فصلِ نُهم
حق و اِختیاراتِ یگ رسُول
1 آیا ما آزاد نِیَستُم؟ آیا ما رسُول نِیَستُم؟ آیا ما مَولای مو عیسیٰ ره نَدِیدیم؟ آیا شُمو ثَمرِ کار مه دَ مَولا نِیَستِید؟ 2 حتیٰ اگه بَلدِه دِیگرو رسُول نَبَشُم، کم از کم بَلدِه ازشُمو اَستُم، چراکه شُمو مُهرِ رسالَت مه دَ راهِ مَولا اَستِید. 3 دِفاعِ مه دَ برابرِ کسای که مَره آزمایش مُوکُنه اینی اَسته: 4 آیا مو حق نَدَری که بُخوری و وُچی کُنی؟ 5 آیا مو حق نَدَری که یگ خوارِ ایماندار ره دَ عِنوانِ خاتُو گِرِفته قد خُو بُبری، رقمِ دِیگه رسُولا و بِرارونِ مَولا و کیفا؟ 6 یا که تنها ما و برنابا حق نَدَری که از کار دِست بِکشی؟ 7 کِی اَسته که از خرج-و-مَصرَفِ خود خُو عسکری کُنه؟ کِی اَسته که تاگِ انگُور بِشَنه و از میوِه شی نَخوره؟ یا کِی اَسته که یگ رمه ره بِچَرَنه و از شِیر شی وُچی نَکُنه؟ 8 آیا ما امی توره ره از نِگاهِ اِنسانی مُوگُم؟ آیا شریعت ام امی ره نَه مُوگیه؟ 9 چُون دَ شریعتِ مُوسیٰ نوِشته شُده: ”دانِ گاو ره دَ غَیتِ جُغُول کدو بسته نَکُو.“ آیا خُدا دَ فِکر گاوو اَسته؟ 10 یا اِی ره کَلوتر بخاطرِ ازمو مُوگه؟ اَرے، اِی بَلدِه ازمو نوِشته شُده، چُون کسی که قُلبه مُونه باید دَ اُمِید قُلبه کُنه و کسی که جُغُول مُونه باید دَ اُمِیدِ گِرِفتونِ حِصِّه خُو بَشه. 11 اگه مو تُخمِ روحانی ره دَ مینکل شُمو کِشت کدے، آیا اِی زیاده طلبی اَسته که مو حاصِل مادی از شُمو دِرَو کُنی؟ 12 اگه دِیگرو اِی حق ره دَره که دَ حاصِلِ مادی شُمو شرِیک بَشه، آیا مو کَلوتر شرِیک نَبَشی؟ مگم مو ازی حق خُو اِستِفاده نَکدے، بَلکِه هر چِیز ره تَحَمُل مُونی تا مانِع پیشرفتِ خوشخبری مسیح نَشُنی. 13 آیا شُمو نَمِیدنِید که کسای که دَ خانِه خُدا کار مُوکُنه، اُونا خوراک خُو ره از خانِه خُدا دَ دِست میره و کسای که دَ قُربانگاه خِدمت مُوکُنه، از قُربانگاه حِصِّه خُو ره مِیگِیره؟ 14 و امی رقم، مَولا حُکم کده که کسای که خوشخبری ره اِعلان مُوکُنه خرج-و-مَصرَفِ زِندگی خُو ره از اِعلان کدونِ خوشخبری دَ دِست بیره. 15 لیکِن ما از هیچ کُدَم امزی حق_ها اِستِفاده نَکدیم و امی خط ره ام بَلدِه ازی نوِشته نَمُونُم که امی چِیزا دَ حقِ ازمه انجام شُنه؛ چُون بَلدِه مه مَرگ ازی کده بِهتر اَسته که کُدَم کس اِفتخارات مَره باطِل کُنه. 16 اگه ما خوشخبری ره اِعلان مُونُم، ما نَمِیتنُم که بَلدِه ازی فَخرفروشی کنُم، چُون مسئُولیَتa دَ عُهدِه مه ایشته شُده که اِعلان کنُم؛ و وای دَ حال مه اگه خوشخبری ره اِعلان نَکنُم! 17 چُون اگه اِی کار ره دَ رضای خُو کنُم، اَجر نصِیب مه مُوشه، لیکِن اگه رضای مه نَبَشه، باز ام یگ وظِیفه اَسته که دَ عُهدِه مه ایشته شُده. 18 پس اَجر مه چی اَسته؟ فقط اینی اَسته که وختی خوشخبری ره اِعلان مُونُم، اُو ره مُفت-و-رایگان اِعلان کُنُم و از حق خُو دَ اِعلان کدونِ خوشخبری اِستِفاده نَکنُم.
19 چُون اگرچِه ما از غُلامی پگ آزاد اَستُم، ولے ما خود ره غُلامِ پگ جور کدیم تا تِعدادِ کَلوتر ره دَ مسیح جذب کنُم. 20 قد یهُودیا رقمِ یهُودی شُدُم تا یهُودیا ره جذب کنُم. قد آدمای تابِع شریعت رقمِ کسی شُدُم که تابِع شریعت اَسته تا آدمای تابِع شریعت ره جذب کنُم؛ اگرچِه خود مه تابِع شریعت نِیَستُم. 21 قد نفرای بےشریعت رقمِ یگ آدمِ بےشریعت شُدُم -- اگرچِه ما دَ پیشِ خُدا بےشریعت نِیَستُم، بَلکِه تابِع شریعتِ مسیح اَستُم -- تا مردُمِ بےشریعت ره جذب کنُم. 22 قد مردُمِ ضعِیف، ضعِیف شُدُم تا مردُمِ ضعِیف ره جذب کنُم. خُلاصه قد هر کس هر چِیز شُدُم تا از هر طرِیق بعضی_ها ره نِجاتِ بِدیُم. 23 ما تمامِ کارا ره بخاطرِ پیشرفتِ خوشخبری انجام مِیدیُم تا دَ بَرکت_های شی شرِیک شُنُم.
24 آیا شُمو نَمِیدنِید که دَ مُسابِقِه دَوِیش پگ مُودَوه، لیکِن تنها یگ نفر جایزه ره مِیگِیره؟ شُمو ام رقمی بُدَوِید که جایزه ره بُبرِید. 25 تمامِ کسای که دَ مُسابِقه حِصّه مِیگِیره، اُونا دَ هر چِیز نَظم ره برقرار نِگاه مُوکُنه؛ اُونا اِی کار ره مُونه تا یگ تاجِ از بَین رفتَنی ره حاصِل کُنه، لیکِن مو تاجِ از بَین نَرفتَنی رهb حاصِل مُونی. 26 پس ما رقمی مُودَوُم که بےهَدَف نِیَستُم؛ و رقمی مُشت مِیزَنُم که دَ هَوا مُشت نَمِیزَنُم؛ 27 بَلکِه ما جِسم خُو ره خار کده زیرِ فرمان خُو نِگاه مُونُم؛ نَشُنه که بعد از وَعظ کدو دَ دِیگرو خود مه امزُو تاج محرُوم شُنُم.