فصلِ ببِیست و پنجُم
هدیه ها بَلدِه جایگاهِ مُقَدَّس
‏1 اوخته خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ‏2 ”دَ بَنی اِسرائیل بُگی که دَز مه هدیه بیره. هر کسی که دَ خوشی دِل خُو اَوُرد، هدیِه شی ره قبُول کُو. ‏3 هدیه ها باید امزی چِیزا بَشه: طِلّا، نُقره و برونز، ‏4 چُوغِ لاجوَردی، اَرغَوانی و سُرخ رنگ و کتانِ نَرم و مُوی بُز، ‏5 پوستِ سُرخ شُدِه قُوچ و پوستِ نَرم-و-قِیمَتی، چیوِ دِرختِ اَکاسی، ‏6 روغونِ زَیتُون بَلدِه چِراغا، مَوادِ خوشبُوی بَلدِه روغونِ مَسَح و بَلدِه بُخورِ خوشبُوی، ‏7 سنگای عقِیق و دِیگه سنگای قِیمَتی بَلدِه ایفودa و سِینه بَندِ پیشوای بُزُرگ. ‏8 اُونا باید یگ جایگاهِ مُقَدَّس بَلدِه مه جور کنه تاکه دَ بَینِ ازوا جای-دَ-جای شُنُم. ‏9 اِی جایگاه و تمامِ اَسباب شی ره دقِیق دَ مُطابِقِ نقشِه که دَز تُو نِشو مِیدُم، جور کُو.“
نقشِه صندُوقِ شهادَت
‏10 ”اُونا یگ صندُوق ره از چیوِ اَکاسی جور کُنه که دِرازی شی دُو و نِیم توغَی، بَر شی یگ و نِیم توغَی و بِلندی شی ام یگ و نِیم توغَی بَشه. ‏11 مَنِه شی و برُون شی ره قد رُوی‌کَشِ طِلّای خالِص بُپوشَن و دَ گِرداگِرد شی یگ چُفتی طِلّایی جور کُو. ‏12 چار حَلقِه طِلّایی تَیار کُو و اُونا ره دَ چار پایِه صندُوق سخت کُو، یعنی دُو حلقه دَ یگ طرف شی و دُو حلقه دَ دِیگه طرف شی. ‏13 دُو دِستَک‌چیوِ دِراز ره که از دِرختِ اَکاسی جور شُده قد رُوی‌کشِ طِلّایی بُپوشَن ‏14 و اُونا ره بَلدِه بُردونِ صندُوق دَ مَنِه حلقه های هر دُو طرفِ صندُوق تیر کُو. ‏15 اِی دِستَک‌چیو های دِراز باید دَ مَنِه حلقه های صندُوق بُمَنه و از مَنِه ازوا بُر نَشُنه. ‏16 بعد ازُو امُو لَوحِ شهادَت رهb که دَز تُو تسلِیم مُوکنُم دَ مَنِه صندُوق بیل. ‏17 بعد ازُو «جای کِفاره»c یعنی سرپوشِ صندُوق ره از طِلّای خالِص جور کُو که دِرازی شی دُو و نِیم توغَی و بَر شی یگ و نِیم توغَی بَشه. ‏18 دُو مُجَسمِه کِرُوبی رهd از طِلّای چکُش کاری شُده جور کُو و دَ هر دُو سرِ جای کِفاره سخت کُو. ‏19 یگ کِرُوبی ره دَ یگ سرِ جای کِفاره و دِیگِه شی ره دَ دِیگه سرِ جای کِفاره سخت کُو. هر دُوی شی ره قد جای کِفاره از یگ پرچه طِلّا جور کنِید. ‏20 بال های کِرُوبیا دَ بَلِه جای کِفاره واز شُده بَشه، تاکه دَ بَلِه ازُو سایه کُنه. رُوی های ازوا طرفِ یگدِیگه و نظر های شی طرفِ جای کِفاره بَشه. ‏21 سر پوش، یعنی جای کِفاره ره دَ بَلِه صندُوق نَصب کُو و لَوحِ شهادَت ره که دَز تُو تسلِیم مُونُم دَ مَنِه صندُوق بیل. ‏22 ما دَ اُونجی قد تُو مُلاقات مُونُم و از بَلِه جای کِفاره، یعنی از بَینِ دُو مُجَسمِه کِرُوبی که دَ بَلِه صندُوقِ شهادَت مَوجُود اَسته، قد تُو توره مُوگُم و تمامِ احکام خُو ره دَز تُو مِیدُم تاکه اُونا ره دَ بَنی اِسرائیل بِرسَنی.“
میزِ نانِ مُقَدَّس
‏23 ”بعد ازُو یگ میز از چیوِ اَکاسی جور کُو که دِرازی شی دُو توغَی، بَر شی یگ توغَی و بِلندی شی یگ و نِیم توغَی بَشه. ‏24 اُو ره قد طِلّای خالِص بُپوشَن و دَ گِرداگِرد شی یگ چُفتی طِلّایی جور کُو. ‏25 و یگ لَبَکی دَ اندازِه چار ناخُو دَ گِرد شی جور کده امُو لَبَکی طِلّایی ره باله‌تَر از چُفتی دَ گِرداگِردِ میز بِگِیر. ‏26 بعد ازُو چار حلقِه طِلّایی بَلدِه میز جور کُو و اُونا ره دَ چار شِنگِ میز، یعنی دَ کُنجِ پایه های میز سخت کُو. ‏27 حلقه ها ره نزدِیکِ لَبَکی میز سخت کُو تا اُونا بَلدِه دِستَک‌چیوِ دِراز بَشه که بَلدِه بُردونِ میز اِستِعمال مُوشه. ‏28 دِستَک‌چیو های دِراز ره از دِرختِ اَکاسی جور کده اُونا ره قد رُوی‌کشِ طِلّایی بُپوشَن. دَ وسِیلِه امزیا میز بُرده مُوشه. ‏29 قاب ها و کاسه ها ره از طِلّای خالِص جور کُو، امچُنان جام ها و پیله های ره که بَلدِه ریختَندونِ هدیه های وُچی کدَنی اِستِعمال مُوشه. ‏30 و نانِ مُقَدَّسe دایم دَ بَلِه میز دَ حُضُور مه بَشه.“
چِراغدانِ طِلّایی
‏31 ”یگ چِراغدان از طِلّای خالِص و چکُش کاری شُده جور کُو. امُو چِراغدان، پایه و شاخه های شی قد کاسه های گُل، پُنڈُوق ها و بَلگای گُل پگ شی از یگ پرچه چکُش کاری شُده جور شُنه. ‏32 از دُو بَغلِ چِراغدان شَش شاخه بُر شُنه: سِه شاخه از یگ طرف شی و سِه شاخه از دِیگه طرف شی. ‏33 سِه کاسِه گُلِ بادامی قد پُنڈُوق و بَلگِ گُل دَ شاخِه طرفِ راست و سِه کاسِه گُلِ بادامی قد پُنڈُوق و بَلگِ گُل دَ شاخِه طرفِ چَپ؛ دَ شَش شاخِه که از چِراغدان بُر مُوشه عَینِ چِیز بَشه. ‏34 دَ خود پایِه چِراغدان چار کاسِه گُلِ بادامی قد پُنڈُوق ها و بَلگای گُل شکل دَده شُنه. ‏35 یگ پُنڈُوق دَ زیرِ دُو شاخِه اوّل که از دُو بغلِ چِراغدان بُر مُوشه، یگ پُنڈُوق دَ زیرِ دُو شاخِه دوّم و یگ پُنڈُوق دَ زیرِ دُو شاخِه سِوّم جور شُنه، یعنی دَ زیرِ هر شَش شاخِه که از چِراغدان بُر مُوشه پُنڈُوق بَشه. ‏36 شاخه ها و پُنڈُوق ها پگ شی از یگ پرچه طِلّای خالِص و چکُش کاری شُده بَشه. ‏37 بعد ازُو هفت چِراغ بَلدِه شی جور کُو و اُونا ره دَ بَلِه چِراغدان سخت کُو تاکه نُورِ ازوا طرفِ پیشِ رُوی روشنی بِدیه. ‏38 چِراغ گُلگَرَک ها و پطنُوس های ازوا ره ام از طِلّای خالِص جور کُو. ‏39 چِراغدان و تمامِ اَسباب شی از یگ وَزنهf طِلّای خالِص جور شُنه. ‏40 فِکر خُو ره بِگِیر که پگ شی ره مُطابِقِ نمُونِه که دَ بَلِه کوه دَز تُو نِشو دَده شُد، جور کنی.“