فصلِ هشتُم
دَ فِکرِ دِیگرو بَشِید و از آزادی خُو اِستِفادِه غَلَط نَکُنِید
1 آلی دَ بارِه خوراک_های که دَ بُت_ها قُربانی مُوشه: مو مِیدَنی که «پگ مو دانایی دَری.» دانایی مِیتَنه باعِثِ کِبر-و-غرُور شُنه، مگم مُحَبَت آباد مُوکُنه. 2 اگه کُدَم کس فِکر مُونه که یَگو چِیز ره مِیدَنه، اُو هنوز امُوطور که لازِم اَسته نَمِیدَنه. 3 مگم کسی که خُدا ره دوست دَره، اُو دَ وسِیلِه خُدا شِنَخته شُده. 4 پس، دَ بارِه خوردونِ خوراک_های که دَ بُت_ها قُربانی مُوشه، مو مِیدَنی که دَ دُنیا بُت هیچ چِیز نِیَسته و بغَیر از خُدای یگانه دِیگه خُدا وجُود نَدره. 5 اگرچِه چِیزای دَ آسمو و دَ زمی اَسته که مردُم اُونا ره خُدا مُوگیه - دَ حقِیقت غَدر خُدایو و غَدر مَولایو بَلدِه ازوا وجُود دَره - 6 لیکِن بَلدِه ازمو
یگ خُدا وجُود دَره یعنی آتِه آسمانی
که تمامِ چِیزا دَزُو تعلُق دَره و مو بَلدِه ازُو زِندگی مُوکُنی،
و یگ مَولا وجُود دَره یعنی عیسیٰ مسیح
که پگِ چِیزا دَ وسِیلِه ازُو آست شُد و مو دَ وسِیلِه ازُو وجُود دَری.
7 مگم پگِ مردُم اِی دانایی ره نَدره، چُون بعضی کسا دَ اندازِه قد بُت_ها عادت کده که تا آلی ره خوراک ره دَ عِنوانِ قُربانی بُت_ها مُوخوره و ازی که وِجدانِ ازوا ضعِیف اَسته نَجِس مُوشه. 8 لیکِن خوراک مو ره دَ خُدا نزدِیک نَمُونه، چراکه دَ خوردون شی مو خُوبتَر نَمُوشی و دَ ناخوردون شی بَدتَر نَمُوشی. 9 مگم اِحتیاط کُنِید که اِی آزادی شُمو باعِثِ لخشِیدونِ مردُمای ضعِیف نَشُنه. 10 چُون اگه کُدَم کس تُو ره که دانا اَستی بِنگره که دَ بُت‌خانه سرِ دِسترخو شِشتے، ازی که وِجدانِ ازُو ضعِیف اَسته، آیا اُو تشوِیق نَمُوشه که از قُربانی بُت_ها بُخوره؟ 11 پس دَ وسِیلِه دانایی ازتُو امُو بِرارِ ضعِیف که مسیح بَلدِه شی مُرد، تباه مُوشه. 12 و امی رقم وختِیکه شُمو دَ حقِ بِرارونِ ایماندار گُناه مُونِید و دَ وِجدانِ ضعِیفِ ازوا ضرَر مِیرسَنِید، دَ حقِیقت شُمو دَ ضِدِ مسیح گُناه مُونِید. 13 امزی خاطر، اگه خوراکی که دَ بُت_ها قُربانی شُده باعِثِ لخشِیدونِ بِرارِ ایماندار مه شُنه، ما هرگِز امزی رقم گوشت نَمُوخورُم تا باعِثِ لخشِیدونِ بِرارِ خُو نَشُنُم.