22
वोराळाअ जेवोंणाअ दाखलो
(लुक १४:१५-२४)
1 हातींअ ईसुंय तीया येहुदी आगेवानाहांन बीहरा दाखला देदा। तीयाहांमेर्योअ ओ एक दाखलो हाय:
2 “पोरमेहेर एक राजाअ होच हाय का जीयांय सोताअ पोयराअ वोराळाअ जेवोंण तीयार केअयों। 3 हातींअ तीयांय वोराळाअ जेवोंणाम आवांअ तीयांय नोतरुअला लोकाहांन हादांअ सोताअ चाकोराहांन मोकल्या। पेन तीया लोकाहीं ता आवांअ ना पाळी।
4 तीयाअ लीदे, तीयांय बीहरा चाकोराहांन तीया लोकाहांअहीं एंहकींअ आखीन मोकल्या, ‘नोतरुअला लोकाहांन आखजा का, “मांअ जेवोंण तीयार हाय। मांयुं खुब ताजें जोनावरें मारावीन जेवोंण तीयार केअयोंह, आने बादों तीयारुज हाय। वोराळाअ जेवोंणाम आवा।”’
5 “पेन तीया लोकाहीं चाकोराहांअ गोठीअ पारवाअ नांय केअयी। ते सोत-सोताअ कामे जाता रीया। एक सोताअ खेताम जातो रीयो। बीहरो सोताअ धोंदाम जातो रीयो। 6 बीहराहां तीया चाकोराहांन तेअया आने तीयाहांअरी एकदोम खाराब रीते वोरतीन तीयाहांन माय टाक्या। 7 तीयाअ लीदे राजांय खुब खीजवायन सोताअ सोयनीकाहांन मोकल्या आने तीया खुनी लोकाहांन माय टाकाव्या आने तीयाहांअ सेहेराल बाली टाकाव्यों।
8 “हातींअ तीयांय सोताअ बीहरा चाकोराहांन हादीन आख्यों, ‘वोराळाअ जेवोंण तीयार हाय। पेन नोतरुअला लोक जेवोंणाम आवांअ लायोक नांह रीया। 9 तीयाअ लीदे, तुमां चोकाहांम जायन जेंबी झुळे तीयाहांन बादाहांन जेवोंणाम नोतरुअजा।’
10 “तांहांअ ते चाकोर गीया आने हारें-माठें जेंबी मील्यें तीयाहांन टोलव्यें। तें मांहेंअ आलें तांहांअ तीयाहांकींअ जेवोंणाअ कोअ पोराय गीयों।
11 “पेन राजा गोवाराहांन हेरांअ जेवोंणाअ कोअमें गीयो तांहांअ तीयांय तींहीं एक एंहडा मांहांअल देख्यों का जों वोराळाम पोवांअ मीललें पोतळें पोव्या वोगुर बोठलों।
12 “तांहांअ राजांय तीयाल फुच्यों, ‘दोस्त, वोराळाम पोवांअ पोतळें पोव्या वोगुर ईंहीं आवांअ तुल केंहकींअ हींमोत वीयी?’ पेन तीया मांहांपेअ तीयाअ काय बी जोवाब नांय आथो। 13 तांहांअ राजांय सोताअ चाकोराहांन आख्यों, ‘ईया मांहांअ आथ-पाग बांदीन तीयाल बार्याअ आंदाराम टाकी दा! तींहीं मांहेंअ रोळीअ आने सोताअ दात कीकरावीअ!’”
14 ओ दाखलो पुरो केअता ईसुंय आख्यों, “पोरमेहेरांय सोताअ राज्याअ ओनुभोव केरांअ नोतरुअलें मांहेंअ aता खुब हाय। पेन तो ओनुभोव केअनारें मांहेंअb ता थोळेंज हाय।”
सारकाराल वेरो पोरांअ बाबोताम
(मार्क १२:१३-१७; लुक २०:२०-२६)
15 हातींअ फोरीसी लोक जाता रीया आने ईसुल तीयाअ गोठीहींकींअ तेरांअ तीयाहां नोक्की केअयों। 16 हातींअ तीयाहां सोताअ थोळाक चेलाहांन ईसुअहीं मोकल्या।c आने तीयाहां हेरोद राजाअ पोकसाअ थोळाक लोकाहांन बी तीयाहांअरी मोकल्या।d ते बादा ईसुअहीं आला आने तीयाल आख्यों, “गुरुजी, आमां जांअताह का, तुं बादी रीते खेरोज हाय आने तुं पोरमेहेराअ गोठ ईमानदारीकींअ हीकवोह। आने आमां ईं बी जांअताह का, गोंवें एंहडों मोडों मांहुंअ वेअ तेबी जे खेरी गोठ वेअ ते तुं तीयाल आखीज दीहो। 17 तांहांअ आमनेंह आखेअ! रोमुअ बादसाल वेरो पोरुलोंअ तों आपुअ नीयोमाअ पोरमाणे बोराबोर हाय का नांह? तुं काय धारोह?”
18 पेन ईसु ता तीयाहांअ खोटो ईरादो जांय गीयो. तीयाअ लीदे तीयांय तीयाहांन आख्यों, “ओ ढोंग्याहां, तुमां मांन गोठीहींम तेरांअ काहा कोसीस केअताह? 19 वेरो पोरांअ वापराअहे तो सीक्को मांन देखावा।” तांहांअ तीयाहां तीयाल डेनेरीयु नांवांअ एक सीक्को देखाव्यो। 20 तांहांअ तीयांय तीयाहांन फुच्यों, “ईया सीक्कापेअ केडाअ साप आने नांव हाय?” 21 तांहांअ तीयाहां जोवाब देदो, “रोमुअ बादसाअ eसाप आने नांव हाय।” तांहांअ ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “हारों तांहांअ, जों बादसाअ लागे तों बादसाल दा, आने जों पोरमेहेराअ लागे तों पोरमेहेराल दा!” 22 ईसुअ ओ जोवाब उनायन ते लोक कांहवायज रीया आने ईसुल सोळीन ते जाता रीया।
मांहेंअ मोअलामेनेअ फाचें जीवतें वीअ तीया बाबोताम
(मार्क १२:१८-२७; लुक २०:२७-४०)
23 तीदीहज सादुकी पोंथाअ थोळाक लोक ईसुअहीं आला। (मांहेंअ मोअलामेनेअ जीवतें नांय वीअ एंहकींअ ए लोक मानताह।) तीयाहां ईसुल ओ सोवाल फुच्यो का, 24 “गुरुजी, मोसेंय आख्योंह, ‘जो एक आदमी वोगुर पोयराअ मोय जाय ता, तीयाअ पावुह मोअनाराअ कोअवालील राखे आने मोअनाराअ पेळी चालु राखे।’ 25 आमी आमांअहीं सांत पावुह आथा। मोडा पावुंह वोराळ केअयों आने तो वोगुर पोयराअज मोय गीयो। तीयाअ लीदे तीयाअ कोअवालील तीयाअ से हानांअ पावुंह राखी। पेन ओ पावुह बी वोगुर पोयराअज मोय गीयो। 26 एंहकींअ तीजो पावुह हातींअ चोवथो पावुह आने एंहकींअ कीईन सांतु पावुंह तीयु बायुल राखी आने ते बादा वोगुर पोयराअज मोय गीया। 27 सेल्‍ले ते बाय बी मोय गीयी। 28 तांहांअ मोअलें मांहेंअ जीवतें वीअ तीदीह, ते बाय तीया सांतु आदमीहींमेर्याअ केल्‍ला आदमीअ कोअवाली गोणाय? काहाका, तीया बादा आदमीहीं तीयुल राखली?” 29 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन जोवाब देदो का “ईंहमें तुमां भुल केअताह। तुमां पोवीतोर लेखाणाहांअ ओर्थो बी नांह जांअता आने पोरमेहेराअ ताकोत बी नांह जांअता। 30 होकीकोत ता ए हाय का, ते बाय तीयाहांमेर्याअ केडाअ बी कोअवाली नांय वीअ। काहाका, मोअला मांहांहांन पोरमेहेर फाचें जीवतें उठवीअ तांहांअ, केडों बी केडाअरी बी वोराळ नांय कीअ। उलटों, मांहेंअ ता होरगाअ दुताहांअ होच वीअ। 31 मोअलें मांहेंअ जीवतें वीअ तीया बाबोताम पोरमेहेरांय तुमनेंह जों आख्योंह तों तुमां नांह वाच्यों का? 32 पोरमेहेरांय आख्यों, ‘आंय आबराहामाअ पोरमेहेर, आने ईसाकाअ पोरमेहेर, आने याकोबाअ पोरमेहेर हाय।’ पोरमेहेर जीवता लोकाहांअ पोरमेहेर हाय, मोअला लोकाहांअ नांह।”
33 तों उनायन टोलामेर्याअ लोक तीयाअ बोदाअ लीदे कांहवायज रीया।
एकदोम खास हुकोम
(मार्क १२:२८-३४; लुक १०:२५-२८)
34 फोरीसी उनाअया का, ईसुंय सादुकी लोकाहांन गोगताज बोंद कीअ देदाह। तांहांअ ते टोलवाअया। 35 तीयाहांमेर्योअ एक जो नीयोम हीकवुअनारो आथो तीयांय ईसुअ पारखों केरांअ तीयाल सोवाल फुच्यो, 36 “गुरुजी, बादा नीयोमाहांमेनेअ एकदोम खास हुकोम केल्‍लो हाय?” 37 ईसुंय तीयाल आख्यों, “‘तोअ पुरा मोनाकींअ, तोअ पुरा जीवाकींअ, आने तोअ पुरी मोर्जीकींअ मालीख तोअ पोरमेहेरापेअ माया राख।’ 38 एकदोम खास हुकोम ओज हाय। 39 आने ईयाअ होच बीहरो खास हुकोम ओ हाय: ‘तुं सोतापेअ जेंहकींअ माया राखोह तेंहकींअ बीहरा लोकाहीं पेअ बी माया राख।’ 40 दोरेक नीयोमाअ आने पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनाराहां लेखली बादी गोठीहींअ आदार ए बेनुंज हुकोम हाय।”
ख्रीस्त केडाअ पोयरो हाय?
(मार्क १२:३५-३७; लुक २०:४१-४४)
41 फोरीसी ईसुअ पाही टोलवाअला तांहांअ तीयांय तीयाहांन फुच्यों, 42 “ख्रीस्ताअ बाबोताम तुमां काय धारताह? तो केडाअ पोयरो हाय?” तांहांअ तीयाहां जोवाब देदो, “तो दावीदाअ पोयरो हाय।”। 43 तांहांअ ईसुंय फुच्यों, “एंहकींअ वीअ ता तीया बाबोताम पोवीतोर आत्माअ दोरवोणी पोरमाणे दावीद गोगत्‍लो तांहांअ तीयांय ख्रीस्ताल ‘मालीख’ काहा आख्योह? दावीदांय आख्यों,
44 ‘पोरमेहेरांय f मांअ मालीखाल आख्यों,
‘जांव लोगुंअ आंय तोअ दुसमोनाहांन पुरी रीते नांय हारवुं,
तांव लोगुंअ तुं मांअ हुदी वेल बोह।’ 45 दावीदांय सोतेज ख्रीस्ताल ‘मालीख’ आख्योह तीयाअ लीदे, ख्रीस्त दावीदाअ पोयरो केंहकींअ वीअ सेके?”
46 ईसुल केडों बी काय जोवाब दीअ नांय सेक्यों, आने तीदीहनेअ तीयाल गोठीहींम तीअ पाळांअ काय बी सोवाल फुचांअ केडाअ बी हींमोत नांय वीयी।