یوحَنّا 13

فصلِ سیزدَهُم

شُشتونِ پایای یارا دَ شامِ آخِر

‏1 فقط پیش از عِید پِصَح، عیسیٰ فامِید که وخت شی رسِیده تا دُنیا ره ایله کده پیشِ آتِه آسمانی بوره. اُو امُو کسای ره که دَ اِی دُنیا مربُوط شی مُوشُد، دوست دَشت؛ اَرے، اُونا ره تا آخِر دوست دَشت. ‏2 وختِ نانِ شاو بُود و اِبلِیس دَ دِلِ یهُودا باچِه شِمعونِ اِسخَریوطی از پیش وَسوَسه اَندختُد که عیسیٰ ره دَ گِیر بِدیه. ‏3 عیسیٰ مِیدَنِست که تمامِ چِیزا ره آتِه آسمانی دَ دِست ازُو تسلِیم کده و اُو از طرفِ خُدا اَمَده و پس سُونِ خُدا رفتَنی یَه. ‏4 اُو از سرِ دِسترخو باله شُد و کالای خُو ره بُر کده یگ دِستمال ره دَ گِردِ کمر خُو بسته کد. ‏5 بعد ازُو آو ره مَنِه لَگَند شیو کده دَ شُشتونِ پایای یارا شُروع کد و قد دِستمالی که دَ گِردِ کمر شی بسته بُود، پایای ازوا ره پاک کد. ‏6 وختِیکه دَ شِمعون پِترُس رسِید، پِترُس دَزُو گُفت: ”یا مَولا، تُو پایای ازمه ره مُوشُوی؟“ ‏7 عیسیٰ دَ جواب شی گُفت: ”کاری ره که ما مُونُم تُو آلی نَمُوفامی؛ مگم پسان پَی موفتی.“ ‏8 پِترُس دَزشی گُفت: ”هیچ اِمکان نَدره که پایای مَره بُشویی.“ عیسیٰ دَ جواب شی گُفت: ”تا وختِیکه پایای تُو ره نَشُویُم، تُو قد ازمه حِصّه نَدَری.“ ‏9 شِمعون پِترُس دَزشی گُفت: ”یا مَولا، پس نَه تنها پایای مَره، بَلکِه دِستا و سر مَره ام بُشوی.“ ‏10 عیسیٰ دَزشی گُفت: ”اُو کسی که غُسل کده، دَ شُشتو ضرُورَت نَدره، چُون تمامِ بَدَن شی پاک اَسته، فقط پایای شی شُشتو میخایه و بَس. و شُمو پاک اَستِید، مگم نَه تمام شُمو.“ ‏11 چُون اُو مُوفامِید که کِی اُو ره دَ گِیر مِیدیه و امزی خاطر گُفت: ”تمام شُمو پاک نِیَستِید.“

‏12 وختِیکه عیسیٰ پایای ازوا ره شُشت و کالای خُو ره پوشِیده پس دَ جای خُو شِشت، دَزوا گُفت: ”آیا شُمو مِیدَنِید که ما قد شُمو چی کار کدُم؟ ‏13 شُمو مَره معلِم و مَولا مُوگِید و شُمو دُرُست ام مُوگِید، چراکه ما اَستُم. ‏14 پس اگه ما که مَولا و معلِمِ شُمو اَستُم، پایای شُمو ره شُشتُم، شُمو ام باید پایای یگدِیگِه خُو ره بُشویِید. ‏15 ما دَز شُمو یگ مِثال-و-سرمَشق دَدُم تا امُو رقم که ما قد شُمو کدُم، شُمو ام امُو رقم بُکُنِید. ‏16 ما حقِیقت ره دَز شُمو مُوگُم: یگ غُلام از بادار خُو کده بُزُرگتَر نِییه و نَه ام یگ قاصِد از کسی که اُو ره رَیی کده. ‏17 آلی که امی چِیزا ره پَی بُردِید، خَیر-و-بَرکت دَز شُمو اگه دَزوا عمل کُنِید.

‏18 ما اِی چِیزا ره دَ بارِه پگ شُمو نَمُوگُم، چُون کسای ره که ما اِنتِخاب کدیم مِینَخشُم. مگم نوِشتِه کِتابِ مُقَدَّس باید پُوره شُنه که مُوگیه: ’کسی که قد ازمه نان خورده، اُو دَ ضِد مه باله شُده.‘ ‏19 ما اِی ره امی آلی پیش از واقِع شُدون شی دَز شُمو مُوگُم تا وختِیکه رُخ بِدیه، شُمو باوَر کُنِید که ما اَستُم امُو که اَستُم. ‏20 ما حقِیقت ره دَز شُمو مُوگُم: هر کسی که نفرِ رَیی کدَگی مَره قبُول کُنه، اُو مَره قبُول کده؛ و هر کسی که مَره قبُول کُنه، امُو ره قبُول کده که مَره رَیی کده.“

‏21 وختِیکه عیسیٰ اِی چِیزا ره گُفت، اُو دَ روح-و-رَوان خُو کَلو کوٹیوبار شُد و بَرمَلا گُفت: ”ما حقِیقت ره دَز شُمو مُوگُم: یکی از شُمو مَره تسلِیم مُونه.“ ‏22 یارا سُون یگدِیگِه خُو توخ کده حَیرو مَندُد و فِکر مُوکد که دَ بارِه کِی اِی توره ره گُفته بَشه. ‏23 یکی از یارای شی که عیسیٰ اُو ره دوست دَشت، دَ بَغلِ عیسیٰ تکیه کدُد. ‏24 پس شِمعون پِترُس سُونِ ازُو اِشاره کد تا اُو از عیسیٰ پُرسان کُنه که مقصد شی کِی اَسته. ‏25 و اُو دَ شانِه عیسیٰ تکیه کده دَزُو گُفت: ”یا مَولا، اُو کِی اَسته؟“ ‏26 عیسیٰ دَ جواب شی گُفت: ”اُو امُو کسی اَسته که ما یگ ٹوٹِه نان ره دَ کاسه غوٹه کده دَزُو مِیدُم.“ پس وختِیکه ٹوٹِه نان ره گِرِفته غوٹه کد، اُو ره دَ یهُودا باچِه شِمعونِ اِسخَریوطی دَد. ‏27 امی که یهُودا ٹوٹِه نان ره گِرِفت، شَیطو دَ پوست شی دَراَمد. اوخته عیسیٰ دَزُو گُفت: ”کاری ره که کدَنی اَستی، زُود بُکُو.“ ‏28 مگم هیچ کُدَمِ امزُو کسای که دَ لبِ دِسترخو شِشتُد، نَفامِید که چرا عیسیٰ اِی ره دَ یهُودا گُفت. ‏29 لیکِن ازی که خلطه پَیسه دَ پیشِ یهُودا بُود، بعضی ازوا فِکر کد که عیسیٰ اُو ره گُفته بَشه، ”بورُو، چِیزای ره که مو دَ عِید کار دَری، بِخر.“ یا اِی که ”یَگو چِیز دَ مردُمِ نادار بِدی.“ ‏30 اوخته، بعد از گِرِفتونِ ٹوٹِه نان اُو چابُک بُرو رفت؛ وخت ام شاو بُود.

عیسیٰ دَ بارِه اِنکار پِترُس پیشگویی مُونه

‏31 وختِیکه اُو بُرو رفت، عیسیٰ گُفت: ”آلی اَسته که «باچِه اِنسان» بُزُرگی-و-جلال پَیدا مُونه و خُدا ام دَ وسِیلِه ازُو بُزُرگی-و-جلال پَیدا مُونه. ‏32 [اگه خُدا دَ وسِیلِه ازُو بُزُرگی-و-جلال پَیدا کد،] خُدا دَ وسِیلِه خود خُو دَزُو ام بُزُرگی-و-جلال مِیدیه و امی بُزُرگی-و-جلال ره دَ زُودی دَزُو مِیدیه. ‏33 اَی بچکِیچا، ما یگ لحظِه دِیگه قد شُمو اَستُم. بعد ازُو شُمو مَره مُوپالِید و امُو رقمِیکه دَ یهُودیا گُفتُم آلی قد شُمو ام مُوگُم: ’دَ جایی که ما مورُم، شُمو اَمَده نَمِیتنِید.‘ ‏34 ما یگ حُکمِ نَو دَز شُمو مِیدیُم تا شُمو یگدِیگِه خُو ره دوست دَشته بَشِید: امُو رقمِیکه ما شُمو ره دوست دَشتُم، شُمو ام امُو رقم یگدِیگِه خُو ره دوست دَشته بَشِید. ‏35 اگه شُمو قد یگدِیگِه خُو مُحَبَت دَشته بَشِید، دَمزی رقم پگِ مردُم مِیدَنه که شُمو یارای ازمه اَستِید.“

‏36 شِمعون پِترُس دَزشی گُفت: ”یا مَولا، تُو دَ کُجا موری؟“ عیسیٰ دَ جواب شی گُفت: ”دَ جایی که ما مورُم تُو آلی از پُشت مه اَمَده نَمِیتَنی، ولے پسان از دُمبال مه مییی.“ ‏37 پِترُس دَزشی گُفت: ”یا مَولا، چرا آلی نَمِیتنُم که از دُمبال تُو بییُم؟ ما حتیٰ جان خُو ره دَ راهِ تُو مِیدُم.“ ‏38 عیسیٰ دَ جواب شی گُفت: ”آیا تُو واقِعاً جان خُو ره دَ راهِ مه مِیدی؟ ما حقِیقت ره دَز تُو مُوگُم، خرُوس بَنگ نَمِیدیه تا که تُو سِه دفعه مَره اِنکار نَکُنی.“