فصلِ شوزدَهُم
پادشاهی آحاز دَ یهُودا
1 دَ سالِ هفدَهُمِ پادشاهی پِقَح باچِه رِمَلیا، آحاز باچِه یوتام پادشاهِ یهُودا شُد. 2 آحاز بِیست ساله بُود که پادشاه شُد و شوزده سال دَ اورُشَلیم حُکمرانی کد. اُو چِیزای ره که دَ نظرِ خُداوند بَد بُود انجام دَد و رقمِ بابه‌کَلون خُو داوُود رفتار نَکد، 3 بَلکِه دَ مُطابِقِ راه-و-طرِیقِ پادشایونِ اِسرائیل رفتار کد. اُو حتیٰ باچِه خُو ره دَ عِنوانِ قُربانی دَ آتِش تقدِیم کده مُطابِقِ کارای زِشتِ مِلَّت های رفتار کد که خُداوند اُونا ره از پیشِ رُوی بَنی اِسرائیل هَی کدُد. 4 اُو دَ بُتخانه ها، دَ بَلِه تِپه ھا و دَ زیرِ دِرختای سَوُز قُربانی تقدِیم مُوکد و بُخورِ خوشبُوی مُوسوختَند.
5 دَ امزُو زمان رِصِین پادشاهِ ارام و پِقَح باچِه رِمَلیا پادشاهِ اِسرائیل بَلدِه جنگ دَ اورُشَلیم رفت و آحاز ره محاصِره کد، لیکِن دَ بَلِه ازُو پیروز شُده نَتنِست. 6 دَ عَینِ زمان رِصِین پادشاهِ ارام، ایلَت ره بَلدِه ارام پس گِرِفت و مردُمِ یهُود ره از ایلَت بُر کد؛ اوخته ارامیا دَ ایلَت داخِل شُد و تا اِمروز دَ اُونجی زِندگی مُونه. 7 آحاز قاصِدا ره پیشِ تِغلَت فِلاسر پادشاهِ آشُور رَیی کد و گُفت: ”ما خِدمتگار تُو و باچِه تُو اَستُم. لُطفاً بیه و مَره از دِستِ پادشاهِ ارام و از دِستِ پادشاهِ اِسرائیل که دَ خِلاف مه باله شُده، نِجات بِدی.“ 8 اوخته آحاز نُقره و طِلّای ره که دَ خانِه خُداوند و دَ خزانه های قصرِ پادشاه بُود، گِرِفت و دَ عِنوانِ تُحفه دَ پادشاهِ آشُور رَیی کد. 9 پادشاهِ آشُور درخاستِ آحاز ره قبُول کد؛ پس پادشاهِ آشُور دَ بَلِه دَمِشق حَمله کده اُو ره گِرِفت و مردُم شی ره اسِیر کده دَ شارِ قِیر بُرد و رِصِین ره ام کُشت.
10 وختی آحاز پادشاه بَلدِه مُلاقاتِ تِغلَت-فِلاسر پادشاهِ آشُور، دَ دَمِشق رفت، اُو قُربانگاهی ره که دَ دَمِشق بُود دِید؛ پس آحاز پادشاه نقشِه قُربانگاه و شکل شی ره قد خصُوصیات شی دَ اوریای پیشوا رَیی کد. 11 اوریای پیشوا یگ قُربانگاه مُطابِقِ پگِ خصُوصیاتی که آحاز پادشاه از دَمِشق بَلدِه شی رَیی کدُد، آباد کد؛ اَرے، اوریای پیشوا اُو ره تا اَمدونِ آحاز پادشاه از دَمِشق تکمِیل کد. 12 وختی پادشاه از دَمِشق اَمد، اُو امُو قُربانگاه ره دِید و دَ قُربانگاه نزدِیک شُده از زِینه های شی باله رفت؛ 13 اوخته قُربانی سوختَنی و هدیِه غَلّه-و-دانِه خُو ره دَ بَلِه امزُو قُربانگاه تقدِیم کد و هدیِه وُچی کدَنی خُو ره دَ بَلِه شی شیو کده خُونِ قُربانی های سلامَتی خُو ره دَ بَلِه ازُو پاش دَد. 14 اُو قُربانگاهِ بورنزی ره که دَ حُضُورِ خُداوند دَ بَینِ قُربانگاهِ نَو و خانِه خُداوند بُود، از پیشِ رُوی خانِه خُداوند باله کد و دَ طرفِ شمالِ قُربانگاهِ نَو ایشت. 15 و آحاز پادشاه دَ اوریای پیشوا اَمر کده گُفت: ”دَ امزی قُربانگاهِ کٹه، قُربانی های سوختَنی صُبح، هدیِه غَلّه-و-دانِه شام، قُربانی سوختَنی پادشاه ره قد هدیِه غَلّه-و-دانِه شی و قُربانی سوختَنی پگِ مردُمِ سرزمِین ره قد هدیِه غَلّه-و-دانه و هدیه های وُچی کدَنی ازوا تقدِیم کُو. امچُنان خُونِ تمامِ قُربانی های سوختَنی و خُونِ پگِ قُربانی های دِیگه ره دَ بَلِه امزی قُربانگاه پاش بِدی؛ قُربانگاهِ برونزی بَلدِه خود مه بَشه تا دَ وسِیلِه ازُو مشوَره بِگِیرُم.“ 16 پس اوریای پیشوا مُطابِقِ پگِ چِیزای که آحاز پادشاه اَمر کدُد، عمل کد.
17 آحاز پادشاه تَخته های کراچی ها ره بُرِیده حَوضچه هاa ره از بَلِه ازوا باله کد و حَوضb ره ام از بَلِه گاو های برُنزی که دَ تَی حَوض بُود تاه کد و اُو ره دَ بَلِه یگ سوفِه سنگی ایشت. 18 امچُنان آحاز بخاطرِ خوشخِدمتی دَ پادشاهِ آشُور بَرَندِه پوشِیده ره که دَ روزِ آرام اِستِفاده مُوشُد و دَ خانِه خُداوند آباد شُدُد از بَین بُرد و راهی ره که پادشاه از بُرو دَ داخِلِ خانِه خُداوند میمَد تغیِیر دَد. 19 باقی کارای آحاز و چِیزای که کد، دَ کِتابِ تَوارِیخِ پادشایونِ یهُودا نوِشته یَه. 20 وختی آحاز فَوت کده قد بابه‌کَلونای خُو خاو کد و دَ مینکلِ بابه‌کَلونای خُو دَ شارِ داوُود دَفن شُد، باچِه شی حِزقیا دَ جای ازُو پادشاه شُد.