فصلِ شوزدَهُم
مُقرَرات دَ بارِه روزِ کِفاره
1 خُداوند قد مُوسیٰ بعد از فَوتِ دُو باچِه هارُون که اُونا دَ حُضُورِ خُداوند نزدِیک شُد و مُرد، توره گُفت. 2 خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ”دَ بِرار خُو هارُون بُگی که دَ مُقَدَّستَرِین جای دَ داخِلِ پرده دَ پیشِ رُوی جای کِفارهa که دَ بَلِه صندُوقِ شهادَت اَسته، هر وخت داخِل نَشُنه؛ اگه نَه، اُو مُومُره، چراکه ما دَ آوُر دَ بَلِه جای کِفاره ظاهِر مُوشُم. 3 هارُون دَ مُقَدَّستَرِین جای دَ اینی طرِیقه داخِل شُنه: اُو یگ نَرگاو بَلدِه قُربانی گُناه و یگ قُوچ بَلدِه قُربانی سوختَنی بیره. 4 اُو پیرونِ مُقَدَّسِ کتانی ره بُپوشه و زیرپوشی کتانی ره دَ جان خُو کده کمربَستِه کتانی ره دَ گِردِ کمر خُو بسته کُنه و لُونگی کتانی ره دَ سر خُو بیله؛ اینَمیا کالاهای مُقَدَّس اَسته. اُو باید جِسم خُو ره قد آو غُسل بِدیه و بعد ازُو اُونا ره بُپوشه. 5 اُو امچُناناز جماعتِ بَنی اِسرائیل دُو ٹَکه ره بَلدِه قُربانی گُناه و یگ قُوچ ره بَلدِه قُربانی سوختَنی گِرِفته بیره. 6 اوخته هارُون نَرگاوِ قُربانی گُناه ره که بَلدِه خود شی اَسته تقدِیم کُنه و بَلدِه خود خُو و بَلدِه خانَوار خُو کِفاره کُنه. 7 بعد ازُو دُو ٹَکه ره دَ حُضُورِ خُداوند دَ دانِ درگِه خَیمِه مُلاقات حاضِر کُنه. 8 و هارُون دَ بَلِه امزُو دُو ٹَکه پِشک پورته کُنه، یگ پِشک بَلدِه خُداوند و یگ پِشک بَلدِه عَزازیل.b 9 اوخته هارُون ٹَکِه ره که پِشکِ خُداوند دَ بَلِه شی بُر شُده پیش بیره و دَ عِنوانِ قُربانی گُناه تقدِیم کُنه. 10 ولے ٹَکِه که پِشکِ عَزازیل دَ بَلِه شی بُر شُده باید زِنده دَ حُضُورِ خُداوند اَوُرده شُنه تا هارُون دَ بَلِه شی کِفاره کُنه و اُو ره بَلدِه عَزازیل دَ بیابو رَیی کُنه.
11 بعد ازُو هارُون نَرگاوِ قُربانی گُناه ره که بَلدِه خود شی اَسته پیش بیره و بَلدِه خود خُو و خانَوار خُو کِفاره کُنه. اُو باید نَرگاوِ قُربانی گُناه ره که بَلدِه خود شی اَسته حلال کُنه؛ 12 اُو یگ آتِشدانِ پُر از قوغِ آتِش ره از قُربانگاه که دَ حُضُورِ خُداوند اَسته قد دُو مُشت بُخورِ خوشبُوی سَیده شُده بِگِیره و دَ داخِلِ پرده بیره. 13 اوخته اُو بُخورِ خوشبُوی ره دَ حُضُورِ خُداوند دَ بَلِه آتِش پورته کُنه تا دُودِ بُخورِ خوشبُوی جای کِفاره ره که دَ بَلِه صندُوقِ شهادَت اَسته بُپوشَنه؛ اگه نَه، اُو مُومُره. 14 بعد ازُو یگ مِقدار خُونِ نَرگاو ره بِگِیره و قد کِلک خُو دَ طرفِ شرقِ جای کِفاره پاش بِدیه و یگ مِقدار خُون ره هفت دفعه دَ پیشِ رُوی جای کِفاره قد کِلک خُو پاش بِدیه. 15 ٹَکِه قُربانی گُناه ره که بَلدِه قَوم اَسته باید حلال کُنه و خُون شی ره دَ داخِلِ پرده بیره و قد خُونِ ازُو امُو کار ره کُنه که قد خُونِ نَرگاو کدُد، یعنی خُون ره دَ بَلِه جای کِفاره و دَ پیشِ رُوی جای کِفاره پاش بِدیه. 16 دَ امزی رقم اُو باید بَلدِه جای مُقَدَّس، بخاطرِ ناپاکی‌های بَنی اِسرائیل و خطاهای ازوا دَ مُطابِقِ تمامِ گُناه‌های ازوا کِفاره کُنه؛ و اُو بَلدِه خَیمِه مُلاقات که قد ازوا دَ مینکلِ ناپاکی‌های ازوا جای-دَ-جای اَسته، عَینِ کار ره انجام بِدیه. 17 هیچ کس دَ مَنِه خَیمِه مُلاقات نَبَشه وختِیکه هارُون بَلدِه کِفاره کدو دَ جای مُقَدَّس داخِل مُوشه تا زمانی که اُو بَلدِه خود خُو، بَلدِه خانَوار خُو و بَلدِه پگِ جماعتِ اِسرائیل کِفاره کده بُرو مییه. 18 بعد ازُو هارُون بُر شُده دَ دِیرِ قُربانگاه که دَ حُضُورِ خُداوند اَسته بوره و بَلدِه قُربانگاه کِفاره کُنه. اُو یگ مِقدار خُونِ نَرگاو و خُونِ ٹَکه ره بِگِیره و دَ شاخای چار شِنگِ قُربانگاه بُمَله. 19 و یگ مِقدار خُون ره قد کِلک خُو هفت دفعه دَ بَلِه قُربانگاه پاش بِدیه و اُو ره از ناپاکی‌های بَنی اِسرائیل پاک کده تقدِیس کُنه.
20 وختِیکه هارُون از کِفاره کدو بَلدِه جای مُقَدَّس، بَلدِه خَیمِه مُلاقات و بَلدِه قُربانگاه خلاص شُد، اوخته اُو ٹَکِه زِنده ره پیش بیره. 21 اُو هر دُو دِست خُو ره دَ سرِ ٹَکِه زِنده کش کُنه و تمامِ شرارَت های بَنی اِسرائیل ره قد تمامِ خطاهای ازوا دَ مُطابِقِ تمامِ گُناه‌های ازوا اِقرار کُنه و اُونا ره دَ سرِ ٹَکه ایشته ٹَکه ره دَ دِستِ یگ آدمِ مُشَخَص دَ بیابو رَیی کُنه. 22 اوخته ٹَکه پگِ گُناه_های ازوا ره دَ سر خُو گِرِفته دَ یگ منطقِه دُور اُفتده مُوبره. پس امُو ٹَکه باید دَ بیابو ایله شُنه. 23 بعد ازُو هارُون دَ خَیمِه مُلاقات داخِل شُنه و کالای کتانی ره که دَ وختِ داخِل شُدو دَ جای مُقَدَّس پوشِیدُد، بُر کده دَ امُونجی بیله. 24 اوخته اُو جِسم خُو ره دَ یگ جای مُقَدَّس قد آو غُسل بِدیه و کالاهای خود خُو ره بُپوشه. بعد ازُو بُرو بییه و قُربانی سوختَنی خود ره و قُربانی سوختَنی قَوم ره تقدِیم کده بَلدِه خود خُو و بَلدِه قَوم کِفاره کُنه. 25 و اُو چربی قُربانی گُناه ره باید دَ بَلِه قُربانگاه بُسوزَنه. 26 و کسی که ٹَکه ره بَلدِه عَزازیل ایله کده باید کالای خُو ره بُشویه و جِسم خُو ره قد آو غُسل بِدیه؛ اوخته اُو مِیتنه که دَ خَیمه‌گاه داخِل شُنه. 27 نَرگاوِ قُربانی گُناه و ٹَکِه قُربانی گُناه که خُونِ ازوا بَلدِه کِفاره کدو دَ جای مُقَدَّس اَوُرده شُد، باید از خَیمه‌گاه بُرو بُرده شُنه و پوست و گوشت و سرگِین ازوا دَ آتِش سوختَنده شُنه. 28 کسی که اُونا ره مُسوزَنه باید کالای خُو ره بُشویه و جِسم خُو ره قد آو غُسل بِدیه؛ بعد ازُو اُو مِیتنه که دَ خَیمه‌گاه داخِل شُنه.
29 اینَمی بَلدِه شُمو یگ قانُونِ دایمی اَسته: دَ روزِ دَهُمِ ماهِ هفتُم شُمو خودون ره پرهیزc کُنِید و هیچ کار نَکُنِید، نَه اِسرائیلی اَصلی و نَه بیگَنِه که دَ مینکل شُمو زِندگی مُونه، 30 چُون دَ امزی روز بَلدِه شُمو کِفاره مُوشه تا شُمو ره پاک کُنه؛ و شُمو از پگِ گُناه‌های خُو دَ حُضُورِ خُداوند پاک مُوشِید. 31 اِی یگ روزِ کامِلاً آرام بَلدِه شُمو اَسته، پس خودون ره پرهیز کُنِید. اِی یگ قانُونِ دایمی اَسته. 32 پیشوای که مَسَح و تقدِیس شُده تا دَ جای آتِه خُو دَ عِنوانِ پیشوا خِدمت کُنه، اُو باید کِفاره کُنه. اُو باید کالاهای کتانی یعنی کالاهای مُقَدَّس ره بُپوشه 33 و بَلدِه مُقَدَّستَرِین جای و خَیمِه مُلاقات کِفاره کُنه و بَلدِه قُربانگاه کِفاره کُنه و بَلدِه پیشوایو و تمامِ جماعتِ قَومِ اِسرائیل کِفاره کُنه. 34 اِی باید بَلدِه شُمو یگ قانُونِ دایمی بَشه که بَلدِه بَنی اِسرائیل سالِ یگ دفعه بَلدِه پگِ گُناه‌های ازوا کِفاره شُنه.“ پس مُوسیٰ امُو رقم کد که خُداوند دَزشی اَمر کدُد.