فصلِ شوزدَهُم
عِیدِ پِصَح
1 ماهِ اَبِیبa ره نِگاه کُنِید و عِیدِ پِصَح ره بَلدِه خُداوند، خُدای خُو برگُزار کُنِید، چراکه دَ ماهِ اَبِیب خُداوند، خُدای شُمو، شُمو ره از مِصر دَ غَیتِ شاو بُرو اَوُرد.b 2 پس قُربانی پِصَح ره از رمه و گَلِه خُو بَلدِه خُداوند، خُدای خُو دَ جایی که خُداوند اِنتِخاب مُونه تا نام خُو ره دَ اُونجی قرار بِدیه، حلال کُنِید. 3 قد ازُو هیچ چِیزِ خمِیرمایه‌تُو نَخورِید؛ بَلدِه هفت روز نانِ فطِیر بُخورِید، یعنی نانِ سختی-و-مُشَقَت، چراکه شُمو از سرزمِینِ مِصر دَ عجَله بُر شُدِید؛ اِی کار ره کُنِید تا روزِ بُر شُدون خُو ره از سرزمِینِ مِصر دَ تمامِ روزای زِندگی خُو دَ یاد دَشته بَشِید. 4 پس بَلدِه ھفت روز دَ تمامِ مُلک شُمو هیچ خمِیرمایه دِیده نَشُنه و از حَیوانی که دَ شامِ روزِ اوّل حلال مُونِید، هیچ گوشت شی تا صُبح باقی نَمَنه.
5 شُمو قُربانی پِصَح ره دَ هیچ کُدَم از شارای خُو که خُداوند، خُدای شُمو دَز شُمو مِیدیه، حق نَدرِید که حلال کُنِید؛ 6 بَلکِه قُربانی پِصَح ره دَ جایی که خُداوند، خُدای شُمو اِنتِخاب مُونه تا نام خُو ره دَ اُونجی قرار بِدیه، دَ غَیتِ شام دَ وختِ آفتَو شِشتو حلال کُنِید، چُون شُمو دَ غَیتِ شام از مِصر بُر شُدِید. 7 اُو ره دَ امزُو جای که خُداوند، خُدای شُمو اِنتِخاب مُونه، پُخته کده بُخورِید و صَباح‌گاه باله شُده پس دَ خَیمه های خُو بورِید. 8 بَلدِه شَش روز نانِ فطِیر بُخورِید و دَ روزِ ھفتُم بَلدِه خُداوند، خُدای خُو یگ مجلِسِ مُقَدَّس برگُزار کُنِید، دَمزُو روز هیچ کار نَکُنِید.
عِیدِ هفته ها
9 ھفت هفته ره بَلدِه خُو حِساب کُنِید؛ حِسابِ هفت هفته ره از غَیتی بِگِیرِید که قد داس دِرَو کدونِ حاصِلات خُو ره شُروع مُونِید.c 10 اوخته عِیدِ هفته ها ره بَلدِه خُداوند، خُدای خُو برگُزار کده هدیِه داوطلبانِه خُو ره دَ اندازِه بَرکتی که خُداوند، خُدای شُمو دَز شُمو دَده، تقدِیم کُنِید 11 و دَ حُضُورِ خُداوند، خُدای خُو دَ جایی که اُو اِنتِخاب مُونه تا نام خُو ره دَ اُونجی قرار بِدیه خوشی کُنِید: خودون شُمو، باچه های شُمو، دُخترون شُمو، غُلام شُمو، کنِیز شُمو، لاویای که دَ شارای شُمو زِندگی مُونه، بیگَنه‌گو، یَتِیما و خاتُونوی بیوه که دَ مینکل شُمو زِندگی مُونه. 12 دَ یاد خُو بیرِید که دَ مِصر غُلام بُودِید، پس امی احکام ره دَ دِقَت دَ جای بیرِید.
عِیدِ چَپری ها
13 عِیدِ چَپری ھا ره بعد از جم کدونِ حاصِلات خُو از خرموجای و چرخُشتِ انگُور بَلدِه ھفت روز برگُزار کُنِید.d 14 دَ عِید خُو خوشی کُنِید: شُمو، باچه های شُمو، دُخترون شُمو، غُلام شُمو و کنِیز شُمو، و امچُنان لاویا، بیگَنه‌گو، یَتِیما و خاتُونوی بیوه که دَ شارای شُمو زِندگی مُونه. 15 هفت روز ره بَلدِه خُداوند، خُدای خُو دَ جایی که اُو اِنتِخاب مُونه عِید بِگِیرِید، چُون خُداوند، خُدای شُمو، شُمو ره دَ پگِ حاصِلات و دَ تمامِ کارای دِست شُمو بَرکت مِیدیه و شُمو کَلو خوشحال مُوشِید.
16 سالِ سِه دفعه پگِ مَردا-و-باچه های شُمو باید دَ حُضُورِ خُداوند، خُدای شُمو دَ جایی که اُو اِنتِخاب مُونه حاضِر شُنه: دَ عِیدِ فطِیر، دَ عِیدِ هفته ھا و دَ عِیدِ خَیمه ھا. هیچ کس دِست-خالی دَ حُضُورِ خُداوند حاضِر نَشُنه. 17 ھر کُدَم شُمو باید دَ اندازِه وَس-و-تَوان خُو هر قدر که خُداوند، خُدای شُمو دَز شُمو بَرکت دَده، هدیِه بِدِید.
تعیِین کدونِ قاضی ها
18 قاضی ها و کٹه‌کَلونا ره دَ تمامِ شارای که خُداوند، خُدای شُمو دَز شُمو مِیدیه دَ هر طایفِه خُو تعیِین کُنِید تا اُونا مردُم ره عادِلانه قضاوَت کُنه. 19 قضاوَت ره دَ نَفعِ هیچ کس تغیِیر نَدِید، طرفداری نَکُنِید و رِشوَت نَگِیرِید، چراکه رِشوَت چِیمای دانایو ره کور مُونه و تورای آدمای عادِل ره کَج مُونه. 20 تنها و تنها از عدالت پَیرَوی کُنِید تا زِنده بُمَنِید و سرزمِینی ره که خُداوند، خُدای شُمو دَز شُمو مِیدیه، صاحِب شُنِید.
بُت پرَستی نَکُنِید