فصلِ چارُم
پِترُس و یوحَنّا دَ برابرِ شورای یهُود
1 اُونا قد مردُم دَرَو توره مُوگُفت که پیشوایو و قومَندانِ مُحافِظِینِ خانِه خُدا و بعضی از صدُوقی_ها دَ سرِ ازوا اَمَد. 2 اُونا غَدر قار بُود، چراکه پِترُس و یوحَنّا دَ مردُم تعلِیم مِیدَد و اِعلان کده مُوگُفت که ”دَ نامِ عیسیٰ مُرده_ها از مَرگ دُوباره زِنده مُوشه.“ 3 پس اُونا ره دِستگِیر کده تا روزِ دِیگه دَ بَندی‌خانه اَندخت، چراکه امُو غَیت شام بُود. 4 مگم غَدر کسای که پَیغام ره شِنِید، ایمان اَوُرد و تعدادِ ایماندارای مَرد دَ حدُودِ پَنج هزار نفر رسِید. 5 روزِ دِیگِه شی رهبرا، رِیش سفیدا و عالِمای دِین دَ اورُشَلیم جَم شُد. 6 پیشوای بُزُرگ دَ نامِ حنّا قد قَیافا، یوحَنّا، سِکَندر و دِیگه نفرای که پگِ ازوا از خانَوارِ پیشوای بُزُرگ بُود، ام دَ اُونجی حُضُور دَشت. 7 اُونا پِترُس و یوحَنّا ره دَ غولِ مجلِس اَوُرده ازوا سَوال کد: ”شُمو دَ چی قُدرت و دَ نامِ کِی امی کار ره کدِید؟“ 8 اوخته پِترُس از روح اُلقُدس پُر شُده دَزوا گُفت: ”اَی رَهبرا و رِیش سفیدای قَوم، 9 اگه اِمروز از خاطرِ کارِ نیک که دَ حقِ یگ آدمِ لَنگ انجام دَده شُده از مو بازخاست مُوشه و پُرسان مُوشه که چی رقم اِی آدم شفا یافته، 10 بیلِید که دَ پگِ ازشُمو و دَ تمامِ قَومِ اِسرائیل معلُوم شُنه که اِی آدم دَ نامِ عیسیٰ مسیحِ ناصِری که شُمو اُو ره دَ صلِیب میخکوب کدِید، ولے خُدا اُو ره دُوباره زِنده کد، جور و تَندُرُست دَ پیش شُمو ایسته یَه. 11 امی عیسیٰ
’سنگی که شُمو اُستاکارا دُور پورته کدِید،
سنگِ مُهِمِ تادَو شُده.‘
12 غَیر از اُو هیچ کسِ دِیگه نِجات دَده نَمِیتنه،a چُون دَ تَی آسمو هیچ نامِ دِیگه دَ بَینِ مردُم دَده نَشُده که مو دَ وسِیلِه ازُو نِجات پَیدا کنی.“
13 وختِیکه اُونا دلیری پِترُس و یوحَنّا ره هُوش کد و فامِید که اُونا آدمای ناخانده و بےسَواد اَسته، حَیرو مَند و شِنَخت که اُونا قد عیسیٰ بُوده. 14 مگم وختی اُونا آدمِ شفایافته ره دَ پالُوی پِترُس و یوحَنّا دِید، دَ خِلافِ ازوا هیچ چِیز گُفته نَتنِست. 15 پس اَمر کد که اُونا از مجلِسِ شورا بُر شُنه و خودگون شی قد یگدِیگِه خُو دَ مشوَره شُد 16 و گُفت: ”قد ازی آدما چی کار کنی؟ چُون امی مُعجزِه کٹه که دَ وسِیلِه ازوا انجام شُده، تمامِ مردُمِ اورُشَلیم از شی خبر اَسته و مو ام اِنکار نَمِیتَنی. 17 مگم بَلدِه ازی که امی گپا دَ مینکلِ مردُم کَلوتر تِیت نَشُنه، مو باید اُونا ره اَخطار بِدی که دَ نامِ عیسیٰ دِیگه قد هیچ کس گپ نَزَنه.“ 18 پس اُونا ره دُوباره دَ مجلِس طلب کده گُفت: ”دِیگه هرگِز دَ نامِ عیسیٰ گپ نَزنِید و تعلِیم نَدِید!“ 19 لیکِن پِترُس و یوحَنّا دَ جوابِ ازوا گُفت: ”خودون شُمو قضاوَت کنِید که دَ نظرِ خُدا کُدَم چِیز دُرُست اَسته: اِطاعَت از خُدا یا اِطاعَت از شُمو؟ 20 مو از گُفتونِ چِیزای که دِیدے و شِنِیدے نَمِیتَنی که دان خُو ره بَند کنی.“
21 پس از تهدِیدِ کَلو اُونا ره آزاد کد، چُون بَلدِه سَزا دَدونِ ازوا کُدَم دَلِیل پَیدا نَتنِست و ام بخاطرِ مردُم، چراکه تمامِ مردُم خُدا ره بَلدِه چِیزی که واقِع شُده بُود، شُکر مُوگُفت، 22 چُون آدمی که مُعجزِه شفا دَ حق شی انجام شُدُد، عُمر شی از چِل سال کَلوتر بُود.
23 وختِیکه پِترُس و یوحَنّا ایله شُد، اُونا دَ پیشِ دوستای خُو رفت و چِیزای ره که پیشوایونِ عالی مقام و رِیش سفیدا دَزوا گُفتُد، دَ دوستای خُو نقل کد.
24 وختی ایماندارا امی تورا ره شِنِید، اُونا یگجای آواز خُو ره بِلند کد و دَ پیشِ خُدا دُعا کده گُفت: ”اَی خُداوندِ قادِرِ مُطلَق، اَی خالِقِ آسمو و زمی و دریا و هر چِیزی که دَ مَنِه ازوا اَسته، 25 تُو دَ وسِیلِه روح اُلقُدس از زِبونِ بابه‌کَلون مو داوُود خِدمتگار خُو گُفتی:
’چرا مِلَّت_ها دَ شورِش اَمَده
و قَوم_ها عَبَث نقشه مِیکشه؟
26 پادشایونِ زمی باله شُده و حُکمرانا یگدِست شُده
دَ ضِدِ خُداوند و دَ ضِدِ مَسَح شُدِهb ازُو قرار گِرِفته.‘
27 واقعاً، اِی چِیزا دَمزی شار رُخ دَد: هیرودیس پادشاه و پُنطیوس پیلاتُس حُکمران قد مردُمای غَیرِ یهُود و بَنی اِسرائیل دَ خِلافِ خِدمتگارِ مُقَدَّس تُو عیسیٰ که تُو اُو ره اِنتِخاب کدیc یگدِست شُد، 28 تا هر چِیزی ره که قُدرت و اِرادِه ازتُو پیش از پیش تعیِین کدُد، پُوره کنه. 29 و آلی، اَی خُداوند، مُتَوَجِه تهدِیدای ازوا شُو و دَ خِدمتگارای خُو جُراَتِ کامِل بِدی تا پَیغام تُو ره اِعلان کنه، 30 حینِ که تُو دِست خُو ره بَلدِه شفا دَدو دِراز مُونی و مُعجزه_ها و چِیزای عجِیب دَ نامِ خِدمتگارِ مُقَدَّس خُو عیسیٰ نِشو مِیدی.“ 31 وختِیکه اُونا از دُعا کدو خلاص شُد، امُو خانِه که اُونا دَزشی جَم بُود لرزِید و پگِ ازوا از روح اُلقُدس پُر شُده پَیغامِ خُدا ره دَ دلیری دَ مردُم رَسَند.
32 تمامِ ایماندارا یگ دِل و یگ نظر بُود و هیچ کس دارایی خُو ره از خود خُو نَمِیدَنِست، بَلکِه پگ شی دَ دارایی یگدِیگِه خُو شرِیگ بُود. 33 رسُولا دَ بارِه زِنده شُدونِ مَولا عیسیٰ قد قُدرتِ کَلو شاهِدی مِیدَد و فَیض-و-بَرکتِ کَلو دَ سرِ پگِ ازوا بُود. 34 دَ مینکلِ ازوا هیچ کس مُحتاج نَبُود، چراکه هر کُدَم شی زمی یا خانِه که دَشت، سَودا مُوکد و پَیسِه شی ره اَوُرده 35 دَ رسُولا تسلِیم مُوکد تا دَ هر کس دَ اندازِه ضرُورَت شی تقسِیم شُنه. 36 دَمزی رقم یوسُف که از طایفِه لاوی و مُتَوَلِدِ قِبرِس بُود و رسُولا اُو ره «بَرنابا» یعنی «تشوِیقگر» مُوگُفت، 37 یگ ٹوٹه زمِین خُو ره سَودا کد و پَیسِه شی ره اَوُرده دَ پیشِ پای رسُولا ایشت.