا شاهِدی دَدے که اُو مسیح ره دُوباره زِنده کده، دَ حالِیکه اگه مُرده_ها دُوباره زِنده نَمُوشه، اُو ره دُوباره زِنده نَکده. 16 چُون اگه مُرده_ها دُوباره زِنده نَمُوشه، مسیح ام دُوباره زِنده نَشُده. 17 و اگه مسیح دُوباره زِنده نَشُده، ایمان شُمو باطِل اَسته و شُمو تا آلی ره دَ گُناه_های خُو باقی اَستِید. 18 امچُنان کسای که دَ مسیح ایمان دَشته و مُرده،d نابُود شُده. 19 اگه تنها بَلدِه امزی زِندگی مو دَ مسیح اُمِید دَری، مو از پگِ مردُما کده بَدبَخت‌تَر اَستی.
20 لیکِن مسیح واقعاً از مُرده_ها دُوباره زِنده شُده و اوّلِین کسی اَسته که از مینکلِ مُرده_هاe باله شُده. 21 چُون امُو رقم که مَرگ از طرِیقِ یگ اِنسان اَمَد، امُو رقم دُوباره زِنده شُدو از مُرده_ها ام از طرِیقِ یگ اِنسان اَمَد. 22 پس امُو رقم که دَ گُناهِ بابای آدم پگ مُومُره، امُو رقم دَ قُربانی مسیح پگ زِنده مُوشه. 23 لیکِن هر کس دَ نوبَت خُو: مسیح اوّلِین کسی که دُوباره زِنده شُد و بعد ازُو دَ وختِ اَمَدون شی کسای که دَزُو تعلُق دَره. 24 بعد ازُو آخِر زمان مییه، وختِیکه مسیح پادشاهی ره دَ خُدا، یعنی آتِه آسمانی تسلِیم مُونه، وختِیکه اُو هر حُکمران و هر قُدرت و قُوَت ره نابُود مُونه. 25 چُون اُو باید تا وختی حُکمرانی کُنه که تمامِ دُشمَنای خُو ره دَ زیرِ پای خُو پورته کُنه. 26 دُشمونِ آخِر که نابُود مُوشه، مَرگ اَسته. 27 چُون خُدا ”تمامِ چِیزا ره دَ تَی پای ازُو قرار دَده.“f لیکِن وختِیکه مُوگیه ”تمامِ چِیزا دَ تَی پای ازُو قرار دَده شُد،“ واضِح اَسته که خودِ خُدا شامِلِ تمامِ امزُو چِیزا نَمُوشه که تَی پای ازُو قرار دَده شُد. 28 مگم وختِیکه تمامِ چِیزا تابِع مسیح شُد، اوخته خودِ مسیح که باچِه خُدا اَسته، تابِع امزُو مُوشه که تمامِ چِیزا ره دَ تَی پای شی قرار دَد تا خُدا، تمامِ چِیز دَ بَلِه تمامِ چِیز بَشه.
29 اگه مُرده_ها هرگِز دُوباره زِنده نَمُوشه، پس کسای که بَلدِه مُرده_ها غُسلِ تعمِید مِیگِیره، چی مُوکُنه؟ چرا اُونا بَلدِه مُرده_ها غُسلِ تعمِید مِیگِیره؟ 30 و مو چرا زِندگی خُو ره هر ساعت دَ خطر مِیندَزی؟ 31 دَ اِفتخاری که دَ بارِه شُمو دَ حُضُورِ مَولای مو مسیح عیسیٰ دَرُم قَسم اَسته که ما هر روز دَ مُردو برابر اَستُم. 32 اگه ما فقط بخاطرِ اُمِید_های اِنسانی قد درِنده_ها دَ اِفِسُس جنگ کدُم، ما ازُو چی فایده دَ دِست اَوُردیم؟ اگه مُرده_ها زِنده نَمُوشه، «بیِید که بُخوری و وُچی کُنی، چُون صَباح مُومُری.»g 33 بازی نَخورِید: «همنِشِینِ بَد، اخلاقِ خُوب ره فاسِد مُونه.»h 34 دَ هُوش بیِید و از گُناه کدو دِست بِکشِید؛ چُون بعضی کسا اَسته که از خُدا هیچ شِناس نَدره. اِی توره ره بَلدِه شرمَندون شُمو مُوگیُم.
جِسمِ دُوباره زِنده شُده
35 ولے اگه یَگو کس پُرسان کُنه: ”مُرده_ها چی رقم دُوباره زِنده مُوشه و قد چی رقم جِسم مییه؟“ 36 اَی نادو، چِیزی ره که کِشت مُونی، اُو زِنده نَمُوشه تاکه نَمُره. 37 و چِیزی ره که کِشت مُونی، اُو تَنِه گیاه نِیَسته که بُر مُوشه، بَلکِه فقط تُخم اَسته، چی تُخمِ گندُم بَشه یا کُدَم تُخمِ دِیگه. 38 لیکِن خُدا مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه خُو دَزُو جِسم مِیدیه و بَلدِه هر تُخم جِسم خود شی ره مِیدیه. 39 تمامِ گوشت_ها یگ رقم نِیَسته، بَلکِه گوشتِ اِنسان یگ رقم اَسته، گوشتِ حَیوانا دِیگه رقم و گوشتِ مُرغَکو یگ رقمِ دِیگه و ماهیا دِیگه رقم. 40 امی رقم جِسم_های آسمانی وجُود دَره و جِسم_های زمِینی، مگم شِکوه-و-جلالِ جِسم_های آسمانی یگ رقم اَسته و از جِسم_های زمِینی دِیگه رقم. 41 آفتَو یگ رقم شِکوه-و-جلال دَره، ماهتَو دِیگه رقم شِکوه-و-جلال دَره و سِتاره_ها ام شِکوه-و-جلالِ دِیگه رقم؛ دَ حقِیقت شِکوه-و-جلالِ یگ سِتاره از دِیگه سِتاره فرق دَره. 42 دُوباره زِنده شُدونِ مُرده_ها ام امی رقم اَسته: چِیزی که کِشت مُوشه از بَین رفتَنی اَسته، ولے چِیزی که دُوباره زِنده مُوشه از بَین رفتَنی نِییه. 43 اُو دَ خاری-و-ذِلَت کِشت مُوشه، دَ شِکوه-و-جلال دُوباره زِنده مُوشه؛ اُو دَ ضعِیفی کِشت مُوشه، دَ قُوَت دُوباره زِنده مُوشه. 44 جِسمِ نَفسانی کِشت مُوشه، جِسمِ روحانی دُوباره زِنده مُوشه. اگه جِسمِ نَفسانی وجُود دَره، جِسمِ روحانی ام وجُود دَره. 45 امی رقم ام دَ کِتابِ مُقَدَّس نوِشته یَه: ”اِنسانِ اوّل یعنی آدم، یگ مَوجُودِ زِنده جور شُد.“j ولے آدمِ آخِرi روحِ زِندگی-بَخش جور شُد. 46 لیکِن روحانی، اوّل نَمَد، بَلکِه اوّل نَفسانی اَمَد و بعد ازُو روحانی. 47 اِنسانِ اوّل از زمی بُود و خاکی؛ اِنسانِ دوّمk از آسمو. 48 امُو رقم که آدم خاکی بُود، کسای که از خاک اَسته ام امُو رقم اَسته؛ و امُو رقم که اِنسانِ آسمانی اَسته، کسای که دَ آسمو تعلُق دَره ام امُو رقم اَسته. 49 امُو رقم که مو شکلِ اِنسانِ خاکی ره گِرِفتے، امُو رقم شکلِ اِنسانِ آسمانی ره ام مِیگِیری.
50 اَی بِرارو، ما بَلدِه شُمو امی ره مُوگیُم که گوشت و خُون نَمِیتنه وارِثِ پادشاهی خُدا شُنه و امچُنان چِیزی از بَین رفتَنی نَمِیتنه وارِثِ چِیزی شُنه که از بَین رفتَنی نِییه. 51 اینه، ما بَلدِه شُمو یگ راز ره مُوگیُم: پگ مو نَمُومُری،l بَلکِه پگ مو تبدِیل مُوشی، 52 دَ یگ لحظه، دَ یگ کِرپَک زَدو، دَ غَیتِیکه شیپُورِ آخِر زَده مُوشه. چُون آوازِ شیپُور بُر مُوشه و مُرده_ها دُوباره زِنده مُوشه زِندِه از بَین نَرفتَنی، و مو تبدِیل مُوشی. 53 چُون اِی جِسمِ از بَین رفتَنی باید یگ جِسمِ از بَین نَرفتَنی بُپوشه و اِی جِسمِ مُردَنی باید یگ جِسمِ اَبَدی بُپوشه. 54 پس وختِیکه اِی جِسمِ از بَین رفتَنی امُو جِسمِ از بَین نَرفتَنی ره پوشِید و جِسمِ مُردَنی جِسمِ اَبَدی ره پوشِید، اوخته امی تورِه که نوِشته شُده پُوره مُوشه:
”مَرگ دَ وسِیلِه پیروزی قُورت شُد.“
55 ”اَی مَرگ، پیروزی تُو کُجا اَسته؟
اَی مَرگ، نیش تُو کُجا یَه؟“