5
घेटाअ बोचाअ होच जो हाय तो सोताअ आथाम चांबळाअ वेटलो लेहे
1 हातींअ मांयुं राज-गादीपेअ बोठलो तीयाअ हुदा आथाम चांबळाअ वेटलो देख्यो। तीया वेटलाअ माज आने उपेअ बेनुं वेल लेखलों आथों। आने तो सांत सीलुंहकींअ सील केअलो आथो। 2 हातींअ मांयुं एक जोरावार होरगाअ दुताल बी देख्यो। तीयांय बोंबलीन जाहेर केअयों का, “ईया चांबळाअ वेटलापेर्याअ सांत सीलुंहन तोळीन तो वेटलो उगाळांअ केडों लायोक हाय?” 3 पेन होरगाम, का तोरतीपेअ, का एठर्याअ पाताळाम, एंहडों केडों बी नांय आथों का, जों तीया वेटलाल उगाळी सेके आने तीयाअ माज हीअ सेके। 4 तो वेटलो उगाळीन तीयाअ माज हीअ सेके एंहडी लायकातुवालों केडों बी नांय झुळ्यों तीयाअ लीदे आंय मोडा आवाजे रोळ्यो। 5 तांहांअ एक वोळीलुंह मांन आख्यों, “रोळोह मां! हेअ! येहुदाअ कुळामेर्योअ ‘सींह वाग’ आखाअनारो ख्रीस्त, मोंजे का, दावीदाअ वोसुलामेर्योअ हाय तीयांय सेतानाल हारव्योह तीयाअ लीदे, ईया वेटलापेर्याअ सांतु सीलुंहन तोळीन ओ वेटलो उगाळांअ तो लायोक हाय।”
6 हातींअ मांयुं तींहीं ईसुल उबी रेहलो देख्यो। तो माय टाकाअला घेटाअ बोचाअ होच आथो। तो राज-गादीअ आगलांअ चारु जीवता-जीवुंअ आने वोळीलुंअ नीसमें उबी रेहलो, आने तो माय टाकाअयो वीअ एंहडो तो देखाअत्लो। तीयाअ सांत मोजबुत हीनकें आथें आने सांत डोंआं आथा। ते डोंआं पोरमेहेराअ आत्मा जो बादों हेअनारो हाय। घेटाअ बोचाअ होच हाय तो तीया आत्माल आखी तोरतीपेअ मोकलेह। 7 घेटाअ बोचाअ होच हाय तीयांय जायन, राज-गादीपेअ बोठलो तीयाअ हुदा आथामनेअ चांबळाअ वेटलो लेदो। 8 तीयांय वेटलो लेदो तांहांअ, ते चार जीवता-जीव आने ते चोवीस वोळील तीयाअ भोकती केरांअ खातुर तीयाअ पागे पोळ्या। तीयाहांअ दोरेकुअ आथाम तारीवालों वाजों एक-एक आने धुपुकींअ पोर्यों होनाअ कोळ्यों एक-एक आथों। ए तुणी पोरमेहेराअ लोकाहांअ ओरोजुंअ नीसाणी हाय। 9 तीया जीवता-जीवुहुं आने चोवीस वोळीलाहीं एक नोवों गीत एंहकींअ कीईन आख्यों,
“ओ चांबळाअ वेटलो लांअ आने तीयापेनेअ सील तोळीन तो उगाळांअ तुंज लायोक हाय। काहाका, तुं माय टाकाअलो आने सोताअ रोगुत पाळीन तुं मोअयो, आने तीयाकींअ तुंयुं बादी जातींहमनेअ, ने ओलोग-ओलोग बोली गोगनारा लोकाहांमेनेअ , आने बादा देसाहांअ लोकाहांमेनेअ , पोरमेहेराअ खातुर लोकाहांन वेचाअता लेदाह। 10 आने तुंयुं तीयाहांन पोरमेहेराअ राज्याअ लोक, आने तीयाअ भोकती केअनारा पुंजारा बोंणावी देदाह। आने ते तोरतीपेअ राज चालवीअ।” 11 हातींअ मांयुं देख्यों आने हाजारु ने लाखो होरगाअ दुताहांअ आवाज आंय उनाअयो। ते राज-गादीअ ने जीवता-जीवुंअ ने तीया वोळीलुंअ चारु सोमकींअ आथा। 12 आने ते जोरपेअ-जोरपेअ आखत्ला, “बादें मांहेंअ जांय जाय का, जो घेटाअ बोचाअ होच हाय आने जो माय टाकाअलो, तीयापेअज होद वोगुराअ गीयान, होद वोगुराअ मीलकोत, आने होद वोगुराअ गोती हाय। आने बादें मांहेंअ तीयाल मान आने मोडाय दे आने तीयाअ गुणगान केअ!”
13 आने आंय होरगामेन्याअ, आने तोरतीपेर्याअ, आने तोरतीअ एठर्याअ पाताळामेर्याअ आने दोरीयामेर्याअ बादा जीवुंअ आवाज उनाअयो। ते एंहकींअ आखत्ला,
“जो राज-गादीपेअ बोठोह तीयाअ आने जो घेटाअ बोचाअ होच हाय तीयाअ आपुंह कायोम गुणगान केअजी आने तीयाहांन मान आने मोडाय देजी! आने एंहकींअ कोबुल केअजी का, ते पुरी ताकोताकींअ कायोम राज केअताह!” 14 तांहांअ चारु जीवता-जीवुहुं जोवाब देदो, “आमेन!” हातींअ तीया वोळीलाहीं पागे पोळीन पोरमेहेराअ आने जो घेटाअ बोचाअ होच हाय तीयाअ भोकती केअयी।