پاکێن اِنجیل چه
لوکائے
کَلَما
بُنگێج
1
‏1‏-3 شرپدارێن واجه تیوپیلُس!
اَنچێن سَرگوَست مئے نیاما* سرجم بوتگ‌اَنت که اِنجیلئے ائولی هِزمتکاران چه بُنگێجا،* همے سَرگوَست گۆن وتی چمّان دیستگ‌اَنت و رَندا په ما رسێنتگ‌اَنت.
بازێنێا آیانی بارئوا نبشتگ و انّون من جُهلانکێن پَٹّ و پۆلے کرتگ و په وت گِهتر دیستگ که آیان په تئو گۆن شَرّێن رِد و بندے بنبیسان،
‏4 تان هَما تالیم که تئو گپتگ‌اَنت، آیانی راستیئے بارئوا تئیی باور مُهر و مُهکمتر ببیت.
یَهیائے پێدا بئیگئے پێشگۆیی
‏5 یَهودیَهئے دَمگئے بادشاه، هیرودیسئے زمانگا، زَکَریا نامێن دینی پێشوایے هست‌اَت که چه اَبیائے دینی پێشوایانی ٹۆلیا اَت.
آییئے جَن، چه هارونئے نَسل و پدرێچا اَت و نامی اِلیزابِت اَت.
‏6 آ، هر دوێن، هُدائے چمّ و نِزرا نێک و پهرێزکار اتنت و هُداوندئے سجّهێن هُکم و رهبندانی سرا په بێمئیاری زِندِشَ گوازێنت.
‏7 بله چُکِّش نێست‌اَت، چیا که اِلیزابِت سَنٹ و بێچُکّ اَت و دوێنانی اُمر هم مزن اَت.
‏8 یک رَندے که هِزمتکاریئے باریگ په زَکَریائے ٹۆلیا کپت و آ، هُدائے بارگاها دینی پێشوایی کنگا اَت،
‏9 گۆن دینی پێشواییئے رهبندانی رَندگیریا، زَکَریا پالئے* سرا گچێن کنگ بوت که آ، هُداوندئے مزنێن پرستشگاها برئوت و سۆچُکی دوت بدنت.
‏10 وهدے زَکَریا سۆچُکی دوت دئیگا اَت، اے دگه سجّهێن مردم ڈنّا دْوا کنگا اتنت.
‏11 اَناگت،* هُداوندئے پرێشتگے، بۆسۆچئے راستێن نێمگا، زَکَریائے دێما زاهر بوت.
‏12 گۆن پرێشتگئے گِندگا، زَکَریا بَه مَنت* و آییئے جسم و جانا تُرسے کپت.
‏13 بله پرێشتگا گۆن آییا گوَشت:
«او زَکَریا!
متُرس.
تئیی دْوا مَنّگ بوت، تئیی جَن اِلیزابِت مردێن‌چُکّێئے سرا چِلّگَ بیت و باید اِنت تئو آییئے ناما یَهیا بکنئے.
‏14 آ، په تئو شادهی و وشّیَ کاریت و چه آییئے بوتنا بازێنے هم شادانَ بیت،
‏15 چیا که آ، هُداوندئے چمّا مزنێن مردمے بیت.
نباید اِنت شراب و دگه هنۆش و بێسار کنۆکێن چیزان دپ پِر بکنت و بوارت.
آ، ماتئے لاپا چه هُدائے پاکێن روها* پُرَّ بیت.
‏16 بازێن بنی اِسراییلیانی دلان دێم په هُداوندا تَرّێنیت، که آیانی هُدا اِنت.
‏17 آ، گۆن اِلیاس نبیئے روه و کُدرتا، چه هُداوندا پێسرَ کئیت، تانکه پتانی دلان چُکّانی نێمگا بتَرّێنیت و نمَنّۆکان هم پهرێزکارانی هِکمتئے نێمگا چَهر بدنت، تانکه په هُداوندا کئومے تئیار بکنت.»
‏18 زَکَریایا چه پرێشتگا جُست کرت:
«اِشیا چۆن بزانان و باور بکنان؟ من پیر آن و منی جَن هم مزن‌اُمر اِنت.»
‏19 پرێشتگا پَسّئو* دات:
«من جِبراییل آن و هُدائے بارگاها اۆشتۆک آن.
انّون رئوان دئیگ بوتگان، گۆن تئو هبر بکنان و ترا اے مستاگا* بدئیان.
‏20 اے وهدا، نون تئو لِلّ و گُنگَ بئے و تان آ رۆچا که اے هبرانی راستی اَلّمَ بیت، هبر کرتَ نکنئے.
چیا که تئو، منی اے هبر که کئول داتگێن وهدا راست و پَدّرَ* بنت باور نکرتنت.»
‏21 همے وهدا، مردم ڈنّا زَکَریائے اِنتزار و وَدارا اتنت.
هئیران اتنت که آ چیا مزنێن پرستشگاها اینکدر مهتل بوتگ‌اَت.
‏22 وهدے زَکَریا ڈنّا در آتک، آییا گۆن مردمان هبر کرت نکرت.
گڑا زانتِش آییا پرستشگاها اِلهامے رَستگ و شُبێنے دیستگی.
چیا که آییا گۆن مردمان اِشارهَ کرت و هبر کنگئے واکی نێست‌اَت.
‏23 زَکَریا چه هِزمتکاریئے هلاسیا رَند، وتی لۆگا پِر ترّت.
‏24 چیزے وهدا رَند، آییئے جَن، اِلیزابِتا چُکّێئے اُمێتواری بوت و تان پنچ ماها، دێمگیر بوت و چه لۆگا درَ نکپت.
‏25 آییا گۆن وت گوَشت:
«هُداوندا په من چُشێن کارے کرتگ، اے رۆچان وتی مِهری منی سرا گوارێنتگ و مردمانی چمّا اے کم‌اِزّتی‌ای چه من دور کرتگ.»
ایسّا مَسیهئے پێدایشئے پێشگۆیی
‏26‏-27 ششمی ماها، هُدایا وتی پرێشتگ جِبراییل، جَلیلئے دَمگئے شهر ناسِرَها، مَریم نامێن نِشتگێن جنکێئے کِرّا راه دات که آییئے سانگ گۆن ایسُّپ نامێن مردێا بوتگ‌اَت.
ایسُّپ، چه داوودئے نَسل و پدرێچا اَت.
‏28 پرێشتگ، مَریمئے کِرّا آتک و گوَشتی:
«گَل و شادان بئے که هُدائے نێکێن واهگئے ساهگا ائے و هُداوند گۆن تئو گۆن اِنت.»
‏29 چه اے هبرئے اِشکنگا، مَریم باز پرێشان بوت و دلا گوَشتی:
«بارێن، اے ڈئولێن هال و هَوال کنگئے مانا چی اِنت؟!»
‏30 پرێشتگا گوَشت:
«او مَریم!
متُرس، چیا که هُدائے مِهر و رهمت تئیی همراه اِنت.
‏31 نون تئو په چُکّا اُمێتوارَ بئے و ترا مردێن‌چُکّے بیت، که باید اِنت آییئے ناما ایسّا بکنئے.
‏32 آ، مزنێن مردمے بیت و بُرزێن اَرشئے هُدائے چُکّ زانگَ بیت و هُداوندێن هُدا، آییئے پت و پیرُکی، بزان داوودئے بادشاهیئے تَهتا آییا بَکشیت.
‏33 آ، آکوبئے پدرێچئے سرا مُدام بادشاهیَ کنت و آییئے بادشاهی هچبرَ نکُٹّیت.»
‏34 مَریما چه پرێشتگا جُست کرت:
«اے چۆن بوتَ کنت که من تنینگه سور نکرتگ و جنێن‌چُکّے آن؟!»
‏35 پرێشتگا پَسّئو دات:
«هُدائے پاکێن روه تئیی سرا اێرَ کئیت و بُرزێن اَرشئے هُدائے زۆر و کُدرت تئیی سرا ساهێلَ بیت.
پمێشکا آ، پاک و هُدائے چُکّ زانگَ بیت.
‏36 اِلیزابِت هم که تئیی سیاد اِنت، پیرانسریا په مردێن‌چُکّێا اُمێتوار اِنت.
هما که گوَشتگ‌اَتِش سَنٹ و بێرَند اِنت، نون شَش ماه اِنت که لاپی پُرّ اِنت.
‏37 چیا که په هُدایا، هچ کارے نبوتنی نه‌اِنت.»
‏38 مَریما گوَشت:
«من هُداوندئے مۆلد آن، همے ڈئولا که تئو گوَشتگ، انچُش بات.»
رَندا پرێشتگ چه آییئے کِرّا شت.
مَریم اِلیزابِتئے گِندگا رئوت
‏39 هما رۆچان، مَریم اِشتاپیا سر گپت و یَهودیَهئے کۆهستانی هَند و دَمگئے شهرێا شت.
‏40 اۆدا زَکَریائے لۆگا شت و اِلیزابِتی هال و هَوال کرت.
‏41 انچُش که مَریمئے تئوار اِلیزابِتئے گۆشان کپت، آییئے لاپا، چُکّا سِرّ بست و اِلیزابِت چه پاکێن روها پُرّ بوت.
‏42 گۆن بُرزێن تئوارے گوَشتی:
«تئو، جنێنانی نیاما بَهتاور ائے!
بَهتاور اِنت هما چُکّ که تئیی لاپا اِنت.
‏43 من کئے آن که منی هُداوندئے مات منی گِندگا بیئیت؟
‏44 وهدے تئیی تئیارجۆڑیئے تئوار منی گۆشان کپت، چُکّ چه گَلا لاپئے تها سُرِت.
‏45 بَهتاور ائے تئو که باورِت کرتگ، چیا که هُداوندئے هما هبر که گۆن تئو گوَشگ بوتگ‌اَنت، سرجمَ بنت.»
په هُدایا مَریمئے سَنا و سَتا
‏46 مَریما، آییئے پَسّئوا گوَشت:
«منی ساه و جان، هُداوندا سَتا و سَنا کنت.
‏47 منی روه گَل و بال اِنت، که هُدا منی رَکّێنۆک* اِنت.
‏48 چیا که وتی مۆلدئے نِزۆری‌ای چارتگ.
چه اِد و رَند، سجّهێن نَسل و پدرێچ منا بَهتاورَ زاننت.
‏49 چیا که آ پاک‌نامێن زۆراکا په من مزنێن کار کرتگ.
‏50 آییئے مِهر و رهمت، هما سجّهێنانی پُشت در پُشتا مانیت
که آییئے تُرسِش دلا هست‌اِنت.
‏51 آییا گۆن وتی زۆراکێن باسکا، مزنێن کار و کِرد پێش داشتگ و
هما که وتی دلا بازێن پَهرِش* بستگ، آییا شِنگ و شانگ کرتگ‌اَنت.
‏52 آییا، هُکمران چه وتی تَهتان سرشَکون و
گریب، بُرز و سرپراز کرتگ‌اَنت.
‏53 شدیگ، گۆن وشّێن چیزان سێرلاپ و
سێرێنی دست هۆرک و هالیگ رهادگ کرتگ‌اَنت.
‏54 آ وتی مِهر و رهمتانی یات و تْرانَگا کپتگ و
په وتی هِزمتکارێن بنی اِسراییلی کئوما مهربان بوتگ،
‏55 بزان په اِبراهێم و آییئے چُکّ و اۆبادگان اَبدی مِهری بَکشتگ،
هما پئیما که گۆن مئے پت و پیرُکان لَبزی کرتگ‌اَت.»
‏56 مَریم، سئے ماهئے کِساسا اِلیزابِتئے لۆگا مَنت و رَندا پِر ترّت و وتی لۆگا شت.
یَهیائے پێدایش
‏57 وهدے اِلیزابِتئے ماه و رۆچ سرجم بوتنت، آییا مردێن‌چُکّے بوت.
‏58 آییئے چِلّگیئے هال که سیاد و همساهگان سر بوت و اِشکتِش هُداوندا آییئے سرا مزنێن مِهر و رهمتے کرتگ، گڑا گۆن آییئے وشّیا هۆر و شریکدار بوتنت.
‏59 وهدے نُنُّکا هَشت رۆچ بوت، په آییئے سُنّت کنگا آتکنت.
آیان نُنُّکئے نام پتئے نامئے سرا، زَکَریا پِر بندگی اَت.
‏60 بله نُنُّکئے ماتا گوَشت:
«نه، آییئے نام باید اِنت یَهیا ببیت.»
‏61 مردمان گوَشت:
«تئیی کُٹُم و هاندانا، اے نامێن مردم کَسّ نبوتگ.»
‏62 گڑا آیان چُکّئے پت، زَکَریا په اِشاره جُست کرت که آ وتی چُکّا چۆنێن نامے پِرَ بندیت؟
‏63 زَکَریایا نبیسگی دارتَهتَگے لۆٹت و آییئے سرا نبِشتی:
«چُکّئے نام یَهیا اِنت.»
گڑا سجّهێن مردم هئیران بوتنت.
‏64 هما دمانا زَکَریائے گُنگێن زبان پَچ بوت و هبرا لگّت و هُدائے سَتا و سَنایی بُنگێج کرت.
‏65 چه اے هبرا، همساهگان تُرس دلا کپت و یَهودیَهئے دَمگئے کۆهستگانی سجّهێن مردمان اے بارئوا هبرَ کرت.
‏66 هرکَسا که اے هال اِشکت وتی دل و هئیالا چُش گوَشتی:
«بارێن، اے چُکّ چۆنێن مردمے بیت؟» چیا که هُداوندئے دست گۆن آییا گۆن اَت.
ایسّائے پێدایشئے بارئوا زَکَریائے پێشگۆیی
‏67 گڑا، یَهیائے پت زَکَریا، چه پاکێن روها پُرّ بوت و پێشگۆیی کرت و گوَشتی:
‏68 «هُداوند، اِسراییلئے هُدایا سَتا و سَنا بات،
چیا که په وتی کئومئے مَدَت کنگا آتکگ و کئومی رَکّێنتگ.*
‏69 آییا چه وتی هِزمتکارێن داوودئے لۆگ و بُنجاها،
کانٹے* په مئے رَکّێنگا جۆڑێنتگ،
‏70 انچُش که آییا بازێن وهدێا پێسر،
چه وتی پاکێن نبیانی زبانا کئول داتگ.
‏71 آییا، چه مئے سجّهێن دژمن و بدواهان که چه ما نپْرتَ کننت،
مارا رَکّێنتگ،
‏72 مئے پت و پیرُکانی سرا مِهر و رهمتی کرتگ و
وتی پاکێن هما اَهد و کَرارئے یات و تْرانگی داشتگ.
‏73 گۆن مئے پت اِبراهێما سئوگندی هم کرتگ‌اَت،
‏74 که مارا چه دژمنانی دستا برَکّێنیت،
تانکه بے تُرس و بیمّا په آییا هِزمت بکنێن و
‏75 آییئے چمّ و نِزرا وتی سرجمێن زِندا
نێک و پاک ببێن.
‏76 تئو، او منی چُکّ!
بُرزێن اَرشئے هُدائے نبی زانگَ بئے،
چیا که تئو چه هُداوندئے آیگا پێسر،
آییئے راه و کِشکا تچک و تئیارَ کنئے.
‏77 تئو آییئے کئوما اے زانتا دئیئے
که گۆن آیانی گناهانی پهِلّیا،
هُدا آیانَ رَکّێنیت.
‏78 چیا که مئے هُدا مهربان اِنت و
چه آییئے بێکِساسێن* رهمتان رۆچ چه بُرزێن اَرشا،
مئے زِندمانا سرَ کَشّیت،
‏79 تان په آیان که تهارۆکی و مَرکئے ساهگا نِشتگ‌اَنت،
رُژنایی ببَکشێت و
مارا دێم په سُهل و آسودگیئے راها رهشۆنی بکنت.»
‏80 آ چُکّ، رُدان و مان پاکێن روها زۆرمند بئیان اَت.
چه بنی اِسراییلیانی نیاما زاهر بئیگا پێسر، گیابانانَ مَنت.