7
एक लाख चुम्मालीस हाजार ईसरायेल लोक
1 हातींअ मांयुं चार होरगाअ दुताहांन देख्या। तीयाहांमेनेअ एक उत्तोरुअ वेल उबी रेहलो, बीहरो दीह उगताअ वेल उबी रेहलो, तीजो दोकसीणुअ वेल उबी रेहलो, आने चोवथो दीह बुडताअ वेल उबी रेहलो। ते तोरतीअ चारु वेलेनेअ लागनारा वारांहन ओटकावी रेहला ईयाअ खातुर का, ते वारा तोरतीपेर्याअ का दोरीयामेर्याअ का, चाळुंहपेर्याअ केल्‍ली बी वोस्ताअ नास केरांअ खातुर नांय लागे। 2 हातींअ मांयुं बीहरा एक होरगाअ दुताल दीह उगताअ वेलेनेअ उपेअ चोळी आवतो देख्यो। तो जीवता-जागता पोरमेहेराअ सीक्को लीईन आवत्‍लो। जीया चार दुताहांन तोरतीपेर्याअ आने मोडा दोरीयामेर्याअ जीव-जीवळांहन नुकसान केरांअ आदीकार देवाअलो, तीयाहांन तीया होरगाअ दुतांय बोंबलीन हात केअया। 3 तीयांय तीयाहांन आख्यों, “ओटकी जा! आपुअ पोरमेहेराअ सेवोकुंअ नीडांहपेअ आमां सीक्काकींअ नीसाण्या कीअ पाळजी तांव लोगुंअ, तोरतील, का मोडा दोरीयाल, का चाळुंहन नुकसान मां केअता!” 4 हातींअ तीया होरगाअ दुतांय ने तीयाअ आर्याअ बीहरा देव दुताहीं पोरमेहेराअ बादा सेवोकुंअ नीडांहपेअ सीक्काकींअ नीसाण्या केअया। तीयाहां कोताअ सेवोकुंहपेअ नीसाण्या केअया तों आंय उनाअयो। ईसरायेलुअ बारु कुळुंहमेर्याअ जीयाहांपेअ नीसाण्या केअल्या, तीयाहांअ आकळो एक लाख चुम्मालीस हाजार आथो। ओ आकळो पोरमेहेर सोताअ बादा लोकाहांन वाचावीअ तीयाअ नीसाणी हाय। a 5 तीया दुतांय आने तीयाअ आर्याअ दुताहीं येहुदाअ कुळुमनेअ बार हाजार लोकाहांपेअ नीसाण्या केअया। रुबेनुअ कुळुमनेअ तीयाहां बार हाजार लोकाहांपेअ नीसाण्या केअया। गादुअ कुळुमनेअ तीयाहां बार हाजार लोकाहांपेअ नीसाण्या केअया। 6 आसेराअ कुळुमनेअ तीयाहां बार हाजार लोकाहांपेअ नीसाण्या केअया। नाफतालीअ कुळुमनेअ तीयाहां बार हाजार लोकाहांपेअ नीसाण्या केअया। मानासेअ कुळुमनेअ तीयाहां बार हाजार लोकाहांपेअ नीसाण्या केअया, 7 सीमीयोनुअ कुळुमनेअ तीयाहां बार हाजार लोकाहांपेअ नीसाण्या केअया। लेवीअ कुळुमनेअ तीयाहां बार हाजार लोकाहांपेअ नीसाण्या केअया। ईसाखारुअ कुळुमनेअ तीयाहां बार हाजार लोकाहांपेअ नीसाण्या केअया। 8 झेबुलोनुअ कुळुमनेअ तीयाहां बार हाजार लोकाहांपेअ नीसाण्या केअया। बीन्यामीनुअ कुळुमनेअ तीयाहां बार हाजार लोकाहांपेअ नीसाण्या केअया।
लोकाहांअ खुब मोडो टोलो
9 हातींअ मांयुं लोकाहांअ खुब मोडो टोलो देख्यो। ते लोक गोंणाय बी नांय ओताअ बादा आथा। ते लोक दोरेक देसामेर्याअ, आने दोरेक जातीमेर्याअ, आने दोरेक भासा गोगनारांहमेर्याअ आथा। ते राज-गादीअ आगलांअ आने घेटाअ बोचाअ होच हाय तीयाअ आगलांअ उबी रेहला। तीयाहां पांडाअ झोब्बा पोवला आने सोताअ आथाम खाजुरुअ डालख्या लीईन उबी रेहला। 10 ते बोंबलीन आखत्‍ला, “ओ राज-गादीपेअ बोठला आमांअ पोरमेहेर आने घेटाअ बोचाअ होच हाय एंहडा ईसु, तुमां सेतानाअ आथामनेअ आमनेंह सोळव्याह।” 11 बादा होरगाअ दुत राज-गादीअ आने वोळीलुंअ आने तीया जीवता-जीवुंअ चारु सोमकींअ उबी रेहला। तीयाहां बादाहां राज-गादीअ आगलांअ सोताअ मुंनकें नोंवावीन पोरमेहेराअ भोकती केअयी। 12 तीयाहां आख्यों का, “आमेन! ओ आमांअ देव! आमां कायोम तोअ गुणगान केअताह, आने तोअ आभार मानताह, आने तुल मान देताह। आने आमां कोबुल केअताह का, तुं पुरी रीते गीयानुवालो, आने खुब ताकोतावालो , आने कायोम बादों कीअ सेकनारो हाय। आमेन!”
13 हातींअ तीया वोळीलुंहमेर्याअ एकांय मांन फुच्यों, “पांडाअ झोब्बा पोवला ए लोक केडा हाय आने ते कांहींनेअ आलाह तों, तुल खोबुर हाय का?”
14 तांहांअ मांयुं तीयाल जोवाब देदो, “साहेब, ते केडा हाय तों, तुलुज खोबुर वीअ।”
तांहांअ तीयांय मांन आख्यों, “ए एंहडा लोक हाय का जीयाहांन बीहरा लोकाहीं खुब दुखें पाळलें। ‘घेटाअ बोचाअ होच हाय तो आमांअ पापाहांअ माफीअ खातुर सोताअ लोय पाळीन मोअयो’ एंहकींअ तीयाहां केअला वीसवासुकींअ तीयाहां सोताअ झोब्बा तुवीन उजला केअयाह। 15 ईया कारोणे, ते पोरमेहेराअ राज-गादीअ आगलांअ हाय आने होरगामेन्याअ तीयाअ मोंदीराम ते रात-दीह तीयाअ सेवा केअताह। राज-गादीपेअ बोठोह तो पोरमेहेरुज तीयाहांन हाचवीअ। 16 तीयाअ पोरीणामे, तीयाहांन फाची कीदीह बी पुख का फांअपी नांय लागीअ। दीहाअ का बीहरा केंहडाअ बी खुब तोप तीयाहांन कीदीह बी पुजलीअ नांय। 17 ईयाअ कारोण ईं हाय का, जो घेटाअ बोचाअ होच हाय आने राज-गादीपेअ बोठोह, तो भारवाळाअ होच तीया लोकाहांअ देखरेख राखीअ, आने ईयांहन कायोम टीकनारा जीवोना रुपी चोरुअहीं लीअ जाय। पोरमेहेर तीयाहांअ डोंअहांमेर्येंअ बादें रोजयें नुसी टाकीअ।”