فصلِ بِیست و هفتُم
محکُوم شُدونِ عیسیٰ دَ مَرگ
‏1 وختِیکه صُبح شُد، تمامِ پیشوایونِ عالی مقام و رِیش سفیدای قَوم دَ بارِه عیسیٰ جلسه کد و تصمِیم گِرِفت که اُو ره بُکُشه. ‏2 بعد ازُو عیسیٰ ره بسته کده بُرد و دَ پیلاتُس والی رُومی تسلِیم کد.
‏3 یهُودا که عیسیٰ ره تسلِیم کدُد، وختی دِید که اُو محکُوم شُد، اُو پشَیمو شُده امُو سی سِکِه نُقره ره دَ پیشوایونِ عالی مقام و رِیش سفیدا پس دَد ‏4 و گُفت ”ما گُناه کدیم، چراکه آدمِ بیگُناهa ره تسلِیم کدیم.“ ولے اُونا گُفت: ”دَز مو چی غَرَض، تُو مُوفامی و کار تُو.“ ‏5 پس یهُودا امُو نُقره ره دَ خانِه خُدا پورته کده رَیی شُد و رفته خود ره دَ دار اَوزو کد.
‏6 مگم پیشوایونِ عالی مقام نُقره ره باله کده گُفت: ”پورته کدونِ امزی نُقره دَ خزانِه خانِه خُدا جایز نِیَسته، چراکه اِی خُونبَها اَسته.“ ‏7 بعد از مشوَره کدو، اُونا قد امزُو پَیسه زمِینِ کُوزه‌گَر ره خرِید تا بَلدِه بیگَنه‌گو قبرِستو بَشه. ‏8 دَ امزی دلِیل امُو زمی تا اِمروز دَ نامِ «زمِینِ خُون» مشهُور اَسته. ‏9 دَ امزی رقم تورِه که دَ وسِیلِه اِرمیا پَیغمبر گُفته شُدُد پُوره شُد که مُوگیه:
”اُونا سی سِکِه نُقره ره گِرِفت،
قِیمَتِ کسی ره که قِیمَت شی دَ وسِیلِه بَنی اِسرائیل دَ سرِ ازُو ایشته شُدُد؛
‏10 و اُونا امُو نُقره ره بَلدِه زمِینِ کُوزه‌گَر دَد،
امُو رقم که خُداوند دَز مه اَمر کدُد.“
عیسیٰ دَ حُضُورِ پیلاتُس
‏11 اوخته عیسیٰ دَ حُضُورِ والی رُومی ایسته شُد و والی ازُو پُرسان کد: ”آیا تُو پادشاهِ یهُودیا اَستی؟“ عیسیٰ گُفت: ”خود تُو مُوگی.“ ‏12 مگم وختِیکه پیشوایونِ عالی مقام و رِیش سفیدا دَ بَلِه ازُو تُهمَت کد، اُو هیچ جواب نَدَد. ‏13 اوخته پیلاتُس دَزُو گُفت: ”آیا تُو نَمِیشنَوی که اُونا چِیقس شاهِدی_ها دَ ضِد تُو مِیدیه؟“ ‏14 لیکِن عیسیٰ حتیٰ دَ یگ تورِه ازُو ام جواب نَدَد، بطَوری که والی دَزی باره غَدر حَیرو مَند.
‏15 رسم-و-رَواجِ والی اِی بُود که دَ هر عِید، یگ بَندی ره بَلدِه مردُم ایله کُنه، هر کسی ره که اُونا میخاست. ‏16 دَ امزُو غَیت یگ بَندی نامی دَ نامِ باراباس دَ بَندی‌خانه بُود. ‏17 وختِیکه مردُم جَم شُد، پیلاتُس ازوا پُرسان کده گُفت: ”شُمو کُدَم شی ره میخاهِید که بَلدِه شُمو ایله کنُم؟ باراباس ره یا عیسیٰ مشهُور دَ مسیح ره؟“ ‏18 چُون اُو پَی بُرد که اُونا عیسیٰ ره از رُوی همچِشمی تسلِیم کده.
‏19 دَ حالِیکه پیلاتُس دَ چَوکی قضاوَت شِشتُد، خاتُون شی دَزُو پَیغام رَیی کده گُفت: ”قد امزُو آدمِ بیگُناه کار نَدَشته بَش، چُون اِمروز از خاطرِ ازُو دَ خاو غَدر عذاب شُدُم.“
‏20 دَ عَینِ حال پیشوایونِ عالی مقام و رِیش سفیدا مردُم ره تشوِیق کد تا اُونا درخاست کُنه که باراباس ایله شُنه و عیسیٰ کُشته شُنه. ‏21 پس والی ازوا پُرسان کد: ”کُدَمِ امزی دُو نفر ره شُمو میخاهِید که بَلدِه شُمو ایله کنُم؟“ اُونا گُفت: ”باراباس ره.“ ‏22 پیلاتُس دَزوا گُفت: ”پس قد عیسیٰ مشهُور دَ مسیح چِیز کار کنُم؟“ پگِ ازوا گُفت: ”دَ صلِیب میخکوب کُو!“ ‏23 اوخته والی گُفت: ”چرا؟ چی بَدی کده؟“ اُونا کَلوتر چِیغ زَده گُفت: ”دَ صلِیب میخکوب کُو!“
‏24 وختی پیلاتُس دِید که کوشِش شی هیچ فایده نَدره، بَلکِه شورِش شُروع مُوشه، اُو آو طلب کد و دَ پیشِ رُوی مردُم دِست خُو ره شُشته گُفت: ”ما دَ بارِه خُونِ امزی آدم، بےگُناه اَستُم! شُمو مُوفامِید و کار شُمو!b ‏25 تمامِ مردُم دَ جواب شی گُفت: ”خُونِ ازُو دَ گردونِ ازمو و اَولادای مو بَشه!“ ‏26 پس باراباس ره بَلدِه ازوا ایله کد و عیسیٰ ره بعد از قَمچی زَدو دَ عسکرا تسلِیم کد تا دَ صلِیب میخکوب شُنه.
عسکرا قد عیسیٰ رِیشخَندی مُوکُنه
‏27 اوخته عسکرای والی عیسیٰ ره دَ حَولی قصرِ والی بُرد و تمامِ عسکرای یگ قِشله دَ گِرد شی جم شُد. ‏28 اُونا عیسیٰ ره لُچ کده یگ چَپَنِ اَرغَوانی دَ جان شی دَد ‏29 و از خِمچِه خاردار یگ تاج بافته دَ سر شی ایشت و یگ نَی ره دَ دِستِ راست شی دَده دَ پیشِ رُوی ازُو زانُو زَد و رِیشخَندی کده گُفت: ”درُود دَ پادشاهِ یهُودیا!“ ‏30 اُونا دَ بَلِه ازُو تُف کد و یگ نَی ره گِرِفته دَ سر شی دَ زَدو شُد. ‏31 بعد ازی که اُو ره رِیشخَند کد، اُونا چَپَن ره از جان شی بُر کد و کالای خود شی ره دَ جان شی دَد و اُو ره بُرد تا دَ صلِیب میخکوب شُنه. ‏32 وختِیکه اُونا بُرو مورفت قد یگ آدمِ قیروانی دَ نامِ شِمعون رُوی دَ رُوی شُد و اُو ره مجبُور کد که صلِیبِ عیسیٰ ره دَ شانِه خُو بُبره.
عیسیٰ دَ صلِیب کُشته مُوشه
‏33 وختی اُونا دَ یگ جای دَ نامِ گُلگُتا که معنای شی «کاسِه سر» اَسته رسِید، ‏34 اُونا شرابِ انگُور ره که قد چِیزِ تَلخ گٹ شُدُد دَزُو دَد؛ مگم وختِیکه اُو ره مَزه کد اُو نَخاست که وُچی کُنه. ‏35 امی که اُونا عیسیٰ ره دَ صلِیب میخکوب کد، اُونا پِشک اَندخته کالای شی ره مَنِه خُو تقسِیم کد ‏36 و دَ اُونجی بَلدِه نِگاهوانی ازُو شِشت. ‏37 جُرمِ ازُو ره نوِشته کده باله‌تَر از سر شی سخت کد که اینی رقم نوِشته شُدُد: ”اینَمی عیسیٰ اَسته، پادشاهِ یهُودیا!“
‏38 دَ امزُو غَیت دُو راهزَن ام قد ازُو دَ صلِیب میخکوب شُد، یکی ازوا دَ دِستِ راست شی و دِیگِه شی دَ دِستِ چَپِ ازُو. ‏39 کسای که ازُونجی تیر مُوشُد اُو ره تَوهِین-و-تحقِیر کده سر خُو ره شور مِیدَد و ‏40 مُوگُفت: ”تُو که خانِه خُدا ره خراب مُوکدی و اُو ره دَ مُدَتِ سِه روز آباد مُوکدی، خود ره نِجات بِدی. اگه تُو باچِه خُدا اَستی از صلِیب تاه بیه!“ ‏41 دَ عَینِ رقم پیشوایونِ عالی مقام، عالِمای دِین و رِیش سفیدا ام رِیشخَندی کده مُوگُفت: ‏42 ”اُو دِیگرو ره نِجات دَد، مگم خود خُو ره نِجات دَده نَمِیتنه. اُو پادشاهِ اِسرائیل اَسته، امی آلی از صلِیب تا بییه و مو دَزُو ایمان میری! ‏43 اُو دَ خُدا تَوَکُل دَره، بیل که خُدا اُو ره امی آلی نِجات بِدیه، اگه واقعاً از شی راضی اَسته، چُون اُو مُوگُفت ’ما باچِه خُدا اَستُم!‘“ ‏44 امُو دُو راهزَن ام که قد ازُو دَ صلِیب میخکوب شُدُد، اُو ره دَو-و-دشنام مِیدَد.
مَرگِ عیسیٰ
‏45 از ساعتِ شَشُم تا ساعتِ نُهم،c ترِیکی تمامِ زمی ره گِرِفت. ‏46 و نزدِیکِ ساعتِ نُهم عیسیٰ قد آوازِ بِلند چِیغ زَده گُفت: ”ایلی، ایلی، لَمّا سَبَقتَنی؟“ یعنی ”خُدای مه، خُدای مه، چرا مَره ایله کدی؟“
‏47 بعضی کسای که دَ اُونجی ایسته بُود وختی اِی ره شِنِید، گُفت: ”اِلیاس ره کُوی مُونه.“ ‏48 فَوری یکی ازوا دَوِیده یگ اِسفنج ره گِرِفت و اُو ره پُر از سِرکِه انگُور کده دَ سرِ یگ نَی بند کد و دَزُو پیش کد که وُچی کُنه. ‏49 ولے دِیگرو گُفت: ”بیل که بِنگری که اِلیاس مییه تا اُو ره نِجات بِدیه یا نَه! ‏50 عیسیٰ بسم قد آوازِ بِلند چِیغ زَد و روحِ خُو ره تسلِیم کد.
‏51 دَ امزُو لحظه پردِه خانِه خُدا از باله تا زیر دُو پاره شُد؛ زمی لَرزه کد و سنگا شَق شُد ‏52 و قبر_ها واز شُد و غَدر جِسم_های مُقَدَّسِین که مُرده بُودd دُوباره زِنده شُد. ‏53 بعد از دُوباره زِنده شُدونِ عیسیٰ، اُونا از قبر_ها بُرو اَمَد و دَ شارِ مُقَدَّس داخِل شُد و دَ غَدر کسا ظاهِر شُد.
‏54 وختی قومَندان و نفرای شی که از عیسیٰ نِگاهوانی مُوکد، زِلزِله و امُو واقِعه_های دِیگه ره دِید، اُونا سخت ترس خورد و گُفت: ”راستی که اِی آدم باچِه خُدا بُود.“
‏55 غَدر خاتُونو ام دَ اُونجی بُود که از دُور توخ مُوکد؛ اُونا از جلِیلیه از پُشتِ عیسیٰ اَمدُد تا اُو ره خِدمت کُنه. ‏56 دَ مینکلِ ازوا مریَمِ مَجدَلیه و مریَم آبِه یعقُوب و یوسُف بُود و امچُنان آبِه باچه_های زِبدی.
دَفن کدونِ عیسیٰ
‏57 دَ وختِ آفتَو شِشتو، یگ آدمِ دَولتمَند که از شارِ رامه بُود و یوسُف نام دَشت رَسِید؛ اُو ام پَیرَوِ عیسیٰ شُدُد. ‏58 اوخته اُو دَ پیشِ پیلاتُس رفت و جَسَدِ عیسیٰ ره ازُو طلب کد؛ و پیلاتُس اَمر کد که دَزُو دَده شُنه. ‏59 پس یوسُف جَسَد ره باله کده بُرد و اُو ره دَ یگ رَختِ کتانِ پاک پیچَنده ‏60 دَ قبرِ نَوی که بَلدِه خود خُو دَ قاده کَنده بُود، ایشت و یگ سنگِ کٹه ره دَ دانِ قبر لول دَد و رفت. ‏61 مریَمِ مَجدَلیه و امُو مریَمِ دِیگه ام دَ اُونجی پیشِ رُوی قبر شِشتُد.
پَیره‌داری از قبر
‏62 صَباحِ امزُو روز که یگ روز بعد از روزِ آمادگی عِید بُود، پیشوایونِ عالی مقام و فرِیسیا دَ پیشِ پیلاتُس جم شُده ‏63 گُفت: ”صاحِب دَ یاد مو اَسته که امُو آدمِ گُمراه کُنِنده وختِیکه زِنده بُود گُفت: ’بعد از سِه روز دُوباره زِنده مُوشُم.‘ ‏64 پس اَمر کُو که تا سِه روز از قبر نِگاهوانی شُنه؛ نَشُنه که یارای شی دَ غَیتِ شاو اَمَده اُو ره دُزی کُنه و بعد ازُو دَ مردُم بُگیه که اُو از مُرده_ها دُوباره زِنده شُده و اِی گُمراهی آخِر از اوّل کده بَدتَر بَشه.“ ‏65 پیلاتُس دَزوا گُفت: ”پَیرَدارا ره بِگِیرِید و بورِید و هر رقمِ که مِیتنِید از قبر مُحافِظَت کُنِید.“ ‏66 پس اُونا قد پَیرَدارا رفت و سنگِ دانِ قبر ره مُهر-و-لاک کد و قبر ره مُحافِظَت کد.