فصلِ هژدَهُم
جای-دَ-جای شُدونِ طایفِه دان دَ لایِش
1 دَ امزُو زَمان اِسرائیل پادشاه نَدَشت. و دَ امزُو روزا طایفِه دان بَلدِه خُو مُلک مُوپالِید تا دَ اُونجی جای-دَ-جای شُنه، چُون تا امزُو غَیت هیچ مُلک دَ مینکلِ طایفه_های اِسرائیل بَلدِه ازوا نَرسِیدُد. 2 پس اَولادِه دان پَنج نفر ره از تمامِ طایفِه خُو که مَردای دِلاوَر بُود از صُرعه و اِشتائول رَیی کد تا دَ بارِه سرزمِینی که پَیدا کدُد جاسُوسی و تحقِیق کنه؛ و دَزوا گُفت: ”بورِید و دَ بارِه امزُو سرزمی تحقِیق کنِید.“ اوخته اُونا دَ کوهِستونِ اِفرایم دَ خانِه مِیکاه اَمَد و دَ امُونجی شِشت. 3 دَ غَیتِیکه اُونا دَ پالُوی خانِه مِیکاه بُود، آوازِ جوانِ لاوی ره شِنَخت؛ پس اُونا دَ اُونجی رفت و دَزُو گُفت: ”کِی تُو ره دَ اِینجی اَوُرده؟ دَ اِینجی چی مُونی و کار تُو دَ اِینجی چی اَسته؟“ 4 اُو دَزوا گُفت: ”مِیکاه فِلان فِلان کارا ره بَلدِه مه کده و مَره کِرا کده و ما پیشوای ازُو شُدیم.“ 5 اوخته اُونا دَزُو گُفت: ”از خُدا پُرسان کُو تا مو بِدَنی که آیا دَ امزی راهِ که موری کامیاب مُوشی یا نَه؟“ 6 پیشوا دَ جوابِ ازوا گُفت: ”بخَیر-و-سلامَت بورِید. دَ راهی که شُمو مورِید دَ زیرِ نظرِ خُداوند اَسته.“
7 پس امُو پَنج نفر رَیی شُده دَ لایِش اَمَد، اُونا مردُم ره دِید که دَ اُونجی دَ صُلح-و-اَمنیَت زِندگی مُونه و رقمِ صَیدونیا دَ آرامِش و اَمنیَت اَسته. دَ اُو سرزمی هیچ آزار دِهِندِه نَبُود که اُونا ره آزار-و-اَذیَت کنه؛ و اُونا از صَیدونیا دُور بُود و دَ کس کار-و-غَرَض نَدَشت. 8 وختِیکه اُونا دَ صُرعه و اِشتائول پیشِ بِرارون خُو پس اَمَد، بِرارو ازوا پُرسان کده گُفت: ”چی خبر اَوُردید؟“ 9 اُونا گُفت: ”باله شُنِید که دَ بَلِه ازوا حَمله کنی، چُون مو امُو سرزمی ره دِیدی، غَدر یگ سرزمِینِ خُوب اَسته. شُمو آرام شِشتید؛ معطل نَکنِید، بَلکِه رفته داخِل شُنِید و امُو سرزمی ره تَصَرُف کنِید. 10 وختِیکه بورِید، شُمو یگ مردُمِ آرام و سرزمِینِ غَدر پِراخ ره مِینگرِید. خُدا اُو ره دَ دِستِ ازشُمو تسلِیم کده و اُو منطقِه اَسته که از هر چِیز که دَ رُوی زمی پَیدا مُوشه هیچ چِیز کمبُود نَدره.“
11 پس شَش صد نفر از طایفِه دان قد سلاح_های جنگی مُسَلَح شُد و از صُرعه و اِشتائول حَرکت کده 12 باله رفت و دَ قِریَت-یعارِیم دَ یهُودا خَیمه زَد. امزی خاطر امُو جای ره تا اِمروز مَحَنِه-دانa مُوگیه که دَ غَربِ قِریَت-یعارِیم اَسته. 13 ازُونجی اُونا دَ کوهِستونِ اِفرایم تیر شُد و دَ خانِه مِیکاه رفت.
14 امُو پَنج نفر که بَلدِه جاسُوسی سرزمِینِ لایِش رفتُد، دَ بِرارون خُو گُفت: ”آیا مِیدَنِید که دَ مَنِه امزی خانه_ها ایفود و بُت_های که دَ خانه پرَستِش مُوشه وجُود دَره، بُتِ تَراش شُده و بُتِ ریختَنده شُده؟ پس آلی شُمو مُوفامِید که چی کار کنِید.“ 15 اوخته اُونا تاو خورده دَ خانِه جوانِ لاوی که دَ خانِه مِیکاه بُود اَمَد و قد ازُو احوال پُرسی کد. 16 و امُو شَش صد مَرد که قد سلاح_های جنگی مُسَلَح شُدُد و از اَولادِه دان بُود، دَ دانِ درگه ایسته بُود. 17 اوخته امُو پَنج نفر که بَلدِه جاسُوسی سرزمِینِ لایِش رفتُد، داخِل شُد و بُتِ تَراش شُده، ایفود، بُتِ ریختَنده شُده و بُت_های دِیگه ره که دَ خانه پرَستِش مُوشُد گِرِفت؛ و پیشوا قد شَش صد مَرد که قد سَلاح_های جنگی مُسَلَح شُدُد، دَ دانِ درگه ایسته بُود. 18 وختِیکه اُونا دَ خانِه مِیکاه داخِل شُد و بُتِ تَراش شُده، ایفود، بُتِ ریختَنده شُده و بُت_های دِیگه ره که دَ خانه پرَستِش مُوشُد گِرِفت، پیشوا دَزوا گُفت: ”چِیز کار مُونِید؟“ 19 اُونا دَزُو گُفت: ”چُپ بَش! دِست خُو ره دَ دان خُو بِگِیر و قد ازمو اَمَده آته و پیشوای مو بَش. کُدَم شی خُوبتَر اَسته، اِی که پیشوای خانِه یگ نفر بَشی یا اِی که پیشوای یگ طایفه و اَولادِ بابه دَ اِسرائیل بَشی؟“ 20 اوخته دِلِ پیشوا خوش شُد و اُو ایفود، بُت_های ره که دَ خانه پرَستِش مُوشُد و بُتِ تَراش شُده ره گِرِفت و قد امزُو مَردا قَتی رفت.
21 پس اُونا تاو خورده رَیی شُد و بچکِیچا، چارپایا و مال-و-اَسباب ره پیشِ رُوی خُو قرار دَد. 22 وختِیکه اُونا از خانِه مِیکاه دُور رفت، مَردای که دَ خانه_های گِرد-و-بَرِ خانِه مِیکاه بُود جم شُد و خود ره دَ اَولادِه دان رَسَند 23 و دَ بَلِه ازوا چِیغ زَد که ایسته شُنه؛ و اَولادِه دان رُوی خُو ره تاو دَده دَ مِیکاه گُفت: ”چی گپ شُده که تُو نفرا ره جَم کده اَوُردی؟“ 24 مِیکاه گُفت: ”خُدایون مَره که جور کده بُودُم قد پیشوا گِرِفته رفتِید، دِیگه بَلدِه مه چی باقی مَنده؟ هنوز ام مُوگِید: ’چی گپ شُده؟‘“ 25 اَولادِه دان دَزُو گُفت: ”بِهتر اَسته که آواز تُو دَ مینکل مو شِنِیده نَشُنه؛ اگه نَه، مَردای تُندخُوی مو دَ بَلِه تُو حَمله مُونه و تُو و خانَوار تُو جان_های خُو ره از دِست مِیدِید.“ 26 و اَولادِه دان دَ راهِ خُو رَیی شُده رفت. وختی مِیکاه دِید که اُونا ازُو کده غَدر قَوی یَه، اُو تاو خورده پس دَ خانِه خُو رفت.
27 پس اُونا چِیزی ره که مِیکاه جور کدُد و پیشوای ره که دَزُو تعلُق دَشت گِرِفت و دَ لایِش دَ بَلِه قَومی اَمَد که دَ آرامِش و اَمنیَت بُود و اُونا ره قد دَمِ شمشیر زَده شار ره دَ آتِش سوختَند. 28 دَ اُونجی هیچ نِجات دِهِندِه نَبُود، چراکه مردُمِ لایِش از صَیدون دُور بُود و قد هیچ مردُمِ دِیگه کار-و-غَرَض نَدَشت. امُو شار دَ درِّه بُود که مربُوطِ بَیت-رِحوب مُوشُد. اَولادِه دان شار ره دُوباره آباد کد و دَزُو جای-دَ-جای شُد. 29 اُونا امُو شار ره دان نام کد؛ نامِ بابه‌کَلونِ ازوا دان بُود که بَلدِه اِسرائیل زَیده شُد. مگم نامِ سابِقِ امزُو شار لایِش بُود. 30 اوخته اَولادِه دان امُو بُتِ تَراش شُده ره بَلدِه خُو دَ یگ جای قرار دَد و یوناتان اَولادِه جِرشوم باچِه مُوسیٰ قد باچه_های خُو تا زَمانِ اسِیر شُدونِ باشِنده_های سرزمی، پیشوای اَولادِه دان بُود. 31 پس اُونا بُتِ تَراش شُدِه مِیکاه ره که اُو جور کدُد بَلدِه خُو برقرار نِگاه کد و تا زمانی که خانِه خُدا دَ شِیلوه بُود، برقرار بُود.