جࣷوندٜ دَاوْدَ لٜيْ أُرُسَلِيمَ
(2 سَمُوِيلَ 5:11-16)
14
1 هِرَمْ، کَانَنْکٜ تِرُسْ وَطِ نٜلَاٻٜ نغَرْدِ تࣷ دَاوْدَ إٜ لٜطّٜ سٜدّٜرٜ إٜ سٜهࣷوٻٜ کَاڃٜ إٜ لٜطّٜ ڢَا نيِٻَنَ طُمْ سُودُ. 2 ندٜىٰنْ دَاوْدَ ڢَامِ جࣷومِرَاطࣷ وَطِ طُمْ کَانَنْکٜ دࣷوْ إِسْرَاعِيلَ. وࣷوطِ دُ، نَ سٜمّبِنْطِنَ لَامُ مُوطُمْ سَابٜ إِسْرَاعِيلَ، لٜنيࣷلْ مُوطُمْ نغࣷولْ. 3 دَاوْدَ ٻَݝِ رٜوْٻٜ وࣷٻّٜ لٜيْ أُرُسَلِيمَ. أࣷ رِمْدِ إٜ مُٻّٜنْ ٻِٻّٜ وࣷرْٻٜ إٜ رٜوْٻٜ. 4 إِنَنْ إِنْطٜ ٻِٻّٜ ٻٜ أࣷ هٜٻِ لٜيْ أُرُسَلِيمَ: سَمُّوَ إٜ سࣷبَبْ إٜ نَتَنْ إٜ سُلٜيْمَانَ 5 إٜ يِبِهَرْ إٜ إٜلِسُوَ إٜ إٜلِݠٜلٜتْ 6 إٜ نࣷغَ إٜ نٜڢٜغْ إٜ يَڢِيَ 7 إٜ إٜلِسَمَ إٜ بٜىٰلِيَدَ إٜ إٜلِڢٜلٜتْ.
نࣷ دَاوْدَ جَالࣷرِي ڢِلِسْتِيَنْکࣷوٻٜ
(2 سَمُوِيلَ 5:17-25)
8 ندٜ ڢِلِسْتِيَنْکࣷوٻٜ نَنّࣷو نٜبَّمْ جࣷورَامَ دࣷوْ دَاوْدَ ڢَا لَاتࣷو کَانَنْکٜ إِسْرَاعِيلَ ندٜىٰنْ، ڢُو أُمِّي ڢِلࣷوَادٜ طُمْ. ندٜ دَاوْدَ ڢَامَنّࣷو ٻٜ ڢُ، وُرْتِي هَوْرࣷوِ إٜ مَٻّٜ. 9 ڢِلِسْتِيَنْکࣷوٻٜ ٻٜىٰنْ نجࣷتِّي نَطّࣷلْ رٜڢَيِنْکࣷوٻٜ، ٻٜ شَنْکِتِي تࣷونْ. 10 دَاوْدَ ڃَمِ لَامْطࣷ وِعِ:
— يَلَّ مِ هَٻْدَ إٜ ڢِلِسْتِيَنْکࣷوٻٜ ٻٜىٰ نَا؟ يَلَّ أَ وَتَّنْ ٻٜ إٜ جُوطٜ أَمْ نَا؟
جࣷومِرَاطࣷ جَابِي أࣷ وِعِ:
— يَهُ، مِ وَتَّنْ ٻٜ إٜ جُوطٜ مَاطَ.
11 ڢِلِسْتِيَنْکࣷوٻٜ ٻٜىٰنْ ڃٜىٰنْشِرِ بَعَلْ-ݠٜرَسِمْ. دَاوْدَ جَالِي ٻٜ تࣷونْ. ندٜىٰنْ أࣷ وِعِ:
— لَامْطࣷ سَنْکِتِرِي وَيْٻٜ کَمْ إٜ جُنّغࣷ أَمْ هࣷنࣷ نࣷ ندِيَمْ ڢُسِرْتَ لٜيْدِ دٜ وَطَ إِلْدُدٜ مُوطُمْ نࣷونْ.
وࣷ سَابٜ طُومْ دٜ نࣷکُّورٜ ندٜىٰنْ إِنّدِرَا بَعَلْ-ݠٜرَسِمْ. 12 ڢِلِسْتِيَنْکࣷوٻٜ ٻٜىٰنْ ندࣷغِّ نجࣷݠِّ أَلَّاجِ مُٻّٜنْ دٜ دَاوْدَ وَطِ طِ ݠَطَّا لٜيْ يِيتٜ.
13 شَغَّلْ طُومْ ڢِلِسْتِيَنْکࣷوٻٜ ٻٜىٰنْ نجٜشِّي شَنْکِتࣷوِي لٜيْ نَطّࣷلْ تࣷونْ کَتِنْ. 14 دَاوْدَ ڃَمِ لَامْطࣷ کَتِنْ دٜ لَامْطࣷ جَابِي طُمْ وِعِ:
— تَا ڃُورُ ٻٜ يٜىٰسࣷ، أَمَّا ڢِيلَ ٻٜ، مبَکّࣷطَا ٻٜ، ڃُورْدࣷوَا ٻٜ لٜيْ شُکُّرِ لٜطّٜ مِيرِ دٜ أُکّࣷرࣷطَا ٻٜ تࣷونْ. 15 وَکَّتِ نَنَنْطَا سَوْتُ کࣷيْطٜ غࣷمَّ ڢَا دࣷوْ لٜطّٜ طٜىٰنْ ڢُ، مبُرْتَنࣷطَا وࣷلْدٜ ندٜىٰنْ سَبࣷ وࣷ لَامْطࣷ أَرْدࣷتࣷو يٜىٰسࣷ مَاطَ ڢَا هَٻْدَ إٜ غٜٻٜ کࣷنُنْکࣷوٻٜ ڢِلِسْتِيَنْکࣷوٻٜ ٻٜىٰنْ.