تِسالونیکیئے شۆرش
17
1 پولُس و سیلاس، چه اَمْپیپولیس و اَپولونیَهئے شهران گوَستنت و تِسالونیکیا آتکنت، یَهودیان اۆدا کنیسهے هست‌اَت.
2 پولُس وتی هێل و آدتئے سرا کنیسها شت و تان سئے شَبَّتئے رۆچا چه پاکێن کتابان گۆن آیان گپّ و تْرانی کرت.
3 آییا گۆن بازێن بئیان و مُهرێن دَلیلان پَدّر کرت که مَسیه باید اِنت سکّی و سۆری بسگّیت، بمریت و پدا چه مُردگان جاه بجنت.
گوَشگا اَت:
«اے ایسّا که آییئے بارئوا من شمارا سهیگ کنگا آن، اے هما مَسیه اِنت.»
4 چه یَهودیان لهتێن، انچُش هم چه آ هُداتُرسێن یونانیان و دگه مزنێن رُمبے چه نامدارێن جنێنان، اے هبر په دل مَنِّتنت و پولُس و سیلاسئے همراه بوتنت.
5 بله یَهودیان گۆن پولُس و سیلاسا هَسَدّ کرت.
چه بازارا لهتێن لات و لۆپرێن مردم مُچّ کرت، رُمبے جۆڑێنت و شهرئے تها شۆرشِش کرت.
آیان، پولُس و سیلاسئے شۆهاز و مردمانی مُچّیئے دێما آرگا، یاسونئے لۆگئے سرا اُرُش برت.
6 بله وهدے ندیستنتِش، یاسون و دگه لهتێن باورمندێن براتِش گپت و گِرّان کنان شهرئے مسترانی جِرگها پێش کرتنت.
آ په کوکّار گوَشگا اتنت که:
«اے مردمان، دنیا په سر زرتگ و نون اِدا آتکگ‌اَنت.
7 یاسونا هم وتی لۆگا برتگ‌اَنت.
رومئے کئیسرئے ناپرمانیا کننت و گوَشنت دگه بادشاهے هست که نامی ایسّا اِنت.»
8 چه اے هبرانی اِشکنگا، مردم و شهرئے مستران تُرست و دِلتپرکه بوتنت.
9 چه یاسون و آییئے همراهان مانزمانِش* گپت و یلهِش داتنت.
پولُس و سیلاس، بیریَهئے شهرا
10 انچُش که شپ بوت، براتان پولُس و سیلاس بیریَهئے شهرا راه داتنت.
اۆدئے رسگا، یَهودیانی کنیسها شتنت.
11 اے شهرئے یَهودی چه تِسالونیکیئے شهرئے یَهودیان واهگدارتر* اتنت.
آیان، په هُبّ و هُدۆک هُدائے هبر مَنِّت و هر رۆچ پاکێن کتابِشَ وانتنت و پٹّ و پۆلِشَ کرت تان بزاننت بارێن پولُسئے هبر راست اَنت یا نه؟
12 چه آیان بازێنێا باور کرت و دگه بازێن نامدارێن یونانی مردێن و جنێنے هم باورمند بوت.
13 وهدے تِسالونیکیئے یَهودی سهیگ بوتنت که پولُس بیریَهئے شهرا هُدائے هبرا شِنگ و تالان کنگا اِنت، همۆدا شتنت، مردمِش شۆرێنت و شهرا آشۆپِش پاد کرت.
14 گڑا، براتان اِشتاپی پولُس تئیابا برت و رَسێنت، بله سیلاس و تیموتاووسا بیریَها داشت.
15 پولُسئے همراهێن رُکست کنۆک، گۆن آییا تان آتِنئے شهرا آتکنت.
چه پولُسا اے پرمانِش گپت که سیلاس و تیموتاووس وتا زوت آییئے کِرّا برسێننت، نون پِر ترّتنت.
پولُس، آتِنئے شهرا
16 وهدے پولُس، آتِنئے شهرا په سیلاس و تیموتاووسئے آیگا وداریگ و رهچار اَت، آییا دیست که شهر چه بُتان پُرّ اِنت.
باز گَمیگ و دلرنج بوت.
17 پمێشکا کنیسها شت و گۆن یَهودی و درکئومێن هُداتُرسێن مردمان گِند و نِندیَ کرت.
بازارئے چارراهئے سرا هم گۆن رهگوَزێن مردمان هر رۆچ گپّ و تْرانیَ کرت.
18 اۆدا، لهتێن اِپیکوری و اِسْتوییکی* پیلسوپ گۆن آییا دپَ کپت.
چه آیان، لهتێنا گوَشت:
«اے پوتّار چے گوَشگا اِنت؟» دگه لهتێنا گوَشت:
«گوَشئیگا، بیگانگێن هُدایانی جارا پِرّێنگا اِنت.»
آیان، پمێشکا اے هبر کرت که پولُس، ایسّا و مُردگانی جاه جنَگئے وشّێن مستاگا تالان کنگا اَت.
19 آیان پولُس، «اَریوپاگوسا»* برت و گوَشتِش:
«بوتَ کنت ما بزانێن اے نۆکێن تالیم که تئو دئیئے چی اِنت؟
20 تئیی هبر مئے گۆشان اَجب اَنت و ما اِشانی مانایا زانگَ لۆٹێن.»
21 آتِنئے مُلکی و درمُلکی سجّهێن مردمان، اَبێد چه اے کارا دگه کارے نێست‌اَت که بنندنت و نۆکێن هال و جاورانی بارئوا گپّ و تْران بکننت و بِشکننت.
22 نون پولُس، اَریوپاگوسئے دیوانجاها اۆشتات و تْرانی کرت:
«او آتِنئے جهمنندان!
من گِندگا آن که شما باز دین‌دۆستێن مردم اێت.
23 وهدے شهرئے سئیل و سئوادا در کپتان، بازێن بُت و کُربانجاهُن دیستنت، آیانی تها یک انچێن کُربانجاهے هم دیستُن که اۆدا نبشتگ‌اَت:
‹په هما هُدایا که زانگ نبوتگ.›
هما هُدا که شما آییا اَنگتَ نزانێت بله آییا پرستشَ کنێت، من هما هُدائے بارئوا گۆن شما تْرانَ کنان.
24 آ هُدا هما اِنت که اے دنیا و اِشیئے تهئے سجّهێن چیزی اڈّ کرتگ‌اَنت.
آ وت، زمین و آسمانئے هُداوند اِنت، پمێشکا آییا مردمانی دستئے جۆڑ کرتگێن پرستشگاهان جاگهَ نبیت.
25 آ په انسانئے هچّ چیزا وازمند نه‌اِنت و هچکَس په آییا هِزمتے کرتَ نکنت، چیا که آ وت هر کَسا زِند و ساهَ بَکشیت و انسانئے اے دگه لۆٹ و گَرَزان هم سرجمَ کنت.
26 آییا دنیائے سجّهێن مردم چه یکّێا پێدا کرتگ و سجّهێن کئوم و کُٹُم دنیائے چارێن کُنڈان تالان کرتگ‌اَنت.
آیانی دئور و باریگ و هَند و جاگهانی مرز و سیمسری هم، پێسرا گیشّێنتگ‌اَنت،
27 تان مردم هُدایا شۆهاز بکننت و بلکێن آییا در بگێجنت، بله راستی اِش اِنت که آ چه ما هچکَسا دور نه‌اِنت.
28 ‹چیا که مئے زِند، جُنزگ* و هرکت و هستی چه هماییا اِنت.›
انچُش که چه شمئے جندئے شائران لهتێنا گوَشتگ:
‹ما هم آییئے پُشتپَد اێن.›
29 اگن ما هُدائے پُشتپَد اێن، گڑا نباید اِنت ما هُدایا گۆن سُهر، نُگره و سِنگا اڈّ کرتگێن بُتان همدَروَر بکنێن که مردمان گۆن وتی هئیال و هنرا جۆڑێنتگ‌اَنت.
30 هُدا، چه انسانئے پێسریگێن زمانگانی اے نازانتیا سر گوَستگ، بله نون آ هر جاگه هرکَسا پرمان دئیگا اِنت که پشۆمان ببێت.
31 چیا که آییا یک رۆچے گیشّێنتگ که آ رۆچا دنیائے سجّهێن مردمانی کرتگێن کاران گۆن اِنساپ دادرسی و داوریَ کنت و په اے مکسدا یکّے گچێنی کرتگ.
هُدایا آ پمێشکا چه مُردگان زندگ کرت که په هرکَسا اے هبرئے راستی پکّا ببیت.»
32 وهدے آیان پولُسئے اے هبر اِشکت که هُدا مُردگان پدا زندگَ کنت، لهتێنا آییئے سرا مَلنڈ و مسکرا کرت، بله دگه لهتێنا گوَشت:
«اے بارئوا دگه برے مارا گێشتر سرپد کن.»
33 گڑا پولُس، چه دیوانا در آتک.
34 لهتێن مردما آییئے هبر مَنِّت و ایسّائے سرا باورمند بوت.
چه باوَر کنۆکان یکّے، اَریوپاگوسئے دیوانئے باسکے اَت که آییئے نام دیونیسیوس اَت و یک جنێنے که نامی داماریس اَت و گۆن آیان دگه لهتێن هم گۆن اَت.