پولُس وتا بێمئیارَ کنت
26
‏1 بادشاه اَگْریپاسا گۆن پولُسا گوَشت:
«ترا وتی دێمپانیئے مۆه و مۆکل اِنت.»
پولُسا دست بُرز کرت و په وتی بێمئیاریئے پَدّر کنگا هبرا لگّت و گوَشتی:
‏2 «او شرپدارێن بادشاه اَگْریپاس!
من بَهتاورے آن که مرۆچی تئیی دێما پێش کنگ بوتگان تان چه یَهودیانی سجّهێن بُهتامان وتی دێمپانیا بکنان.
‏3 منَ زانان که تئو یَهودیانی سجّهێن دۆد و رَبێدگ و آیانی جێڑهان شَرَّ زانئے.
پمێشکا گۆن تئو پِریات و دَزبندیَ کنان، منی هبرانی سرا گۆن شَرّێن سَبر و اۆپارے دِلگۆش گوَر بکنئے.
‏4 «سجّهێن یَهودی شَرَّ زاننت که منی زِند چِه پئیما بوتگ و منی کسانی و ورنایی وتی مردمانی گوَرا و رَندا اورْشَلیما چۆن گوَستگ.
‏5 باز وهد اِنت که منا زاننت و اگن بلۆٹنت، اے گواهیا داتَ کننت که من پَریسیے بوتگ و آیانی پابندترێن دینی رُمبا گۆن بوتگان.
‏6 نون پمێشکا هَکدیوانا آرگ بوتگان که هُدائے هما لَبز و کئولئے سرجم بئیگا دلجم و سَدّک آن که آییا گۆن مئے پت و پیرُکان کرتگ.
‏7 په همے لَبز و کئولئے سرجم بئیگئے اُمێتا، مئے یَهودیانی دوازدهێن کبیله شپ و رۆچ په دلسِتکی هُدایا پرستشَ کننت.
او مَڑاهدارێن بادشاه!
یَهودی پمێشکا منی سرا بُهتام جنَگا اَنت که من په همے کئولئے سرجم بئیگا سَدّک آن.
‏8 او گۆش دارۆکان!
چیا اے هبرا مَنِّتَ نکنێت که هُدا مُردگان پدا زندگَ کنت؟
‏9 «یک وهدے من هم باوَر کرتگ‌اَت که ایسّا مَسیهئے* نامئے نمَنّگ و آییئے مرید و مَنّۆگرانی آزار دئیگ، شَرّێن کارے.
‏10 اورْشَلیما، همے کارا کنگا اتان.
گۆن مزنێن دینی پێشوایانی اِهتیارا، چه هُدائے پَلگارتگێنان بازێنے، بندی کرتگ و مُدام آیانی کۆشارێنگا همشئور بوتگان.
‏11 باز رَندا سجّهێن کنیسهانی تها، من آ په کُپر کنگا هُجّ کرتگ‌اَنت.
منا بدواهی و کێنگا انچُش گنۆک کرتگ‌اَت که په آیانی آزار رسێنگا، ڈنّی شهران هم شتگ‌اتان.
‏12 «یک برے گۆن مزنێن دینی پێشوایانی سرجمێن واک و اِهتیارا، دَمِشْکا راهی اتان.
‏13 او شرپدارێن بادشاه!
نێمرۆچا همے راها، اَناگت آسمانا چه رۆچا رُژناترێن شَهمے دیستُن.
هما رُژن منیگ و منی همراهانی چارێن نێمگان دْرپشِت.
‏14 ما سجّهێن زمینا کپتێن، تئوارے اِشکتُن که اِبرانی زبانا منا گوَشگا اَت:
‹شاوول، او شاوول!
تئو چیا منا آزارَ دئیئے؟ تئو هما کاییگرێن گۆکئے پئیما ائے که شَتئے توسْک و تێزێن سُجّا* لگتَ جنت و وتا تاوانَ دنت.›
‏15 من جُست کرت:
‹او واجه!
تئو کئے ائے؟› هُداوندا پَسّئو دات:
‹من ایسّا آن، هما که تئو آییا آزارَ دئیئے.
‏16 نون پاد آ، وتی پادانی سرا بۆشت، من پمێشکا په تئو پَدّر بوتگان که ترا وتی شاهد و هِزمتکار گچێن بکنان، تان هرچے که چه من دیستگِت و دێمترا گندئے، په آیان گواهی بدئیئے.
‏17 ترا چه تئیی جندئے کئوما و چه درکئومان، که آیانی کِرّا ترا رئوانَ دئیان، رَکّێنان.
‏18 ترا پمێشکا آیانی کِرّا راهَ دئیان، تان چمّانِش پَچ بکنئے.
آ چه تهاریا رُژناییئے نێمگا بیاینت و چه شئیتانئے پُرزۆرێن دستا دێم په هُدائے راها بترّنت، تان گناهِش پهِلّ کنگ ببنت و گۆن هما مردمان شریکدار ببنت که چه منی سرئے باورمندیا پاک و پَلگار بوتگ‌اَنت.›
‏19 «او بادشاه اَگْریپاس!
من چه آ آسمانی شُبێنئے مَنّگا سر تاب ندات.
‏20 پێسرا دَمِشْکئے شهرئے مردمانی نیاما، رَندا اورْشَلیم و یَهودیَهئے سجّهێن هَند و دَمگانی مردمانی کِرّا و گڑا درکئومانی گوَرا هم شتان و اے کُلئو رسێنت که چه وتی گناهان پشۆمان ببنت و هُدائے راها پِر بترّنت و چه وتی کاران پَدّر بکننت که هُدائے راهِش گپتگ.
‏21 پمێشکا یَهودیان منا مزنێن پرستشگاها گپت و کُشگئے جُهدِش کرت.
‏22 بله هُدایا منا تان مرۆچیگا کُمک کرتگ و نون اِدا اۆشتاتگان و مزن و کسان، سجّهێنانی دێما گواهیَ دئیان.
اے هبران که من کنگا آن، چه موسّا و اے دگه نبیانی پێشگۆییان ڈنّ نه‌اَنت،
‏23 که مَسیه باید اِنت سکّی و سۆری بسگّیت، بمریت و چه سجّهێنان پێسر، چه مُردگان زندگ ببیت، جاه بجنت و په وتی کئوم و درکئومان نور و رُژنئے مستاگئے جارا بجنت.»
په اَگْریپاسئے باورمند بئیگا، پولُسئے واهگ
‏24 همِدا، پِستوسا په بُرزتئواری پولُسئے هبرئے تها دئور کرت و گوَشتی:
«او پولُس!
تئو بێسار ائے، تئیی گێشێن زانت و زانگا ترا گنۆک کرتگ.»
‏25 پولُسا درّاێنت:
«شرپدارێن والی پِستوس!
من بێسار نه‌آن، اے چیز که منَ گوَشان راست و هۆشمندێن* هبر اَنت.
‏26 بادشاه اَگْریپاس وت اے چیزانی بارئوا شَرَّ زانت و من په دِلێری اے هبران کنگا آن، چیا که دلجم آن، آ چه اے سرگوَستان سَهیگ اِنت، اے سجّهێن یک گوَنڈێن کلّگ و کِرّێا وَه نبوتگ‌اَنت.
‏27 مَڑاهدارێن بادشاه اَگْریپاس!
ترا نبیانی سرا باور اِنت؟ هئو!
منَ زانان که ترا باور اِنت.»
‏28 گڑا اَگْریپاسا گۆن پولُسا گوَشت:
«تئیی هئیالا، منا گۆن وتی هبران چُش زوت مَسیهیانی راها آورتَ کنئے؟»
‏29 پولُسا پَسّئو دات:
«زوت یا دێر، بله من چه هُدایا همِشیا لۆٹان که اێوکا تئو نه، هرکَس که مرۆچی منی هبران گۆش دارگا اِنت، منی ڈئولا باورمند ببیت، بله پادی زمزیلان مبنت.»
‏30 رَندا بادشاه و گۆن آییا والی، بِرنیکی و نِشتگێن مردم پاد آتکنت.
‏31 وهدے در آیگا اتنت، وت‌مان‌وت گوَشگا اتنت که:
«اے مردا چُشێن مزنێن مئیارے نکرتگ که جێل کنگ یا کُشگ ببیت.»
‏32 بادشاه اَگْریپاسا گۆن پِستوسا گوَشت:
«اگن اے مردا کئیسرئے هَکدیوانا پێشی ملۆٹتێن، انّون آزات کنگ بوتگ‌اَت.»