20
दाराख्साअ वाळीम काम केअनारांअ बाबोताम दाखलो
1 “पोरमेहेर लोकाहांपेअ केंहकींअ राज केअहे तों एक जोमीनदारांय जों केअयों तीयाअ होच हाय। तीयाअ दाराख्साअ वाळीम काम केरावांअ खातुर तो बोळे-वेगर्योअ मोजुर होदांअ गीयो। 2 थोळाक मोजुर मील्या तांहांअ, तीयांय दोरेक मोजुरुल दीहाअ जे मोजरी चालत्ली ते दांअ नोक्की कीईन तीयाहांन तीयाअ दाराख्साअ वाळीम मोकल्या।
3 दीहाअ लोग-भोग नोवेक वाजे तो फाचो बाजाराम गीयो, आने तीयांय तींहीं बीहरा थोळाक लोकाहांन रीकामा उबी रेहला देख्या। 4 तांहांअ तीयांय तीयाहांन आख्यों, ‘तुमां बी मांअ दाराख्साअ वाळीम जायन काम केरा। आने जे ठीक हाय ते मोजरी आंय तुमनेंह दीहुं’। 5 तांहांअ ते लोक तीयाअ दाराख्साअ वाळीम जायन काम केरांअ टेक्या।
पारगाप लोग-भोग बारेक वाजे, आने तीनेक वाजे बी, तो फाचो तीयु जागे गीयो, आने तीयांय बीहरा थोळाक मोजुर केअया, आने तीयाहांन बी दाराख्साअ वाळीम मोकल्या। 6 वाअतीवेल लोग-भोग पांचेक वाजे तो फाचो तीयु जागे गीयो, आने तीयांय बीहरा थोळाक लोकाहांन रीकामा उबी रेहला देख्या। तांहांअ तीयांय तीयाहांन फुच्यों, ‘तुमां काहा काय बी काम केअया वोगुर रीकामा ईंहीं आखो दीह उबी थाकी रीयाह?’
7 तांहांअ तीयाहां जोवाब देदो, ‘काहाका, केडांय बी आमनेंह मोजरी नांह हादया।’
तांहांअ तीयांय तीयाहांन आख्यों, ‘हारों, तांहांअ तुमां बी मांअ दाराख्साअ वाळीम जायन काम केरा।’ तांहांअ ते लोक काम केरांअ गीया।
8 वाअतों पोळ्यों तांहांअ, तीया जोमीनदारांय सोताअ मुकुळदोमाल आख्यों, ‘बादा मोजुराहांन हाद! आने जीया मोजुराहांन मांयुं सेल्ला हादला तीयाहांअहींनेअ चालु कीईन जीयाहांन मांयुं पेअलांअ हादला तीया मोजुराहांअहीं लोगुंअ बादाहांन तीयाहांअ मोजरी चुकवी दे!’
9 वाअतीवेल पांच वाजे हादला ते मोजुर मोजरी ल्यांअ आला तांहांअ तीयाहांमेर्याअ दोरेकुल एक आखा दीहाअ मोजरी मीली। 10 हातींअ बोळे वेगर्याअ हादला ते मोजुर सोताअ मोजरी लांअ आला। तीयाहां एंहकींअ धारलों का, ‘आमनेंह बीहराहांअ केअता वादारे मोजरी मीलीअ।’ पेन तीयाहांमेर्याअ दोरेकुल बी एक दीहाअज मोजरी मीली। 11 तांहांअ मोजरी लेता-लेता ते तीया जोमीनदाराअ वीरुद बोळ-बोळ केरांअ टेक्या का, 12 ‘सेल्ले हादला ईया लोकाहां खाली एकुज कालाक काम केअयों, पेन आमां ता आखो दीह तोपुम सोखोत काम केअयों। तेबी आमनेंह जे मोजरी देदीह एज मोजरी तुंयुं तीयाहांन बी देदीह!’a
13 तांहांअ तीया जोमीनदारांय तीयाहांमेर्याअ एकाल आख्यों, ‘दोस्त, मांयुं तुल नांह ठोग्यो। तुंयुं ता दीहाअ जे मोजरी चालेह ते लीईन काम केरांअ मांअरी कारार केअलो।
14 आमी तोअ मोजरी लीईन कोअ जो! तुल मांयुं जोतीअ मोजरी देदीह तोतीअज मोजरी ईया सेल्ला हादला मांहांअन बी दांअ मांअ मोर्जी हाय। 15 मांअ सोताअ पोयसा मांअ मोर्जी पोरमाणे वापरांअ मांन होक नांह का? आंय भोलों कीअहुं तीयाअ लीदे तुं आदरायु काहाल गोगोह?’”
16 हातींअ ईसुंय आख्यों, “एंहकींअज कीईन, आमी ओसा मानावालें गोंणाअनाराहांन पोरमेहेर हारो बोदलो दीअ, आने आमी वादारे मानावालें गोंणाअनाराहांन तो बोदलोज नांय दीअ।“ b
ईसु सोताअ मोताअ बाबोताम आने तो जीवतो उठीअ तीयाअ बाबोताम तीजी वोखत आखेह
(मार्क १०:३२-३४; लुक १८:३१-३४)
17 बारु चेलाहांअरी येरुसालेम जाता ईसुंय तीयाहांन एक वेल लीअ जायन तीयाहांन खानगीम आख्यों, 18 “उनाअजा! आपुंह येरुसालेम जाताह। तींहीं एगोंह होरगामेनेअ आलला मांन मोडा पुंजाराहांअ आने नीयोम हीकवुअनाराहांअ आथाहांम होपी दीअ आने ते मांन मोताअ साज्या दीअ। 19 आने हातींअ ते मांन येहुदी सीवायाअ लोकाहांअ आथाहांम होपी दीअ। ते लोक मांअ मोस्कुरी कीअ, मांन चापकाहांअ मार ठोकीअ, आने कुरुसापेअ जोळीन मांन माय टाकीअ। पेन तीजे दीह पोरमेहेर मांन फाचो जीवतो उठवीअ।”
याकोब आने योहानाअ याहकी ईसुपेअ मागणी केअहे
(मार्क १०:३५-४५)
20 तांहांअ झेब्दीअ कोअवाली ईसुल एक ओरुज केरांअ खातुर सोताअ पोयरा याकोब आने योहानाअरी तीयाअहीं आली आने तीयाअ पागे पोळी।
21 तांहांअ ईसुंय तीयुल फुच्यों, “तुल काय जोजे?” तांहांअ तीयुंय आख्यों, “तुं राजा बोंणोह तांहांअ ईया मांअ बेन पोयराहांमेनेअ एकाल तोअ हुदी वेल आने बीहराल तोअ उलटी वेल बोंहांअ राज्या दे!”
22 तांहांअ ईसुंय तीयुअ पोयराहांन आख्यों, “तुमां काय मागताह तों तुमां होमजुअता नांह। जें दुखें आंय वेठनारो हाय तें तुमां वेठी सेकाह का?”c
तांहांअ तीयाहां जोवाब देदो, “होव, आमां ते वेठी सेकुंह।”
23 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “जें दुखें आंय वेठनारो हाय तें दुखें तुमां बी खोरेखोर वेठाह, पेन मांअ हुदी वेल ने उलटी वेल बोहनाराहांन पोसोंद केअनारो आंय नांह। मांअ बाहकांय ते जागा जीयाहांअ खातुर तीयार केअयाह तीयाहांनुज ते मीलीअ।”
24 ते गोठ उनाअया तांहांअ, बीहरा दोह चेला तीया बेनुं पावाहांन खुब खीजवाअया। 25 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन बादाहांन सोताअ पाही हादीन आख्यों, “तुमां जांअताह का, येहुदी सीवायाअ लोकाहांपेअ राज केअनारा, तीयाहांन सोताअ दाबाणुम राखताह। आने तीयाहांअ आगेवान तीयाहांपेअ ओमोल चालवुअताह। 26 तुमांअ माज तेंहकींअ नांय वेरांअ जोजे। पेन तुमाहांमेनेअ जोबी मोडो बोंणांअ मागेह, तो बीहरा बादाहांअ सेवोक बोंणे।
27 आने तुमाहांमेनेअ जोबी बीहरा बादाहांअ केअता मोडांम-मोडो होददो मीलवांअ मोर्जी राखेह, तो तीयाहांअ गुलाम बोंणे। 28 तीयाअ वोलोण, होरगामेनेअ आलला मांअ वोलोणुअ होच वेरांअ जोजे। आंय सेवा केरावांअ नांह आलो, पेन सेवा केरांअ आने खुब लोकाहांन वाचावांअ मांअ जीवोन दांअ आलोह।”
ईसु बेन आंदला मांहांहांन देखतें केअहे
(मार्क १०:४६-५२; लुक १८:३५-४३)
29 ईसु ने तीयाअ चेला येरीखो सेहेरामेनेअ नींगत्ला तांहांअ, लोकाहांअ मोडो टोलो ईसुअ फाचलांअ गीयो। 30 तांहांअ ते जाहला तीयु वाटीअ एक वेल बोठलें बेन आंदलें मांहेंअ उनाअयें का, ईसु तींहीं रीईन जाहे। तांहांअ तें बोंबलांअ टेक्यें का, “ओ मालीख, दावीदाअ पोयरा, आमाहांपेअ दाया केअ!”
31 तांहांअ टोलामेर्याअ लोकाहां तीयाहांन ठोपको देदो आने ठाकें रांअ आख्यों। पेन तें मांहेंअ ता उलटें वादारे जोरपेअ बोंबलांअ टेक्यें का, “ओ मालीख, दावीदाअ पोयरा! आमाहांपेअ दाया केअ!”
32 तांहांअ ईसु तीया आंदलाहांअ पाही उबी रीयो, आने तीयाहांन पाही हादीन आख्यों, “आंय तुमांअ खातुर काय क्युंव? तुमांअ मोर्जी काय हाय?”
33 तीयाहां तीयाल आख्यों, “मालीख, आमनेंह देखतें केअ।”d
34 तांहांअ ईसुल तीयाहांपेअ खुब दाया आली, आने तीयांय तीयाहांअ डोंअहांहांन आथल्या। तांहांअ तुरुतुज तें देखतें वीयें आने ईसुअरी गीयें।