فصلِ نُهم
جور شُدونِ یگ آدمِ شَل
1 پس عیسیٰ دَ کِشتی سوار شُد و از دریا تیر شُده دَ شارِ خود خُوa اَمَد. 2 دَ امزُو غَیت چند نفر یگ آدمِ فَلج ره که دَ بَلِه یگ جاگه خاو بُود، دَ پیشِ ازُو اَوُرد. وختِیکه عیسیٰ ایمان ازوا ره دِید، دَ آدم شَل گُفت: ”باچِه مه، خاطرجم بَش، گُناه_های تُو بخشِیده شُد.“
3 اوخته بعضی از عالِمای دِین قد خود خُو گُفت: ”اِی آدم کُفرگویی مُونه.“ 4 و عیسیٰ فِکر_های ازوا ره فامِیده گُفت: ”چرا اِی فِکر_های فاسِد ره دَ دِل خُو جای مِیدِید؟ 5 کُدَم شی آسو اَسته: آیا گُفتونِ ازی که، ’گُناه_های تُو بخشِیده شُد،‘ یا گُفتونِ ازی که ’باله شُو و راه بورُو؟‘ 6 مگم تا بِدَنِید که «باچِه اِنسان» دَ رُوی زمی قُدرت-و-اِختیارِ بخشِیدونِ گُناه_ها ره دَره، بِنگرِید که چِیز کار مُونُم.“ پس دَ امزُو آدمِ فَلج گُفت: ”باله شُو و جاگِه خُو ره گِرِفته خانِه خُو بورُو.“ 7 و امُو آدم باله شُده خانِه خُو رفت. 8 وختی امُو جمعیَتِ مردُم اِی واقِعه ره هُوش کد، اُونا غَدر بِیم کد و خُدای ره که بَلدِه اِنسان امی رقم اِختیار-و-قُدرت ره دَده بُود، شُکر-و-سِپاس گُفت.
متیٰ مالیه‌گِیر یارِ عیسیٰ مُوشه
9 وختِیکه عیسیٰ از اُونجی پیش رفت، اُو یگ آدم دَ نامِ متیٰ ره دِید که دَ جای مالیه-گِرِفتو شِشتُد. عیسیٰ دَزُو گُفت: ”از پُشتِ ازمه بیه.“ متیٰ باله شُده از پُشتِ ازُو رَیی شُد.
10 دَ حالِیکه عیسیٰ دَ خانِه متیٰ سرِ دِسترخو شِشتُد، تِعدادِ کَلونِ مالیه‌گِیرا و گُناهکارا اَمَد و قد عیسیٰ و یارای شی شِشت. 11 وختِیکه فرِیسیا اِی کار ره دِید اُونا دَ یارای شی گُفت: ”چرا اُستاد شُمو قد مالیه‌گِیرا نان مُوخوره؟“
12 عیسیٰ تورِه ازوا ره شِنِیده گُفت: ”کسای که جور اَسته، دَ طبِیب ضرُورَت نَدره، بَلکِه کسای که ناجور اَسته دَ طبِیب ضرُورَت دَره. 13 بورِید و معنیٰ ازی توره ره پَی بُبرِید: ’ما رَحمت میخایُم، نَه قُربانی،‘ چُون ما نَمَدیم که مردُمای عادِل ره دعوَت کنُم، بَلکِه اَمَدیم که گُناهکارا ره دعوَت کنُم.“
دَ بارِه روزه
14 بعد ازُو یارای یحییٰ دَ پیشِ ازُو اَمَده گُفت: ”چرا مو و فرِیسیا غَدر روزه مِیگِیری، ولے یارای ازتُو روزه نَمِیگِیره؟“ 15 عیسیٰ دَزوا گُفت: ”آیا مِهمونای توی‌خانه تا وختِیکه داماد قد ازوا اَسته، مِیتنه ماتَم کُنه؟ ولے روزای مییه که داماد ازوا گِرِفته مُوشه؛ اوخته اُونا روزه مِیگِیره. 16 هیچ کس یگ ٹوٹِه رختِ نَو ره دَ کالای کُهنه پِینه نَمُوکُنه، چراکه امُو پِینه از کالا کَنده مُوشه و پارَگی از بَد بَدتَر مُوشه. 17 و نَه ام شرابِ تازه ره دَ مَشک_های کُهنه شیو مُونه؛ اگه بُکُنه، مَشک_ها ترقِیده شراب لَوُو مُوشه و مَشک_ها ضایع مُوشه؛ بَلکِه شرابِ تازه ره دَ مَشک_های نَو شیو مُونه تا هر دُوی شی نِگاه شُنه.“
شفا دَدونِ خاتُونِ ناجور و زِنده کدونِ دُختر
18 دَ حالِیکه عیسیٰ امی تورا ره دَزوا مُوگُفت، بےبلغه یکی از رهبرای عِبادت خانه اَمَده دَ پیشِ ازُو زانُو زَد و گُفت: ”دُختر مه امی آلی مُرد؛ لیکِن بیه و دِست خُو ره دَ بَلِه ازُو بیل و اُو زِنده مُوشه.“ 19 و عیسیٰ باله شُده قد یارای خُو از پُشتِ ازُو رَیی شُد.
20 دَ امزُو وخت یگ خاتُو که مُدَتِ دوازده سال خُونریزی دَشت، از پُشتِ عیسیٰ اَمَد و دَ دامونِ چَپَن شی دِست زَد، 21 چُون اُو قد خود خُو گُفتُد: ”اگه بِتَنُم تنها دَ چَپَن شی دِست بِزنُم، جور مُوشُم.“ 22 عیسیٰ دَور خورده طرفِ ازُو توخ کد و گُفت: ”دُختر مه، خاطر جم بَش، چراکه ایمان تُو، تُو ره شفا دَد!“ و اُو خاتُو دَ امزُو لحظه شفا پَیدا کد.
23 وختی عیسیٰ دَ خانِه رهبرِ عِبادت خانه رسِید و نَوحه‌خانا و مردُمی ره که چخرا-و-مَخته مُوکد دِید، 24 اُو دَزوا گُفت: ”بُر شُنِید، چُون دُختر نَمُرده، بَلکِه خاو رفته.“ مگم اُونا سرِ ازُو خَنده کد. 25 وختِیکه مردُم ره ازُونجی بُر کد، عیسیٰ داخِل رفت و از دِستِ دُختر گِرِفت و اُو باله شُد. 26 خبر امزی واقِعه دَ سراسرِ امزُو منطقه تِیت شُد.
جور شُدونِ دُو کور
27 دَ حالِیکه عیسیٰ امزُو منطقه مورفت، دُو آدمِ کور از پُشتِ ازُو اَمَد و چِیغ زَده گُفت: ”اَی باچِه داوُود، دَ بَلِه ازمو رَحم کُو!“
28 وختِیکه عیسیٰ دَ خانه داخِل شُد، امُو دُو آدمِ کور دَ پیشِ ازُو اَمَد. عیسیٰ دَزوا گُفت: ”آیا شُمو ایمان دَرِید که ما امی کار ره کده مِیتنُم؟“ اُونا گُفت: ”اَرے، مَولا.“ 29 اوخته اُو دِست خُو ره دَ بَلِه چِیمای ازوا ایشت و گُفت: ”مُطابِقِ ایمان شُمو بَلدِه شُمو انجام دَده شُنه.“ 30 و چِیمای ازوا واز شُد. عیسیٰ تاکِید کده دَزوا اَمر کد: ”هُوش کُنِید که دَزی باره هیچ کس چِیزی نَفامه.“ 31 مگم اُونا بُرو رفت و خبر دَ بارِه عیسیٰ ره دَ سراسرِ امزُو منطقه تِیت کد.
32 دَ حالِیکه اُونا بُرو مورفت، مردُم یگ آدمِ جِندی ره که گُنگه بُود، دَ پیشِ عیسیٰ اَوُرد. 33 وختی عیسیٰ جِن ره ازُو بُر کد، امُو آدمِ گُنگه دَ توره گُفتو شُد و مردُم حَیرو مَنده گُفت: ”امی رقم یگ چِیز هرگِز دَ اِسرائیل دِیده نَشُده.“ 34 مگم فرِیسیا گُفت: ”اُو دَ وسِیلِه سردِستِهb جِنیات، جِنیات ره بُر مُونه.“
دُعا بَلدِه حاصِلات
35 عیسیٰ دَ تمامِ شارا و آغِیلا مِیگشت و دَ عِبادت خانه_های ازوا تعلِیم مِیدَد و خوشخبری ره دَ بارِه پادشاهی آسمو اِعلان مُوکد و هر مَرَض و هر ناجوری ره شفا مِیدَد.