فصلِ بِیست و چارُم
ثابِت کدونِ عهد و قَول
1 بعد ازُوخُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ”خود تُو، هارُون، ناداب و اَبِیهُو قد هفتاد نفر از رِیش سفیدای اِسرائیل دَ پیشِ ازمه دَ بَلِه کوه بیِید و از دُور مَره سَجده کُنِید. 2 مگم خود تُو، اَی مُوسیٰ، تنها دَ دِیر مه بیه و دِیگای شُمو نزدِیک نَیه و مردُم هیچ کُدَم شی نَباید دَ بَلِه کوه بییه.“ 3 پس مُوسیٰ اَمَد و پگِ تورای خُداوند ره قد تمامِ احکام شی دَ بَنی اِسرائیل نقل کد و پگِ مردُم دَ یگ صَدا گُفت: ”هر چِیزی که خُداوند گُفته، مو دَز شی عمل مُونی.“ 4 مُوسیٰ تمام تورای خُداوند ره نوِشته کد و صُبحِ روزِ دِیگِه شی باله شُده دَ دامونِ کوه قُربانگاه جور کد و دَ اطرافِ ازُو دَ نشانی دوازده طایفِه اِسرائیل دوازده ستُونِ سنگی ایستَلجی کد. 5 اوخته مُوسیٰ چند نفر از جوانای بَنی اِسرائیل ره رَیی کد و اُونا رفته قُربانی‌های سوختَنی تقدِیم کد و گاوو ره دَ عِنوانِ قُربانی‌های سلامَتی دَ نامِ خُداوند حلال کد. 6 پس مُوسیٰ نِیمِ خُونِ حَیوانای قُربانی شُده ره گِرِفت و دَ تَشت ها شیو کد و نِیم شی ره دَ بَلِه قُربانگاه پاش دَد. 7 بعد ازُو طومارِ عهد ره گِرِفت و اُو ره دَ بَنی اِسرائیل خاند و اُونا گُفت: ”تمام چِیزای ره که خُداوند گُفته، مو عملی مُونی و از تورِه شی اِطاعَت مُونی.“ 8 پس مُوسیٰ خُونی ره که دَ تَشت ها شیو کدُد، گِرِفت و دَ بَلِه مردُم پاش دَده گُفت: ”اینه، خُونِ عهدی که خُداوند قد دَدونِ امزی احکام قد شُمو بسته کد.“ 9 اوخته مُوسیٰ، هارُون، ناداب و اَبِیهُو قد هفتاد نفر از رِیش سفیدونِ اِسرائیل دَ بَلِه کوه رفت، 10 و اُونا خُدای اِسرائیل ره دِید که دَ زیرِ پای شی یَگو چِیز رقمِ فَرشی که از یاقُوتِ کَبُود جور شُده بَشه، بُود و مِثلِ آسمو وَری صاف و شَفاف معلُوم مُوشُد. 11 اگرچِه بُزُرگای بَنی اِسرائیل خُدا ره دِید، ولے اُو دَ بَلِه ازوا دِست باله نَکد و دَزوا ضرَر نَرَسَند و اُونا دَ اُونجی خورد و وُچی کد.
مُوسیٰ دَ بَلِه کوهِ سِینا
12 بعد ازُو خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ”پیشِ ازمه دَ بَلِه کوه بیا و دَ اُونجی بُمَن و ما تُو ره لَوح های سنگی ره مِیدُم که دَ بَلِه شی قانُون و احکام ره نوِشته کدیم تا اُونا ره دَ بَنی اِسرائیل یاد بِدی.“ 13 پس مُوسیٰ و دِستیار ازُو یوشِع باله شُده دَ بَلِه کوهِ خُدا رفت. 14 و اُو دَ رِیش سفیدونِ قَوم گُفت: ”دَ اِینجی بُمَنِید و چِیم دَ راهِ مو بَشِید تاکه مو پس بییی. اینه، هارُون و حُور ام قد شُمو اَسته. اگه کُدَم نفر یَگو دعوا یا مُشکِل دَشته بَشه، اُو باید دَ دِیرِ ازوا بییه.“ 15 وختی مُوسیٰ دَ کوه بُر شُد آوُر کوه ره پوشَند. 16 اوخته بُزُرگی-و-جلال خُداوند دَ بَلِه کوهِ سِینا قرار گِرِفت و بَلدِه شَش روز آوُر کوه ره پوشَند. دَ روزِ هفتُم خُداوند مُوسیٰ ره از مَنِه آوُر کُوی کد 17 و ظهُورِ بُزُرگی-و-جلالِ خُداوند دَ شِیخی کوه دَ نظرِ بَنی اِسرائیل که دَ تَیلو مُنتَظِر بُود، مِثلِ اَلَنگِه آتِش وَری معلُوم مُوشُد. 18 پس مُوسیٰ دَ مَنِه آوُر داخِل شُد و دَ بَلِه کوه رفته چِل شاو و روز دَ کوه مَند.