15
येहुदी लोकाहांअ आगलाअ डायाहां देदला रीवाज
(मार्क ७:१-१३)
1 एक वोखत, येरुसालेमामनेअ थोळाक फोरीसी आने नीयोम हीकवुअनारा ईसुअहीं आला आने तीयाल फुच्यों, 2 “आपुअ आगलाअ डायाहां देदला रीवाज तोअ चेला काहा नांह पालता? खाता पेअलांअ ते सोताअ आथ बी नांह तुवता!”
3 तांहांअ ईसुंय जोवाब देदो, “तुमांअ सोताअ रीवाज पालांअ खातुर तुमां पोरमेहेरांय देदलो नीयोम काहा तोळताह? 4 ‘तोअ याहकी-बाहकाल मान दे,’ आने ‘जोबी सोताअ बाहकाअ का याहकीअ बाबोताम खोट्या गोठ्या आखे, तीयाल मोताअ साज्या देवुलीअ’ एंहकींअ पोरमेहेरांय आख्योंह। 5 पेन तुमां ता एंहकींअ हीकवुअताह का, जो एक आदमी सोताअ याहकील का बाहकाल आखे का, ‘तुल मोदोत केरांअ खातुर मांअपेअ जों आथों तों मांयुं पोरमेहेराल ओरपोण कीअ देदोंह’, 6 ता, तीयाअ सोताअ याहकी-बाहकाल मोदोत केरांअ जोरुल नांह। आने एंहकींअ सोताअ याहकी-बाहकाल मोदोत केरांअ बाबोताम पोरमेहेरांय देदलो नीयोम तुमां रोद केअताह। 7 ओ ढोंगीहीं, पोरमेहेरांय तीयाअ गोठ जाहेर केअनारा येसायाअ मारफोते तुमांअ आगलाअ डायाहांअ बाबोताम जों आख्योंह, तों तुमनेंह बी बोराबोरुज लागु पोळेह। पोरमेहेरांय एंहकींअ आख्योंह,
8 ‘ए लोक देखावाअ पुरतीज मांअ भोकती केअताह, पेन तीयाहांअ मोनाहांम ता, खोरेखोर मांअ खातुर मायाज नांह।
9 ते मांअ भोकती केअताह तों नोक्कामो हाय। काहाका, मांयुं जों आख्योंह तों हीकवांअ बोदले, ते मांहांहांअ बोंणावला नीयोमाहांनुंज हीकवुअताह।’”
मांहांहांन बाटलावनार्या बाबोत्या
(मार्क ७:१४-२३)
10 हातींअ ईसुंय लोकाहांन सोताअ पाही हादीन तीयाहांन आख्यों, “जों आंय आमी तुमनेंह आखांअ हाय तों तुमां उनाया आने होमजा!a 11 मांहांअ मुंयांम जों मांडो जाहे तों तीयाल नांह बाटलावतों, उलटों तीयाअ मुंयांमेनेअ जों नींगेह तोंज, मोंजे का, तो जे खाराब गोठ्या आखेह, तेज तीयाल बाटलावत्याह।” 12 हातींअ तीयाअ चेलाहां तीयाअहीं जायन तीयाल फुच्यों का “तुंयुं आमी जों आख्यों तों उनायन फोरीसीहींन खोटों लाग्योंह। तीयाअ तुल खोबुर हाय का?”
13 तांहांअ ईसुंय जोवाब देदो, “होरगामेर्याअ मांअ पोरमेहेर बाहकांय नांह रुप्या तेंहडा बादा सोडा उपटी टाकाईअ। 14 तीया फोरीसीहींअरी माथाकुट मां केअता। ते ता आंदला लोकाहांन दोरनारा आंदला आदमीहींअ होच हाय। एक आंदलों मांहुंअ बीहरा आंदला मांहांअल दोरे ता, ते बेनुं खाड्डाम पोळीअ।”
15 तांहांअ पीतोर आखी उठ्यो, “आमी तुंयुं जो दाखलो देदोह तो आमनेंह होमजाव।”
16 तांहांअ ईसुंय तीयाअ चेलाहांन आख्यों, “आजी बी तुमनेंह ओकुल नांह का? 17 मांहेंअ जोंबी मांडो खातेंह तों तीयाहांअ मोनाहांम नांह जातों, पेन डेडीहींम जाहे, आने हातींअ सोरीलामेनेअ बारे नींगी जाहे। तों तुमां नांह जांअता का? 18 पेन मांहांहांअ मुंयाहांमेनेअ जे खाराब सोब्दा नींगताह, ते तीयाहांअ खाराब मोनाहांमेनेअ आवताह आने तीयाहांन बाटलावताह। 19 तीयाहांअ खाराब मोनाहांमेनेअ खाराब वीचार आवताह, आने ते खुन केरांअ, सीनालों केरांअ, आने एंहडें बीहरें मेलें कामें केरांअ, चोरी केरांअ, झुटी साक्सी पुरांअ, आने बीहराहांअ बाबोताम खोट्या गोठ्या आखांअ तीया मांहांहांन दोरवोणी देताह। 20 ए बाबोत्याज मांहांहांन बाटलावत्याह। पेन आथ तुव्या वोगुर खाय तों, तीयाहांन बाटलावतों नांह।”
कानान जातीअ एक बायाअ वीसवास
(मार्क ७:२४-३०)
21 हातींअ गालील जील्लामेनेअ नींगीन ईसु तुर आने सीदोन सेहेराहांअ पाहल्याअ वीस्ताराम गीयो। 22 तांहांअ तीया वीस्ताराम रेनारी एक बाय, जे कानानी जातीअ आथी ते, ईसु रेहलो तीयु जागे आली। ते बोंबली-बोंबलीन तीयाल आख्या केअत्ली का, “ओ साहेब, दावीदाअ वोसुलामेर्याअ ख्रीस्त, मांअपेअ दाया केअ! मांअ पोयरील पुतळों लाग्योंह आने तों तीयुल खुब दुख देहे।”
23 पेन ईसुंय तीयुल काय बी जोवाब नांय देदो, एक सोबदो बी नांय; तांहांअ चेलाहां तीयाअहीं आवीन तीयाल कालावाला केअया, “तीयुल मोकली दे। काहाका, ते आपुअ फाचलां-फाचलांअ बोंबलुअती आवेह।”
24 पेन ईसुंय जोवाब देदो, “मांन ता पोरमेहेरांय येहुदी सीवायाअ लोकाहांअहीं नांय, पेन जे वाट चुकी गेहला घेटाहांअ होच हाय तीया येहुदी लोकाहांअहींज मोकल्योह।”
25 पेन ओतांअम ते बाय आली आने ईसुअ पागे पोळीन तीयुंय आख्यों, “ओ, साहेब! मांन मोदोत केअ।”
26 तांहांअ ईसुंय जोवाब देदो, “पोयराहांअ मांडो लीईन तो कोर्याअ हुंणाअ बोचाहांन टाकी देवुलीअ तों हारों नांह।”
27 तांहांअ तीयु बायुंय आख्यों, “तोअ गोठ हाचीज हाय, साहेब। पेन कोर्येंअ हुंणाअ बोचें ता, सोताअ मालीखाअ ठालीमेनेअ वेराअला मांडाअ कुटका खातेंहजकने?”
28 तांहांअ ईसुंय तीयुल जोवाब देदो, “बाय, तुं मांअपेअ मोडो वीसवास राखोह तीयाअ लीदे, आंय तोअ मोर्जी पोरमाणे तोअ पोयरील हारी केअहें।!” आने तीयुज घेळी तीयुअ पोयरी हारी वीअ गीयी।
ईसु खुब आजार्याहांन हारें केअहे
29 ईसु तींहींनेअ नींगीन गालील तालावाअ तोळी राखीन गीयो। हातींअ तो एक डोगीपेअ चोळीन तींहीं बोठो। 30 तांहांअ खुब लोक लुलाहांन, आंदलाहांन, खोळ्याहांन, मुंकाहांन आने बीहरा खुब आजार्या मांहांहांन लीईन तीयाअहीं आला, आने तीयाहांन ईसुअ पागुअ आगलांअ थोव्यें, आने तीयांय तीयाहांन हारें केअयें। 31 आने मुंकाहांन गोगतें, लुलाहांन हारें वेअतें, खोळ्याहांन चालतें, आने आंदलाहांन देखतें वेअतें हीईन बीहरा लोकाहांन नोवाय लागी। आने तीयाहां ईसरायेल लोकाहांअ पोरमेहेराअ गुणगान केअया।
ईसु चार हाजार आदमीहींन खावावेह
(मार्क ८:१-१०)
32 ईसुंय तीयाअ चेलाहांन पाही हादीन आख्यों, “ईया लोकाहांपेअ मांन कींअवांअ कीअ आवेह। काहाका, आजनेअ तीन दीह वेअताह ते मांअरीज हाय। आने आमी तीयाहांपेअ खावुलोंअ काय बी नांह। तीयाहांन पुखाज मोकली दांअ मांअ मोर्जी नांह। कादास ते वाटेज चामलाय पोळीअ।” 33 तांहांअ चेलाहां तीयाल फुच्यों, “ओताअ बादा लोकाहांन खावावांअ पुरतों खावुलोंअ ईया उजाळाम आमां कांहींनेअ लावजी?”
34 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन फुच्यों, “तुमाहांपेअ कोताअ मांडा हाय?”
तांहांअ तीयाहां जोवाब देदो, “आमाहांपेअ सांत मांडा आने थोळेंक पुजलें मासें हाय।”
35 हातींअ ईसुंय लोकाहांन पुंय बोंहांअ हुकोम केअयो। 36 हातींअ तीयांय सांत मांडा ने मासें लेदें, तीयाहांअ खातुर पोरमेहेराअ आभार मान्यो, तें पाजयें, आने तें चेलाहांन देदें, आने चेलाहां तें लोकाहांन देदें। 37 तीयाहां बादाहां तारायन खादों। हातींअ चेलाहां वादला कुटका टोलव्या ता, तीयाअ सांत सीबलें पोराअयें। 38 आने खानारा आदमीज चार हाजार आथा, आने बाय मांहेंअ ने पोयरें ता जुदें।
39 लोकाहांन ओलावीन हातींअ ईसु उळीम बोहीन मागदाला वीस्ताराम गीयो।