فصلِ بِیست و هفتُم
محکُوم شُدونِ عیسیٰ دَ مَرگ
1 وختِیکه صُبح شُد، تمامِ پیشوایونِ عالی مقام و رِیش سفیدای قَوم دَ بارِه عیسیٰ جلسه کد و تصمِیم گِرِفت که اُو ره بُکُشه. 2 بعد ازُو عیسیٰ ره بسته کده بُرد و دَ پیلاتُس والی رُومی تسلِیم کد.
3 یهُودا که عیسیٰ ره تسلِیم کدُد، وختی دِید که اُو محکُوم شُد، اُو پشَیمو شُده امُو سی سِکِه نُقره ره دَ پیشوایونِ عالی مقام و رِیش سفیدا پس دَد 4 و گُفت ”ما گُناه کدیم، چراکه آدمِ بیگُناهa ره تسلِیم کدیم.“ ولے اُونا گُفت: ”دَز مو چی غَرَض، تُو مُوفامی و کار تُو.“ 5 پس یهُودا امُو نُقره ره دَ خانِه خُدا پورته کده رَیی شُد و رفته خود ره دَ دار اَوزو کد.
6 مگم پیشوایونِ عالی مقام نُقره ره باله کده گُفت: ”پورته کدونِ امزی نُقره دَ خزانِه خانِه خُدا جایز نِیَسته، چراکه اِی خُونبَها اَسته.“ 7 بعد از مشوَره کدو، اُونا قد امزُو پَیسه زمِینِ کُوزهگَر ره خرِید تا بَلدِه بیگَنهگو قبرِستو بَشه. 8 دَ امزی دلِیل امُو زمی تا اِمروز دَ نامِ «زمِینِ خُون» مشهُور اَسته. 9 دَ امزی رقم تورِه که دَ وسِیلِه اِرمیا پَیغمبر گُفته شُدُد پُوره شُد که مُوگیه:
”اُونا سی سِکِه نُقره ره گِرِفت،
قِیمَتِ کسی ره که قِیمَت شی دَ وسِیلِه بَنی اِسرائیل دَ سرِ ازُو ایشته شُدُد؛
10 و اُونا امُو نُقره ره بَلدِه زمِینِ کُوزهگَر دَد،
امُو رقم که خُداوند دَز مه اَمر کدُد.“
عیسیٰ دَ حُضُورِ پیلاتُس
11 اوخته عیسیٰ دَ حُضُورِ والی رُومی ایسته شُد و والی ازُو پُرسان کد: ”آیا تُو پادشاهِ یهُودیا اَستی؟“ عیسیٰ گُفت: ”خود تُو مُوگی.“ 12 مگم وختِیکه پیشوایونِ عالی مقام و رِیش سفیدا دَ بَلِه ازُو تُهمَت کد، اُو هیچ جواب نَدَد. 13 اوخته پیلاتُس دَزُو گُفت: ”آیا تُو نَمِیشنَوی که اُونا چِیقس شاهِدی_ها دَ ضِد تُو مِیدیه؟“ 14 لیکِن عیسیٰ حتیٰ دَ یگ تورِه ازُو ام جواب نَدَد، بطَوری که والی دَزی باره غَدر حَیرو مَند.
15 رسم-و-رَواجِ والی اِی بُود که دَ هر عِید، یگ بَندی ره بَلدِه مردُم ایله کُنه، هر کسی ره که اُونا میخاست. 16 دَ امزُو غَیت یگ بَندی نامی دَ نامِ باراباس دَ بَندیخانه بُود. 17 وختِیکه مردُم جَم شُد، پیلاتُس ازوا پُرسان کده گُفت: ”شُمو کُدَم شی ره میخاهِید که بَلدِه شُمو ایله کنُم؟ باراباس ره یا عیسیٰ مشهُور دَ مسیح ره؟“ 18 چُون اُو پَی بُرد که اُونا عیسیٰ ره از رُوی همچِشمی تسلِیم کده.
19 دَ حالِیکه پیلاتُس دَ چَوکی قضاوَت شِشتُد، خاتُون شی دَزُو پَیغام رَیی کده گُفت: ”قد امزُو آدمِ بیگُناه کار نَدَشته بَش، چُون اِمروز از خاطرِ ازُو دَ خاو غَدر عذاب شُدُم.“
20 دَ عَینِ حال پیشوایونِ عالی مقام و رِیش سفیدا مردُم ره تشوِیق کد تا اُونا درخاست کُنه که باراباس ایله شُنه و عیسیٰ کُشته شُنه. 21 پس والی ازوا پُرسان کد: ”کُدَمِ امزی دُو نفر ره شُمو میخاهِید که بَلدِه شُمو ایله کنُم؟“ اُونا گُفت: ”باراباس ره.“ 22 پیلاتُس دَزوا گُفت: ”پس قد عیسیٰ مشهُور دَ مسیح چِیز کار کنُم؟“ پگِ ازوا گُفت: ”دَ صلِیب میخکوب کُو!“ 23 اوخته والی گُفت: ”چرا؟ چی بَدی کده؟“ اُونا کَلوتر چِیغ زَده گُفت: ”دَ صلِیب میخکوب کُو!“
24 وختی پیلاتُس دِید که کوشِش شی هیچ فایده نَدره، بَلکِه شورِش شُروع مُوشه، اُو آو طلب کد و دَ پیشِ رُوی مردُم دِست خُو ره شُشته گُفت: ”ما دَ بارِه خُونِ امزی آدم، بےگُناه اَستُم! شُمو مُوفامِید و کار شُمو!b“ 25 تمامِ مردُم دَ جواب شی گُفت: ”خُونِ ازُو دَ گردونِ ازمو و اَولادای مو بَشه!“ 26 پس باراباس ره بَلدِه ازوا ایله کد و عیسیٰ ره بعد از قَمچی زَدو دَ عسکرا تسلِیم کد تا دَ صلِیب میخکوب شُنه.
عسکرا قد عیسیٰ رِیشخَندی مُوکُنه
27 اوخته عسکرای والی عیسیٰ ره دَ حَولی قصرِ والی بُرد و تمامِ عسکرای یگ قِشله دَ گِرد شی جم شُد. 28 اُونا عیسیٰ ره لُچ کده یگ چَپَنِ اَرغَوانی دَ جان شی دَد 29 و از خِمچِه خاردار یگ تاج بافته دَ سر شی ایشت و یگ نَی ره دَ دِستِ راست شی دَده دَ پیشِ رُوی ازُو زانُو زَد و رِیشخَندی کده گُفت: ”درُود دَ پادشاهِ یهُودیا!“ 30 اُونا دَ بَلِه ازُو تُف کد و یگ نَی ره گِرِفته دَ سر شی دَ زَدو شُد. 31 بعد ازی که اُو ره رِیشخَند کد، اُونا چَپَن ره از جان شی بُر کد و کالای خود شی ره دَ جان شی دَد و اُو ره بُرد تا دَ صلِیب میخکوب شُنه. 32 وختِیکه اُونا بُرو مورفت قد یگ آدمِ قیروانی دَ نامِ شِمعون رُوی دَ رُوی شُد و اُو ره مجبُور کد که صلِیبِ عیسیٰ ره دَ شانِه خُو بُبره.
عیسیٰ دَ صلِیب کُشته مُوشه
33 وختی اُونا دَ یگ جای دَ نامِ گُلگُتا که معنای شی «کاسِه سر» اَسته رسِید، 34 اُونا شرابِ انگُور ره که قد چِیزِ تَلخ گٹ شُدُد دَزُو دَد؛ مگم وختِیکه اُو ره مَزه کد اُو نَخاست که وُچی کُنه. 35 امی که اُونا عیسیٰ ره دَ صلِیب میخکوب کد، اُونا پِشک اَندخته کالای شی ره مَنِه خُو تقسِیم کد 36 و دَ اُونجی بَلدِه نِگاهوانی ازُو شِشت. 37 جُرمِ ازُو ره نوِشته کده بالهتَر از سر شی سخت کد که اینی رقم نوِشته شُدُد: ”اینَمی عیسیٰ اَسته، پادشاهِ یهُودیا!“
38 دَ امزُو غَیت دُو راهزَن ام قد ازُو دَ صلِیب میخکوب شُد، یکی ازوا دَ دِستِ راست شی و دِیگِه شی دَ دِستِ چَپِ ازُو. 39 کسای که ازُونجی تیر مُوشُد اُو ره تَوهِین-و-تحقِیر کده سر خُو ره شور مِیدَد و 40 مُوگُفت: ”تُو که خانِه خُدا ره خراب مُوکدی و اُو ره دَ مُدَتِ سِه روز آباد مُوکدی، خود ره نِجات بِدی. اگه تُو باچِه خُدا اَستی از صلِیب تاه بیه!“ 41 دَ عَینِ رقم پیشوایونِ عالی مقام، عالِمای دِین و رِیش سفیدا ام رِیشخَندی کده مُوگُفت: 42 ”اُو دِیگرو ره نِجات دَد، مگم خود خُو ره نِجات دَده نَمِیتنه. اُو پادشاهِ اِسرائیل اَسته، امی آلی از صلِیب تا بییه و مو دَزُو ایمان میری! 43 اُو دَ خُدا تَوَکُل دَره، بیل که خُدا اُو ره امی آلی نِجات بِدیه، اگه واقعاً از شی راضی اَسته، چُون اُو مُوگُفت ’ما باچِه خُدا اَستُم!‘“ 44 امُو دُو راهزَن ام که قد ازُو دَ صلِیب میخکوب شُدُد، اُو ره دَو-و-دشنام مِیدَد.
مَرگِ عیسیٰ
45 از ساعتِ شَشُم تا ساعتِ نُهم،c ترِیکی تمامِ زمی ره گِرِفت. 46 و نزدِیکِ ساعتِ نُهم عیسیٰ قد آوازِ بِلند چِیغ زَده گُفت: ”ایلی، ایلی، لَمّا سَبَقتَنی؟“ یعنی ”خُدای مه، خُدای مه، چرا مَره ایله کدی؟“
47 بعضی کسای که دَ اُونجی ایسته بُود وختی اِی ره شِنِید، گُفت: ”اِلیاس ره کُوی مُونه.“ 48 فَوری یکی ازوا دَوِیده یگ اِسفنج ره گِرِفت و اُو ره پُر از سِرکِه انگُور کده دَ سرِ یگ نَی بند کد و دَزُو پیش کد که وُچی کُنه. 49 ولے دِیگرو گُفت: ”بیل که بِنگری که اِلیاس مییه تا اُو ره نِجات بِدیه یا نَه!“ 50 عیسیٰ بسم قد آوازِ بِلند چِیغ زَد و روحِ خُو ره تسلِیم کد.
51 دَ امزُو لحظه پردِه خانِه خُدا از باله تا زیر دُو پاره شُد؛ زمی لَرزه کد و سنگا شَق شُد 52 و قبر_ها واز شُد و غَدر جِسم_های مُقَدَّسِین که مُرده بُودd دُوباره زِنده شُد. 53 بعد از دُوباره زِنده شُدونِ عیسیٰ، اُونا از قبر_ها بُرو اَمَد و دَ شارِ مُقَدَّس داخِل شُد و دَ غَدر کسا ظاهِر شُد.
54 وختی قومَندان و نفرای شی که از عیسیٰ نِگاهوانی مُوکد، زِلزِله و امُو واقِعه_های دِیگه ره دِید، اُونا سخت ترس خورد و گُفت: ”راستی که اِی آدم باچِه خُدا بُود.“
55 غَدر خاتُونو ام دَ اُونجی بُود که از دُور توخ مُوکد؛ اُونا از جلِیلیه از پُشتِ عیسیٰ اَمدُد تا اُو ره خِدمت کُنه. 56 دَ مینکلِ ازوا مریَمِ مَجدَلیه و مریَم آبِه یعقُوب و یوسُف بُود و امچُنان آبِه باچه_های زِبدی.
دَفن کدونِ عیسیٰ
57 دَ وختِ آفتَو شِشتو، یگ آدمِ دَولتمَند که از شارِ رامه بُود و یوسُف نام دَشت رَسِید؛ اُو ام پَیرَوِ عیسیٰ شُدُد. 58 اوخته اُو دَ پیشِ پیلاتُس رفت و جَسَدِ عیسیٰ ره ازُو طلب کد؛ و پیلاتُس اَمر کد که دَزُو دَده شُنه. 59 پس یوسُف جَسَد ره باله کده بُرد و اُو ره دَ یگ رَختِ کتانِ پاک پیچَنده 60 دَ قبرِ نَوی که بَلدِه خود خُو دَ قاده کَنده بُود، ایشت و یگ سنگِ کٹه ره دَ دانِ قبر لول دَد و رفت. 61 مریَمِ مَجدَلیه و امُو مریَمِ دِیگه ام دَ اُونجی پیشِ رُوی قبر شِشتُد.
پَیرهداری از قبر
62 صَباحِ امزُو روز که یگ روز بعد از روزِ آمادگی عِید بُود، پیشوایونِ عالی مقام و فرِیسیا دَ پیشِ پیلاتُس جم شُده 63 گُفت: ”صاحِب دَ یاد مو اَسته که امُو آدمِ گُمراه کُنِنده وختِیکه زِنده بُود گُفت: ’بعد از سِه روز دُوباره زِنده مُوشُم.‘ 64 پس اَمر کُو که تا سِه روز از قبر نِگاهوانی شُنه؛ نَشُنه که یارای شی دَ غَیتِ شاو اَمَده اُو ره دُزی کُنه و بعد ازُو دَ مردُم بُگیه که اُو از مُرده_ها دُوباره زِنده شُده و اِی گُمراهی آخِر از اوّل کده بَدتَر بَشه.“ 65 پیلاتُس دَزوا گُفت: ”پَیرَدارا ره بِگِیرِید و بورِید و هر رقمِ که مِیتنِید از قبر مُحافِظَت کُنِید.“ 66 پس اُونا قد پَیرَدارا رفت و سنگِ دانِ قبر ره مُهر-و-لاک کد و قبر ره مُحافِظَت کد.