فصلِ پنجُم
داوُود پادشاهِ اِسرائیل مُوشه
1 اوخته تمامِ طایفه های اِسرائیل دَ پیشِ داوُود دَ حِبرون اَمَد و گُفت: ”توخ کُو، مو گوشت و استُغون تُو اَستی. 2 دَ گُذشته ام وختِیکه شائول دَ بَلِه مو پادشاه بُود، اِی تُو بُودی که لشکرِ اِسرائیل ره بُرو مُوبُردی و داخِل میوُردی. امچُنان خُداوند دَز تُو گُفت، ’تُو قَوم مه اِسرائیل ره رهبریa مُونی و تُو دَ بَلِه اِسرائیل حُکمران مُوشی.‘“
3 پس تمامِ رِیش سفیدای اِسرائیل دَ پیشِ پادشاه دَ حِبرون اَمَد و داوُود پادشاه دَ حِبرون دَ حُضُورِ خُداوند قد ازوا عهد بسته کد و اُونا داوُود ره مَسَح کد تا دَ بَلِه اِسرائیل پادشاه شُنه. 4 داوُود سی ساله بُود که پادشاه شُد و چِل سال پادشاهی کد. 5 اُو هفت سال و شَش ماه دَ حِبرون دَ بَلِه یهُودا پادشاهی کد و سی و سِه سال دَ اورُشَلیم دَ بَلِه تمامِ اِسرائیل و یهُودا پادشاهی کد.
6 دَ امزُو غَیت پادشاه و نفرای شی دَ اورُشَلیم دَ خِلافِ یبُوسیا که باشِنده های امزُو سرزمی بُود رفت و اُونا دَ داوُود گُفت: ”تُو دَ اِینجی داخِل شُده نَمِیتَنی! حتیٰ کورا و لَنگا تُو ره پس دَور مِیدیه.“ اُونا قد خود خُو مُوگُفت: ”داوُود دَ اِینجی داخِل شُده نَمِیتَنه.“ 7 لیکِن داوُود قلعِه صَهیون ره گِرِفت که فِعلاً شارِ داوُود گُفته مُوشه. 8 داوُود دَ امزُو روز گُفت: ”هر کسی که مِیخایه یبُوسیا ره بِزَنه، باید از جایی که آو دَ مَنِه قلعه موره دَ بَلِه لَنگا و کورای که داوُود ازوا بَد مُوبره حَمله کنه.“ امزی خاطر گُفته شُده: ”کور و لَنگ دَ خانهb داخِل نَمُوشه.“
9 دَ امزی رقم داوُود دَ قلعه جای-دَ-جای شُد و اُو ره «شارِ داوُود» نام کد. داوُود دَ گِرد-و-بَر شی از دیوالِ قلعه طرفِ داخِل آبادی کد. 10 داوُود روز دَ روز بُزُرگ شُده مورفت، چُون خُداوند، خُدای لشکرها قد ازُو بُود.
11 دَ امزُو غَیت حِیرام پادشاهِ صُور قاصِدا ره قد چیوای دِرختِ سَرو و نجارا و سنگ تَراشا دَ پیشِ داوُود رَیی کد؛ و اُونا بَلدِه داوُود یگ خانه آباد کد. 12 اوخته داوُود فامِید که خُداوند اُو ره دَ بَلِه اِسرائیل بحَیثِ پادشاه مُقرَر کده و پادشاهی ازُو ره بخاطرِ قَوم خُو اِسرائیل دَ جایگاهِ بِلند قرار دَده. 13 بعد ازی که داوُود از حِبرون دَ اورُشَلیم اَمَد، اُو دِیگه کنِیزا و دُخترو ره ام خاتُو کد و باچه ها و دُخترونِ دِیگه ام بَلدِه ازُو دَ دُنیا اَمَد. 14 نام های اَولادای که بَلدِه ازُو دَ اورُشَلیم دَ دُنیا اَمَد، ازی قرار اَسته: شَمُوعا، شوباب، ناتان، سُلَیمان، 15 یِبحار، اِلِیشُوَع، نِفِگ، یافیَع، 16 اِلِیشَمَع، اِلیَداع و اِلیفِلِط.
داوُود فَلَسطِینیا ره شِکست مِیدیه
17 وختی فَلَسطِینیا شِنِید که داوُود ره بحَیثِ پادشاهِ اِسرائیل مَسَح کده، تمامِ فَلَسطِینیا سُون باله بَلدِه پالِیدونِ داوُود اَمَد. امی که داوُود دَزی باره شِنِید، اُو دَ قلعه داخِل شُد. 18 فَلَسطِینیا اَمَده دَ دَرِّه رِفائیا تِیت شُد. 19 اوخته داوُود از خُداوند هِدایت طلب کده گُفت: ”آیا دَ خِلافِ فَلَسطِینیا بورُم؟ آیا اُونا ره دَ دِستِ ازمه تسلِیم مُونی؟“ خُداوند دَ داوُود گُفت: ”بورُو، ما فَلَسطِینیا ره حتماً دَ دِست تُو تسلِیم مُونُم.“ 20 پس داوُود دَ بَعل-پِراصِیم اَمَد و اُونا ره دَ اُونجی شِکست دَده گُفت: ”خُداوند دَ بَینِ دُشمنای مه دَ پیشِ رُوی مه رَخنه کد، رقمی که آوها رَخنه مُونه.“ امزی خاطر امُو جای ره بَعل-پِراصِیمc نام کد. 21 فَلَسطِینیا بُت‌های خُو ره دَ اُونجی ایله کد و داوُود و نفرای شی اُونا ره گِرِفته بُرد.
22 فَلَسطِینیا بسم باله اَمَد و دَ دَرِّه رِفائیا تِیت شُد. 23 اوخته داوُود از خُداوند هِدایت طلب کد و خُداوند گُفت: ”باله نَرو، بَلکِه دَوره کده دَ پُشتِ سرِ ازوا بورُو و دَ پیشِ دِرختونِ تُوت دَ بَلِه ازوا حَمله کُو. 24 وختِیکه آوازِ قَدم ها ره از بَلِه دِرختونِ تُوت شِنِیدی، اوخته عَجَله کُو، چراکه دَ امزُو غَیت خُداوند پیشلون تُو حَرکت مُونه تا لشکرِ فَلَسطِینیا ره بِزَنه.“ 25 پس داوُود امُو رقم کد که خُداوند دَزُو اَمر کدُد و اُو فَلَسطِینیا ره از جِبعه تا جازر شِکست دَد.