فصلِ دوازدَهُم
تُحفِه پُراَرزِشِ مریَم
1 پس عیسیٰ شَش روز پیش از عِیدِ پِصَح دَ بَیت عَنیا، دَ آغِیلِ ایلعازر اَمَد، دَ آغِیلِ امزُو کس که عیسیٰ اُو ره از مُرده_ها دُوباره زِنده کدُد. 2 اُونا دَ اُونجی بَلدِه شی نانِ شاو تَیار کد و مَرتا خِدمت مُوکد، ولے ایلعازر یکی امزُو کسای بُود که قد عیسیٰ دَ لبِ دِسترخو شِشتُد.
3 اوخته مریَم یگ بوتلa عَطرِ قِیمَتبای سُنبُلِ خالِص ره گِرِفته دَ پایای عیسیٰ مَلِید و پایای شی ره قد مُوی خُو پاک کد و تمامِ خانه از بُوی عَطر پُر شُد. 4 لیکِن یکی از یارای عیسیٰ دَ نامِ یهُودای اِسخَریوطی که دَ زُودی اُو ره دَ گِیر مِیدَد، گُفت: 5 ”چرا اِی عَطر دَ سِه صد دِینار سَودا نَشُد تا پَیسِه شی دَ غرِیبا دَده مُوشُد؟“ 6 اُو اِی توره ره ازی خاطر نَگُفت که دَ غَمِ مردُمِ نادار بَشه، بَلکِه بخاطری گُفت که اُو دُز بُود و ازی که مسئُولیَتِ خلطِه پَیسه ره دَشت از چِیزی که مَنِه شی اَندخته مُوشُد، مِیزَد. 7 لیکِن عیسیٰ گُفت: ”اُو ره غَرَض نَگِیر، چُون اُو امی ره پیش از پیش بَلدِه روزِ دَفن شُدون مه دَ جای اَوُرده. 8 مردُمای غرِیب همیشه قد شُمو اَسته، ولے ما همیشه قد شُمو نِیَستُم.“
9 غَدر مردُمِ یهُود وختی خبر شُد که عیسیٰ دَ اُونجی اَسته، اُونا ام دَ اُونجی اَمَد، نَه تنها بخاطرِ عیسیٰ، بَلکِه امچُنان تا ایلعازر ره که عیسیٰ از مُرده_ها دُوباره زِنده کدُد، بِنگره. 10 پس پیشوایونِ عالی مقام نقشه کشِید که ایلعازر ره ام بُکُشه، 11 چُون از خاطرِ ازُو کَلو یهُودیا اُونا ره ایله کده دَ عیسیٰ ایمان اَوُردُد.
12 روزِ دِیگه شی گروهِ کٹِه مردُمِ که بَلدِه عِید اَمدُد، وختی شِنِید که عیسیٰ دَ اورُشَلیم مییه، 13 اُونا شاخه_های دِرختِ خُرما ره گِرِفته از شار بُرو دَ سرِ راهِ شی رفت و شُعار دَده مُوگُفت:
”هوشیعانا!b مُبارک اَسته کسی که دَ نامِ خُداوند مییه؛
مُبارک اَسته پادشاهِ اِسرائیل.“
14 و عیسیٰ یگ کُرِه اُلاغ ره پَیدا کده دَ بَلِه شی سوار شُد، امُو رقم که دَ کِتابِ مُقَدَّس نوِشته یَه:
15 ”نَتَرس دُخترِ صَهیون،c
اونه، پادشاهِ تُو
دَ بَلِه کُرِه اُلاغ سوار شُده مییه.“
16 دَ اوّل یارای شی امی چِیزا ره نَفامِید، مگم پسان، وختِیکه عیسیٰ دَ بُزُرگی-و-جلال خُو رسِید، اُو غَیت دَ یادِ ازوا اَمَد که امی چِیزا دَ بارِه ازُو نوِشته شُده، یعنی چِیزای ره که مردُم دَ حق شی انجام دَد. 17 پس جمعیَتِ مردُم که دَ وختِ کُوی کدونِ ایلعازر از قبر و دُوباره زِنده کدون شی از مُرده_ها قد عیسیٰ قَتی بُود، دَرَو دَ بارِه ازُو شاهِدی مِیدَد. 18 امزی خاطر ام جمعیَتِ مردُم دَ سرِ راهِ شی رفت، چُون اُونا شِنِیدُد که عیسیٰ امُو مُعجزه ره کده. 19 پس فرِیسیا قد یگدِیگِه خُو گُفت: ”اونه، شُمو هیچ کار نَمِیتَنِید. توخ کُنِید که دُنیا از پسِ ازُو رَیی یَه.“
20 دَ مینکلِ مردُمی که بَلدِه عِبادت کدو دَ عِید رفتُد، بعضی نفرای یونانی ام بُود. 21 امُو نفرا پیشِ فِیلِیپُس که از بَیت صَیدای جلِیلیه بُود اَمَد و ازُو خاهِش کده گُفت: ”صاحِب، مو میخاهی که عیسیٰ ره بِنگری.“ 22 فِیلِیپُس اَمَده اَندریاس ره گُفت و اَندریاس و فِیلِیپُس رفته دَ عیسیٰ گُفت. 23 ولے عیسیٰ دَ جواب ازوا گُفت: ”ساعت شی اَمَده که «باچِه اِنسان» بُزُرگی-و-جلال پَیدا کُنه. 24 ما حقِیقت ره دَز شُمو مُوگُم: تاکه دانِه گندُم دَ زمی اُفتَده گور نَشُنه و نَمُره، اُو تنهای خُو مُومنه. لیکِن اگه بُمُره، حاصِلِ کَلو مِیدیه. 25 کسی که جان خُو ره دوست دَره اُو ره از دِست مِیدیه و کسی که دَ اِی دُنیا از جان خُو تیر اَسته،d اُو جان خُو ره بَلدِه زِندگی اَبَدی نِگاه مُونه. 26 اگه کسی میخایه مَره خِدمت کنه، اُو باید ازمه پَیرَوی کُنه و دَ جای که ما بَشُم، خِدمتگار مه ام دَ امُونجی اَسته. هر کسی که مَره خِدمت کُنه، آتِه آسمانی اُو ره عِزَت-و-حُرمَت مِیدیه.
پیشگویی عیسیٰ دَ بارِه مَرگ شی
27 آلی روح-و-رَوان مه پَریشان-و-کوٹیوبار شُده؛ ما چی بُگُم؟ آیا بُگُم که ’اَی آتِه آسمانی، مَره ازی ساعت که اَمدَنی اَسته خلاص کُو؟‘ لیکِن بَلدِه امزی مقصد ما تا اِی ساعت رَسِیدیم. 28 اَی آته، نام خُو ره بُزُرگی-و-جلال بِدی.“ اوخته یگ آواز از آسمو اَمَد که گُفت: ”ما نام خُو ره بُزُرگی-و-جلال دَدیم و باز ام بُزُرگی-و-جلال مِیدیُم.“ 29 پس جمعیَتِ مردُم که دَ اُونجی ایسته بُود، اِی ره شِنِید و گُفت: ”گُرگُردراغ بُود!“ دِیگه مردُم گُفت: ”یگ ملایکه قد ازُو توره گُفت.“ 30 عیسیٰ دَ جوابِ ازوا گُفت: ”اِی آواز از خاطرِ شُمو اَمَد، نَه بَلدِه ازمه. 31 آلی وختِ قضاوَت دَ بَلِه ازی دُنیا اَمَده و حاکِمِ ازی دُنیا بُرو پورته مُوشه. 32 و ما وختِیکه از زمی باله کده مُوشُم، پگِ مردُم ره سُون خود کش مُونُم.“ 33 عیسیٰ اِی چِیزا ره گُفت تا نِشو بِدیه که اُو دَ چی رقم مَرگ باید بُمُره.
34 مردُم دَ جواب شی گُفت: ”مو از تَورات شِنِیدے که مسیح بَلدِه همیشه باقی مُومنه. پس تُو چِطور مُوگی که «باچِه اِنسان» باید باله شُنه؟ و امی «باچِه اِنسان» کِی اَسته؟“ 35 اوخته عیسیٰ دَزوا گُفت: ”روشنَیی بَلدِه یگ وختِ کم دَ بَینِ شُمو مُومَنه؛ تا غَیتِیکه روشنَیی دَ بَین شُمو اَسته، راه بورِید؛ نَشُنه که شُمو ره ترِیکی بِگِیره، چُون کسی که دَ ترِیکی راه موره، نَمُوفامه که کُجا موره. 36 تا زمانِیکه نُور دَ بَین شُمو اَسته دَ نُور ایمان بیرِید تاکه بچکِیچای نُور بَشِید.“ وختی عیسیٰ امی تورا ره گُفت، اُو از پیشِ ازوا رفت و خود ره تاشه کد.
37 باوجُودِ تمامِ امزُو مُعجزه_های که دَ پیشِ رُوی ازوا انجام دَدُد، اُونا هنوز ام دَزشی ایمان نَوُردُد. 38 دَمزی رقم تورِه اِشَعیا پَیغمبر پُوره شُد که گُفتُد:
”اَی خُداوند، کِی دَ پَیغامِ ازمو باوَر کده
و دَ کِی بازُویe خُداوند بَرمَلا شُده؟“
39 امزی خاطر ام اُونا نَتنِست که باوَر کُنه، چُون اِشَعیا امچُنان گُفتُد:
40 ”اُو چِیمای ازوا ره کور
و دِل_های ازوا ره سخت کده،
تاکه قد چِیمای خُو نَنگره و قد دِل_های خُو پَی نَبره
و پس تاو نَخوره تاکه اُونا ره شفا بِدیُم.“
41 اِشَعیا اِی ره بخاطری گُفت که اُو بُزُرگی-و-جلال ازُو ره دِید و دَ بارِه ازُو نقل کد. 42 لیکِن باوجُودِ ازی ام غَدرِ کٹه کَلونای یهُود دَ عیسیٰ ایمان اَوُرد، مگم از خاطرِ فرِیسیا و از ترسِ ازی که اُونا ره از عِبادت خانه بُر نَکُنه، ایمان خُو ره اِقرار نَکد. 43 چُون اُونا تعرِیف-و-تَوصِیفِ مردُم ره از تعرِیف-و-تَوصِیفِ خُدا کده کَلوتر خوش دَشت.
44 اوخته عیسیٰ دَ آوازِ بِلند گُفت: ”کسی که دَز مه ایمان میره، نَه تنها دَز مه ایمان میره، بَلکِه دَمزُو که مَره رَیی کده ام ایمان میره. 45 کسی که مَره مِینگره، اُو امُو ره مِینگره که مَره رَیی کده. 46 ما مِثلِ یگ نُور دَ دُنیا اَمَدیم تا هر کسی که دَز مه ایمان بیره دَ ترِیکی نَمَنه. 47 اگه کسی تورای مَره بِشنَوه و دَزشی عمل نَکُنه، ما دَ بَلِه ازُو قضاوَت نَمُونُم، چراکه ما نَمَدیم تا دُنیا ره قضاوَت کنُم، بَلکِه اَمَدیم تا دُنیا ره نِجات بِدُم. 48 بَلدِه کسی که مَره رَد مُونه و تورای مَره قبُول نَمُونه، یگ قاضی وجُود دَره، یعنی کلامی که ما گُفتُم دَ روزِ آخِرَت دَ بَلِه ازُو قضاوَت مُونه. 49 چُون ما از خود خُو توره نَگُفتیم، بَلکِه آتِه آسمانی که مَره رَیی کده، اُو دَز مه حُکم دَده که چی بُگُم و چی نقل کنُم، 50 و ما مِیدَنُم که حُکمِ ازُو زِندگی اَبَدی اَسته. پس چِیزای ره که ما مُوگُم، امُو رقم که آتِه آسمانی دَز مه گُفته، ما نقل مُونُم.“