فصلِ یازدَهُم
خوراکِ پاک و ناپاک
1 خُداوند قد مُوسیٰ و هارُون گپ زَد و دَزوا گُفت: 2 ”قد بَنی اِسرائیل گپ زَده بُگی، ’اینیا حَیوانای اَسته که شُمو از مینکلِ پگِ حَیوانای رُوی زمی خورده مِیتنِید: 3 هر حَیوان که سُم شی شَق بَشه، یعنی دُوشَق بَشه و نِشقار کُنه، از مینکلِ حَیوانا اُو ره مِیتنِید بُخورِید. 4 لیکِن از مینکلِ حَیوانای که نِشقار مُونه یا سُم شی دُوشَق اَسته، اینیا ره نَخورِید: اُشتُر ره، چُون اُو نِشقار مُونه، ولے سُم شی دُوشَق نِییه؛ اُو بَلدِه شُمو نَجِس اَسته. 5 خرگوشِ کوهی ره، چُون اُو نِشقار مُونه، ولے سُم شی دُوشَق نِییه، اُو بَلدِه شُمو نَجِس اَسته. 6 تَولَی ره، چُون اُو نِشقار مُونه، ولے سُم شی دُوشَق نِییه؛ اُو بَلدِه شُمو نَجِس اَسته. 7 خُوک ره، چُون اُو سُم شی دُوشَق اَسته، یعنی کامِلاً دُوشَق اَسته، ولے نِشقار نَمُوکُنه؛ اُو بَلدِه شُمو نَجِس اَسته. 8 شُمو از گوشتِ امزی حَیوانا نَخورِید و دَ لاشِ امزیا دِست نَزنِید؛ امیا بَلدِه شُمو نَجِس اَسته. 9 از مینکلِ پگِ زِنده‌جانای که دَ آو اَسته، اینیا ره مِیتنِید بُخورِید یعنی هر زِنده‌جان که دَ آو اَسته و شاپَر و فَلسa دَره، چی دَ دریا ها بَشه، چی دَ نَهر ها، اُونا ره مِیتنِید بُخورِید. 10 لیکِن پگِ زِنده‌جانای که شاپَر و فَلس نَدره، چی دَ دریا ها و چی دَ نَهر ها، از مینکلِ تمامِ زِنده‌جانای ریزِه آوی، و تمامِ جاندارای دِیگِه که دَ آو اَسته، اُونا بَلدِه شُمو مُردار اَسته. 11 و ازی که اُونا بَلدِه شُمو مُردار اَسته، از گوشتِ ازوا نَباید بُخورِید و لاش های ازوا ره ام مُردار حِساب کُنِید. 12 خُلاصه، هر چِیزی که دَ آو ها اَسته و شاپَر و فَلس نَدره، اُونا بَلدِه شُمو مُردار اَسته. 13 از مینکلِ مُرغَکو اینیا ره مُردار حِساب کُنِید. امیا نَباید خورده شُنه، چُون امیا مُردار اَسته: بُرگُج، لاشخور، لاشخورِ رِیشتُو، 14 شاهِین، باشه هر رقم شی که بَشه، 15 زاغ هر رقم شی که بَشه، 16 شُتُرمُرغ، کله‌خورَک، مُرغِ دریایی، باز هر رقم شی که بَشه، 17 بُومِ ریزگَک، قاز، بُومِ کٹه، 18 بُومِb سفید، قوطو، بُرگُجِ دریایی، 19 لَگ‌لَگ، کُلَنگ هر رقم شی که بَشه، پُوپُوک و شاوپَرَگِ چَرمی.
20 تمامِ اوخلَی های بالدار که قد پایای خُو راه مِیگرده بَلدِه شُمو مُردار اَسته. 21 لیکِن از مینکلِ زِنده‌جانای بالدار که قد چارپای راه مِیگرده، اُونای ره که بَلدِه قِرت زَدو دَ رُوی زمی دَ پایای خُو مَفصل دَره، مِیتنِید بُخورِید. 22 از جُملِه ازوا اینیا ره مِیتنِید بُخورِید: مَلَخ هر رقم شی که بَشه، مَلَخِ جنگلی هر رقم شی که بَشه، چِیرچِیرَک هر رقم شی که بَشه و مَلَخِ سَوزه هر رقم شی که بَشه. 23 لیکِن دِیگه اوخلَی های بالدار که پای دَره بَلدِه شُمو مُردار اَسته. 24 دَ وسِیلِه چِیزای که دَ زیر ذِکر مُوشه شُمو نَجِس مُوشِید و هر کسی که دَ لاشِ ازوا دِست بِزَنه، تا شام نَجِس مُومنه 25 و هر کسی که کُدَم حِصِّه لاشِ ازوا ره باله کده بُبره، اُو باید کالای خُو ره بُشویه و اُو تا شام نَجِس مُومنه: 26 هر حَیوانِ که سُم شی دُوشَق بَشه، ولے کامِلاً دُوشَق نَبَشه و یا نِشقار نَکُنه، اُو بَلدِه شُمو نَجِس اَسته؛ هر کسی که دَ لاشِ ازوا دِست بِزنه نَجِس مُوشه. 27 از مینکلِ تمامِ حَیوانای که قد چارپای راه مِیگرده، پگِ حَیوانای که قد چَمبل خُو راه مِیگرده بَلدِه شُمو نَجِس اَسته؛ هر کسی که دَ لاشِ ازوا دِست بِزنه تا شام نَجِس مُومنه. 28 و هر کسی که لاشِ ازوا ره باله کده بُبره، اُو باید کالای خُو ره بُشویه و اُو تا شام نَجِس مُومنه. اُونا بَلدِه شُمو نَجِس اَسته.
29 از مینکلِ زِنده‌جانای ریزِه که دَ رُوی زمی دَ حَرکت اَسته، اینیا بَلدِه شُمو نَجِس اَسته: کور مُوش، مُوش، سُوسمار هر رقم شی که بَشه، 30 چَلپاسه، کوڈی کٹه، کوڈی، کوڈی ریگی و سُوسمارِ ریزگَک. 31 اینیا از مینکلِ پگِ زِنده‌جانای که دَ رُوی زمی دَ حَرکت اَسته، بَلدِه شُمو نَجِس اَسته؛ هر کسی که دَ لاشِ ازوا دِست بِزنه تا شام نَجِس مُومنه. 32 و دَ بَلِه هر چِیزی که یکی امزیا بعد از مُردون خُو بُفته، امُو چِیز نَجِس مُوشه، چی یَگو چِیز از چیو بَشه یا از تِکه یا از چَرم یا از پلاس. هر چِیزی که بَشه و بَلدِه هر کاری که اِستِفاده شُنه اُو باید دَ آو ایشته شُنه و تا شام نَجِس مُومنه؛ بعد ازُو پاک مُوشه. 33 و اگه یکی امزیا دَ مَنِه یَگو ظرفِ گِلی بوفته، هر چِیزی که دَ مَنِه ازُو بَشه نَجِس مُوشه و ظرف ره ام باید مَیده کُنِید. 34 دَ بَلِه هر خوراکی که خورده مُوشه، اگه آوِ امزُو ظرف بِریزہ، اُو خوراک نَجِس مُوشه و هر وُچی‌کدَنی که وُچی مُوشه و دَ مَنِه امزُو رقم ظرف بَشه ام نَجِس مُوشه. 35 دَ بَلِه هر چِیزی که یکی از لاش های ازوا بُفته، اُو نَجِس مُوشه، چی تندُور بَشه، چی دیگدو، باید مَیده شُنه؛ اُونا نَجِس اَسته و بَلدِه شُمو نَجِس باقی مُومنه. 36 لیکِن اگه لاش دَ چشمه یا دَ نَوُر که آو دَز شی جَم مُوشه بوفته، اُو پاک اَسته. مگم کسی که دَ لاشِ ازوا دِست بِزنه، اُو نَجِس مُوشه. 37 اگه یگ حِصِّه لاشِ ازوا دَ بَلِه تُخمی که بَلدِه کِشت کدو جدا شُده بوفته، تُخم ها پاک باقی مُومنه. 38 لیکِن اگه دَ بَلِه تُخمِ کِشت کدَنی آو زَده شُده بَشه و یگ حِصِّه لاشِ ازوا دَ بَلِه ازوا بوفته، تُخم ها بَلدِه شُمو نَجِس اَسته.
39 اگه یگ حَیوان که گوشت شی بَلدِه شُمو خوردَنی اَسته بُمُره، هر کسی که دَ لاشِ ازُو دِست بِزنه، اُو تا شام نَجِس مُومنه. 40 هر کسی که از لاشِ ازُو بُخوره، اُو باید کالای خُو ره بُشویه و اُو تا شام نَجِس مُومنه. و هر کسی که لاشِ ازُو ره باله کده بُبره، اُو باید کالای خُو ره بُشویه و اُو تا شام نَجِس مُومنه. 41 پگِ زِنده‌جانای ریزِه که دَ رُوی زمی دَ حَرکت اَسته، اُونا مُردار اَسته؛ اُونا نَباید خورده شُنه. 42 هر زِنده‌جانِ ریزه که قد رُوی کَورِه خُو خَزَک مُونه، هر زِنده‌جانِ ریزه که قد چارپای راه مِیگرده و هر زِنده‌جانِ ریزه که پایای کَلو دَره، یعنی تمامِ زِنده‌جانای ریزه که دَ رُوی زمی دَ حَرکت اَسته، اُونا ره نَخورِید چُون اُونا مُردار اَسته. 43 شُمو خودون ره دَ وسِیلِه امزی زِنده‌جانای ریزه که دَ حَرکت اَسته مُردار نَکُنِید. اَرے، شُمو خودون ره قد ازوا نَجِس نَکُنِید و دَ وسِیلِه ازوا ناپاک نَشُنِید، 44 چُون ما خُداوند، خُدای شُمو اَستُم. پس خودون ره تقدِیس کُنِید و مُقَدَّس بَشِید، چراکه ما مُقَدَّس اَستُم. پس خودون ره دَ وسِیلِه زِنده‌جانای ریزه که دَ رُوی زمی دَ حَرکت اَسته، ناپاک نَکُنِید. 45 ما خُداوندی اَستُم که شُمو ره از سرزمِینِ مِصر بُرو اَوُردُم تا خُدای شُمو بَشُم؛ پس شُمو باید مُقَدَّس بَشِید، چراکه ما مُقَدَّس اَستُم.