فصلِ چاردَهُم
مرگِ یَحیای تعمِید دِهِنده
1 دَ امزُو زمان هیرودیس حُکمران خبر_ها ره دَ بارِه عیسیٰ شِنید 2 و دَ خِدمتگارای خُو گُفت: ”اِی یَحیای تعمِید دِهِنده اَسته؛ اِی از مُرده_ها دُوباره زِنده شُده و امزی خاطر اِی مُعجزه_ها دَ وسِیلِه ازُو ظاهِر مُوشه.“
3 چُون هیرودیس بخاطرِ هیرودیا خاتُونِ بِرار خُو فِیلِیپُس، یحییٰ ره گِرِفتار کده بسته کدُد و دَ بَندیخانه اَندختُد، 4 چراکه یحییٰ دَزُو مُوگُفت: ”بَلدِه تُو رَوا نِییه که امی خاتُو ره بِگِیری.“ 5 اگرچِه اُو میخاست که یحییٰ ره بُکُشه، مگم از جمعیَتِ مردُم ترس خورد، چراکه اُونا اُو ره بحَیثِ یگ پَیغمبر مِینَخشِید.
6 لیکِن وختِیکه جشنِ سالگِیرِه هیرودیس رسِید، دُخترِ هیرودیا دَ مَنِه مجلِس رَقص کد و هیرودیس ره خوشحال کد، 7 دَ اندازِه که اُو قَسم خورده وعده کد هر چِیزی که اُو طلب کُنه بَلدِه ازُو مِیدیه. 8 و اُو دَ پَندِ آبِه خُو گُفت: ”سرِ یَحیای تعمِید دِهِنده ره دَ امِینجی دَ یگ پطنُوس دَز مه بِدی.“ 9 اوخته پادشاه غَمگی شُد، ولے ازی که قَسم خورده بُود و ام بخاطرِ مِهمونای خُو اَمر کد که سرِ یحییٰ ره دَزُو بِدیه. 10 پس اُو نفر رَیی کد و سرِ یحییٰ ره دَ بَندیخانه از تَن شی جدا کد؛ 11 اوخته سرِ ازُو دَ یگ پطنُوس اَوُرده شُده دَ دُختر دَده شُد و دُختر اُو ره دَ پیشِ آبِه خُو بُرد. 12 بعد ازُو پَیرَوای یحییٰ اَمَد و جَسَدِ ازُو ره بُرده دَ خاک دَفن کد و رفته دَ عیسیٰ خبر دَد.
عیسیٰ پَنج هزار نفر ره نان مِیدیه
13 وختِیکه عیسیٰ اِی خبر ره شِنید، اُو دَ یگ کِشتی سوار شُده ازُونجی تنهای خُو دَ یگ جای گوشه رفت. مگم وختی مردُم خبر شُد، اُونا از شارای خُو پایپیده از پُشتِ ازُو رفت. 14 وختی عیسیٰ دَ خُشکه رسِید، یگ جمعیَتِ کٹه ره دِید و دِل شی دَ حالِ ازوا سوخت و اُو ناجورای ازوا ره شفا دَد.
15 نزدِیکِ شام، یارای شی دَ پیشِ ازُو اَمَد و گُفت: ”اِینجی بیابو اَسته و روز ام تیر شُده؛ مردُم ره رُخصَت کُو که دَ آغِیلا بوره و بَلدِه خُو نان بِخره.“ 16 عیسیٰ دَزوا گُفت: ”لازِم نِییه که مردُم بوره؛ شُمو بَلدِه ازوا یَگو چِیز بِدِید که بُخوره.“ 17 اُونا دَزُو گُفت: ”دَ اِینجی بَغَیر از پَنج نان و دُو ماهی دِیگه چِیز نَدَری.“ 18 عیسیٰ گُفت: ”اُونا ره دَ اِینجی دَ پیش مه بیرِید.“ 19 اوخته دَ جمعیَتِ مردُم اَمر کد که دَ رُوی سَوزه بِشِینه. بعد ازُو امُو پَنج نان و دُو ماهی ره گِرِفت و سُون آسمو توخ کده شُکرگُزاری کد و نان ره ٹوٹه کده دَ یارای خُو دَد و یارا دَ جمعیَتِ مردُم بَخش کد. 20 پگِ مردُم خورد و سیر شُد و اُونا ٹوٹه-و-پَرچِه باقیمَندِه شی ره که جم کد، دوازده سَبَد پُر شُد. 21 کسای که نان خورد، بَغَیر از خاتُونو و بچکِیچا، تقرِیباً پَنج هزار مَرد بُود.
22 عیسیٰ فَوری یارای خُو ره وادار کد که دَ کِشتی سوار شُنه و پیشلونِ ازُو دَ اُو طرفِ دریا بوره، تا خود شی امُو جمعیَت ره رُخصَت کُنه. 23 بعد ازی که مردُم ره رُخصَت کد، خود شی تنهای خُو دَ بَلِه کوه رفت که دُعا کُنه. وختِیکه شام شُد، اُو دَ امُونجی تنها بُود. 24 مگم کِشتی که دَمزُو غَیت از خُشکه غَدر دُور بُود، دَ جلپه_های دریا بَند مَندُد، چراکه باد از دَمِ رُوی شی مِیزَد. 25 دَ پَیرِه چارُمِ شاوa عیسیٰ دَ رُوی آوِ دریا راه رفته سُون ازوا اَمَد. 26 وختی یارا اُو ره هُوش کد که دَ رُوی دریا راه موره، اُونا وَحشَت کده گُفت: ”اِی اَرواح اَسته.“ و اُونا از ترس چِیغ-و-شور کد. 27 مگم عیسیٰ فَوری قد ازوا گپ زَده گُفت: ”باجُراَت بَشِید! ما اَستُم، ترس نَخورِید.“ 28 پِترُس دَ جواب شی گُفت: ”یا مَولا، اگه تُو اَستی دَز مه اَمر کُو تا دَ رُوی آو راه رفته دَ پیشِ ازتُو بییُم.“ 29 عیسیٰ گُفت: ”بیه.“ پِترُس از کِشتی تا شُد و دَ رُوی آو رَیی شُد تا دَ پیشِ عیسیٰ بییه. 30 مگم وختی بادِ شَدِید ره دِید، ترس خورد و دَ حالِیکه دَرَو غَرق مُوشُد، اُو چِیغ زَده گُفت: ”یا مَولا، مَره نِجات بِدی!“ 31 عیسیٰ فَوری دِست خُو ره دِراز کده اُو ره گِرِفت و دَزشی گُفت: ”اَی کم ایمان، چرا شک کدی؟“ 32 وختِیکه اُونا دَ کِشتی سوار شُد، باد آرام شُد. 33 و امُو کسای که دَ کِشتی بُود اُو ره سَجده کده گُفت: ”واقعاً تُو باچِه خُدا اَستی.“
34 بعد از تیر شُدو از دریا، اُونا دَ سرزمِینِ گِنیسارِت اَمَد. 35 وختِیکه مردُمِ امزُو جای عیسیٰ ره شِنَخت، اُونا دَ سرتاسرِ امزُو منطقه خبر رَیی کد و مردُم تمامِ ناجورا ره دَ پیشِ ازُو اَوُرد 36 و دَ پیش شی عُذر-و-زاری کد که ناجورا ره بیله تا فقط دَ دامونِ چَپَن شی دِست بِزنه؛ و هر کسی که دِست زَد، شفا پَیدا کد.