فصلِ دَهُم
پیروزی داوُود دَ بَلِه عمونیا
1 بعد از یگ مُدَت زَمان پادشاهِ عمونیا فَوت کد و باچِه شی حانُون جانِشِینِ ازُو شُد. 2 داوُود گُفت: ”ما میخایُم که قد حانُون باچِه ناحاش دَ نِیَتِ نیک رفتار کنُم، امُو رقم که آتِه شی قد ازمه دَ نِیَتِ نیک رفتار کد.“ اوخته داوُود از دِستِ خِدمتگارای خُو پَیغام رَیی کد تا اُو ره بخاطرِ آتِه شی تسَلّیَت بُگیه. وختِیکه خِدمتگارای داوُود دَ سرزمِینِ عمونیا اَمَد، 3 حُکمرانای عمونیا دَ بادار خُو حانُون گُفت: ”آیا فِکر مُونی که داوُود بخاطرِ اِحترامِ آتِه تُو اِی قاصِدا ره قد پَیغامِ تسَلّیَت دَ پیش تُو رَیی کده؟ نَه، داوُود خِدمتگارای خُو ره بخاطرِ معلُومات جَم کدو و جاسُوسی کدو دَ بارِه شار رَیی کده تا شار ره سرنِگون کنه.“ 4 پس حانُون خِدمتگارای داوُود ره گِرِفته نِیمِ رِیشِ ازوا ره کَل کد و کالاهای ازوا ره از کمر تا پُشتِ ران چَک کده اُونا ره سُون راهِ شی رَیی کد. 5 وختی دَ داوُود خبر دَده شُد، اُو دَ دَمِ راهِ ازوا نفر رَیی کد، چُون اُونا غَدر احساسِ شَرم مُوکد. پادشاه دَزوا گُفت: ”دَ اَریحا بُمَنِید تا رِیش های شُمو بِرَسه، بعد ازُو پس بیِید.“
6 وختی عمونیا دِید که داوُود ازوا بَدبُر شُده، اُونا از ارامیای بَیت-رِحوب و ارامیای صوبه بِیست هزار عسکرِ پیده و از پادشاهِ مَعکه یگ هزار نفر و از مَردای طوب دوازده هزار نفر ره اَجِیر کد. 7 غَیتِیکه داوُود دَزی باره شِنِید، اُو یوآب ره قد تمامِ لَشکرِ مَردای جنگی رَیی کد. 8 عمونیا ام بُر شُده اَمَد و دَ دانِ درگِه شار بَلدِه جنگ آمادگی گِرِفت، لیکِن ارامیای صوبه و رِحوب و مَردای طوب و مَعکه دَ اطرافِ شار علَیده آماده شُد.
9 وختی یوآب دِید که جنگ دَ خِلاف شی از دُو رُخ دَر مِیگِیره، یعنی ام از پیشِ رُوی و ام از پُشتِ سر، اُو چند نفر از مَردای جِرگه‌تُوی اِسرائیل ره اِنتِخاب کد و اُونا ره دَ بَرابرِ ارامیا قرار دَد؛ 10 و باقی نفرا ره دَ دِستِ بِرار خُو اَبِیشای تسلِیم کد و اُونا دَ بَرابرِ عمونیا آمادگی گِرِفت. 11 یوآب گُفت: ”اگه ارامیا دَ بَلِه مه زور شُد، تُو دَ کومَکِ ازمه بیه و اگه عمونیا دَ بَلِه ازتُو زور شُد، ما دَ کومَکِ ازتُو مییُم. 12 قَوی بَشِید و بیِید که بخاطرِ قَوم خُو و بخاطرِ شارای خُدای خُو مَردانه جنگ کنی. ازُو اُو سُو خُداوند هر چِیزی که دَ نظر شی خُوب معلُوم مُوشه امُو ره انجام بِدیه.“
13 پس یوآب و نفرای که قد شی قتی بُود پیش رفت تا قد ارامیا جنگ کنه؛ ولے اُونا از پیشِ ازُو دُوتا کد. 14 وختی عمونیا دِید که ارامیا دُوتا کد، اُونا ام از پیشِ اَبِیشای دُوتا کده دَ مَنِه شار رفت. اوخته یوآب از جنگِ عمونیا پس تاو خورد و دَ اورُشَلیم اَمَد.
15 وختی ارامیا دِید که اُونا از پیشِ لشکرِ اِسرائیل شِکست خورده، اُونا بسم جم شُده یگجای شُد. 16 هدَد-عِزِر نفر رَیی کد و ارامیای ره که دَ اُو طرفِ دریای فَرات بُود اَوُرد؛ اُونا دَ حیلام اَمَد و شوبَک قومَندانِ لشکرِ هدَد-عِزِر پیشلونِ ازوا میمَد. 17 وختی دَ داوُود خبر رسِید، اُو پگِ لَشکرِ اِسرائیل ره جم کد و از دریای اُردُن تیر شُده دَ حیلام اَمَد. اوخته ارامیا خود ره دَ خِلافِ داوُود آماده کد و قد شی جنگ کد. 18 لیکِن ارامیا از پیشِ لشکرِ اِسرائیل بسم دُوتا کد و داوُود هفت صد سوارِ گاڈی های جنگی و چِل هزار عسکرِ پیدِهa ارامیا ره کُشت؛ و شوبَک قومَندانِ لشکرِ ازوا ره ام زَد که دَ امُونجی مُرد. 19 وختی تمامِ پادشایونی که خِدمتگارِ هدَد-عِزِر بُود دِید که از پیشِ لشکرِ اِسرائیل شِکست خورده، اُونا قد اِسرائیل صُلح کد و تابِع ازوا شُد. بعد ازُو ارامیا از ترسِ اِسرائیل دِیگه دَ عمونیا کومَک نَکد.