سرُودِ خوشی بَلدِه بازگشتِ اَسِیرا
سرُودِ باله رفتو دَ اورُشَلیم.
126
وختِیکه خُداوند اسِیرای صَهیون ره پس اَوُرد،مو رقمِ کسای بُودی که خاو مِینگره.
2 اوخته دان ھای مو از خَنده پُر شُد
و زِبونای مو از سرُودِ خوشحالی.
اوخته دَ مینکلِ مِلَّت ها گُفته شُد:
”خُداوند بَلدِه ازوا کارای کٹه انجام دَده.“
3 اَرے، خُداوند بَلدِه ازمو کارای کٹه انجام دَده
و مو خوشحال شُدے.
4 اَی خُداوند، خوشبَختی مو ره بَلدِه مو پس بَیرُو،
رقمی که جوی ها ره دَ بیابونِ جنُوب میری.
5 کسای که قد آودِیدِه خُو کِشت مُونه،
قد سرُودِ خوشی دِرَو مُونه.
6 کسی که چخرا کده بُرو موره
و تُخم ره بَلدِه پاش دَدو مُوبره،
اُو قد سرُودِ خوشی پس مییه
و قَوده های خُو ره گِرِفته میره.