فصلِ یازدَهُم
پِترُس دُوباره دَ اورُشَلیم موره
1 رسُولا و دِیگه بِرارای ایماندار که دَ تمامِ منطقِه یهُودیه بُود، شِنِید که غَیرِ یهُودیا ام کلامِ خُدا ره قبُول کده. 2 وختِیکه پِترُس دَ اورُشَلیم رفت، ایماندارای خَتنه شُده، دَ بَلِه ازُو اِعتراض کده 3 گُفت: ”تُو چرا دَ مینکلِ مَردای ناخَتنه رفتی و قد ازوا نان خوردی؟“ 4 اوخته پِترُس قِصّه ره شُروع کده دَ تفصِیل دَزوا بیان کد و گُفت: 5 ”یگ روز دَ شارِ یافا مَشغُولِ دُعا بُودُم و دَ عالمِ خاو دِیدُم که یگ چِیز رقمِ دِسترخونِ کٹه که از چار شِنگ شی گِرِفته شُدُد، از آسمو تاه اَمَد و دَ پیشِ ازمه رسِید. 6 وختِیکه خُوب سُونِ ازُو توخ کدُم، دِیدُم که دَ مَنِه شی چارپایای زمی، حَیوانای درِنده، خزِندَگو و پرِندگونِ هَوا مَوجُود بُود. 7 دَ اُونجی یگ آواز ره شِنِیدُم که مُوگُفت: ’اَی پِترُس باله شُو، حلال کُو و بُخور.‘ 8 لیکِن ما گُفتُم: ’نَه خُداوندا، چُون ما هرگِز چِیزای ناپاک یا حرام ره دَ دان خُو نَزَدیم.‘ 9 دَفعِه دوّم امُو آواز از آسمو اَمَده گُفت: ’چِیزی ره که خُدا پاک جور کده، تُو اُو ره حرام نَگی.‘ 10 اِی واقِعه سِه دفعه تِکرار شُد و بعد ازُو پگِ چِیزا دُوباره دَ آسمو بُرده شُد. 11 دَمزُو غَیت دَ خانِه که ما مِهمو بُودُم سِه نفر رسِید. اُونا ره از شارِ قَیصَریه دَ پُشتِ ازمه رَیی کدُد. 12 روح اُلقُدس دَز مه گُفت که از رفتو قد ازوا دِل-و-نادِل نَشُو و بورُو. امی شَش بِرارِ ایماندار ام قد ازمه قَتی رفت و مو دَ خانِه امزُو آدم داخِل شُدی. 13 اُو بَلدِه ازمو قِصّه کد که چِطور ملایکه ره دِید که دَ خانِه شی ایسته شُد و دَزشی گُفت: ’چند نفر ره دَ یافا رَیی کُو تا شِمعون ره که مشهُور دَ پِترُس اَسته، کُوی کنه. 14 اُو دَز تُو یگ پَیغام میره که تُو و خانَوار تُو دَ وسِیلِه ازُو نِجات پَیدا مُونِید.‘ 15 امی که شُروع دَ توره گُفتو کدُم، روح اُلقُدس دَزوا نازِل شُد، امُو رقم که دَ شُروع دَز مو ام نازِل شُده بُود. 16 اوخته تورِه مَولا دَ یاد مه اَمَد که گُفته بُود: ’یحییٰ قد آو غُسلِ تعمِید مِیدَد؛ مگم شُمو قد روح اُلقُدس تعمِید دَده مُوشِید.‘ 17 پس اگه خُدا دَزوا نِعمتِ روح اُلقُدس ره بخشِیده، امُو رقم که دَز مو دَ وختِ ایمان اَوُردو دَ مَولا عیسیٰ مسیح بخشِیدُد، ما کِی بُودُم که مانِع کارِ خُدا مُوشُدُم؟“ 18 وختِیکه اُونا اِی چِیزا ره شِنِید، پگ شی چُپ مَند و خُدا ره سِتایش کده گُفت: ”پس خُدا دَ غَیرِ یهُودیاa ام فرصت عطا کده تا توبه کنه و زِندگی اَبَدی ره نصِیب شُنه.“
ایماندارای شارِ انطاکیه
19 ایماندارای که از خاطرِ آزار-و-اَذیَت بعد از مَرگِ اِستیفان تِیت‌پَرَک شُد، تا منطقِه فِنِیقیه، جزِیرِه قِبرِس و شارِ اَنطاکیه رفت و پَیغامِ عیسیٰ مسیح ره بغَیر از یهُودیا دَ هیچ کس نَگُفت. 20 مگم چند نفر از ایماندارای قِبرِس و شارِ قِیروان دَ اَنطاکیه رفت و قد یونانیا توره گُفته خوشخبری دَ بارِه مَولا عیسیٰ ره دَزوا رَسَند. 21 و دِستِ خُداوند قد ازوا بُود و تعدادِ کَلو ایمان اَوُرده پَیرَوای مَولا عیسیٰ جور شُد. 22 اِی خبر دَ گوشِ جماعتِ ایماندارا دَ اورُشَلیم رسِید و اُونا بَرنابا ره دَ اَنطاکیه رَیی کد. 23 وختِیکه بَرنابا دَ اُونجی رسِید و نتِیجِه فَیض-و-بَرکتِ خُدا ره دِید، اُو خوشحال شُد و ایماندارا ره تشوِیق کد که از دِل و جان دَ مَولا وفادار بُمَنه، 24 چُون اُو یگ آدمِ مِهربو و پُر از روح اُلقُدس و ایمان بُود. پس غَدر مردُم دَ پَیرَوای مَولا عیسیٰ اِضافه شُد. 25 بعد ازُو بَرنابا دَ شارِ طَرسُوس رفت تاکه شائول ره پَیدا کنه. 26 وختِیکه اُو ره پَیدا کد، اُو ره دَ اَنطاکیه اَوُرد. پس یگ سالِ کامِل هر دُوی شی قد جماعتِ ایماندارا جَم مُوشُد و دَ غَدر مردُم تعلِیم مِیدَد. دَ اَنطاکیه بُود که بَلدِه اوّلِین دفعه پَیرَوای عیسیٰ ره «مسیحی» نام ایشت.
27 دَمزُو وخت، چند نَبی از اورُشَلیم دَ اَنطاکیه اَمَد. 28 یکی ازوا که آگابوس نام دَشت، باله شُد و دَ وسِیلِه روح اُلقُدس پیشگویی کد که یگ قحطی شَدِید دَ سراسر دُنیا مییه. اِی واقِعه دَ دَورونِ امپراطوری کلَودیوس رُخ دَد. 29 اوخته ایماندارا دَ بَین خُو فَیصَله کد که هر کس دَ اندازِه قُدرت و تَوان خُو دَ بِرارای ایماندار که دَ مُلکِ یهُودیه اَسته کومَک رَیی کُنه. 30 اُونا امی تصمِیم خُو ره عملی کد و کومَکای خُو ره از دِستِ بَرنابا و شائول دَ بُزُرگای جماعتِ ایماندارا دَ اُونجی رَیی کد.