فصلِ پنجُم
دروغِ حنانیا و سَفِیره
1 مگم یگ نفر دَ نامِ حنانیا قد خاتُون خُو سَفِیره یگ ٹوٹه زمی ره سَودا کده 2 یگ مِقدار پَیسِه شی ره دَ مشوَرِه خاتُون خُو نِگاه کد و باقی مَندِه شی ره اَوُرده دَ پیشِ پای رسُولا ایشت. 3 اوخته پِترُس گُفت: ”حنانیا، چرا ایشتی شَیطو دَ دِل تُو جای بِگِیره تا دَ روح اُلقُدس دروغ بُگی و یگ مِقدار پَیسِه زمی ره نِگاه کنی؟ 4 دَ غَیتِیکه زمی سَودا نَشُده بُود، آیا مالِ خود تُو نَبُود؟ و بعد ازُو که سَودا شُد، آیا اِختیارِ پَیسِه شی ره نَدَشتی؟ پس چرا اِی چِیزا ره دَ دِل خُو جای دَدی؟ تُو تنها دَز مو دروغ نَگُفتی، بَلکِه دَ خُدا ام دروغ گُفتی.“ 5 امی که حنانیا اِی گپا ره شِنِید، اُو دَ زمی اُفتَد و دَم شی بُر شُد. و تمامِ کسای که دَ بارِه امزی واقِعه شِنِید غَدر ترسِ کٹه دَ بَلِه ازوا قرار گِرِفت. 6 بعد ازُو جوانا باله شُده اُو ره دَ کفن پیچ کد و دَ بُرو بُرده دَفن کد.
7 تقرِیباً سِه ساعت بعد خاتُون شی که ازی واقِعه بےخبر بُود، دَ اُونجی اَمَد. 8 پِترُس ازُو پُرسِید: ”دَز مه بُگی، آیا شُمو زمِین خُو ره واقعاً دَمزی قِیمَت سَودا کدِید؟“ اُو گُفت: ”اَرے، دَمزی قِیمَت.“ 9 پِترُس دَزُو گُفت: ”چِطور شُمو یگدِست شُدِید تا روحِ خُداوند ره آزمایش کُنِید؟ اونه، کسای که شُوی تُو ره دَفن کده، پایای ازوا دَ دانِ درگه رسِیده و اُونا تُو ره ام مُوبَره.“ 10 دَ امزُو لَحظه اُو ام دَ پیشِ پای پِترُس چَپه شُده مُرد. وختِیکه جوانا داخِلِ خانه شُد، دِید که اُو ام مُرده. پس جِنازِه شی ره بُرده دَ پالُوی شُوی شی دَفن کد. 11 تمامِ جماعتِ ایماندارا و کسای که دَ بارِه امزی واقِعه_ها شِنِید، دَ بَلِه ازوا غَدر ترسِ کٹه قرار گِرِفت.
12 غَدر مُعجزه_ها و چِیزای عجِیب دَ وسِیلِه رسُولا دَ مینکلِ مردُم انجام دَده مُوشُد و تمامِ ایماندارا دَوامدار دَ «بَرَندِه سُلَیمان» جَم مُوشُد. 13 مگم هیچ کسِ دِیگه غَیر از ایماندارا جُراَت نَدَشت که قد رسُولا یگجای شُنه، لیکِن مردُم اُونا ره غَدر اِحترام مُوکد. 14 ولے بازَم تِعدادِ کَلونِ مَردا و خاتُونو دَ جَمِ ایماندارای مَولا عیسیٰ اِضافه شُده مورَفت. 15 کار دَ جای رسِید که مردُم ناجورای خُو ره دَ کُوچه_ها میوُرد و دَ بَلِه چارپایی_ها و توشَکا میایشت تا وختِیکه پِترُس تیر شُنه حدِ اقل سایِه شی دَ بَلِه یَگونِ ازوا بُفته و اُونا شفا پَیدا کُنه. 16 امچُنان جمعیَتِ کٹِه مردُم از آغِیلای اطرافِ اورُشَلیم جَم مُوشُد و ناجورا و جِندی_های خُو ره میوُرد و پگِ ازوا شفا پَیدا مُوکد.
17 مگم پیشوای بُزُرگ و همدِستای شی که از فِرقِه صدُوقیا بُود، از حَسَد دَ جوش اَمَد 18 و رسُولا ره دِستگِیر کده دَ بَندی خانِه عُمُومی اَندخت. 19 لیکِن دَ امزُو شاو ملایکِه خُداوند درگه_های بَندیخانه ره واز کد و اُونا ره بُر کده گُفت: 20 ”دَ خانِه خُدا بورِید و دَ اُونجی ایسته شُده تمامِ پَیغامِ امزی زِندگی نَو ره مُکَمَل دَ مردُم اِعلان کُنِید.“ 21 اُونا امی تورا ره شِنِید و صَباحگاه دَ خانِه خُدا داخِل شُده دَ تعلِیم دَدو شُروع کد.
وختِیکه پیشوای بُزُرگ قد تمامِ دار-و-دِستِه خُو جَم شُد و اُونا پگِ اعضای شورای یهُود و رِیش سفیدای بَنی اِسرائیل ره کُوی کد، اوخته چند نفر ره دَ بَندیخانه رَیی کد تا رسُولا ره گِرِفته بیره. 22 مگم وختی مامُورا دَ بَندیخانه رسِید، اُونا ره دَ اُونجی پَیدا نَتنِست. اوخته مامُورا پس اَمَد و دَزوا خبر دَده گُفت: 23 ”درگه_های بَندیخانه مُکَمَل کیب بُود و پَیرهدارا دَ دَمِ درگه_ها پَیرهداری مُوکد. مگم وختِیکه اُونجی ره واز کدی، هیچ کس ره دَ مَنِه شی پَیدا نَتنِستی.“ 24 امی که قومَندانِ مُحافِظِینِ خانِه خُدا و پیشوایونِ عالی مقام اِی توره_ها ره شِنِید، اُونا لال شُده مَند که ”آخِرِ ازی چی مُوشه؟“ 25 دَ امزُو لَحظه یگ نفر خبر اَوُرده گُفت: ”امُو کسای ره که شُمو دَ بَندیخانه اَندخته بُودِید، دَ خانِه خُدا ایسته شُده و دَرَو دَ مردُم تعلِیم مِیدیه.“ 26 اوخته قومَندان قد پَیرهدارا رفت و اُونا ره بِدُونِ جَبر-و-سِتَم اَوُرد، چُون اُونا مِیتَرسِید که مردُم اُونا ره بخاطرِ رسُولا سنگسار نَکنه. 27 پس اُونا ره اَوُرده دَ پیشِ شورا ایسته کد و پیشوای بُزُرگ ازوا پُرسان کده گُفت: 28 ”آیا دَز شُمو سخت حُکم نَکدی که دَ اِی نام دِیگه تعلِیم نَدِید؟ لیکِن شُمو تمامِ شارِ اورُشَلیم ره قد تعلِیم خُو پُر کدِید و قَصد دَرِید که خُونِ ازی آدم ره دَ گردونِ ازمو بِندَزِید!“ 29 پِترُس و دِیگه رسُولا دَ جوابِ ازوا گُفت: ”مو باید از خُدا اِطاعَت کنی، نَه از اِنسان. 30 خُدای بابهکَلونای مو امُو عیسیٰ ره که شُمو دَ صلِیب باله کده کُشتِید، دُوباره زِنده کد. 31 خُدا اُو ره سربِلند کد و دَ دِستِ راست خُو شَنده سروَر و نِجات دِهِنده تعیِین کد تا دَ قَومِ اِسرائیل فرصت بِدیه که توبه کُنه و گُناه_های شی بخشِیده شُنه. 32 مو شاهِدای امزی چِیزا اَستی، امُو رقم که روح اُلقُدس ام شاهِد اَسته و خُدا روح اُلقُدس ره دَ امزُو کسای دَده که از شی اِطاعَت مُوکُنه.“
33 اعضای شورا از شِنِیدونِ امزی توره_ها دَ سرِ قار اَمَده قَصد کد که اُونا ره بُکُشه. 34 لیکِن دَ شورا یگ نفرِ فرِیسی دَ نامِ گَمالائیل که یگ عالِمِ دِین بُود و پگِ مردُم دَزشی کَلو اِحترام دَشت، ایسته شُده اَمر کد که رسُولا ره بَلدِه چند لَحظه دَ بُرو بُر کُنه. 35 بعد ازُو دَ نفرای شورا گُفت: ”او مَردای اِسرائیل، چِیزی ره که شُمو قَصد دَرِید دَ حقِ امزی مَردا انجام بِدِید دَ بارِه شی اِحتیاط کُنِید، 36 چراکه چند وخت پیش یگ نفر دَ نامِ تیئُودا باله شُده اِدعا کد که ’ما آدمِ بُزُرگ اَستُم‘ و تقرِیباً چار صد نفر ام پَیرَوِ ازُو شُد؛ لیکِن خود شی کُشته شُد و پَیرَوای شی تِیتپَرَک شُد و اُو دَ هیچ برابر شُد. 37 بعد ازُو، دَ دَورونِ روزای سرشُماری یگ شخص دَ نامِ یهُودای جلِیلی باله شُد و یگ ڈَل ره رهبری کده شورِش کد. اُو ام کُشته شُد و تمامِ پَیرَوای شی تِیتپَرَک شُد. 38 و آلی دَز شُمو مُوگُم که دَزی آدما کار نَدَشته بَشِید و اُونا ره ایله کنِید، چُون اگه نقشه و کارِ ازوا از اِنسان بَشه، خود بَخود ناکام مُوشه. 39 لیکِن اگه از طرفِ خُدا بَشه، شُمو نَمِیتَنِید که دَمِ رُوی ازوا ره بِگِیرِید. اِحتیاط کُنِید، نَشُنه که شُمو خود ره قد خُدا دَ جنگ بِندَزِید!“
اُونا پَندِ ازُو ره قبُول کد 40 و رسُولا ره اَوُرده قَمچی زَد و اَمر کد که دَ نامِ عیسیٰ دِیگه توره نَگُیه. بعد ازُو اُونا ره ایله کد. 41 رسُولا از شورا بُرو بُر شُد و خوشحالی مُوکد، چُون اُونا لایقِ ازی شِنَخته شُد که بخاطرِ نامِ عیسیٰ تَوهِین-و-تحقِیر شُنه. 42 اُونا از تعلِیم دَدو دِست نَکشِید، بَلکِه هر روز دَ خانِه خُدا و ام خانه دَ خانه وَعظ مُوکد که عیسیٰ امُو مسیحِ وعده شُده اَسته.