زبُور 128

اَجرِ آدمای خُدا ترس

سرُودِ باله رفتو دَ اورُشَلیم.

نیک دَ بَختِ پگِ کسای که از خُداوند ترس دَره

و دَ راه های ازُو قَدم مِیزَنه.

‏2 تُو از حاصِلِ زَحمتِ دِست خُو مُوخوری

و نیک بَخت و کامیاب مُوشی.

‏3 خاتُون تُو دَ مَنِه خانِه تُو رقمِ تاگِ پُرثَمر مُوشه

و بچکِیچای تُو دَ دَورِ دِسترخون تُو مِثلِ نیال‌های زَیتُون.

‏4 اَرے، امی رقم بَرکت پَیدا مُونه

آدمی که از خُداوند ترس دَره.

‏5 خُداوند تُو ره از صَھیون بَرکت بِدیه؛

دُعا مُونُم که تُو دَ تمامِ روزای زِندگی خُو کامیابی اورُشَلیم ره بِنگری.

‏6 و دُعا مُونُم که بچکِیچای بچکِیچای خُو ره بِنگری.

صُلح-و-سلامَتی نصِیبِ اِسرائیل باد.