فصلِ هشتُم
‏1 و شائول دَ قتلِ اِستیفان رضایَت دَده بُود.
دَمزُو روز آزار-و-اَذیَتِ سخت دَ خِلافِ جماعتِ ایماندارای اورُشَلیم شُروع شُد و تمامِ ایماندارا بَغَیر از رسُولای عیسیٰ مسیح دَ منطقه_های یهُودیه و سامِره تِیت‌پَرَک شُد. ‏2 چند نفر از مَردای پرهیزگار-و-خُداتَرس جِنازِه اِستیفان ره خاک کد و بَلدِه شی ماتمِ کٹه گِرِفت. ‏3 مگم شائول جماعتِ ایماندارا ره سخت عذاب مُوکد و خانه دَ خانه گشته، خاتُونو و مَردا ره کشِیده دَ بَندی‌خانه پورته مُوکد.
رسِیدونِ خوشخبری دَ مردُمِ سامِره
‏4 پس ایماندارای که تِیت‌پَرَک شُده بُود، دَ هر جای که مورَفت کلام ره تعلِیم مِیدَد. ‏5 فِیلِیپُس دَ شارِ سامِره رفت و نِجاتِ عیسیٰ مسیح ره دَ مردُمِ اُونجی اِعلان کد. ‏6 وختِیکه مردُم تورای فِیلِیپُس ره شِنِید و مُعجزه_های ره که اُو انجام مِیدَد هُوش کد، پگ شی دَ دِقَت دَ تورای شی تَوَجُه کد، ‏7 چُون جِنیات از جانِ غَدر کسای که جِندی بُود، دَ آوازِ بِلند چِیغ زَده بُر شُد و خیلی آدمای شَل و لَنگ شفا پَیدا کد. ‏8 ازی خاطر خوشی کٹه دَ اُو شار پَیدا شُد.
‏9 دَ اُونجی یگ آدم دَ نامِ شِمعون بُود که از وختای گاه دَ امزُو شار جادُوگری مُوکد و مردُمِ سامِره ره دَ حَیرَت اَندختُد و خود ره آدمِ بُزُرگ نِشو مِیدَد. ‏10 پگِ مردُمِ سامِره از ریزه گِرِفته تا کٹه دَزُو گوش مِیدَد و مُوگُفت: ”اِی آدم نَمُونِه قُدرتِ امزُو خُدای اَسته که ’قُدرتِ بُزُرگ‘ نام دَره.“ ‏11 اُونا دَزُو سخت تَوَجُه دَشت، چُون غَدر وخت مُوشُد که اُونا ره قد جادُوگری خُو دَ حَیرَت اَندخته بُود. ‏12 مگم وختی اُونا دَ خوشخبری فِیلِیپُس که اُو دَ بارِه پادشاهی خُدا و نامِ عیسیٰ مسیح اِعلان کد ایمان اَوُرد، مَردا و خاتُونوی ازوا غُسلِ تعمِید گِرِفت. ‏13 حتیٰ خودِ شِمعون ام ایمان اَوُرده غُسلِ تعمِید گِرِفت و بعد ازُو قد فِیلِیپُس مَند و از دِیدونِ مُعجزه_ها و کارای پُر قُدرت که انجام دَده مُوشُد حَیرو مَندُد.
‏14 وختِیکه رسُولا دَ اورُشَلیم شِنِید که مردُمِ سامِره کلامِ خُدا ره قبُول کده، اُونا پِترُس و یوحَنّا ره پیشِ ازوا رَیی کد. ‏15 اُونا که دَ اُونجی رسِید، بَلدِه ایماندارا دُعا کد تا روح اُلقُدس ره حاصِل کُنه، ‏16 چراکه روح اُلقُدس تا اُو غَیت دَ هیچ کُدَمِ ازوا نازِل نَشُدُد و اُونا فقط دَ نامِ مَولا عیسیٰ غُسلِ تعمِید گِرِفته بُود و بس. ‏17 پس پِترُس و یوحَنّا دِستای خُو ره دَ بَلِه ازوا ایشت و اُونا ام روح اُلقُدس ره حاصِل کد. ‏18 وختی شِمعون دِید که قد ایشتونِ دِستای رسُولا روح اُلقُدس بخشِیده مُوشه، اُو دَ پیشِ ازوا پَیسه اَوُرده ‏19 گُفت: ”اِی قُدرت ره دَز مه ام بِدِید، تا دَ بَلِه هر کسی که ما دِست بیلُم اُو روح اُلقُدس ره حاصِل کُنه.“ ‏20 پِترُس دَ جواب شی گُفت: ”پَیسِه تُو قد خود تُو قَتی نابُود شُنه، چُون تُو فِکر کدی که بَخشِش-و-نِعمتِ خُدا دَ پَیسه خرِیده مُوشه! ‏21 تُو دَزی باره هیچ حِصّه و تقسِیم نَدَری، چراکه دِل تُو دَ حُضُورِ خُدا راست نِییه. ‏22 پس، ازی شرارَت خُو توبه کُو و از خُدا درخاست کُو تا شاید امی نِیَتِ ناپاکِ دِل تُو بخشِیده شُنه، ‏23 چُون ما مِینگرُم که تُو دَ تَلخی حسادت و دَ چنگِ گُناه گِرِفتار اَستی.“ ‏24 شِمعون دَ جواب شی گُفت: ”شُمو بَلدِه مه دَ پیشِ خُداوند دُعا کُنِید تا چِیزای ره که دَ بارِه مه گُفتِید دَ بَلِه مه نَیه.“ ‏25 پس پِترُس و یوحَنّا بعد از شاهِدی دَدو و گُفتونِ کلامِ مَولا عیسیٰ، ازُونجی پس طرفِ اورُشَلیم رَیی شُد و دَ بَینِ راه دَ غَدر آغِیلای سامِره خوشخبری ره اِعلان کد.
فِیلِیپُس و آدمِ اِتیوپیای
‏26 اوخته یگ ملایکِه خُداوند دَ فِیلِیپُس گُفت: ”باله شُو و سُون جنُوب بورُو، دَ امزُو راهِ بیابونی که از اورُشَلیم طرفِ منطقِه غَزه موره.“ ‏27 پس اُو باله شُده رَیی شُد. دَمزُو راه یگ آدمِ اِتیوپیای که خِدمتگارِ دربارِ کَنداکه مَلِکِه اِتیوپیا بُود، سَفر مُوکد؛ اُو یگ شخصِ قُدرتمَندِ و مسئُولِ تمامِ خزانه_های کَنداکه بُود. اُو بَلدِه عِبادت دَ اورُشَلیم اَمَدُد ‏28 و پس سُون وطن خُو مورَفت. اُو دَ گاڈی خُو شِشته کِتابِ اِشَعیا نَبی ره خانده رَیی بُود. ‏29 دَ امزُو غَیت روح اُلقُدس دَ فِیلِیپُس گُفت: ”دَ نزدِیکِ امزُو گاڈی بورُو و خود ره دَزُو بِچَسپن.“ ‏30 پس فِیلِیپُس دَوِیده نزدِیک رفت و شِنِید که از کِتابِ اِشَعیا نَبی میخانه. اوخته از شی پُرسان کد: ”آیا چِیزی ره که میخانی مُوفامی؟“ ‏31 اُو دَ جواب شی گُفت: ”چِطور مِیتنُم بُفامُم، اگه کس مَره راهنُمایی نَکُنه؟“ اوخته اُو از فِیلِیپُس خاهِش کد که دَ گاڈی سوار شُنه و دَ پالُوی شی بِشِینه. ‏32 جایی ره که از کِتابِ مُقَدَّس میخاند، اینی بُود:
”اُو رقمِ گوسپو اَلّی دَ کُشتارگاه بُرده شُد
و رقمِ بارِه که دَ پیشِ مال‌کَلگر چُپ مِیشِینه،
اُو دان خُو ره واز نَکد و چُپ شِشت.
‏33 اُو حقِیر حِساب شُد و حقِ ازُو از شی گِرِفته شُد.
کِی مِیتنه از نسلِ ازُو توره بُگیه،
چراکه زِندگی شی از رُوی زمی گِرِفته شُد.“
‏34 خِدمتگارِ دَربار از فِیلِیپُس پُرسان کد: ”لُطفاً دَز مه بُگی که امی چِیزا ره پَیغمبر دَ بارِه خود خُو گُفته یا دَ بارِه کُدَم کسِ دِیگه؟“ ‏35 اوخته فِیلِیپُس دان خُو ره واز کد و امزُو جای کِتابِ مُقَدَّس شُروع کده خوشخبری دَ بارِه عیسیٰ ره دَزُو گُفت. ‏36 پس دَ حالِیکه اُونا دَ راه رَیی بُود دَ یگ نَوُرِ آو رسِید و خِدمتگارِ دَربار گُفت: ”اینه، دَ اِینجی آو اَسته. آیا ما نَمِیتنُم غُسلِ تعمِید بِگِیرُم؟“ ‏37 [فِیلِیپُس گُفت: ”اگه قد تمامِ دِل ایمان بیری هیچ مانِعی وجُود نَدره.“ اُو جواب دَد: ”ما ایمان دَرُم که عیسیٰ باچِه خُدا اَسته.“]a ‏38 پس خِدمتگارِ دَربار اَمر کد که گاڈی ره ایسته کنه. اوخته هر دُوی شی یعنی فِیلِیپُس و خِدمتگارِ دَربار دَ مَنِه آو رفت و فِیلِیپُس اُو ره غُسلِ تعمِید دَد. ‏39 وختِیکه اُونا از آو بُر شُد، اولغَتله روح خُداوند فِیلِیپُس ره غَیب کد و خِدمتگارِ دَربار دِیگه اُو ره هُوش نَکد، ولے قد خوشی کَلو دَ راهِ خُو رفت. ‏40 مگم فِیلِیپُس دَ شارِ اَشدود دِیده شُد و دَ بَینِ راه دَ هر شاری که مِیرَسِید دَ مردُم خوشخبری مِیدَد تا اِی که دَ شارِ قَیصَریه رسِید.