ایسّا مَسیهئے پێدایش
2
1 هما رۆچان، رومئے بادشاه کئیسر آگوستوسا جار جت و هُکم کرت که رومئے سرجمێن مُلک* مردم‌شماری کنگ ببیت.
2 اے ائولی مردم‌شماری اَت و آ وهدا، کْویرینیوس سوریَهئے والی اَت.
3 هرکَس په وتی نامئے نبشته کناێنگا، وتی پت و پیرُکی شهرا شت.
4 ایسُّپ هم چه جَلیلئے شهر ناسِرَها در کپت و یَهودیَهئے شهر بئیت‌لَهِما شت.
بئیت‌لَهِم، هما شهر اِنت که بازێن وهدے پێسرا اۆدا داوود بادشاه پێدا بوتگ‌اَت.
ایسُّپ، بێها چه داوودئے پدرێچا اَت، پمێشکا په وتی نامئے نبشته کناێنگا اۆدا شت.
5 ایسُّپا، وتی دِشتار، مَریم هم گۆن اَت که آ، په چُکّێا اُمێتوار اَت.*
6 همے وهدا که آ بئیت‌لَهِما اتنت، مَریمئے چِلّگ بئیگئے ماه و رۆچ سرجم بوتنت و
7 مردێن‌چُکّێئے سرا چِلّگ بوت که آییئے ائولی چُکّ اَت.
مَریما وتی نُنُّک گُدێا پێتک و کاهدانێئے تها واپێنت، چیا که په آیان مهمانجاها جاگه نێست‌اَت.
په شپانکان پرێشتگانی مستاگ
8 هما هَند و دَمگا، لهتێن شپانک هست‌اَت که شپا گیابانا وتی رمگِش نگهپانیَ کرت.
9 آ شپا، اَناگت هُداوندئے پرێشتگے آیانی دێما آتک و چارێن نێمگان هُداوندئے مزنیئے شَهم و رُژنایی دْرپشان بوت.
چه اِشیا، آیان سکّ تُرست.
10 بله پرێشتگا گوَشت:
«متُرسێت، منا مستاگے گۆن اِنت که په شما بازێن وشّیے کاریت و په سجّهێن کئوما وشّێن مستاگے.
11 آ اِش اِنت که داوودئے شهر بئیت‌لَهِما مرۆچی په شما رَکّێنۆکے پێدا بوتگ که آ، هُداوندێن مَسیه* اِنت.
12 اِشیئے پَجّاه آرگئے نشانی اِش اِنت که شما کاهدانێئے تها، مان گُدێا پێتکگێن نُنُّکے گندێت.»
13 اَناگت، چه آسمانی پرێشتگانی لشکرا رُمبے آ پرێشتگئے کِرّا آتک و هُدااِش سِپَت و سَنا کرت:
14 «شان و شئوکت بُرزێن اَرشئے هُدایا بات و
زمینئے سرا سُهل و آسودگی
په هما مردمان بات
که هُدا چه آیان وشّ و وَشنۆد اِنت.»
15 وهدے پرێشتگ پِر ترّت و آسمانا شتنت، شپانکان وت‌مان‌وتا شئور کرت و گوَشتِش:
«بیاێت بئیت‌لَهِما برئوێن و همے سَرگوَست که اۆدا بوتگ و هُداوندا مارا هال داتگ، وت بگندێن.»
16 گڑا آ، په اِشتاپی سر گپت و همۆدا شتنت، ایسُّپ و مَریمِش در گێتکنت و نُنُّکِش کاهدانئے تها دیست.
17 نُنُّکئے گِندگا رَند، شپانکان اے چُکّئے بارئوا هرچے که چه پرێشتگان اِشکتگ‌اَت، مردم سَهیگ کرتنت.
18 آ مردمان که شپانکانی هبر اِشکت، هئیران و هَبَکّه منتنت.
19 بله مَریما اے سجّهێن هبر، وتی دلا داشتنت و اِشانی سرا باز پِگر و هئیالی کرت.
20 شپانکان، هرچے که اِشکتگ و دیستگ‌اَت، په آیان هُدایا سِپَت و سَنا کنان پِر ترّتنت، چیا که اے سجّهێن هما ڈئولا اتنت که گۆن آیان گوَشگ بوتگ‌اَت.
مزنێن پرستشگاها ایسّائے آرگ
21 هشتمی رۆچا، وهدے نُنُّکئے سُنّت کنگئے وهد آتک، آییئے نامِش ایسّا پِر بست، هما نام که ماتئے لاپا کپگا پێسر، پرێشتگا پِر کرتگ‌اَت.
22 وهدے مات و چُکّئے چِلَّگ‌شۆدیئے وهد هلاس بوت، موسّائے شَریَتئے رَندگیریا، ایسُّپ و مَریما ایسّا اورْشَلیمئے مزنێن پرستشگاها آورت تانکه آییا هُداوندئے سپرده بکننت،
23 انچُش که هُداوندئے شَریَتَ گوَشیت:
ائولی هر مردێن‌چُکّ باید اِنت په هُداوندا نَدریگے هساب کنگ ببیت.*
24 په کُربانیگ کنگا هم آتکنت، تان هما ڈئولا که هُداوندئے شَریَتَ گوَشیت، «جُپتے شانتُل* یا دو کسانێن کپۆت» هئیرات بکننت.
25 هما وهدا اورْشَلیمئے شهرا، شَمون نامێن مردے هست‌اَت که پهرێزکار و هُدادۆستے اَت و بنی اِسراییلیانی رَکّێنۆکئے رَهچار اَت و هُدائے پاکێن روه، گۆن آییا گۆن اَت.
26 پاکێن روها مستاگ داتگ‌اَت، تان وهدے که هُداوندئے مَسیها مگندیت، آ نمریت.
27 چه پاکێن روهئے اِلهام و شُبێنگا، مزنێن پرستشگاهئے پێشجاها* آتکگ‌اَت.
نون وهدے ایسّائے پت و ماتا شَریَتئے راه و رهبندانی سرجم کنگا ایسّا پاکێن لۆگا آورتگ‌اَت،
28 شَمونا ایسّا زرت، دستانی دلا داشت، هُدا سَنا و سَتا کرت و گوَشتی:
29 «او زۆراکێن هُداوند!
نون منا، وتی اے هِزمتکارا، انچُش که تئو وت لَبز داتگ،
چه اے جهانا په وشّی و سلامتی چِست کن و وتی گوَرا ببر،
30 چیا که من گۆن وتی چمّان چه تئیی نێمگا
اے نجات و رَکّێنگ دیستگ
31 که تئو سجّهێن کئومانی دێما پَدّر کرت.
32 آ په دگه کئومان هُدائے بارئوا سرپد کنۆکێن رُژنے بیت و
په تئیی بنی اِسراییلی کئوما پَهر و شانے.»
33 وهدے ایسّائے پت و ماتا آییئے بارئوا شَمونئے اے هبر اِشکتنت، هئیران بوتنت.
34 شَمونا په آیان نێکێن دْوا کرت و گۆن چُکّئے مات، مَریما گوَشتی:
«هُدایا اے چُکّ، په بازێن بنی اِسراییلیانی رَکّێنگ و بازێنێئے گار و بێگواه کنگا راه داتگ.
اے چُکّ نشانیے بیت، بله بازێنے آییا نمَنّیت.
35 همے پئیما آ، بازێنێئے دلانی رازان پاشکَ کنت.
او مَریم!
تئو وتی زِندا مزنێن گَم و اندۆهے گندئے که آ گَم، زَهمئے ڈئولا تئیی دلا کَپَّ کنت.»
36 همۆدا، آشِرئے کبیلهئے یک جنێنے هست‌اَت که نبیے اَت.
آییئے نام هَنّا اَت و آییئے پتئے نام پَنوییل اَت.
اُمری مزن اَت.
سور کنگا رَند، هپت سالی گۆن وتی لۆگ‌واجها گوازێنتگ‌اَت،
37 بله رَندا جنۆزام بوت.
نون آییئے اُمر هشتاد و چار سال اَت و آییا چه مزنێن پرستشگاها ڈَنّ، پاد اێرَ نکرت.
شپ و رۆچ، هُدایا سَنا و سَتا کنان، وتی وهد په دْوا و رۆچگَ گوازێنت.
38 آ هم، هما ساهتا آیانی کِرّا آتک، هُدائے شگری گپت و گۆن هما سجّهێن مردمان که اورْشَلیمئے رَکّێنگئے رَهچار اتنت، گوَشتی:
«اے چُکّ هما رَکّێنۆک اِنت.»
39 وهدے ایسّائے پت و ماتا هُداوندئے شَریَتئے سجّهێن راه و رَهبند پوره کرتنت، گڑا پِر ترّت و جَلیلا، وتی شهر ناسِرَها آتکنت.
40 آ چُکّ، رُدان و زۆرمند بئیان اَت.
چه زانت و زانگا سررێچ اَت و هُدائے رهمتی گۆن اَت.
کسانێن ایسّا مزنێن پرستشگاها
41 ایسّائے پت و مات، ایسُّپ و مَریم، هر سال سَرگوَزئے اییدا،* اورْشَلیما شتنت.
42 وهدے ایسّایا دوازده سال بوت، وتی هێل و آدتئے پدا، اییدا اورْشَلیما شتنت.
43 اییدئے رۆچ که هلاس بوتنت، پِر ترّگئے وهدا، کسانێن ایسّائے مات و پت سهیگ نه‌اتنت و آ اورْشَلیما مَنت.
44 ائولی رۆچا، آیان وتی دلا پِگر کرت بلکێن گۆن کاروانا گۆن اِنت، پمێشکا یک رۆچێئے منزلا دێما شتنت.
رَندا، آییئے شۆهازا در کپتنت و چه وتی سیاد و پَجّارۆکان آییئے جُستِش گپت.
45 بله ایسّائے نگِندگا پِر ترّت و په آییئے شۆهازا، اورْشَلیما شتنت.
46 سئیمی رۆچا، آیان ایسّا مزنێن پرستشگاهئے پێشجاها در گێتک که اۆدا آ، شَریَتئے زانۆگرانی* نیاما نِشتگ‌اَت، آیانی هبران گۆش دارگا اَت و چه آیان جُست و پُرس کنگا اَت.
47 سجّهێن اِشکنۆک چه آییئے هۆشمندی و پَسّئوان هئیران اتنت.
48 وهدے ایسُّپ و مَریما آ دیست، هئیران بوتنت.
ماتا گۆن آییا گوَشت:
«او منی چُکّ!
تئو چیا گۆن ما چُش کرت؟ من و تئیی پت گۆن پرێشانی تئیی شۆهازا بوتگێن.»
49 ایسّایا پَسّئو دات:
«شما چیا منی شۆهازا بوتگێت؟ زانا، نزانتگۆ که من باید اِنت وتی پتئے لۆگا ببان؟»*
50 بله آ ایسّائے اے هبران سرپد نبوتنت.