فصلِ دوّم
تَوَلُدِ عیسیٰ
1 و اِیطور شُد که دَمزُو روزا از طرفِ آوغوستُس قَیصر حُکم شُد که امپراطوری رُوم سرشُماری شُنه. 2 اِی اوّلِین سرشُماری بُود که دَ زمانِ کورینیوس والی سُوریه انجام شُد. 3 و پگِ مردُم دَ منطقِه خُو رفت تا ثَبتِ نام شُنه. 4 امزی خاطر یوسُف ام از آغِیلِ ناصِرِه جلِیلیه دَ یهُودیه دَ شارِ داوُود که بَیت-لَحَم نام دَشت رفت، چراکه اُو از خانَوار و نَبِیرِه داوُود بُود. 5 اُو رفت تا قد مریَم نامزاد خُو ثَبتِ نام شُنه و مریَم حامِله بُود. 6 وختِیکه اُونا دَ اُونجی بُود، زمانِ زَیدونِ مریَم رسِید 7 و اُو باچِه اوّلباری خُو ره دَ دُنیا اَوُرد. مریَم اُو ره دَ قُنداق پیچ کده دَ آوخور خاوَلجی کد، چراکه بَلدِه ازوا دَ مُسافِر خانه جای نَبُود.
چوپونو و ملایکه_ها
8 دَ امزُو منطقه چوپونو دَ دَشت_ها بُود-و-باش دَشت که دَ غَیتِ شاو از رَمِه خُو نِگاهوانی مُوکد. 9 دَمزُو غَیت یگ ملایکِه خُداوند بَلدِه ازوا ظاهِر شُد و شِکوه-و-جلالِ خُداوند گِرداگِردِ ازوا ره روشو کد و اُونا غَدر ترس خورد. 10 لیکِن ملایکه دَزوا گُفت: ”نَترسِید؛ اینه، ما دَز شُمو یگ خوشخبری کٹه اَوُردیم که بَلدِه خوشی پگِ مردُم اَسته: 11 اِمروز بَلدِه شُمو دَ شارِ داوُود یگ نِجات دِهِنده پَیدا شُده که اُو مسیح و مَولا اَسته. 12 نشانی بَلدِه شُمو اِی اَسته که نِلغه ره دَ قُنداق پیچ شُده و دَ مَنِه آوخور پَیدا مُونِید.“
13 و بےبلغه قد امزُو ملایکه یگ لشکرِ آسمانی ظاهِر شُد که خُدا ره سِتایش کده مُوگُفت: 14 ”خُدا ره دَ بِلندترِین جای عالمِ باله جلال باد و دَ رُوی زمی صُلح-و-سلامَتی دَ بَینِ کسای که مَورِدِ لُطفِ خُدا اَسته.“
15 وختِیکه ملایکه_ها از پیشِ ازوا دَ آسمو رفت، چوپونو قد یگدِیگِه خُو گُفت: ”بیِید که دَ بَیت-لَحَم بوری و امی چِیز ره که رُخ دَده بِنگری، امی چِیز ره که خُداوند مو ره از شی باخبر کده.“ 16 پس اُونا دَوِیده دَوِیده رفت و مریَم و یوسُف ره پَیدا کد و نِلغه دَ مَنِه آوخور خاو بُود. 17 وختِیکه اُونا نِلغه ره دِید، اُونا بُر شُده تورای ره که دَ بارِه نِلغه دَزوا گُفته شُدُد، تِیت کد. 18 و هر کس دَ بارِه چِیزی که چوپونو مُوگُفت مِیشِنِید، حَیرو مُومَند. 19 مگم مریَم پگِ امزی تورا ره دَ پیش خُو نِگاه کده دَ بارِه شی دَ دِل خُو فِکر مُوکد. 20 اوخته چوپونو پس دَ جای خُو رفت و خُدا ره بخاطرِ تمامِ چِیزای که شِنِیدُد و دِیدُد، حمد-و-ثنا مُوگُفت. چُون امُو رقم که دَزوا گُفته شُدُد، امُو رقم بُود.
21 وختِیکه هشت روز پُوره شُد، زمانِ خَتنه شُدونِ نِلغه رسِید و نامِ ازُو عیسیٰ ایشته شُد، امُو نام که ملایکه پیش از قرار گِرِفتون شی دَ رَحمِ مریَم دَ بَلِه ازُو ایشتُد.
بُردونِ عیسیٰ دَ خانِه خُدا
22 وختِیکه زمانِ پاک شُدونِ ازوا دَ مُطابِق شریعتِ مُوسیٰ رسِید، یوسُف و مریَم نِلغه ره دَ اورُشَلیم اَوُرد تاکه اُو ره دَ خُداوند تقدِیم کنه. 23 چُون دَ شریعتِ خُداوند نوِشته شُده: ”هر باچِه اوّلباری که پَیدا مُوشه وَقفِ خُداوند خانده مُوشه.“ 24 امچُنان اُونا اَمدُد تا یگ قُربانی دَ مُطابِق چِیزی که دَ شریعتِ خُداوند گُفته شُده تقدِیم کنه، یعنی یگ جوره قُمری یا دُو چُوچِه کَوتر.
25 دَمزُو زمان دَ اورُشَلیم یگ شخص دَ نامِ شِمعون زِندگی مُوکد. اُو یگ آدمِ عادِل و پرهیزگار بُود و دَ اِنتِظارِ نِجاتِa اِسرائیل بُود و روح اُلقُدس دَ بَلِه ازُو قرار دَشت. 26 روح اُلقُدس بَلدِه ازُو معلُومدار کدُد که تا وختی اُو مسیحِ خُداوند ره نَنگره، نَمُومُره. 27 اوخته شِمعون دَ هِدایتِ روح اُلقُدس دَ خانِه خُدا اَمَد و غَیتِیکه یوسُف و مریَمb عیسیٰ یعنی نِلغه ره دَ داخِل اَوُرد تا کارای ره که رَسمِ شریعت بُود، بَلدِه شی پُوره کنه، 28 شِمعون نِلغه ره دَ بغل خُو گِرِفت و خُدا ره سِتایش کده گُفت:
29 ”اَی خُداوند، آلی دَ خِدمتگار خُو دَ مُطابِقِ تورِه خُو
اِجازِه رفتو ازی دُنیا ره دَ آرامی مِیدی،
30 چراکه چِیمای مه نِجات تُو ره دِید،
31 امُو نِجات ره که تُو دَ حُضُورِ تمامِ قَوم_ها آماده کدے،
32 نُوری ره که بَلدِه مِلَّت_ها حقِیقت ره بَرمَلا مُونه
و شِکوه-و-جلالِ قَوم تُو اِسرائیل اَسته.“
33 آته و آبِه نِلغه از تورای که دَ بارِه شی گُفته شُد حَیرو مَند. 34 اوخته شِمعون اُونا ره بَرکت دَد و دَ آبِه شی مریَم گُفت: ”اینه، اِی نِلغه مُقرَر شُده تا سَبَبِ اُفتَدو و بِلند شُدونِ غَدر کسا دَ اِسرائیل بَشه و یگ نشانی که قد شی مُخالِفَت مُوشه 35 تا فِکر_های دِلِ غَدر کسا بَرمَلا شُنه؛ و غَم رقمِ شمشیر قلبِ ازتُو ره ام پاره مُونه.“
36 دَ اُونجی یگ خاتُو بُود که حَنّا نام دَشت و نَبیه بُود. اُو دُخترِ فنُوئیل از طایفِه آشِیر بُود و غَدر سالخورده شُدُد. اُو بعد از توی خُو مُدَتِ هفت سال قد شُوی خُو زِندگی کدُد 37 و بعد ازُو تا سِنِ هشتاد و چار سالَگی بیوه مَندُد. اُو هرگِز از خانِه خُدا دُور نَمُوشُد، بَلکِه شاو و روز قد دُعا و روزه عِبادت مُوکد. 38 دَمزُو وخت حَنّا ام دَ پیشِ ازوا اَمَده خُدا ره شُکر کد و دَ بارِه نِلغه قد پگِ کسای که اِنتِظارِ نِجات ره دَ اورُشَلیم مِیکشِید توره گُفت.
39 وختی یوسُف و مریَم تمامِ چِیزا ره دَ مُطابِقِ شریعتِ خُداوند دَ جای اَوُرد، اُونا پس دَ جلِیلیه دَ شارِ خودون خُو اَمَد، یعنی دَ ناصِره. 40 امُو نِلغه کٹه شُده قَوی شُد. اُو پُر از حِکمت بُود و فَیضِ خُدا دَ بَلِه شی بُود.
عیسای دوازده ساله دَ اورُشَلیم
41 آته و آبِه عیسیٰ هر سال دَ وختِ عِیدِ پِصَح دَ اورُشَلیم مورَفت. 42 غَیتِیکه عیسیٰ دوازده ساله شُد، پگِ ازوا مُطابِقِ رَواج خُو بَلدِه عِید دَ اورُشَلیم رفت. 43 وختِیکه روزای عِید تیر شُد اُونا پس رَیی شُد، امُو باچه، یعنی عیسیٰ دَ اورُشَلیم مَند، لیکِن آته و آبِه شی ازی توره بےخبر بُود. 44 اُونا گُمان مُوکد که عیسیٰ دَ بَینِ قافِله مَوجُود اَسته، امزی خاطر اُونا تقرِیباً یگ روزه راه ره سَفر کد، ولے بعد ازُو دَ بَینِ قَوما و دوستای خُو دَ طلبِ ازُو بُر شُد. 45 وختِیکه عیسیٰ ره پَیدا نَتنِست، اُونا بَلدِه پالِیدونِ ازُو پس دَ اورُشَلیم رفت. 46 بعد از سِه روز اُو ره دَ خانِه خُدا پَیدا کد که دَ مینکلِ معلِما شِشتُد و دَ تورای ازوا گوش مِیدَد و ازوا سوال مُوکد. 47 هر کسی که تورای شی ره گوش مُوکد از پَی بُردو و از جواب_های شی حَیرو مُومَند. 48 وختِیکه آته و آبِه شی عیسیٰ ره دَ اُونجی دِید تعجُب کد و آبِه شی دَزُو گُفت: ”باچِه مه، تُو چرا اِی کار ره کدی؟ توخ کُو، ما و آتِه تُو پَریشان شُده تُو ره چِیقَس طلب کدے.“
49 عیسیٰ دَزوا گُفت: ”چرا شُمو مَره طلب مُوکدِید؟ آیا شُمو نَمِیدَنِستِید که ما باید دَ خانِه آتِه خُو بَشُم؟“ 50 لیکِن تورِه ره که دَزوا گُفت اُونا پَی نَبُرد. 51 پس اُو قد ازوا رَیی شُد و دَ ناصِره اَمَد و ازوا اِطاعَت مُوکد. و آبِه شی پگِ ازی توره_ها ره دَ دِل خُو نِگاه مُوکد. 52 عیسیٰ دَ حِکمت و قد-و-قامَت رُشد مُوکد و امچُنان دَ حاصِل کدونِ رضای خُدا و مردُم.