اعمالِ رسُولا 10

فصلِ دَهُم

صاحِب مَنصَبِ رُومی پَیرَوِ عیسیٰ مسیح مُوشه

‏1 دَ شارِ قَیصَریه یگ آدم دَ نامِ کُرنیلیُوس زِندگی مُوکد که یکی از قومَندانای فِرقِه رُومی دَ نامِ فِرقِه اِیتالیایی بُود. ‏2 اُو قد تمامِ خانَوار خُو پرهیزگار و خُداتَرس بُود و دَ مردُم کَلو خَیرات دَده هر وخت دَ پیشگاهِ خُدا دُعا مُوکد. ‏3 اُو یگ روز نزدِیکِ ساعتِ نُهمِ روز، دَ عالمِ خاو یگ ملایکِه خُدا ره بَرمَلا دِید که پیش شی اَمَده گُفت: ”اَی کُرنیلیُوس.“ ‏4 کُرنیلیُوس قد ترس-و-لرز سُون ازُو توخ کده گُفت: ”چی اَمر اَسته، صاحِب؟“ اُو دَ جواب شی گُفت: ”دُعا_ها و خَیرات تُو دَ حُضُورِ خُدا دَ عالمِ باله دَ عِنوانِ یادآوَری رسِیده. ‏5 آلی چند نفر ره دَ شارِ یافا پُشتِ شِمعون که مشهُور دَ پِترُس اَسته رَیی کُو. ‏6 اُو دَ پیشِ شِمعونِ چَرمگر که خانِه شی دَ لبِ دریا اَسته، مِهمو یَه.“ ‏7 وختی امُو ملایکِه که قد ازُو توره مُوگُفت غَیب شُد، کُرنیلیُوس دُو نفر از خِدمتگارای خُو ره قد یگ عسکرِ پرهیزگار که از جُملِه حاضِرباشای شی بُود، کُوی کد ‏8 و تمامِ چِیزا ره دَزوا بیان کده اُونا ره دَ یافا رَیی کد.

‏9 روزِ دِیگِه شی دَ حالِیکه اُونا سَفر مُوکد و دَ شار نزدِیک مُوشُد، پِترُس ساعتِ شَشُم دَ بَلِه بامِ خانه بُر شُد تا دُعا کُنه. ‏10 اُو گُشنه شُد و میخاست که یَگو چِیز بُخوره. مگم دَ حالِیکه نان تَیار مُوشُد، دَ بَلِه ازُو خاو اَمَد. ‏11 اوخته اُو دِید که آسمو واز شُد و یگ چِیز رقمِ دِسترخونِ کٹه که از چار شِنگ شی گِرِفته شُدُد تا شُده دَ بَلِه زمی اَمَد. ‏12 دَ مَنِه ازُو هر رقم چارپایا و خزِندَگونِ زمی و پرِندگونِ هَوا مَوجُود بُود. ‏13 اوخته اُو یگ آواز ره شِنِید که گُفت: ”اَی پِترُس باله شُو، حلال کُو و بُخور.“ ‏14 مگم پِترُس گُفت: ”نَه خُداوندا، چُون ما هرگِز چِیزای ناپاک و حرام ره نَخوردیم.“ ‏15 دفعِه دوّم امُو آواز دَزشی گُفت: ”چِیزی ره که خُدا پاک جور کده، تُو اُو ره حرام نَگی.“ ‏16 اِی واقِعه سِه دفعه تِکرار شُد و امُو دِسترخو یگ دَم پس دَ آسمو بُرده شُد.

‏17 دَ حالِیکه پِترُس دَ بارِه معنای امزُو خاو که دِیدُد چورت مِیزَد، نفرای ره که کُرنیلیُوس رَیی کده بُود خانِه شِمعون چَرمگر ره پالِیده دَ دانِ درگِه شی رسِید. ‏18 اُونا کُوی کده پُرسان کد: ”آیا شِمعون مشهُور دَ پِترُس دَ امِینجی مِهمو یَه؟“ ‏19 دَ حالِیکه پِترُس هنوز دَ بارِه خاو خُو چورت مِیزَد، روح اُلقُدس دَزُو گُفت: ”اونه، سِه نفر تُو ره طلب مُونه. ‏20 باله شُو، تاه بورُو و از رفتو قد ازوا دِل-و-نادِل نَشُو، چراکه ما اُونا ره رَیی کدیم.“ ‏21 پِترُس تاه شُده دَ پیشِ امزُو نفرا رفت و گُفت: ”ما امُو کس اَستُم که شُمو مُوپالِید. شُمو از چی خاطر دَ اِینجی اَمدِید؟“ ‏22 اُونا دَ جواب شی گُفت: ”کُرنیلیُوس قومَندانِ رُومی که یگ آدمِ نیکُوکار و خُداتَرس و دَ بَینِ تمام قَومِ یهُود مُحترم اَسته، مو ره رَیی کده. چُون یگ ملایکِه مُقَدَّس دَزُو هِدایَت دَده که پُشتِ ازتُو نفر رَیی کنه تاکه تُو دَ خانِه ازُو بیی و اُو تورای تُو ره بِشنَوه.“ ‏23 اوخته پِترُس اُونا ره دعوَت کده دَمزُو خانه مِهمو کد.

صَباحِ شی قد ازوا سُون قَیصَریه رَیی شُد و چند نفر از بِرارای ایماندارِ یافا ام قد ازُو قَتی رفت ‏24 و اُونا روزِ دِیگِه شی دَ قَیصَریه رسِید. کُرنیلیُوس قَوما و دوستای نزدِیک خُو ره کُوی کده بُود و پگ شی چِیم دَ راهِ ازوا بُود. ‏25 وختِیکه پِترُس دَ مَنِه خانه رفت، کُرنیلیُوس قد شی رُوی دَ رُوی شُد و خود ره دَ بَلِه پای شی اَندخته اُو ره پرَستِش کد. ‏26 مگم پِترُس اُو ره باله کد و گُفت: ”ایسته شُو، ما خود مه ام یگ اِنسان اَستُم.“ ‏27 اوخته پِترُس قد ازُو توره گُفته داخِل رفت و دِید که دَ اُونجی کَلو نفر جَم اَسته. ‏28 پِترُس دَزوا گُفت: ”خودون شُمو مِیدَنِید که بَلدِه شخصِ یهُودی رَوا نِییه که قد غَیرِ یهُودی شِشت-و-بَرخاست کُنه. مگم خُدا دَ خاو دَز مه نِشو دَد که هیچ کس ره باید ناپاک یا نَجِس نَگیُم. ‏29 امزی خاطر وختِیکه شُمو پُشت مه نفر رَیی کدِید، ما بےچُون-و-چرا اَمدُم. آکُو بُگِید که بَلدِه چِیزخیل مَره طلب کدِید؟“ ‏30 کُرنیلیُوس دَ جواب شی گُفت: ”چار روز پیش دَ امزی ساعت، ساعتِ نُهم ما دَ خانِه خُو دَرَو دُعا مُوکدُم که اولغَتله یگ آدم قد کالای نُورانی رُوی دَ رُوی مه ایسته شُده ‏31 دَز مه گُفت: ’اَی کُرنیلیُوس، دُعای تُو شِنِیده شُده و خَیرات تُو دَ حُضُورِ خُدا یادآوَری شُده. ‏32 آلی چند نفر ره دَ یافا رَیی کُو و شِمعون ره که مشهُور دَ پِترُس اَسته کُوی کُو که دَ اِینجی بییه. اُو دَ خانِه شِمعونِ چَرمگر که دَ لبِ دریا اَسته مِهمو یَه.‘ ‏33 پس فَوری دَ پُشت تُو نفر رَیی کدُم و تُو لُطف کده اَمَدی. آلی پگ مو دَ حُضُورِ خُدا جَم شُدی تا تمام چِیزای ره که خُداوند دَز تُو گُفته، مو بِشنَوی.“

‏34 اوخته پِترُس دان خُو ره واز کد و گُفت: ”ما واقعاً پَی بُردُم که خُدا سیاه اِسپی جدا نَمُوکُنه، ‏35 بَلکِه از هر مِلَّت هر کسی که از خُدا بِتَرسه و کارِ نیک کنه، دَ پیشِ ازُو قبُول مُوشه. ‏36 شُمو از کلامی که خُدا دَ بَنی اِسرائیل رَیی کده باخبر اَستِید، یعنی از خوشخبری صُلح-و-آرامِش که دَ وسِیلِه عیسیٰ مسیح اِعلان شُد. اُو مَولای پگ اَسته. ‏37 شُمو از تورای که دَ سراسرِ منطقِه یهُودیه واقِع شُده خبر دَرِید، از تورای که از منطقِه جلِیلیه شُروع شُد، بعد ازی که یحییٰ دَ مردُم اِعلان کد که غُسلِ تعمِید بِگِیره. ‏38 و ام شُمو مِیدَنِید که چِطور خُدا عیسای ناصِری ره قد روح اُلقُدس و قُدرت مسیح تعیِین کد و چِطور عیسیٰ دَ چارطرف رفته کارِ نیک کد و تمامِ کسای ره که دَ زیرِ شِکنجِه اِبلِیس بُود شفا دَد، چُون خُدا قد ازُو بُود. ‏39 مو شاهِدِ تمامِ کارای اَستی که اُو دَ مُلکِ یهُودیه و دَ شارِ اورُشَلیم انجام دَد. اُونا اُو ره دَ رُوی صلِیب میخکوب کده کُشت، ‏40 ولے دَ روزِ سِوّم خُدا اُو ره زِنده کد و دَ مردُم ظاهِر کد. ‏41 مگم نَه دَ پگِ مردُم، بَلکِه فقط دَ شاهِدای که از گاه خُدا اُونا ره اِنتِخاب کده بُود، یعنی دَز مو که بعد از دُوباره زِنده شُدون شی از مُرده_ها قد ازُو خوردی و وُچی کدی. ‏42 و اُو دَز مو وظِیفه دَد که دَ مردُم موعِظه کنی و شاهِدی بِدی که اُو امُو اَسته که خُدا اُو ره قاضی زِنده_ها و مُرده_ها تعیِین کده ‏43 و دَ بارِه ازُو تمامِ پَیغمبرا شاهِدی دَده که هر کسی که دَزُو ایمان بیره، گُناه_های شی دَ نامِ ازُو بخشِیده مُوشه.“

‏44 تورای پِترُس هنوز خلاص نَشُده بُود که روح اُلقُدس دَ تمامِ کسای که پَیغام ره شِنِید، نازِل شُد. ‏45 ایماندارای یهُودی که قد پِترُس اَمَده بُود حَیرو مَند، چراکه نِعمتِ روح اُلقُدس حتیٰ دَ غَیرِ یهُودیا ام دَده شُد، ‏46 چُون اُونا مِیشِنِید که امی غَیرِ یهُودیا دَ زِبونای مُختلِف خُدا ره سِتایش مُوکد. اوخته پِترُس گُفت: ‏47 ”آیا کسی مِیتنه امی نفرا ره از گِرِفتونِ غُسلِ تعمِید دَ آو مَنع کُنه، امی کسای ره که رقمِ ازمو اَلّی روح اُلقُدس ره حاصِل کده؟“ ‏48 پس پِترُس اَمر کد که اُونا دَ نامِ عیسیٰ مسیح غُسلِ تعمِید دَده شُنه. اوخته اُونا از پِترُس خاهِش کد که چند روزِ دِیگه قد ازوا بُمَنه.