فصلِ نوزدَهُم
1 پس پیلاتُس عیسیٰ ره بُرده قَمچی کُوی کد. 2 و عسکرا از خِمچِه خاردار یگ تاج بافته دَ سر شی ایشت و قَبای دِرازِ اَرغَوانی ره دَ جان شی دَد. 3 اُونا پیش شی اَمَده مُوگُفت: ”درُود دَ پادشاهِ یهُودیا!“ و قد چپات دَ رُوی شی مِیزَد. 4 اوخته پیلاتُس بسم بُرو اَمَده دَزوا گُفت: ”اینه، ما اُو ره دَز شُمو بُرو میرُم تا بِدَنِید که ما هیچ دلِیل بَلدِه محکُوم کدونِ ازُو پَیدا نَتنِستُم.“ 5 پس عیسیٰ تاجِ خاردار و قَبای دِرازِ اَرغَوانی دَ جان شی بُرو اَمَد. پیلاتُس دَزوا گُفت: ”اینه، آدم شُمو!“
6 وختِیکه پیشوایونِ عالی مقام و صاحِب مَنصَبا اُو ره دِید، اُونا چِیغ زَده گُفت: ”دَ صلِیب میخکوب کُو، اُو ره دَ صلِیب میخکوب کُو!“ پیلاتُس دَزوا گُفت: ”شُمو اُو ره بُبرِید و دَ صلِیب میخکوب کُنِید، چراکه ما هیچ دَلِیل بَلدِه محکُوم کدونِ ازُو پَیدا نَتنِستُم.“ 7 یهُودیا دَ جوابِ ازُو گُفت: ”مو شریعت دَری و دَ حِسابِ شریعت اُو باید کُشته شُنه، چراکه اُو خود ره باچِه خُدا مُوگه.“ 8 وختِیکه پیلاتُس اِی توره ره شِنِید، زیادتَر ترس خورد. 9 اُو بسم مَنِه قصر دَر اَمَد و دَ عیسیٰ گُفت: ”تُو از کُجا اَستی؟“ مگم عیسیٰ هیچ جواب نَدَد. 10 پس پیلاتُس دَزُو گُفت: ”تُو قد ازمه گپ نَمِیزَنی؟ آیا تُو خبر نَدَری که ما قُدرت دَرُم که تُو ره ایله کنُم و ام قُدرت دَرُم که تُو ره دَ سرِ صلِیب بُکُشُم؟“ 11 عیسیٰ دَ جواب شی گُفت: ”تُو هیچ قُدرت دَ سرِ ازمه نَمِیدَشتی، اگه از باله دَز تُو دَده نَمُوشُد. امزی خاطر کسی که مَره دَز تُو تسلِیم کده، گُناهِ کٹه تَر دَره.“ 12 امزُو وخت بعد پیلاتُس کَلو کوشِش کد که اُو ره ایله کُنه، مگم یهُودیا چِیغ زَده مُوگُفت: ”اگه اِی آدم ره ایله کُنی تُو دوستِ قَیصر نِیَستی! هر کسی که خود خُو ره پادشاه بُگیه، اُو مُخالِفِ قَیصر اَسته.“ 13 وختِیکه پیلاتُس اِی تورا ره شِنِید، عیسیٰ ره بُرو اَوُرد و خود شی دَ یگ جای دَ نامِ «سنگ فرش» که دَ زِبونِ عِبرانی «جَبّاتا» گُفته مُوشُد، دَ چَوکی قضاوَت شِشت. 14 امُو روز، روزِ تَیاری بَلدِه عِیدِ پِصَح بُود و ساعتِ شَشُمِ روز.a پیلاتُس دَ یهُودیا گُفت: ”اینه، پادشاهِ شُمو!“ 15 ولے اُونا چِیغ زَده گُفت: ”گُم کُو اُو ره! طَلَعت شی ره گُم کُو! بُبر دَ صلِیب بُکُش!“ پیلاتُس دَزوا گُفت: ”پادشاهِ شُمو ره دَ صلِیب بُکُشُم؟“ پیشوایونِ عالی مقام جواب دَده گُفت: ”مو غَیر از قَیصر دِیگه پادشاه نَدَری.“ 16 پس پیلاتُس اُو ره دَزوا تسلِیم کد تا دَ صلِیب میخکوب شُنه.
عیسیٰ دَ صلِیب کُشته مُوشه
اوخته اُونا عیسیٰ ره گِرِفت 17 و اُو صلِیب دَ شانه شی بُرو رفت و طرفِ امزُو جای که «کاسِه سر» گُفته مُوشُد، رَیی شُد. امُو جای ره دَ زِبونِ عِبرانی «گُلگُتا» مُوگُفت. 18 اُونا دَمزُو جای عیسیٰ ره دَ صلِیب میخ کوب کد و قد ازُو قَتی دُو نفرِ دِیگه ام بُود، دَ اِی طرف و دَ اُو طرف شی و عیسیٰ دَ مینکلِ ازوا. 19 پیلاتُس یگ عِنوان نوِشته کده دَ صلِیب نَصب کد که امِیطور خانده مُوشُد:
”عیسای ناصِری، پادشاهِ یهُودیا.“
20 امی عِنوان ره غَدر یهُودیا خاند، چُون امُو جای که عیسیٰ ره دَ صلِیب میخکوب کدُد، دَ شار نزدِیکِ بُود. امُو عِنوان دَ زِبونای عِبرانی، لاتِینی و یونانی نوِشته شُدُد. 21 پس پیشوایونِ عالی مقامِ یهُودیا رفته دَ پیلاتُس گُفت: ”پادشاهِ یهُودیا نوِشته نَکُو، بَلکِه نوِشته کُو که ’اِی آدم گُفت: ”ما پادشاهِ یهُودیا اَستُم.“‘“ 22 پیلاتُس دَ جوابِ ازوا گُفت: ”چِیزی که نوِشته کدُم، نوِشته کدُم.“
23 وختِیکه عسکرا عیسیٰ ره دَ صلِیب میخ کوب کد، اُونا کالای شی ره گِرِفته دَ چار حِصّه تقسِیم کد که دَ هر عسکر یگ حِصّه رسِید. قَبای شی ره ام گِرِفت، ولے اُو بےدَرز بُود و از باله تا دامون دَ یگ تِکه بافته شُدُد. 24 پس اُونا قد یگدِیگِه خُو گُفت: ”بیِید که اِی ره پاره نَکُنی، بَلکِه دَ بَلِه شی پِشک پورته کُنی تا بِنگری که از کِی مُوشه.“ اِی ره گُفت تا نوِشتِه کِتابِ مُقَدَّس پُوره شُنه که مُوگه: ”اُونا کالای مَره دَ مَنِه خُو تقسِیم کد و دَ بَلِه لِباس مه پِشک اَندخت.“ پس عسکرا امی کارا ره کد.
25 دَ نزدِیکِ صلِیبِ عیسیٰ اینی کسا ایسته بُود: آبِه عیسیٰ، خوارِ آبِه شی، مریَم خاتُونِ کلوپاس و مریَمِ مَجدَلیه. 26 وختِیکه عیسیٰ آبِه خُو ره قد امزُو یارِ دوست-دَشتَنی خُو یگجای ایسته دِید، اُو دَ آبِه خُو گُفت: ”اَی خاتُو، اینه باچِه تُو.“ 27 بعد ازُو دَمزُو یار گُفت: ”اینه، آبِه تُو.“ و امزُو ساعت بعد، امُو یار اُو ره دَ خانِه خُو بُرد.
28 بعد ازُو عیسیٰ دِید که تمام چِیزا تَکمِیل شُده و بَلدِه ازی که نوِشته_های کِتابِ مُقَدَّس پُوره شُنه، اُو گُفت: ”ما تُشنه شُدیم.“ 29 دَ اُونجی یگ کُوزه پُر از سِرکِه انگُور بُود. پس اُونا یگ اِسفنج ره دَ مَنِه شی غوٹه کده دَ سرِ یگ نَی بند کد و نزدِیک دان شی بُرد. 30 غَیتِیکه سِرکِه انگُور دَ دانِ عیسیٰ رسِید، اُو گُفت: ”خلاص شُد.“ بعد ازُو سر خُو ره تا اَندخت و روحِ خُو ره تسلِیم کد.
31 امُو روز، روزِ تَیاری بُود و ازی که یهُودیا نَمیخاست جَسَدا دَ روزِ آرام دَ بَلِه صلِیب بُمَنه، خصُوصاً دَ امزُو روزِ آرام که روزِ بُزُرگِ عِید بُود، اُونا از پیلاتُس خاهِش کد که پایای مَصلُوب‌شُده_ها مَیده شُنهb تا جَسَدای ازوا بُرده شُنه. 32 پس عسکرا اَمَده ام پایای نفرِ اوّل ره و ام پایای نفرِ دوّم ره که قد عیسیٰ یگجای دَ صلِیب میخکوب شُدُد، مَیده کد. 33 مگم غَیتِیکه اُونا پیشِ عیسیٰ رسِید و دِید که اُو گاه مُرده، اُونا پایای شی ره مَیده نَکد. 34 لیکِن یکی امزُو عسکرا قد نَیزِه خُو دَ بَغل عیسیٰ زَد که دِستی خُون و آو از بغل شی بُر شُد. 35 امُو کسی که اِی چِیزا ره دِید، شاهِدی دَد و شاهِدی ازُو راست اَسته. اُو مِیدَنه که اُو حقِیقت ره مُوگه تا شُمو ام باوَر کُنِید. 36 امی چِیزا رُخ دَد تا نوِشته_های کِتابِ مُقَدَّس پُوره شُنه که مُوگه: ”یگ استُغونِ ازُو ام مَیده نَمُوشه.“ 37 و دِیگه نوِشته_های کِتابِ مُقَدَّس باز ام مُوگه: ”اُونا سُون امزُو کس توخ مُونه که اُو ره قد نَیزه زَده.“
38 بعد ازی واقِعه_ها یوسُف که از شارِ رامه و پَیرَوِ عیسیٰ بُود، ولے از ترسِ یهُودیا تاشَکی پَیرَوی مُوکد، از پیلاتُس خاهِش کد تا دَزُو اِجازه بِدیه که جَسَدِ عیسیٰ ره بُبره و پیلاتُس دَزُو اِجازه دَد. پس اُو اَمَده جَسَدِ عیسیٰ ره بُرد. 39 و نِیقودیموس که دَ شُروع یگ شاو پیشِ عیسیٰ اَمدُد، اُو ام اَمَد و مَوادِ خوشبُوی گٹ شُدِه مُر و عود ره که تقرِیباً پَنج سیرc بُود، اَوُرد. 40 پس اُونا جَسَدِ عیسیٰ ره گِرِفته دَ مُطابِقِ رسم-و-رَواجِ یهُودیا قد مَوادِ خوشبُوی دَ مَنِه کفن پیچ دَد. 41 دَمزُو جای که عیسیٰ مَصلُوب شُدُد یگ باغ بُود و دَ مَنِه باغ یگ قبرِ نَو کَنده شُده مَوجُود بُود که تا هنوز هیچ کس دَ اُونجی دَفن نَشُدُد. 42 ازی که امُو روز، روزِ تَیاری عِید بَلدِه یهُودیا بُود و قبر ام نزدِیک بُود، اُونا عیسیٰ ره دَ مَنِه امزُو قبرِ غار مانَند ایشت.