فصلِ هژدَهُم
مَنعِ رابِطه های جِنسی نامشروع
1 خُداوند قد مُوسیٰ گپ زَده گُفت: 2 ”قد بَنی اِسرائیل گپ زَده دَزوا بُگی: ’ما خُداوند، خُدای شُمو اَستُم. 3 دَ مُطابِقِ کارای مردُمِ سرزمِینِ مِصر که شُمو دَ اُونجی زِندگی مُوکدِید، رفتار نَکُنِید و دَ مُطابِقِ کارای مردُمِ سرزمِینِ کِنعان که ما شُمو ره دَ اُونجی مُوبرُم، ام رفتار نَکُنِید؛ شُمو از قانُون های ازوا پَیرَوی نَکُنِید. 4 شُمو احکامِ ازمه ره دَ جای بیرِید و قانُونِ ازمه ره نِگاه کُنِید و دَ مُطابِقِ ازوا رفتار کُنِید؛ ما خُداوند، خُدای شُمو اَستُم. 5 پس احکام و قانُون مَره نِگاه کُنِید، چُون کسی که اُونا ره دَ جای بیره دَ وسِیلِه ازوا زِنده مُومنه. ما خُداوند اَستُم.
6 هیچ کس قد نزدِیکانِه خُو نزدِیکی نَکُنه که شرمگاهِ ازُو ره بےپَرده کُنه. ما خُداوند اَستُم.
7 شرمگاهِ خاتُونِ آتِه خُو ره یعنی شرمگاهِ آبِه خُو ره بےپَرده نَکُو؛ اُو آبِه تُو اَسته، پس شرمگاهِ شی ره بےپَرده نَکُو.
8 شرمگاهِ خاتُونِ آتِه خُو ره بےپَرده نَکُو؛ اُو آبرُوی آتِه تُو اَسته.
9 شرمگاهِ خوار خُو ره بےپَرده نَکُو، چی دُخترِ آتِه تُو بَشه، چی دُخترِ آبِه تُو، چی دَ امزُو خانه تَوَلُد شُده بَشه و چی دَ جای دِیگه.
10 شرمگاهِ دُخترِ باچِه خُو یا دُخترِ دُختر خُو ره بےپَرده نَکُو، چراکه بےعِزَتی ازوا بےآبرُویی خود تُو اَسته.
11 شرمگاهِ دُخترِ خاتُونِ آتِه خُو ره که از آتِه تُو پَیدا شُده بےپَرده نَکُو، چراکه اُو خوار تُو اَسته.
12 شرمگاهِ خوارِ آتِه خُو ره بےپَرده نَکُو، چراکه اُو نزدِیکانِه آتِه تُو اَسته.
13 شرمگاهِ خوارِ آبِه خُو ره بےپَرده نَکُو، چراکه اُو نزدِیکانِه آبِه تُو اَسته.
14 شرمگاهِ خاتُونِ بِرارِ آتِه خُو ره بےپَرده نَکُو، یعنی قد ازُو نزدِیکی نَکُو، چراکه اُو خاتُونِ کاکای تُو اَسته.
15 شرمگاهِ بیری خُو ره بےپَرده نَکُو؛ اُو خاتُونِ باچِه تُو اَسته؛ اَرے، شرمگاهِ ازُو ره بےپَرده نَکُو.
16 شرمگاهِ خاتُونِ بِرار خُو ره بےپَرده نَکُو، چراکه اُو آبرُوی بِرار تُو اَسته.
17 قد خاتُونی که نزدِیکی کدے، شرمگاهِ دُختر شی ره بےپَرده نَکُو و دُخترِ باچه یا دُخترِ دُختر شی ره نَگِیر و شرمگاهِ ازوا ره بےپَرده نَکُو؛ اُونا نزدِیکانه‌های ازُو اَسته؛ اِی فِسق-و-فِساد اَسته. 18 یگ خاتُو ره دَ بَلِه خوار شی نَگِیر که اَمباق شی شُنه و دَ حالِیکه خاتُون تُو هنوز زِنده یَه، شرمگاهِ خوار شی ره بےپَرده نَکُو.
19 قد خاتُونی که دَ ناپاکی عادتِ ماهوار خُو اَسته، نزدِیکی نَکُو تا شرمگاهِ شی ره بےپَرده کنی. 20 قد خاتُونِ همسایِه خُو یگجای نَشُو و خود ره دَ وسِیلِه ازُو ناپاک نَکُو. 21 هیچ کس ره از نسل خُو بَلدِه بُتِمولِک از آتِش تیر نَکُو و نامِ خُدای خُو ره بےحُرمَت نَکُو. ما خُداوند اَستُم. 22 قد مرد رقمِ خاتُو اَلّی خاو نَکُو، اِی یگ عملِ زِشت اَسته. 23 قد هیچ حَیوان معامِلِه جِنسی نَکُو و خود ره قد ازُو ناپاک نَکُو. هیچ خاتُو دَ پیشِ یگ حَیوان ایسته نَشُنه که قد ازُو نزدِیکی کُنه؛ اِی یگ عملِ نفرَت‌انگیز اَسته.
24 قد هیچ کُدَمِ امزی کارا خود ره ناپاک نَکُنِید، چُون دَ وسِیلِه امزی کارا مِلَّت های ره که ما از پیشِ رُوی شُمو هَی مُونُم، خودون ره ناپاک کده. 25 امزی خاطر اُو سرزمی ناپاک شُده و ما اُو ره بخاطرِ گُناهِ شی جَزا مِیدیُم و امُو سرزمی باشِنده های خُو ره قَی مُونه. 26 پس شُمو باید قانُون و احکام مَره نِگاه کُنِید و هیچ کُدَمِ امزی کارای زِشت ره انجام نَدِید؛ نَه اِسرائیلی اَصلی و نَه بیگَنه های که دَ مینکل شُمو زِندگی مُونه، 27 چُون مردُمای امزُو سرزمی که پیش ازشُمو دَ اُونجی بُود، پگِ امزی کارای زِشت ره انجام دَد و اُو سرزمی ناپاک شُد. 28 پس اگه اُو سرزمی ره ناپاک کُنِید، اُو شُمو ره ام قَی مُونه، امُو رقم که مِلَّتی ره که پیش از شُمو دَ اُونجی بُود، قَی کد. 29 چُون هر کسی که یکی امزی کارای زِشت ره انجام بِدیه، اُو از مینکلِ قَوم خُو قطع مُوشه. 30 پس، از احکام مه اِطاعَت کُنِید و از هیچ کُدَمِ امزی قانُون های زِشتِ که پیش از اَمَدونِ شُمو دَ امزُو سرزمی انجام دَده مُوشُد، پَیرَوی نَکُنِید و خودون ره دَ وسِیلِه ازوا ناپاک نَکُنِید. ما خُداوند، خُدای شُمو اَستُم.‘“