فصلِ شَشُم
1 اوخته خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ”آلی مِینگری که ما قد فِرعَون چی کار مُونُم. اُو بخاطرِ دِستِ زورتُوی مه بَنی اِسرائیل ره ایله مُونه و بخاطرِ دِستِ پُرقُدرت مه اُونا ره از سرزمِین خُو بُر مُونه.“
2 و خُداوند دَ تورِهخُو اِدامه دَده دَ مُوسیٰ گُفت: ”ما خُداوند اَستُم. 3 ما دَ اِبراهِیم، اِسحاق و یعقُوب دَ عِنوانِ خُدای قادِرِ مُطلَق ظاهِر شُدُم، مگم نامِ از خود خُو، یعنی ’خُداوند‘a ره دَزوا معلُومدار نَکدُم. 4 امچُنان ما قد ازوا عهد بسته کدُم که سرزمِینِ کِنعان، یعنی امُو جای ره که اُونا دَ اُونجی مِثلِ بیگَنه اَلّی زِندگی مُوکد، دَزوا بَخشِش کنُم. 5 دِیگه اِی که، ما ناله های بَنی اِسرائیل ره شِنِیدُم که مِصریا اُونا ره دَ غُلامی اَندخته، لیکِن عهد مه دَ یاد مه اَسته. 6 ازی خاطر دَ بَنی اِسرائیل بُگی که ’خُداوند مُوگیه: ”ما خُداوند اَستُم و شُمو ره از زیرِ یُوغِ کارِ اِجبارِ مِصریا خلاص کده از غُلامی ازوا آزاد مُونُم. ما شُمو ره دَ زورِ بازُوی قَوی و دَ وسِیلِه قضاوَت های بُزُرگ بازخرِید کده نِجات مِیدیُم 7 و شُمو ره قَوم خُو جور کده خُدای شُمو مُوشُم. دَ اُو غَیت شُمو مِیدَنِید که ما خُداوند، خُدای شُمو اَستُم که شُمو ره از زیرِ یُوغِ کارِ اِجبارِ مِصریا آزاد کدُم. 8 و ما شُمو ره دَ امزُو سرزمی مُوبرُم که وعدِه شی ره دَ اِبراهِیم، اِسحاق و یعقُوب دَده بُودُم و اُو جای ره بحَیثِ مُلکیَت دَز شُمو مِیدُم. ما خُداوند اَستُم.“‘“ 9 پس مُوسیٰ امُو رقم دَ بَنی اِسرائیل نقل کد، مگم اُونا کم روحیه بُود و بخاطرِ ظُلم و سِتَمِ مِصریا دَ تورِه مُوسیٰ گوش نَدَد.
10 بعد ازُو خُداوند دَ مُوسیٰ اَمر کد: 11 ”بسم دَ پیشِ فِرعَون، یعنی پادشاهِ مِصر بورُو و دَزُو بُگی که بَنی اِسرائیل ره از مُلک خُو ایله کنه.“ 12 لیکِن مُوسیٰ دَ جوابِ خُداوند گُفت: ”اونه، بَنی اِسرائیل که دَ گُفتِه مه گوش نَمُوکُنه، پس فِرعَون چِطور از اَید مه مُوشه، دَ حالِیکه ما یگ سُخنرانِ خُوب نِیَستُم؟“b
13 خُلاصه، خُداوند قد مُوسیٰ و هارُون توره گُفته دَزوا دَ بارِه بَنی اِسرائیل و فِرعَون پادشاهِ مِصر حُکم دَد تا بَنی اِسرائیل ره از سرزمِینِ مِصر بُرو بیره.
پُشت نامِه مُوسیٰ و هارُون
14 اینیا کٹه‌کَلونای خانَوارِ بابه‌کَلونای بَنی اِسرائیل بُود:
باچه‌های رئوبین، باچِه کٹِه اِسرائیلc اینیا بُود: حَنوک، فَلُّو، حِصرون و کَرمی. از هر کُدَمِ ازیا یگ اَولادِ بابه جور شُد.
15 باچه‌های شِمعون اینیا بُود: یمُوئیل، یامِین، اوهَد، یاخِین، صوحَر و شائول که آبِه شائول کِنعانی بُود. از هر کُدَم ازیا یگ اَولادِ بابه جور شُد.
16 و اینیا نام های باچه‌های لاوی دَ تَرتِیبِ تَوَلُدِ ازوا بُود: جِرشون، قُهات و مِراری. لاوی دَ سِنِ یگ صد و سی و هفت سالَگی رسِید.
17 باچه‌های جِرشون اینیا بُود: لِبنی و شِمعی که از هر کُدَمِ ازیا یگ اَولادِ بابه دَ وجُود اَمَد.
18 باچه‌های قُهات اینیا بُود: عَمرام، یصهار، حِبرون و عُزِیئیل. قُهات دَ سِنِ یگ صد و سی و سِه سالَگی رسِید.
19 باچه‌های مِراری اینیا بُود: مَحلی و مُوشی. اینیا اَولادِ بابه های لاوی دَ مُطابِقِ نسل های ازوا بُود.
20 اوخته عَمرام قد عَمِه خُو یوکابِد توی کد و یوکابِد بَلدِه شی هارُون و مُوسیٰ ره زَیید. و عَمرام دَ سِنِ یگ صد و سی و هفت سالَگی رسِید.
21 باچه‌های یصهار اینیا بُود: قورَح، نافِج و زِکری.
22 باچه‌های عُزِیئیل اینیا بُود: مِیشائیل، ایلصافان و سِتری. 23 هارُون قد اِلِیشابِع، یعنی دُخترِ عمِیناداب و خوارِ نَحشون توی کد. اِلِیشابِع بَلدِه هارُون چار باچه دَ دُنیا اَوُرد: ناداب، اَبِیهُو، اِلعازار و اِیتامار.
24 باچه‌های قورَح اینیا بُود: اسِیر، اِلقانه و اَبیاساف. اینَمیا اَولادِ بابه های خانَوارِ قورَح بُود.
25 اِلعازار باچِه هارُون قد یکی از دُخترونِ فُوتِیئیل توی کد و اُونا صاحِبِ یگ باچه دَ نامِ فِینحاس شُد. اینَمیا کٹه‌کَلونای خانَوارِ بابه کَلونای لاویا دَ مُطابِقِ اَولادِ بابه های ازوا بُود.
26 هارُون و مُوسیٰ که دَ باله ذِکر شُده امُو کسای اَسته که خُداوند دَزوا گُفتُد: ”بَنی اِسرائیل ره قد تمامِ طایفه های شی از سرزمِینِ مِصر بُرو بیرِید.“ 27 اُونا کسای بُود که دَ پیشِ فِرعَون پادشاهِ مِصر رفت و پَیغامِ خُداوند ره دَزُو رَسَنده گُفت: ”بَنی اِسرائیل ره ایله کُو.“ 28 و اُو امُو روزِ بُود که خُداوند دَ سرزمِینِ مِصر قد مُوسیٰ توره گُفت.